|
|
|
อ่านไม่จบไม่ต้องเม้นเลยนะ
เ พ ร า ะ รั ก ใ น แ บ บ ข อ ง ใ ค ร
ก็ เ ป็ น แ บ บ ข อ ง
มั น ไ ม่ มี แ บ บ แ ผ น ต า ย ตั ว"
อ ย่ า ฝื น ใ จ รั ก ถ้ า มั น ไ ม่ ใ ช่
ไ ม่ มี ป ร ะ โ ย ช น์ อ ะ ไ ร
ที่ จ ะ ค บ ใ ค ร สั ก ค น เ พี ย ง
เ พ ร า ะ อ ย า ก จ ะ มี ใ ค ร สั ก ค น
อ ย่ า เ ป ลี่ ย น ตั ว เ อ ง เ พี ย ง เ พื่ อ ใ ห้ เ ข า ม า รั ก
เ พ ร า ะ จ ะ ทำ ไ ด้ ไ ม่ น า น
วั น ห นึ่ ง คุ ณ จ ะ รู้ สึ ก เ ห นื่ อ ย
เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก ที่ ไ ม่ เ ป็ น ตั ว ข อ ง ตั ว เ อ ง
อ ย่ า ห ล ง ใ น ร ส ช า ติ ข อ ง ค ว า ม รั ก
จ น ลื ม ชี วิ ต ป ร ะ จำ วั น ข อ ง ตั ว เ อ ง
ห รื อ สู ญ เ สี ย ค ว า ม เ ป็ น ส่ ว น ตั ว
ค น ที่ พ ร้ อ ม จ ะ อ ยู่ กั บ คุ ณ
โ ด ย ที่ คุ ณ ไ ม่ ต้ อ ง เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง อ ะ ไ ร ใ น ชี วิ ต เ ล ย
ค น ที่ พ ร้ อ ม จ ะ เ ดิ น ห น้ า เ มื่ อ คุ ณ เ ดิ น ห น้ า
ค น ที่ พ ร้ อ ม จ ะ ถ อ ย ห ลั ง ไ ป กั บ คุ ณ
ค น ที่ ไ ม่ ย อ ม ใ ห้ คุ ณ เ ดิ น ต า ม ห ลั ง
ข อ เ พี ย ง เ ดิ น เ คี ย ง ข้ า ง กั น
ค น ที่ ไ ม่ บั ง คั บ ใ ห้ คุ ณ ทำ อ ะ ไ ร ใ น แ บ บ ที่ คุ ณ ไ ม่ ช อ บ
ค น ที่ ไ ว้ ใ จ แ ล ะ ใ ห้ อ ภั ย ใ ห้ โ อ ก า ส
ซื่ อ สั ต ย์ แ ล ะ ใ ห้ เ กี ย ร ติ คุ ณ
. . . . . นั่ น แ ห ล่ ะ คื อ ค น ที่ รั ก คุ ณ จ ริ ง . . . . .
จ ง ถ น อ ม ค น เ ห ล่ า นี้ ไ ว้
อ ย่ า ป ล่ อ ย ใ ห้ เ ข า ไ ป จ า ก คุ ณ ..
เ พ ร า ะ คุ ณ จ ะ เ สี ย ใ จ ห า ก เ ข า เ ป ลี่ ย น
ไ ป ห ยิ บ ยื่ น ค ว า ม โช ค ดี
ที่ ค ว ร จ ะ เ ป็ น ข อ ง คุ ณ ไ ป ใ ห้ ค น อื่ น
ค น ที่ รั ก ค น ที่ เ ป ลื อ ก น อ ก มี อ ยู่ เ ย อ ะ เ ห ลื อ เ กิ น
ชี วิ ต ค น ค น ห นึ่ ง
จ ะ มี ค น ที่ รั ก คุ ณ จ ริ ง ผ่ า น ม า สั ก กี่ ค น
ใ ค ร ที่ บ อ ก ว่ า รั ก คุ ณ แ ล้ ว พ ย า ย า ม จ ะ เ ป ลี่ ย น คุ ณ
ดึ ง คุ ณ ใ ห้ เ ดิ น ต า ม ท า ง ข อ ง เ ข า
เ ข า ไ ม่ ไ ด้ รั ก คุ ณ จ ริ ง ห ร อ ก . . . เ ข า รั ก ตั ว เ อ ง
จ ง เ ชื่ อ ใ น พ ร ห ม ลิ ขิ ต
จ ง เ ชื่ อ ใ น เ ห ตุ ก า ร ณ์ ที่ นำ พ า ค ว า ม รั ก ม า ใ ห้
อ ย่ า บ อ ก ว่ า ไ ม่ รั ก
ถ้ า ไ ม่ ส า ม า ร ถ ส บ ต า เ ข า อ ย่ า ง บ ริ สุ ท ธิ์ ใ จ ไ ด้
อ ย่ า บ อ ก ว่ า รั ก . . . .
