• คนเพี้ยนรำพัน
• pandora box
• pic
• กล่องความทรงจำ
• บ้าน...บ๊าน...บาน...
• กระดานร่างฝัน..
• ลำนำรักใต้แสงจันทร์
• กาลครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว

ละครเวทีอิงประวัติศาสตร์ วันนี้มีโอกาสได้ไปชมการแสดงละครเวทีอิงประวัติศาสตร์ เรื่อง สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ที่ศุนย์วัฒนธรรม รอบบ่ายสองโมง ซึ่งเป็นรอบที่เลื่อนมาจากวันที่ 26 พ.ย. 54 เนื่องจากสถานการณ์น้ำท่วม แอบสงสารผู้จัดเล็กน้อยเมื่อเห็นที่นั่งว่างอยู่หลายแถว และเสียดายแทนคนไทยอีกหลายคนที่ต้องพลาดโอกาสสัมผัสและชื่นชมกับวัฒนธรรมอันงดงามของชาติ ที่นับวันจะหาชมได้ยากเย็นยิ่งขึ้นทุกที อันที่จริงละครเวทีอิงประวัติศาสตร์เรื่องสมเด็จพระนเรศวรนี้ก็คือละครร้องดีๆนี่แหละ แต่มีความ 'ไม่ธรรมดา' อยู่นิดหน่อยตรงที่นักแสดงหลักไม่ใช่นักแสดงอาชีพจากกรมศิลปากรหรือนักเรียนนาฏศิลป์ แต่เป็นดาราหรือนักร้องที่เราคุ้นหน้าคุ้นตากันดีทางจอโทรทัศน์ ทำให้ต้องแอบทำใจไว้ล่วงหน้าว่า อรรถรสในการชมคงไม่เท่ากับการชมละครร้องปกติ แต่เมื่อได้รับชมจริงๆ ก็ต้องยอมรับว่านักแสดงทุกคนมีความตั้งใจและความพยายามสูงมาก แม้บางคนจะร้องเพี้ยนบ้างหลงบ้าง แต่โดยรวมก็ถือว่าดีและน่าประทับใจ ต้องขอชมว่าเก่งจริงๆ นักแสดงหลายคนทำให้เราทึ่งเพราะเล่นได้ดีจนอยากจะปรมมือให้ดังๆ โดยเฉพาะตัวนันทบุเรง เมื่อชมนักแสดงแล้ว จะไม่ชมฉากและเครื่องแต่งกายก็กระไรอยู่ ต้องบอกว่าละครเวทีเรื่องนี้ฉากสวย เครื่องแต่งกายงาม บทเจรจาและบทร้องก็แต่งได้ดีเยี่ยม แค่นึกว่านักแสดงแต่ละคนต้องจำบทร้องและบทเจรจาของตัวเองซึ่งเป็นร้อยกรองทั้งหมด ก็รู้สึกทึ่งแล้ว เสียดายที่เค้าห้ามถ่ายภาพ ไม่งั้นคงได้เก็บภาพสวยๆ มาประดับบล็อกกันบ้างหรอก   Create Date : 24 ธันวาคม 2554     Last Update : 3 มกราคม 2555 19:18:06 น. Counter : 839 Pageviews.   0 comment Share Tweet

กาลครั้งหนึ่ง... เมื่อหลายเดือนก่อน เคยได้ไปร่วมกิจกรรมของสำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง เป็นกิจกรรมวาดภาพสีน้ำ สนุกดี แต่ไม่ค่อยได้อะไรนอกจากได้วาดภาพและละเลงสีกันนิดหน่อย อยากเรียนรู้ให้เยอะกว่านี้ แต่นั่นคงต้องควักกระเป๋าจ่ายตังค์ค่าเรียนเอาเอง ตังค์น่ะพอมี