|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
คนอ่อนไหว
(มีน ศุภกิจ)
เรี่ยวแรงเหือดแห้งไป..เพราะหัวใจล้าเต็มทน เฝ้าคอยอย่างมืดมน..รอคำคนไม่จริงใจ คำที่เคยอ่อนหวาน..อยู่ในใจของคนอ่อนไหว กลับกลายเป็นถ้อยคำห่างไกล..และเย็นชา
สองมือโอบรอบกาย..คราวที่ใจฉันหนาวสั่น นุ่มนวลและเนิ่นนาน..นานจนความหนาวจางไป มือที่เคยอุ่นไอ..กอดประคองหัวใจอ่อนไหว กลับกลายเป็นหนามคมกรีดใจ..และวิญญาณ
โอบกอดฉันสักครั้ง..ประทังวันตายเมื่อใจมันยังไม่ยอมข่ม ปลอบใจฉันสักครั้ง..ด้วยคำเย็นชา..ด้วยมือที่มีแต่หนามคม ย้ำให้จมเจ็บลึกลงไปกว่าเดิม
เอื้อมมือไขว่คว้าเงา..เงาของเธอยิ่งลางเลือน ร่องรอยที่ย้ำเตือน..มีเพียงรอยแผลในใจ ลมหายใจสุดท้าย ฝากคำวอนถึงคนห่างไกล กลับมาทำร้ายคนอ่อนไหว..ที่ยังคอย
Create Date : 09 กันยายน 2553 |
Last Update : 9 กันยายน 2553 2:35:44 น. |
|
2 comments
|
Counter : 2438 Pageviews. |
|
|
|
โดย: kanit2425 วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:7:06:22 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แต่ไม่เคยรู้จักชื่อและคนร้อง
ขอบคุณมากมาย