• 2024 coffee & everything in between
• 2023 sip coffee in my own mug
• 2022 just live my life
• 2021 got to let grow
• 2020 blossom in its own time
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

make sure it makes you happy บางครั้ง การพยายามอธิบายความจริง กับคนที่มีอคติ ก็เป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ เพราะเขาไม่ได้อยากฟังความจริงจากเรา เขาเพียงอยากฟังสิ่งที่เขาอยากได้ยิน ครบ 2 ปีที่ไม่เคยมองว่า 1 เมษา เป็นวันสนุกของฝรั่ง, อีกเลย เพราะเป็นวันที่ได้ข่าวร้าย ขั้นสุด ของพ่อ และนับจากวันนี้ไป 68 วัน พ่อก็สิ้นลมอย่างเงียบสงบ . . เช้าวันนี้ เพื่อนร่วมรุ่นบอกว่า หลานบวชสามเณร โอนทำบุญไป 500 บาท สายวันนี้ รุ่นน้องบอกว่า มีการบวชสามเณรน้อย เป็นเด็กในโรงเรียนแถวระโนด-สทิงพระ โอนบวชสามเณรไป 2,222.22 บาท และขอจองถวายเพลวันที่ 12 เมษายน เป็นไก่ KFC 99 ชิ้น กับ พิซซ่า 3 ถาดใหญ่ พร้อมขนมกรุบกรอบอะไรสักอย่างสองอย่าง หวังว่า (ว่าที่) เณรน้อย ๆ 15 รูป จะมีความสุขในเพลนั้น บ่ายวันนี้ รุ่นน้องที่รู้จักกันมา 10 กว่าปี บอกกล่าวคำลาบวชที่วัดในนครศรีธรรมราช บอกว่า ไปร่วมพิธีไม่ได้ ได้แต่โอนเงินร่วมบุญไป 1,000 บาท ห่างมา 5 นาที รุ่นน้องที่สนิทอีกคน โทรมาลาบวช ได้แต่ปลื้ม ปลื้ม โอนไป 1,000 บาท เพราะบวชที่ตรัง ไปไม่ได้แน่นอน และสุดท้ายของวันนี้ เพื่อนที่เป็นประธานศิษย์เก่าโรงเรียนชาย บอกว่า จะจัดงานบวชสามเณรภาคฤดูร้อน จำนวน 25 นักเรียนระดับประถม 6 โอนไป 1,212.12 บาท  นับเป็นวันเดียวที่ทำบุญงานบวช ส่งกุศลผลบุญ "ให้พ่อ" มากจำนวนที่สุดแล้ว พ่อมารับส่วนบุญด้วยนะคะ ... . . วันก่อน รุ่นน้องบอกว่า ทุกเช้าจันทร์-ศุกร์ เราไปเล่นแบดกันนะ วันละ 1 ชั่วโมง ค่าสนามในร่ม 100 บาท ออกคนละครึ่ง เลยบอก ได้สิ แต่ต้องมารับนะ อยากอาบเหงื่อเหมือนกัน และเช้ามืดวันนี้ ก็ได้ไปออกกำลังแล้ว ปรากฏว่า เหงื่อออกมากมาย เดาว่า คงเพราะอากาศร้อนอบอ้าวด้วย เล่นแบดแล้ว ก็เข้าเมืองตอนสาย ๆ เพื่อไปกินขนมจีนร้านประจำ ที่ต้องไปทุกสัปดาห์ ระหว่างทางไป เพื่อนรุ่นน้องเห็นครูฝรั่งของลูกชาย เป็นฝรั่งผอม นุ่งกางเกงชาวเล เดินถือแก้วในมือ และกำเงินธนบัตรใส่ถุงแกง กลัว กลั๊วกลัว กลัวถูกขโมยกระชากล้ม รุ่นน้องบอก แวะถามมั้ยว่าครูจะไปไหน เลยถาม เค้ารู้จักเธอมั้ยล่ะ รุ่นน้องบอก รู้จักแน่ค่ะ แต่หนูพูดฝรั่งไม่ได้และครูฝรั่งพูดไทยไม่ได้เลย ฟังแล้วงงมาก ครูฝรั่งอยู่ไทยมาหลายปี พูดไทยไม่ได้เลยหรือ หลังจากเทียบรถจอดทัก และถามแทนเพื่อนรุ่นน้อง ครูก็บอกว่า จำได้ ...ก็เลยบอกครูว่า จะไปไหนคะ จะไปส่ง ครูก็บอก ...ไปกินชาที่ร้านรถเข็น เลยป้อมตำรวจไปหน่อย นึกในใจ โห ...ไกลมาก จากบ้านครูไปถึงรถเข็นขายชา ประมาณ 3 กิโล กลางแดด เก่งอะ แต่ก็เข้าใจ เพราะฉันก็รักการเดินแบบนี้แหละ เพียงแต่ ครูอายุเยอะมากแล้ว น่าจะสัก 67-68 ประมาณนั้น ระหว่างทางไปส่ง ก็เลยคุยกับครูฝรั่งไปเรื่อย ๆ แต่เพื่อนรุ่นน้องนี่นั่งตัวสั่นเลย เด็กนักเรียนไทยรุ่นเก่า ๆ มักกลัวการพูดภาษาอังกฤษ พอส่งครูแล้ว นึกในใจว่า ครูฝรั่งจ๋า ครูอย่าเดินถือเงินใส่ถุงแกงแบบนี้ ไปไหน ๆ เลยนะคะ คนเดี๋ยวนี้ เข้าตาจนเยอะ มันจะทำร้ายครูเพื่อแย่งเงินไม่กี่ร้อยในมือครูได้ ทว่า ...บางที ครูอาจจะชินแบบนี้ ออกจากร้านขนมจีน จ่ายไป 680 บาทด้วยความงง กินกัน 2 คน 3 จาน และซื้อกลับบ้านฝากคุณนายที่บ้าน 2 ชุด แพงจัง หรือแพงไก่ทอด ... กลับบ้านแล้ว พบว่าผ่านวันที่ 1 เมษายนมาได้ แบบไม่ทรมานใจนักแล้ว แม้ว่า ภาพแววตาของพ่อ... ยังติดตา และภาพก้มกอดพ่อที่หน้าศูนย์รับยาในโรงพยาบาล ยังติดตรึง วันนั้น ก้มลงกอดพ่อที่นั่งบนรถเข็น และบอกว่า ... ไม่เป็นไรนะพ่อ ไม่เป็นไรเลย ลูกอยู่ด้วยนะ วันนี้ ได้แต่กอดตัวเอง... คิดถึงพ่อนะคะ คิดถึง Create Date : 01 เมษายน 2567 Last Update : 1 เมษายน 2567 20:08:49 น. 0 comments Counter : 144 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnewyorknurse

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com