แต่เวลาว่างนี่สิช่างหาได้ยากเย็นยิ่งนัก ก็ผัดวันประกันพรุ่งกันต่อไป ชอบภาพสีน้ำมาก แต่วาดภาพสีน้ำไม่เป็น เลยได้มาแค่นี้ เก็บไว้ดูเป็นที่ระลึกว่าครั้งหนึ่ง ตรูก็เคยวาดภาพสีน้ำกะเค้าเหมือนกัน   Create Date : 01 เมษายน 2554     Last Update : 6 เมษายน 2554 6:30:13 น. Counter : 355 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ไว้อาลัยหนังสือถูกทิ้ง จะย้ายบ้านอยู่เร็วๆ นี้แล้ว หนังสือที่มีก็ชักจะกลายเป็นภาระ เลยต้องหาวิธีลดจำนวนพวกมันลงเสียบ้าง โดยเฉพาะการ์ตูน เศร้าชมัด...บางเรื่องเก็บมาตั้งนานกว่าจะครบ ถึงเวลานี้ต้องถูกกำจัดทิ้งอย่างน่า็เสียดาย เฮ้อ... อย่างเรื่อง เจ้าหญิงจันทรา...อุตส่าห์ตามซื้อมานาน(จนบัดนี้ก็ยังไม่จบ) rare item ทั้งหลาย เช่น ปริศนาแห่งเวหา(ไม่ครบ) ฟลาวเวอร์ดราก้อน(ไม่ครบ) แอนก็คือแอน(ครบ) การ์ตูนเก่าๆ ของฮาร่า ชิเอโกะ การ์ตูนของนาคาจิ ยูกิ ฯลฯ...พวกนี้นี่ก็็ต้องตัดใจทิ้งไปเลย RG Veda ที่อุตสาห์ซื้อมาอ่านตั้งแต่ยังใช้ชื่อศึกเทวยุทธ์ การ์ตูนเรื่องอื่นๆ ของ clamp ที่เมื่อก่อนคลั่งไึคล้มาก (ex.แก๊งค์นักสืบ clamp, X พลังล้างโลก (ที่ซื้อไม่ครบชุด) จอมโจรอะไรสักอย่างจำชื่อไม่ได้) ...ก็ต้องตัดใจทิ้งไปเช่นกัน นี่ยังไม่นับการ์ตูนกระจิบกระจอกทั้งหลายแหล่ที่มีนะ ...พวกนั้นถูกกำจัดไปเป็นกลุ่มแรกๆ เลย แต่ slamdunk(ครบชุด) กะ พ่อครัวสูตรชุลมุน(ครบชุด) เสียดายจัด ไม่อยากทิ้งก็เลยยกให้เพื่อนไป ตอนนี้การ์ตูนที่ยังเหลืออยู่ (เพราะทำใจทิ้งไ่ม่ลง) ก็มี 1. พี่ี่น้องคู่วุ่น 2. สู้เพื่อฝันพลังแห่งรัก(ยังไม่จบ) 3. นิวยอร์กนิวยอร์ก(ตูนY เนื้อเรื่องเยี่ยมที่ใครๆ ก็พูดถึง) 4. ไซยูกิ 5. H2 (จะทิ้งก็ยังเสียดาย ทำใจไม่ได้ ตัดใจไม่ลง...แต่จำต้องกำจัด พรอลวนคนอลเวง กะ Katsu(ที่ยังซื้อไม่ครบ) ไปแล้วด้วยน้ำตา) 6. Shot program 7. slow step 8. ตำนานบัลลังก์เลือด 9. พลิกตำนานมหัศจรรย์ กะการ์ตูนเล่มเดียวจบของ ยูคาโกะ มิโดริ อีกสองสามเรื่อง 10.ลัดฟ้าข้ามพิภพ (ยังไม่จบ...เมื่อไหร่จะออกเล่ม 10 ซะทีล่ะเนี่ย?) 11.วีรบุรุษลำเค็ญ 12.ขบวนการกี๊กก๊าก 13.อีกฟากหนึ่งของความฝัน 14.แม่มดน้อยๆกะเรื่องสั้นของนักเขียนคนเดียวกันอีกหนึ่งเล่ม(จำชื่อไม่ได้)...