ก็แค่แมงวันตัวเดียว Only one Fly

ก็เรื่องมันมีอยู่ว่า เย็นวันนึงเรานั่งทำงานอยู่ในออฟฟิศ มันเป็นเวลาใกล้ค่ำทุกคนปิ๊กบ้านหมดละ ( เรามักจะทำงานไปจนถึงทุ่มกว่าๆ ทุกวัน) ถึงจะกลับที่พัก ทำงานประมาณว่ามีหุ้นในบริษัทฯ ยังไงยั่งงั้นเลยละ วันนั้นมีเรากะน้องต่าย แผนก QC อยู่ด้วย ในขณะที่เรากะลังง่วนทำงานอย่างเอาเป็นเอาตาย อยู่นั้น (เขียนโปรแกรมกะลังเช็คเงื่อนไขวนลูป 18 รอบอยู่นั้น) ได้มีแมงวันนางนึง ประมาณหัวเขียวตัวใหญ่เชียว บินมาเกาะที่กบาลเรา สงสัยจะชะตาขาด ไม่เกาะเฉยๆนะ แล้วย่ำขาลงบนหัวโปรแกรมเมอร์คนสวย ประหนึ่งว่าจะย่ำยี เหยียบย่ำก็ไม่ปาน เราก็เอามือปัดออกเพราะกะง่วนกะการเช็ค If อยู่ มันบินออกไปสักเมตร หมุนตัวเองใส่เกลียว 2รอบด้วยรึเปล่าไม่รู้บินกลับจับที่หัว แล้วก็ซอยเท้ายิกๆๆ อีก เราก็ปัดออกอีก มันทำอยู่อย่างนี้มากกว่า 3 ครั้งคราวนี้ เราชักจะคำรามในใจละ แกมาอีกรอบนะตายยยย ยังกะได้ยินว่าเราคิดอะไรอยู่ มันบินมาเฉียดปลายจมูกเรา ( กรี๊ดดดดด โกรธมากกก มึงงงงงง ) ดิฉันลุกขึ้นแล้วตะโกนออกมาว่า เฮ้ยต่างคนต่างอยู่ ตูจะทำงานมาอีกอย่าหาว่าสวยไม่เตือน น้องต่ายเงยหน้าขึ้นมามองพี่พูดกะใครอ่ะ แมงวันวะ! ต่ายหัวเราะหึ หึ ส่ายหัวเล็กๆ แล้วก้มหน้าทำงานต่อ ..... มันมาอีกแล้วคราวนี้มันเฉียดหน้า เฉียดตา รำคาญจนถึงขีดสุดไม่อาจจะนั่งทำงานต่อได้ โอเค วางเม้าท์ลุกขึ้นมือหันไปคว้าสมุด(อาวุธ) พร้อมรบ แล้วก็คำรามในลำคอ มาาาาาาเลย ดังคาดมันมาอีกแย้วววว เราเอาสมุดไล่ฟาดมันในออฟฟิศ (มันปราดเปรียวมากเลย) ตีไม่ถูกสักที ชักหอบลิ้นจุกปากแล้วซิ น้องต่ายนั่งหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง แต่เราหัวเราะไม่ออก เพราะจุกหายเหนื่อยก็ไล่ต่อกะว่าไม่แกก็ชั้นละ ต้องตายกันไปข้างนึง น้องต่ายทนไม่ไหวเดินเข้ามาหา มาหนูช่วยพร้อมกำอาวุธในมือ “ไม้ตีแมงวัน” เฮ้ย!เอามาจากไหนเนี๊ยะ หนูมี แล้วเราก้หันหลังชนกันสายตากวาดไปรอบๆๆ เพื่อมองหาไอ้แมงวันตัวนั้น ต่าย ต่ายมันมาแล้ว พวกเราไล่ฟาดมันอย่างเมามัน พลัวะพละ ๆๆๆๆ ไม่ตายแฮะ ( แอบเหนื่อย แฮกๆๆๆ ) ความแค้นยิ่งสุมอก สักพักน้องต่ายตะโกนจากมุมห้องอีกฟากนึง ( คิดดูมันตามล่าสุด สุด ) พี่หนูตีมันได้แล้วแต่คาดว่ามันสลบ เราวิ่งไปดูไหน ไหน จริงดังคาดมันนอนสลบอยู่ ( ไม่รู้ว่ามันเหนื่อย หรือมันโดนอาวุธไอ้ต่าย ) ต่ายปัดมือจบภารกิจ ฮ่า ฮ่า “เดี๋ยวต่ายต้องเอาให้แน่ใจ “ ว่าแล้วเราก็ยกเท้าขึ้นตืบไป 2 ที(ขี้แตกเลย) ด้วยความสะใจ ต่ายหันมามองหน้า อูยยย พี่ทำไมโหดอย่างเงี๊ยะ เราจะทำอะไรก็ต้องทำให้ชัดเจน ต้องให้บรรลุวัตถุประสงค์นะ เป้าหมายเราคือฆ่ามันให้ตาย ก็ต้องแน่ใจว่ามันตายจริงๆๆ ต่ายเดินไปที่โต๊ะพร้อมกับบ่นไป โหดว่ะ e-โหด เราหัวเราะ ฮ่าๆๆๆๆๆ (อย่างบ้าคลั่ง) แล้วกลับมานั่งเขียนโปรแกรมต่อ ...........................................................
..................แล้วความเงียบก็เริ่มเข้ามาครอบงำ อารมณ์เราเย็นขึ้นเริ่มคิดถึงสิ่งที่ทำไปเมื่อกี้นี้ ทำไมเราทำเกินกว่าเหตุก็แค่แมงวันตัวเดียว ก็แค่มันบินมาเกาะหัวเราก็ควรจะไล่มันไป มันมาอีกเราก็ไล่มันอีกทำไมแค่นี้ทำไม่ได้ฆ่ามันทำไม ฆ่ามันทำไม ฆ่ามันทำไม สงสารอ่ะ อารมณ์รำคาญสุดขีดไม่รู้หายไปไหนหมด มีแต่ความรู้สึกสำนึกผิด ขอโทษ ขอโทษ ไม่ทงไม่ทำมันแล้วงาน ไม่มีอารมณ์ทำงาน กลับหอดีฝ่า กลัวผีแมงวัน ฮ่า ฮ่า

Create Date : 16 พฤศจิกายน 2550		0 comments
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2550 20:13:01 น.
Counter : 1130 Pageviews.
Share Tweet