ถ้ า คุ ณ ไ ม่ รู้ สึ ก วู บ ว า บ เ ว ล า อ ยู่ ใ ก ล้ ๆ
อ ย่ า บ อ ก ว่ า ไ ม่ คิ ด ถึ ง . . ถ้ า หั ว ใ จ ไ ม่ อ า จ ลื ม
อ ย่ า บ อ ก ว่ า คิ ด ถึ ง ถ้ า เ พิ่ ง จ า ก กั น ไ ม่ ถึ ง 1 น า ที
อ ย่ า ป ล่ อ ย ใ ห้ สิ่ ง ที่ ดี ที่ สุ ด สำ ห รั บ เ ร า ห ลุ ด ล อ ย ไ ป
ล อ ง คุ ย กั น ม า ก ขึ้ น
รั บ รู้ ค ว า ม รู้ สึ ก ข อ ง อี ก ฝ่ า ย ด้ ว ย ใ จ
จ ะ ทำ ใ ห้ เ ร า รู้ ว่ า เ ร า โ ช ค ดี แ ค่ ไ ห น แ ล้ ว
ที่ ไ ด้ รู้ จั ก ค ว า ม รั ก
อ ย่ า ป ล่ อ ย ใ ห้ ใ ค ร ค น ใด ค น ห นึ่ ง มี น้ำ ต า
ทั้ ง ๆ ที่ อี ก ค น ห นึ่ ง กำ ลั ง ดี ใ จ
อ ย่ า ป ล่ อ ย ใ ห้ ใ ค ร อี ก ค น ห นึ่ ง ยิ้ ม
ทั้ ง ๆ ที่ อี ก ค น ห นึ่ ง กำ ลั ง ร้ อ ง ไ ห้
อ ย่ า ป ล่ อ ย ใ ห้ ใ ค ร ค น ใ ด ค น ห นึ่ ง พู ด
ทั้ ง ๆ ที่ อี ก ค น ห นึ่ ง ไ ม่ ต้ อ ง ก า ร ฟั ง
ค ว า ม รั ก ต้ อ ง ม า จ า ก ค ว า ม รู้ สึ ก ข อ ง ค น ส อ ง ค น..
อ ย่ า ใ ห้ ใ ค ร ค น ใ ด ค น ห นึ่ ง ห ยิ บ ยื่ น
แ ต่ อี ก ค น ห นึ่ ง ไ ม่ ต้ อ ง ก า ร
ค ว า ม รั ก เ ป็ น เ พี ย ง ส า ย ใ ย บ า ง ๆ
ที่ มั น ถู ก ห ล่ อ ห ล อ ม ขึ้ น จ า ก ค ว า ม รู้ สึ ก ต่ า ง ๆ
ทั้ ง ค ว า ม อ า ท ร
ห่ ว ง ใ ย
ห่ ว ง ห า
คิ ด ถึ ง
ค ว า ม อ ด ท น
จ ะ ทำ ใ ห้ อุ ป ส ร ร ค ต่ า ง ๆ ผ่ า น พ้ น ไ ป ไ ด้ ด้ ว ย ดี
ค ว า ม พ ย า ย า ม
จ ะ ทำ ใ ห้ เ ร า ส อง ค น ยั ง ค ง อ ยู่
ค ว า ม ไ ว้ ใ จ
จ ะ ทำ ใ ห้ ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า แ ข็ ง แ ก ร่ ง
ค ว า ม ซื่ อ สั ต ย์ จ ะ ทำ ใ ห้ ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า มั่ น ค ง
ค ว า ม เ ส ม อ ต้ น เ ส ม อ ป ล า ย
จ ะ ทำ ใ ห้ ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า ส ว ย ง า ม
แ ล ะ สุ ด ท้ า ย
ค ว า ม รั ก ก็ จ ะ ก่ อ ตั ว ขึ้ น เ ป็ น ค ว า ม ผู ก พั น
สิ่ ง เ ห ล่ า นี้ จ ะ ทำ ใ ห้ ส า ย ใ ย บ า ง ๆ ข อ ง ค ว า ม รั ก
ก ล า ย เ ป็ น เ ชื อ ก เ ส้ น ห น า
ที่ ผู ก ค น ส อ ง ค น ไ ว้ ด้ ว ย กั น
มั น จ ะ เ ป็ น เ ชื อ ก ที่ มั ด เ ร า ไ ว้ ด้ ว ย กั น
เ ป็ น เ ชื อ ก ที่ ทำ ใ ห้ เ ร า ไ ม่ อึ ด อั ด
เ ร า จ ะ ไ ม่ ดิ้ น ร น ที่ จ ะ ห ลุ ด อ อ ก จ า ก เ ชื อ ก เ ส้ น นี้