อันที่จริงไม่ค่อยชอบสองเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่จะทิ้งก็ยังเสียดาย เพราะเป็นผลงานของนักเขียนคนหนึ่งที่เราชื่นชอบ 16.เรื่องของมิเีรียมกับดั๊กลาส(จำชื่อไม่ได้เพราะเป็นฉบับพิมพ์ใหม่แบบรวมเล่ม มี 2 เล่มจบ หนามั่กมาก) 17.จอมคนแดนฝัน (เสียดายที่ตามเก็บไม่ครบ มีอยู่ช่วงหนึ่งพี่วิบูลย์ฯขยันดองการ์ตูนจัด ทำให้เราพลาดเล่มที่เหลือของจอมคนแดนฝันไปอย่างน่าเสียดาย...นี่ยังไม่รู้จะไปตามล่าหาให้ครบชุดได้จากไหนเหมือนกัน) 18.สมุดภาพสีเงิน (การ์ตูนเก๊าเก่าของ ฮิคาวะ เคียวโกะ สุดรักสุดหวงเลยเล่มนี้ จำไม่ได้ว่ามี เปิดหัวใจให้กว้างๆ รวมอยู่ในบรรดาการ์ตูนขึ้นชั้นพวกนี้ด้วยหรือเปล่า เล่มนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ชอบมากๆ ถ้าหายไป เสียดายแย่) 19.VB rose (ยังไม่จบ) 20.บุปผาคู่บัลลังก์(ยังไม่จบอีกเช่นกัน เพิ่งออกมาได้เล่มเดียวเอง คิดหนักว่าจะตามซื้อสะสมต่อไปดีหรือไม่ เพราะไม่มีที่จะเก็บแล้ว ฮือ ฮือ..เศร้า) แต่ชอบ anime เรื่องนี้มาก อยากหาแบบ light novel มาอ่านด้วย ได้ข่าวแว่วๆ ว่าบงกชได้ลิขสิทธิ์แล้ว 21.full moon กับการ์ตูนสองเล่มจบอีกเรื่องหนึ่ง (จำชื่อไม่ได้อีกแล้ว)...ส่วนเรื่องอื่นๆ ของซานามิ มาโตะี้ ต้องตัดใจทิ้ง 22.แดนสนธยา (ของยามาโตะ วากิ เล่มเดียวที่หลงเหลืออยู่ และต้องเก็บ!) 23.ก้าวแรกสู่สังเวียน การ์ตูนที่อ่านจนเลิกอ่านไปแล้วเพราะยาวจัด แต่ทิ้งไม่ได้เพราะพี่ชายยังตามอ่านอยู่ แถมยังมายัดเยียดฝากไว้ที่เรา ที่เก็บยิ่งไม่พออยู่ด้วย ถึงจะีเหลือการ์ตูนอยู่ไม่เยอะ แต่ที่เก็บก็ยังไม่พอเพียง เนื่องจากบ้านแคบ แถมนิยายกะบรรดาวรรณกรรมเยาวชนที่ซื้อสะสมมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมยังมีอีกเพียบ ตู้ 1 ใบ ใส่เต็มไปแล้วเรียบร้อย ที่เหลืออีกจำนวนหนึ่งก็ทะลักมาอยู่ที่ช่องเก็บของตรงหัวเตียง ชั้นที่ซื้อมาเพื่อเอาไว้เก็บของกระจุกกระจิกในห้องนอน ก็ต้องกลายเป็นที่เก็บหนังสือการ์ตูน(ตามรายชื่อข้างบน)ไปโดยปริยาย นี่ยังมานั่งนึกเป็นห่วงอยู่เลยว่า ในอนาคตถ้ามีหนังสือเพิ่มขึ้นอีกจะเอาไปเก็บไว้ตรงไหน ไอ้จะให้ซื้อตู้หนังสืออลังการแบบใส่หนังสือได้สองชั้นราคา 3 หมื่นบาทมาใช้ ก็ยังเกรงใจกระเป๋าตังค์ตัวเองอยู่ แต่จะให้เก็บหนังสือทิ้งอีกก็คงจะไม่ไหว คิดถึงการ์ตูนแต่ละเล่มที่กว่าจะเก็บรวบรวมได้ครบแล้ว ทำใจยากจริงๆ แต่ทั้งน้องทั้งแม่ก็เชียร์ให้ 'ทิ้งไปเหอะ' อยู่เหย็งๆ ...