คนอ่อนไหว (มีน ศุภกิจ) เรี่ยวแรงเหือดแห้งไป..เพราะหัวใจล้าเต็มทน เฝ้าคอยอย่างมืดมน..รอคำคนไม่จริงใจ คำที่เคยอ่อนหวาน..อยู่ในใจของคนอ่อนไหว กลับกลายเป็นถ้อยคำห่างไกล..และเย็นชา สองมือโอบรอบกาย..คราวที่ใจฉันหนาวสั่น นุ่มนวลและเนิ่นนาน..นานจนความหนาวจางไป มือที่เคยอุ่นไอ..กอดประคองหัวใจอ่อนไหว กลับกลายเป็นหนามคมกรีดใจ..และวิญญาณ โอบกอดฉันสักครั้ง..ประทังวันตายเมื่อใจมันยังไม่ยอมข่ม ปลอบใจฉันสักครั้ง..ด้วยคำเย็นชา..ด้วยมือที่มีแต่หนามคม ย้ำให้จมเจ็บลึกลงไปกว่าเดิม เอื้อมมือไขว่คว้าเงา..เงาของเธอยิ่งลางเลือน ร่องรอยที่ย้ำเตือน..มีเพียงรอยแผลในใจ ลมหายใจสุดท้าย ฝากคำวอนถึงคนห่างไกล กลับมาทำร้ายคนอ่อนไหว..ที่ยังคอย   Create Date : 09 กันยายน 2553 2 comments Last Update : 9 กันยายน 2553 2:35:44 น. Counter : 2434 Pageviews. Share Tweet

อุ้ยเพลงนี้ชอบ แต่ไม่เคยรู้จักชื่อและคนร้อง ขอบคุณมากมาย   โดย: kanit2425 9 กันยายน 2553 7:06:22 น.

ชอบค่ะ   โดย: printcess of the moon 9 กันยายน 2553 12:16:27 น.