เ มื่ อ ไ ด้ เ จ อ ค ว า ม รั ก ที่ ดี แ ล้ ว
จ ง ทำ ใ ห้ เ ข า รู้ สึ ก ว่ า เ ข า ไ ม่ ไ ด้ อ ยู่ ค น เ ดี ย ว
อ ย่ า ป ล่ อ ย ใ ห้ เ ข า โ ด ด เ ดี่ ย ว
อ ย่ า ป ล่ อ ย ใ ห้ เ ข า เ ดี ย ว ด า ย
คิ ด ถึ ง สิ่ ง ดี ๆ ที่ เ ร า เ ค ย มี กั น
อ ย่ า ลื ม วั น แ ร ก ๆ ที่ เ ร า รู้ สึ ก กั บ ค น ๆ นี้
เ ข า เ ป็ น ค น ดี ที่ สุ ด แ ล้ ว สำ ห รั บ เ ร า
พ ย า ย า ม รั ก ษ า เ ข า ไ ว้
เ พ ร า ะ เ มื่ อ เ ข า ห ลุ ด ล อ ย ไ ป แ ล้ ว
เ ร า จ ะ ไ ม่ ส า ม า ร ถ
เ รี ย ก ค ว า ม รู้ สึ ก ต่ า ง ๆ ก ลั บ ม า ไ ด้ อี ก
เ มื่ อ เ ว ล า ที่ ไ ม่ ส า ม า ร ถ ย้ อ น เ ดิ น ก ลั บ ไ ป ไ ด้ อี ก
ทำ ปั จ จุ บั น ใ ห้ ดี ที่ สุ ด
เ พ ร า ะ อ ดี ต แ ก้ ไ ข อ ะ ไ ร ไ ม่ ไ ด้ อี ก แ ล้ ว
อ ย่ า ทิ้ ง หั ว ใ จ ข อ ง คุ ณ ไ ว้ กั บ อ ดี ต
อ ย่ า คิ ด ว่ า อ ดี ต ไ ม่ มี วั น ห ว น คื น
อ ย่ า คิ ด ว่ า ไ ม่ มี พ รุ่ ง นี้
อ ย่า ลื ม บ ท เ รี ย น ข อ ง เมื่ อ ว า น
ทุ ก ชี วิ ต ยั ง มี ค ว า ม ห วั ง อ ยู่ เ ส ม อ
จ ง ป ล่ อ ย ใ ห้ ชี วิ ต ดำ เ นิ น ต่ อ ไ ป . .
วั น ห นึ่ ง ถ้ า ชี วิ ต ห ว น คื น ม า สู่ ท า ง ส า ย เ ก่ า . .
ที่ เ ค ย ทำ ใ ห้ คุ ณ
มี ค ว า ม สุ ข ร ะ ห ว่ า ง เ ดิ น ท า ง ใ น แ ต่ ล ะก้ า ว
. . จ ง อ ย่ า เ ดิ น เ ลี่ ย ง มั น ไ ป อี ก
เ พ ร า ะ น้ อ ย นั ก ที่ ถ น น ส า ย เ ดิ ม ยั ง ค ง ส ภ า พ เ ดิ ม
เ พื่ อ ร อ ใ ห้ คุ ณ เ ดิ น ย้ อ น ก ลั บ ม า . .
ล อ ง เ ดิ น ต่ อ ไ ป สิ . . . .
บ า ง ที คุ ณ อ า จ จ ะ เ จ อ จุ ด ห ม า ย
ที่ คุ ณ ค้ น ห า ม า ต ล อ ด ชี วิ ต 
| Create Date : 08 กันยายน 2549 | | |
| Last Update : 8 กันยายน 2549 16:19:26 น. |
| Counter : 402 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
เพื่อนสนิท
ไม่ได้เป็นแค่เพื่อน
เพื่อนสนิท .. ก็คือ เพื่อนธรรมดาๆ คนนึง ที่ดันสนิทกันมากกว่าเพื่อนธรรมดาๆ ทั่วๆไป
... ซึ่งมันก็ต้องมีอะไรหลายๆอย่าง ที่คล้ายๆกับเรามากกว่าเพื่อนคนอื่น
... ถึงจะมาสนิทกันได้
... บางที อาจไม่ใช่นิสัย
... บางที อาจไม่ใช่หน้าตา
... บางที อาจไม่ใช่ฐานะ
... บางที อาจไม่ใช่ระดับความรู้
... แต่มันอาจจะมีอะไรบางอย่าง ที่ต้องเป็น มั น ค น นี้ เ ท่ า นั้ น ที่ มี
...
