เล่าเรื่องตอกทอย#๕ - ๒๕๕๙
ย้อนไปทริปตอกทอย #๕ เมื่อปีที่แล้ว เป็นการเดินป่าที่โหดพอสมควร เราเริ่มเดินป่ากันประมาณ ๒ ทุ่ม และถึงที่หมายประมาณ ตี ๒ ระยะทางไกลมาก เป็นการเดินครั้งแรกที่ไม่คิดถึงจุดหมายปลายทาง เพราะหลายครั้งที่คิดว่าอีกไม่นานคงจะถึง แต่มันก็ไม่ถึงสักที เลยเปลี่ยนเป็นไม่คิดถึงเป้าหมาย เดินก้าวต่อก้าว ก้าวต่อก้าว เหนื่อยแทบขาดใจ แต่ก็ไม่ท้อถอย สุดท้ายก็ไปถึงปลายทาง ความรู้สึกก็เหมือนคนแก่ที่เดินทางมาถึงบั้นปลายของชีวิต จะมีอะไรนอกจากปล่อยวาง
ทริปนั้นมีเพื่อนร่วมทางนับสิบคน มีทั้งเพื่อนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี และเพื่อนใหม่ ประทับใจในความยากลำบากที่ทุกคนได้ประสบพบเจอด้วยตัวเอง ประทับใจอาหารคาวหวานจากฝีมือของยายกาลา น้าพร น้องเกมและอีกหลายคน ทริปนั้นก็คงเหมือนทริปที่ผ่านมา แต่ที่ต่างออกไปคือ มีกล้องหลายตัวมาก ก็เลยมีรูปสวยๆ หลายรูป ไปดูรูปกันดีกว่าาาา
เดินป่าตอนกลางคืนความรู้สึกไม่ต้องบรรยาย "ชอบความลำบากเพราะปราศจากมายา" ถึงที่หมายประมาณ ตี ๒ จ้าาา
ตื่นเช้ามาอากาศสดชื่น "ยินเสียงนกร้องก้องไพร ฉันจึงแลไป ในหมู่แมกไม้ใบบัง ไม่เห็นแม้แต่รวงรัง หลับตานิ่งฟัง เสียงเพลงบรรเลงกล่อมไพร" ที่หลับที่นอนของเพื่อนร่วมทาง
อาหารไม่เลิศหรูแต่เลิศรส
แก้วจากกระบอกไม้ไผ่หอมเยื่อไม้ชื่นใจ
น้ำจากลำห้วยใสไหลริน
เป้าหมายที่ทำให้ทุกคนดั้นด้นมาถึง "ต้นผึ้ง"
ซูมไปเห็นชัดๆ
ส่วนเป้าหมายของฉันอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่น้ำผึ้งป่าเดือนห้า แต่เป็นภาพนี้ ภาพท้องฟ้ากว้างใหญ่ ต้นผึ้งยืนตระหง่าน ดวงดาวส่องแสงระยิบระยับ รออีกหน่อยความฝัน จะร่วงลงสู่พื้นดิน
หลังจากไฟดับลง สะเก็ดไฟจะค่อยๆ ร่วงลงช้าๆ ภาพติดตาตรึงใจ ตอนนี้อาจจะไม่มีรูปเพราะ เกรงว่าแสงแฟรช หรือแสงจากกล้องจะล่อผึ้งลงมา
บ้านของสถาปนิกตัวน้อยๆ ออกแบบได้สวยงาม
หวานหอมกว่าน้ำผึ้งป่าเดือนห้าไม่มีอีกแล้ว
เก็บความทรงจำได้เพียงเท่านี้ แต่ความรู้สึกมากมายอยากจะบรรยายเป็นตัวอักษร
ขอบคุณรูปภาพจากเพื่อนร่วมคณะพี่วุฒิ น้าอุ้ม น้าน้ำ และทุกคนค่ะ ^_^
ปล.ส่วนทริปของปีนี้ยังไม่ได้เตรียมอะไรสักอย่าง พรุ่งนี้ก็เดินทางแล้ว...ทดสอบสภาพร่างกายและจิตใจอีกครั้ง วันเวลาและอายุกำลังจะพรากอะไรบางอย่างไปจากเรา เดี๋ยวได้รู้กันจะเป็นทริปสุดท้ายหรือเปล่า...
Create Date : 19 เมษายน 2560 |
|
3 comments |
Last Update : 19 เมษายน 2560 0:49:46 น. |
Counter : 1927 Pageviews. |
|
|
|
ทั้งที่ทำเครื่องหมายไว้ แต่ผิดเส้นทางกว่า 7 กม..
ถ้าเดินกลางคืน ไม่เอาครับ 555
เขียนอีกนะครับ บรรยายได้ดี.... ไปเคาะประตูบ้านผมจะ
ได้แวะมาครับ