ทาคาเมะ คิซาชิ อดีตเจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองผู้มีมันสมองเป็นเลิศ จอมจุกจิก อนามัยจัด ไม่เคยดูสถานการณ์ที่มักจะถูกคำพูดว่า "หัดดูบรรยากาศรอบตัวบ้าง" และเกลียดบุหรี่เข้าไส้ 

ต้องจับคู่กับ สึบาคุระ จิริ ที่ใช้ชีวิตตามใจไร้ระเบียบ ชอบสูบบุหรี่ แต่มีประสาทรับกลิ่นเป็นเลิศ ในบริษัท CAS บริษัทวิเคราะห์และประเมินความเข้ากันได้ของลูกค้า

พวกเขาทั้ง 2 เหมือนลิ้นกับฟันแต่ความสามารถที่แตกต่างกันของทั้งคู่ทำให้งานลุล่วงได้ดี

ทาคาเมะ คิซาชิ ช่างสังเกตุและวิเคราะห์การณ์ไปตามเหตุและผลเพื่อหาความสอดคล้อง และ สึบาคุระ จิริ จับกลิ่นผู้คนได้อย่างฉกาจ

พร้อมกับความรักที่ค่อยๆเบ่งบานของพวกเขาทั้งคู่...

เรื่องนี้เป็นนิยาย BL ค่ะ ซึ่งตอนแรกที่ซื้อมาก็ไม่ได้คิดอะไรมากเลยดองๆเอาไว้หลายปีกว่าจะหยิบขึ้นมาอ่าน เพราะเห็นว่าจบแล้ว 555

แต่หลังจากอ่านแบบไม่คาดหวังมากก็พบว่า เรื่องนี้ก็สนุกเหมือนกันนะ พระเอกมีบุคลิกฉลาดแต่ไม่ดูสถานการณ์รอบข้าง มักจะพูดและทำอะไรอย่างตรงไปตรงมา กับ นายเอกที่ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะแค่ดมกลิ่นก็ทำให้รู้แล้วว่าคนๆนั้นเป็นแบบไหนหรือทำอะไรมา

พระเอกได้บอกตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าเป็นผู้ชายที่ไม่มองหญิง ส่วนในเอกของเราก็เป็นชายแท้จริงที่ไม่เคยสัมผัสผู้หญิงเพราะไม่มีกลิ่นที่เข้ากันได้ (แต่เหมือนมีพระเอกคนเดียวแหละที่กลิ่นหอม)

ในเรื่องคดีถือว่าทำได้ดีในระดับหนึ่ง คือมันไม่ใช่การตามหาคนร้ายแต่มันคือการตามหาและประเมินคนที่เข้ากันกับลูกค้าในแต่ละคดี ซึ่ในส่วนนั้นก็มีจุดดราม่าและอบอุ่นอยู่

มีหลายจุดที่เรารู้สึกว่าเราชอบเรื่องนี้คือ..

1. บทบรรยายเรื่องบนเตียง 555 คือไม่ใช่ตละกะตละกามกันนะ แต่เหมือนมันค่อยๆเพิ่มความหลงใหล อืมม อธิบายยังไงดีล่ะ เหมือนเราได้กลิ่นซาบซ่านหวานหอมของพวกเขา เป็นกลิ่นของฟีโรโมนที่ออกมาจากตัวอักษร มีหึงบ้างไรบ้าง

2. ปมของตัวละครหลัก เรื่องนี้เราไม่รู้ว่าอ.เอดะ ตั้งใจสร้างปมของ สึบาคุระ จิริ เอาไว้แต่แรกรึป่าว เพราะในเล่มแรกไม่ได้มีอะไรมากเลย มาบอกอีกทีก็เล่ม 2 แต่ความน่าสนใจของปมก็ไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆจนมายังจุดเฉลยในที่สุด คืออ่านแล้วเราจดจำมันได้น่ะค่ะ

3. ความสัมพันธ์ของตัวละคร ไม่ว่าจะเป็นลูกค้าต่อลูกค้าหรือว่าตัวละครหลัก ไม่มีการว่าร้ายหรือทำร้ายกันเลย เหมือนทุกคนจะช่วยเหลือและปกป้อง สึบาคุระ จิริ ด้วยซ้ำ โดยเฉพาะพระเอกที่ดูจะทุ่มเต็มที่เพราะคนที่เขารัก มันไม่ใช่ปกป้องแบบไร้สาระนะ แต่ปกป้องเพราะอยากปกป้อง รักก็คือรัก (เราชอบ ทาคาเมะ คิซาชิ ตรงนี้นะ ที่ดูเหมือนจะไม่ดูสถานการณ์รอบตัวแต่ก็มีจังหวะ)คืออ่านแล้วรู้สึกอุ่นใจ

4. เราชอบสำนวนการแปลของผู้แปลค่ะ เป็นการแปลที่พอดิบพอดี ไม่โวหารไปหรือดิบจนเกินไป

สรุปคือ...

เป็นนิยาย BL ที่อ่านจบแล้วก็อยากกลับมาอ่านซ้ำอีก ไม่เรียบง่ายแต่ก็รู้สึกดี มีพล็อต มีเรื่องราว มีปม และมีฉากNC ที่ลงตัวและพอดี ไม่มีน้ำหนักไหนมากไปหรือน้อยไป

เลยอยากแนะนำเรื่องนี้ให้อ่านค่ะ...