... บางครั้ง
... เราก็ไม่ไป ที่ที่เราอยากไป
... เพียงเพราะว่า มันไม่ไปด้วย
... บางครั้ง
... นั่งเงียบอยู่ได้ตั้งนาน แต่แค่เห็นหน้ามัน
... น้ำตาที่กลั้นไว้แทบตาย กลับทะลักออกมาได้จนหมด
... บางครั้ง
... ถ้ามีเสียงหัวเราะของมันด้วย
... เราจะหัวเราะได้ดังกว่าเดิม
... บางครั้ง
...ร้อยคำปลอบใจของใครก็ไม่รู้
... ยังอุ่นใจไม่เท่ามือมันที่แค่ตบเบาๆที่หัวไหล่ บอกเป็นนัยๆว่า
... กูอยู่ตรงนี้
...
... ชอบคำๆนึงที่บอกว่า
. . . . . เ ร า ไ ม่ ไ ด้ เ ป็ น แ ค่ เ พื่ อ น . .
. . . แ ต่ เ ร า เ ป็ น ตั้ ง เ พื่ อ น ต่ า ง ห า ก . .
...เพราะเพื่อนมีความสำคัญมากๆ
... มากจนบางคนแยกไม่ออก เอาไปเปรียบเทียบกะแฟน ว่าอะไรสำคัญกว่ากัน
... ทั้งๆ ที่มันคนละเรื่องกันเลย
... แต่เมื่อเวลาที่เราอยู่ในห้วงของความรัก
... เพื่อน ... จะกลายเป็นส่วนเกินของโลกส่วนตัวเราทันที
... ไอ่เพื่อนสนิทผม มันคงจะชินแล้ว
... ที่เวลาผมมีรักทีไร ผมก็จะห่างๆมันไปทุกที
... เวลาที่จะกลับมานึกถึงมันได้อีกที
... ก็ตอนอกหักนู่นแหละ
... ก็เคยคิดเหมือนกันนะ
... ถ้าเราเป็นมัน จะรู้สึกยังไง
... คงจะประมาณว่า
... "แม่ง ... พอมีแฟนก็ลืมเพื่อน"
... "ทีกะกูไม่เคยช่วยห่าไรเลย ทีกะแฟนแมร่งแทบถวายหัว"
... "ต้องเลิกกะแฟนก่อนถึงจะจำเบอร์โทรกรูได้ใช่ไหม สราดดด"
... คิดๆดูแล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
... เพราะเวลาที่กำลังมีความสุขในห้วงของความรัก
... ก็แทบไม่ได้จะไปเที่ยวไหนกับมันเลย
... นานๆถึงจะได้คุยกันที
... แต่พอผิดหวัง พอเจ็บตัวขึ้นมา
... นาทีนั้นอยากกดโทรศัพท์ไปหามันก่อน
... อยากให้มันรับโทรศัพท์ก่อน
... ซึ่งบางทีมันนอนไปแล้วผมก็จะไล่มันกลับไปนอน
... ไม่ต้องตื่นขึ้นมาฟังเรื่องราวใดๆทั้งนั้น
... ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แค่มันรับโทรศัพท์ ก็พอแล้ว
... แบบนี้ละมั้งที่เค้าว่า
... 'เพื่อน คือคนที่สามารถนั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดอะไรสักคำ'
... 'แต่ลุกจากกันไปได้เหมือนคุยกันไปนับล้านคำ'
... 'เพื่อน' ... 'คือคนที่เมื่อเราสุข เราไม่เห็นมันอยู่ในสายตา'
... แ ต่ เ ป็ น ค น ที่ ไ ม่ มี วั น ป ล่ อ ย ใ ห้ เ ร า ล้ ม ลง
... ไ ม่ ว่ า เ ร า จ ะ ไ ป เ จ็ บ ม าจ า ก ไ ห น . . .
| Create Date : 20 พฤษภาคม 2549 | | |
| Last Update : 20 พฤษภาคม 2549 15:23:08 น. |
| Counter : 241 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [