กุมภาพันธ์ 2558

วันนี้มามี๊มีเรื่องจะมาฟ้องหนู (ตอนหนูกลับมาอ่าน จะได้รู้ว่ามามี๊น่ะลำบากนะเนี่ย 5555) คราวก่อน มามี๊เพิ่งมาเล่าให้ฟังว่าเจญ่าไปโรงเรียนเก่งมากๆ ยังแอบคิดในใจเลยว่า ว๊าววว ผิดคาดสุดๆๆๆ เจญ่าไปเรียนแบบไม่ร้องไห้เลย .... แต่..... พอเวลาผ่านไป ผ่านช่วงมึนงง ผ่านช่วงตื่นเต้น เข้าสู่สัปดาห์ที่ 2 ของการไปโรงเรียน เจญ่าก็เริ่ม .... ร้องไห้ 

เริ่มจากร้องไห้ น้ำตาไหล เกาะเป็นปลาหมึกหนวด พูดทุกอย่างเพื่อขอเวลา จะได้ไม่ต้องเข้าห้องเรียน บอกตรงๆเลยว่า ตอนแรก มามี๊เสียศูนย์เหมือนกันนะ แบบว่า ไม่รู้ว่าเป็นการปรับตัวของหนู หรือหนูไม่สามารถเข้ากับโรงเรียนได้ มามี๊ก็ค่อยๆตั้งสติ ถามเพื่อนๆแม่ๆในกลุ่ม Line บ้าง ถามครูบ้าง ปรึกษาครูปัดบ้าง ปรึกษากันเอง ถามอาม่า ถาม..ปรึกษา...ถาม..ปรึกษา + ใช้เวลาในการปรับตัวของมามี๊เองด้วย 

จากสิ่งที่ได้ปรึกษา ก็มากลั่นกรอง เก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ จน ณ วันนี้ เจญ่าเรียนมาได้ครบ 1 เดือนเต็มแล้ว แต่ก็ยังร้องไห้อยู่ (ร้องเฉพาะตอนแยกจาก พอเดินเข้าห้องได้ก็ไม่ร้องไห้แล้ว) มามี๊พูดคุยกับหนูมากขึ้น ถามคำถาม ปล่อยให้หนูได้เล่า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน , กิจกรรม , ครู สิ่งที่ชอบ สิ่งที่ไม่ชอบ ความรู้สึก ทุกสิ่งทุกอย่าง มามี๊เก็บข้อมูลไว้หมด 

ส่วนใหญ่เวลาเจญ่าเล่า มามี๊ัฟังจากน้ำเสียง ดูจากแววตา เจญ่าดูสนุกสนาน ร่าเริง หัวเราะ อาจจะมีกังวลอยู่บ้างเวลาคุยบางเรื่อง เช่นกิจกรรมบางอย่าง เจญ่าจะเปลี่ยนเรื่องคุยและบอกว่ามาเล่าเรื่องเพื่อนๆกันเถอะ แต่เท่าที่สังเกตุ เจญ่าก็ไม่ได้ แอนตี้โรงเรียน เคยถามเจญ่าด้วยซ้ำว่า โรงเรียนนี้เป็นยังงัยบ้าง เจญ่าชอบไม๊ ถ้ามามี๊ให้ไปเรียนที่อื่นดีไม๊ เจญ่าบอกไม่ไป โรงเรียนสนุก โรงเรียนแจ๋ว เจญ่าชอบโรงเรียนนี้ (แต่...ก็ยังร้องไห้ตอนไปโรงเรียนตอนเช้าอยู่ดี) เรื่องนี้มามี๊ยังไม่สามารถหาสาเหตุได้ คิดได้เพียงอย่างเดียวคือพฤติกรรมของเด็กที่ไม่อยากแยกจากแม่ ซึ่งถ้าเป็นจริงตามนั้น อย่างเดียวที่ทำได้ คือให้เวลา และประคับประคองกันไป ให้ผ่านพ้นเวลานี้ไปให้ได้

รวมถึงข้อมูลที่ได้มาจากคุณครูบี ครูเอ  ครูเปิ้ล เกี่ยวกับพฤติกรรมของหนูเวลาอยู่ที่โรงเรียน ครูบอกว่าเจญ่าทำงานเดี่ยวได้ดีมากๆ เป็นเด็กเชื่อฟัง สุภาพ น่ารัก แต่จะต้องปรับในเรื่องการเข้าหาเพื่อนๆ หรือการเข้าร่วมกิจกรรม ซึ่งเรื่องนี้ จริงๆ ถ้าจะมองย้อนกลับไปตั้งแต่สมัยเด็กๆ หนูเองก็จะไม่ค่อยชอบกิจกรรมลัลลาซักเท่าไร หนูชอบที่จะยืนดูเพื่อนๆ (หนูก็สนุกนะ เพียงแต่ไม่อยากเข้าร่วม อยากมองเฉยๆก็สนุกแล้ว) อันนี้มามี๊เคยถาม ตอนที่เจญ่าเรียนเบบี้จีเนียส

วันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศของชั้นเด็กเล็ก และอ.1/4 มามี๊และป่าปี๊ก็ได้ไปร่วมด้วย ได้รับฟังแนวทางการสอน , พฤติกรรมเด็กๆภาพรวม ได้ใบประเมินพฤติกรรมของหนูมาด้วยนะ วันนี้มามี๊ได้รับคำชมจากคุณครู (พูดออกไมค์ด้วยนะเออ) ว่ามีเด็กน้อยที่สามารถเจริญสติแบบเคลื่อนไหว (หรือการสร้างจังหวะ) ได้ 6 ท่าแล้ว จำนวน 10 กว่าคน ตอนแรกมามี๊ไม่คิดว่าหนูจะเป็น 1 ในนั้นนะ เพราะว่าเจญ่าเพิ่งเข้ามาได้แค่ 1 เดือนเอง แต่...ครูพูดชื่อหนูด้วยล่ะ ^_______________^~ มามี๊กับป่าปี๊ดีใจมากๆเลย เจญ่ามักทำให้มามี๊กับป่าปี๊ภูมิใจ และแปลกใจในความสามารถของหนูเสมอๆเลย วันนี้กลับมา เล่าให้เจญ่าฟัง และลองขอให้เจญ่าลองทำท่า สร้างจังหวะ 6 ท่าให้ดู 

มามี๊เคยขอให้หนูทำให้ดูแล้วล่ะ แต่หนูก็ทำแบบขำๆทำไปเล่นไป มามี๊ก็ยังคิดว่าหนูคงยังงงๆละมั้งคงทำไม่ได้หรอก แต่วันนี้ .... หนูสุดยอดมากๆ เดี๋ยวจะอัดคลิปเอาไว้ให้หนูมาดู น่ารักมากๆ การสร้างจังหวะต้องอาศัยสมาธิ เพื่อที่จะเคลื่อนไหวมือ ให้ตรงตามท่า และหนูทำได้ดีมากๆ ดูเท่ห์สุดๆอ่า ดีใจมากๆเลย 

ย้อนกลับมาเรื่องหนูร้องไห้ตอนเช้าก่อนเข้าเรียน พอมีเรื่องนี้เกิดขึ้น มามี๊ได้รับรู้หลายๆเรื่อง แต่เรื่องที่มามี๊ประทับใจที่สุด คือ พอมามี๊เขียนในสมุดสื่อสารกับโรงเรียน ไม่ใช่แค่ครูประจำชั้นที่รับทราบเรื่อง แต่ทั้งครูป้าแดง ครูใหญ่ รับรู้ปัญหานี้ทุกคน พอเจอป่าปี๊ ก็เข้ามาพูดคุย และหาทางช่วยกันแก้ปัญหา ครูใหญ่ก็แนะนำว่าควรทำอย่างไร รวมถึงครูบี ครูประจำชั้นของหนู ทุ่มเทมากๆ ที่จะซื้อใจเจญ่าให้ได้ ให้เจญ่าไว้ใจ และรักที่จะมาโรงเรียน 

จนถึงวันนี้แม้ว่าเจญ่ายังจะร้องไห้อยู่ แต่เหมือนจะค่อยๆร้องไห้น้อยๆลงๆ แต่ไม่ว่าเจญ่าจะหยุดร้องไห้เมื่อไหร่ ตราบใดที่เจญ่ายังเล่าเรืองที่รร.ให้มามี๊ฟังด้วยรอยยิ้ม มีความสุข หัวเราะร่าเริง มามี๊ก็จะยินดีรอให้หนุพร้อมที่จะเดินเข้าห้องเรียนด้วยรอยยิ้ม โบกมือให้มามี๊ เพราะมามี๊รู้สึกได้เลยว่ามามี๊ไม่ได้แก้ปัญหาลำพังนะ ครูทุกคน ช่วยกันคิด ช่วยกันปรับ ช่วยกันประคับประคอง ยิ่งหลังจากกลับมาจากปัจฉิมนิเทศน์ ยิ่งรู้สึกนะว่า ครูที่นี่ ทุกๆคนเลย ทำไมยอมเหนื่อยกันขนาดนี้นะ เราโชคดีจัง ที่ได้ให้เจญ่ามาเรียนในโรงเรียนที่เป็นมากกว่า ที่สอนวิชา ดีใจที่เลือกโรงเรียนนี้ให้เป็นบ้านหลังแรกของเจญ่า ไม่รู้ว่าถ้าไปที่อื่นๆแล้วเจญ่ามีปัญหาแบบนี้ จะได้รับการช่วยเหลือดีขนาดนี้รึเปล่า 

นี่ยังไม่รวมถึงคุณแม่ของเพื่อนๆเจญ่าที่คอยถามไถ่ ให้คำแนะนำดีๆ คอยเป็นกำลังใจ ให้มามี๊สู้ๆๆไปพร้อมๆกับเจญ่า ^________^ ดีใจจังเลย

มามี๊กับป่าปี๊ รอให้หนูปรับตัวอยู่นะจ๊ะ วันไหนที่เจญ่าก้าวเข้าห้องเรียนเอง ร่าเริง ยิ้มแป้น มีความสุขเมื่อก้าวเข้าห้องเรียน วันนั้นมามี๊กับป่าปี๊จะมีความสุขมากที่สุดเลย 

รักหนูเสมอนะจ๊ะ

เจญ่าตัวน้อย