ไม่รู้จักเห็นใจกันบ้างเลย คนเค้าอุตส่าห์ทำใจทิ้งไปตั้งเยอะแล้วนะ   Create Date : 13 มกราคม 2551     Last Update : 13 มกราคม 2551 23:05:15 น. Counter : 451 Pageviews.   Share Tweet

Saiunkoku Monogatari ขัดใจมาก ขัดใจสุดๆ ขอบ่นหน่อยเหอะ... ตะกี้เพิ่งดู saiunkoku monogatari ภาค anime ตอนที่ 26-27 จบไป มันก็ประมาณว่ามีตัวร้ายมาดเนี้ยบเฉียบขาดแบบพระเอกโผล่ออกมา แล้วเสมือนว่านางเอกจะไปหลงรักไอ้ตัวร้ายนี่ซะด้วย....ไม่ยอมอ่ะ ไม่ยอม ทำไมเป็นงี้ไปด้ายยยย แล้วจักรพรรดิริวกิของตรูล่ะ จักรพรรดิริวกิ นางเอกเอาจักรพรรดิริวกิไปทิ้งไว้หนายยย???? ตั้งแต่ดูมาเนี่ย รู้สึกข้องใจสุดๆ มาสักพักแล้ว ตกลงเรื่องนี้ใครเป็นพระเอกกันแน่ฟระ? หรือว่าไม่มี? เพราะเท่าที่เห็นตอนแรก ก็เหมือนกับจักรพรรดิริวกิจะเป็นพระเอก แต่ดูไปดูมา พี่ท่านบทน้อยมั่ก น้อยกว่าเซรัน กะ โคยูซะอีก นานๆ จะโผล่พระพักตร์ออกมาซักที แถมช่วงกลางๆ ค่อนไปทางท้ายเรื่อง ดันมีตัวโกงแบบอีตา ซาคุจุน โผล่มาอีก ไอ้เรารึก็อดรนทนไม่ได้ ต้องแอบโดดข้ามไปดูตอนที่ 34-35 เลย เพราะใจร้อน ต้องหาคำตอบให้ได้ว่า ตกลงนางเอกของเราชอบอีตาตัวโกงหน้าหยกนี่จริงๆ ละหรือ???..... แล้วก็สรุปว่า....นางเอกจะชอบตัวโกงจริงๆอ่ะ รับไม่ด้าย รับไม่ได้อย่างแรง ฮืออออ ทำไมนางเอกตรูต้องไปชอบตัวโกงด้วยนะ แล้วที่สำคัญ ซีนสุดท้ายก่อนที่ซาคุจุนจะตาย กระชากอารมณ์สุดๆ เฉือนบทพระเอกกระจุย ไม่เข้าใจว้อย ทำไมการ์ตูนญี่ปุ่นชอบมีตัวโกงแบบนี้ แล้วทำไมนางเอกแทบทุกเรื่องชอบไปมีใจให้ไอ้ตัวโกงแบบนี้ สุดท้ายตัวโกงก็มีอันต้องตายจากไปทุกที ทิ้งให้นางเอกเศร้ารับประทานประมาณว่าต่อไปนี้ไม่อาจรักใครได้อีกเพราะยังลืมไอ้บ้าตัวโกงนั่นไม่ได้...ฮือ....แล้วพระเอกล่ะ พระเอกบทน้อยของตรูถูกเขี่ยไปไว้ไหน? ฮึ โกรธ โมโห หงุดหงิด กรี๊ดดดด... (สติแตกอย่างแรง) อันที่จริงแค่มีเซรันมาเป็นคู่แข่งของริวกิก็หนักหนาสาหัสมากพออยู่แล้ว ยังจะเขียนเรื่องให้เป็นแบบนี้อีกอ่ะ ทำร้ายจิตใจคนดูชมัด...ที่จริงเราก็อยากจะชอบไอ้ตัวโกงนี่เหมือนกันละนะ (ถ้ามันไม่เลวได้ใจขนาดนั้น) เพราะว่าตอนเปิดตัวพี่ท่านก็ออกจะดูดี บุคลิกลึกลับ มาดเหมือนหนุ่มเจ้าชู้ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเองนิดๆ (ถูกใจแม่ยกโรคจิตอย่างเรามาก) แต่.... พอเห็นนางเอกทำท่าจะชอบไอ้หมอนี่ก็รับไม่ได้ขึ้นมาทันที ช่วยไม่ได้ ก็คนมันเผลอเชียร์จักพรรดิริวกิไปตั้งกะแรกแล้วนี่นา (แม้จะแอบปันใจไปให้พ่อหนุ่มหน้ากากคนนั้นนิดหน่อยก็เหอะ) จะให้เปลี่ยนใจคงยาก ฮึ่ย...เมื่อไหร่บ้านเราจะเอาการ์ตูนเรื่องนี้มาพิมพ์ขายซักทีนะ ได้ข่าวแว่วๆ ว่า สนพ. บงกช ได้ลิขสิทธิ์ไปแล้ว ทั้งแบบ comic และ light novel ด้วย...พี่บงกชคะ ช่วยพิมพ์ออกมาซักทีเถอะค่ะ อยากอ่านนนนนนอ่ะ แล้วถ้าจะให้ดี ช่วยตามไปซื้อลิขสิทธิ์ anime มาด้วยอีกอย่าง จะเป็นพระคุณอย่างสูง อยากดู anime แบบมี sub ไทยให้อ่านสบายๆ มั่งอ่า (ทุกวันนี้ต้องคอยกด pause เป็นระยะเพื่ออ่าน sub Eng ทรมานชีวิตเป็นบ้า...แต่ก็ยังดู) จะมีโอกาสมั้ยชาตินี้?   Create Date : 07 พฤษภาคม 2550     Last Update : 8 พฤษภาคม 2550 6:04:20 น. Counter : 2343 Pageviews.   17 comment Share Tweet

ไม่ได้ตั้งใจ...จริงๆ เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา aki มีลาภปากได้กินข้าวฟรี เพราะพี่คนหนึ่งได้เลื่อนตำแหน่งก็เลยพาน้องๆ ไปเลี้ยงที่คาร์ฟูร์แถวๆ ที่ทำงาน ไอ้เราก็คิดว่าไปกินแป๊บเดียว แถมเพื่อนร่วมแก๊งค์ก็ไปกันทุกคนเลยไม่ได้หยิบโทรศัพท์ไปด้วย ก่อนออกเดินทางก็เจอกะหัวหน้า หัวหน้าบอกว่ามีงานด่วนจะให้ช่วยทำหน่่อย แต่ค่อยกลับมาทำตอนบ่ายก็ได้ ไปกินข้าวก่อนเถอะ....เราก็เลยออกเดินทางไปกินข้าวด้วยความร่าเริงใจ ที่ร้านอาหาร... aki ดันเกิดพุทธิปัญญาขึ้น หันไปถามพี่ที่นั่งข้างๆ ซึ่งช่วงนี้เจ๊แกยุ่งมากจนไม่ได้คุยกัน ว่าจะไปงานสัปดาห์หนังสือฯ มั้ย ตอนนี้ว่างหรือยัง? เจ๊แกก็ตอบรับทันทีด้วยความกระดี้กระด้าว่าว่างแล้วไปได้ เราสองคนเลยตกลงกันว่า กินข้าวเสร็จจะแว้บไปเดินงานสัปดาห์หนังสือฯ สักพักแล้วค่อยกลับที่ทำงาน และแล้ว..พออิ่มข้าว aki กับเจ๊คนนั้นก็แยกตัวไปก่อน เพราะเพื่อนอีกหลายคนมาช้าเลยยังกินไม่เสร็จ ต่างคนก็ต่างไม่มีโทรศัพท์ติดต้วมา ของ aki ทิ้งไว้ที่โต๊ะ ส่วนของพี่เค้าชาร์ตแบตอยู่ (ที่โต๊ะเหมือนกัน) เราสองคนก็เลยนัดกันว่าจะมาเจอกันตอน 15.15 ที่ซุ้มโค้งๆ ตรงบันได จากนั้นก็แยกย้ายกันไปเดินดูหนังสือตามความสนใจของตัวเอง เราเองตอนแรกก็ไม่ได้ตั้งใจจะมางานสัปดาห์ฯ ครั้งนี้หรอก เพราะคิดว่าหนังสือนิยายเรื่องที่กำลังรออยู่คงออกไม่ทัน น่าจะออกวางแผงช่วงงานสัปดาห์หนังสือฯ ตอนปลายปีมากกว่า แต่ต้องมาหาซื้อหนังสือให้ลูกพี่ลูกน้อง (ที่เด็กกว่ากันเยอะจนน่าจะเป็นหลานมากกว่า) เนื่องจากดันไปสัญญากะมันว่าถ้าสอบได้คะแนนดีจะให้รางวัล เจ้าตัวเล็กก็เลยขอหนังสือเกมส์ภาษาอังกฤษที่... “มันมีรูปสิ่งของมาให้ แล้วก็ให้เราหาให้เจอน่ะ มีคำศัพท์อยู่รอบๆ ด้วย เป็นของวอลท์ดีสนีย์ ที่มีรูปเจ้าหญิงน่ะพี่ aki...” (ฟังมันให้รายละเอียดแล้วตูจะหาเจอมั้ยเนี่ย?) aki ก็เลยพกตังค์มาแค่พันเดียว ระหว่างที่เดินหาหนังสือให้น้องอยู่ สายตาก็เหลือบไปเห็นบู้ทของ ‘สนพ. ???สาส์น’ เข้า (จำชื่อไม่ได้ ไม่แน่ใจว่าใช่บูรพาสาส์นหรือเปล่า) เท้าก็เลยก้าวตรงไปทางนั้นโดยอัตโนมัติ ...เอาวะ..ไหนๆ ก็มาแล้วนี่ แวะดูหน่อยละกัน... ‘แวะดูหน่อย’ ครั้งที่หนึ่ง หมดตังค์ไปแปดร้อยกว่าบาท!! aki เลยต้องเดินไปกดตังค์เพิ่ม เพราะไม่รู้ว่าหนังสือของลูกพี่ลูกน้องจะราคาเท่าไหร่ หูก็แว่วๆ ได้ยินเค้าประกาศว่าที่บู้ท Eอะไรสักอย่าง มีหนังสือที่เกี่ยวกับประวัติของรัชกาลที่สาม...บลา..บลา..บลา...(เค้าบรรยายอะไรยาวยืดแต่จับใจความได้แค่นี้แหละ เพราะไม่ได้ตั้งใจฟัง) เราก็เลย... ...แวะไปดูหน่อยดีกว่า เผื่อจะเป็นเ่ล่มที่กะลังรออยู่... ‘แวะดูหน่อย’ ครั้งที่สอง หมดตังค์ไปอีกห้าร้อยแปดสิบ!!..ได้นิยายมาสองเล่ม (หนึ่งในนั้นเป็นเล่มที่รอคอยอยู่จริงๆ ด้วย) พอกะลังจะก้าวออกจากแพลนนารีฮอลล์ เพื่อจะย้อนกลับไปซื้อหนังสือให้น้อง ก็มีประกาศดังขึ้ันอีก...ปกติ aki จะไม่ค่อยได้สนใจฟังประกาศมักจะปล่อยให้มันดังผ่านหูไปเฉยๆ จับใจความได้มั่งไม่ได้มั่งแล้วแต่ว่าสมาธิจะับังเกิดช่วงไหน แต่บังเอิญตอนนั้นสมองเกิดว่างขึ้นมา หูก็เลยกางฟังอยู่โดยไม่ตั้งใจ ประกาศนั้นขึ้นต้นว่าอะไรไม่รู้แต่มีใจความตอนต่อมาว่า... “...คุณ akihiro กรุณาติดต่อคุณ.....(ชื่อและนามสกุลของหัวหน้า!!!)...บลา...บลา...บลา....” ตอนท้ายๆ ได้ยินไม่ค่อยถนัดว่าเค้าพูดอะไร เพราะเสียงรอบตัวดังมากบวกกับอาการสติแตกที่นึกขึ้นมาได้ว่าหัวหน้าสั่งงานด่วนไว้...อิ๊บอ๋ายแล้วตูดันลืมซะสนิท!!!!! โทรศัพท์ก็ดันไม่ได้พกมา เอาไงดีฟระ? aki ยืนหันรีหันขวางเพื่อตั้งสติอยู่ครู่หนึ่ง ยังงงๆ อยู่ว่าหัวหน้าเข้ามาเดินในงานหนังสือด้วยหรือไงถึงได้ประกาศหาเรา แต่อีกใจก็คิดว่าไม่น่าใช่เพราะถ้ามีงานด่วนอยู่หัวหน้าไม่น่าจะมาเดินเล่นแถวนี้...แต่ aki ก็ยังอุตสาห์หิ้วถุงหนังสือแสนหนักเดินไปดูแถวๆ หน้าประชาสัมพันธ์ทั้งสองที่ เมื่อไม่เห็นแม้แต่เงาของท่านหัวหน้า เป้าหมายต่อไปก็คือโทรศัพท์สาธารณะแถวๆ นั้น โชคดีที่ตอนซื้อหนังสือได้ตังค์่ทอนเป็นเศษเหรียญมาประมาณแปดบาท เลยใช้โทรกลับที่ทำงานได้ (ม่ายงั้นตูตายแน่ๆ...) หลังจากคุยกับหัวหน้าบอกว่า file งานที่ต้องใช้อยู่ตรงไหนเรียบร้อยแล้ว เราก็มุ่งหน้าไปหาหนังสือของน้องต่อไป (จุดประสงค์ที่มางานก็เพื่อหนังสือเล่มนี้แหละ ยังไงก็ต้องซื้อกลับไปด้วยให้ได้) เดินไปซักพักก็เจอหนังสือของวอลท์ดิสนีย์ฉบับแปลเป็นไทย คือมีคำศัพท์ภาษาอังกฤษ พร้อมคำแปลภาษาไทย หน้าปกสีแดงๆ พลิกๆ ดูแล้ว ไม่ค่อยมีเจ้าหญิงอะไรอย่างที่น้องมันว่าแฮะ แต่นอกนั้นค่อนข้างจะตรงกับข้อความกระท่อนกระแท่นที่มันบอกมา ก็เลยรีบซื้อ (เพราะต้องรีบกลับและใกล้เวลานัดแล้ว) พอจ่ายเงินเสร็จก่อนจะออกจากบู้ท เราก็แวะไปเยี่ยมหน้ามองที่อีกมุมนึงของบู้ทเดียวกันนั่นแหละ ไม่ได้คิดจะซื้ออะไรอีกแค่ดูเฉยๆ เผื่อจะเห็นหนังสือเกมส์ที่เป็นเจ้าหญงเจ้าหญิงอะไรมั่ง แต่กลายเป็นว่าไปเจอหนังสือที่หน้าตาเหมือนกันเปี๊ยบกับเล่มที่เพิ่งซื้อไป แต่เล่มนี้ปกแข็งและเป็นภาษาอังกฤษล้วนไม่มีคำแปลภาษาไทย ที่สำคัญคือ...ราคาถูกกว่ากันด้วย!!! (เจ็บใจสุดๆ ก็ตรงนี้แหละ) แล้วคนอย่างเราจะทำไงได้ล่ะ นอกจากเสียตังค์ซื้อมาอีกเล่ม...ไม่รู้จะซื้อมาทำไมเพราะเนื้อหามันก็เหมือนกะเล่มที่ซื้อไปแล้ว แต่ก็ซื้อมาอ่ะ ซื้อมา ฮือ ฮือ ไม่รู้อะไรเข้าสิง....หมดไปอีกสี่ร้อยกว่าบาท สรุปว่าวันนั้นหมดตังค์ไปเกือบสองพันบาท ทั้งๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจจะไปซื้ออะไรเล้ย นอกจากหนังสือของน้องแค่เล่มเดียว (ไม่ได้ตั้งใจจะลืมงานด่วนด้วยค่ะหัวหน้า...หนูขอโต้ัด)   Create Date : 06 เมษายน 2549     Last Update : 6 เมษายน 2549 21:22:11 น. Counter : 278 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• jj-book
• BlogGang.com