JeyYah Say Hi !!!
<<
มกราคม 2558
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
9 มกราคม 2558
 
 
ไปโรงเรียนครั้งแรก บททดสอบแรกของชีวิตนักเรียน

สวัสดีจ้ะ เจ้าหญิงเอลซ่า ตัวน้อยๆของมามี๊ (พักนี้เจญ่าชอบม๊ากกก ร้องเำพลงทุกวัน ^^

เมื่อวานก่อนนี้มามี๊เล่าเรื่องโรงเรียนให้หนูฟัง และบอกหนูว่า พรุ่งนี้เป็นวันสำคัญของหนูใช่ไม๊จ๊ะ แต่นแต๊น... ใช่แล้วจ้ะ เป็นวันที่หนูจะไปโรงเรียนครั้งแรก และเป็นครั้งสำคัญด้วย เพราะครูใหญ๋จะประเมินผลว่า จะรับหนูเข้าเรียนชั้นอนุบาล 1 ที่โรงเรียนรึเปล่า (เพราะจริงๆที่นั่งในห้องเต็มแล้ว ครูเลยจะรับสำหรับเด็กน้อยที่พร้อมแล้วจริงๆเท่านั้น) 

เอาล่ะ ก่อนที่จะเล่าให้ฟัง ต้องเล่าให้เจญ่าฟังก่อนว่า ตอนมามี๊เด็กๆมามี๊เป็นเด็กขี้อายมากๆ พอต้องไปโรงรียนเลยร้องไห้แบบเยอะสุดๆๆ เยอะมากๆๆ ร้องได้ทุกวันและยาวนาน ร้องแม้กระั่ทั่งตอนที่อาม่ามารับ (คือดีใจที่อาม่ามารับซะที 5555) ตอนมามี๊เข้าเรียนเลยทำอาม่าเหนื่อยและอ่วมพอสมควรเลย

ทีนี้พอเจญ่าจะเข้าเรียน มามี๊เลยทำใจไว้มากๆแล้วว่า ด้วยนิสัยของเจญ่า มามี๊คิดว่าเจญ่าน่าจะร้องไห้ตอนไปโรงเรียนแน่ๆเลย เพียงแต่ว่าจะร้องไห้นานแค่ไหนเท่านั้น จากความคิดนี้ล่ะ ทำให้ เกือบๆ 1 ปีก่อนจะถึงวันนี้ มามี๊ตระเวน พาเจญ่าไปเรียนพิเศษ ไปทำกิจกรรมนู่นนี่นั่น หลายๆที่ หวังว่าจะช่วยให้เจญ่ามีความมั่นใจ กล้าแสดงออก กล้าที่จะพบผู้คนมากขึ้น และ1ในความหวังก็คือ เมื่อถึงวันนี้ เจญ่าจะไปโรงเรียนได้อย่างกล้าหาญ และมั่นใจ 

และัวันนี้เจญ่าก็ทำให้มามี๊ภูมิใจและดีใจมากๆ กับการไปโรงเรียนแบบเต็มวันครั้งแรก (จริงๆมามี๊อยากถ่ายรูปมาอวดนะ แต่ว่ายังไม่มีชุดนักเรียนเลย >.< ต้องผ่านการประเมินก่อน และมอบตัวถึงจะได้ใส่ชุดนักเรียนจ้ะ) มามี๊จะเล่าแบบละเีอียดๆให้ฟังนะจ๊ะ

จริงๆก่อนหน้านี้ มามี๊พาเจญ่าไปโรงเรียนนี้ 2 ครั้งแล้ว ครั้งแรกไปถามเรื่องการเรียนการสอน ระเบียบต่างๆ ส่วนครั้งสอง ครูใหญ่นัดให้พาเจญ่าไปทดลองเรียน ตอนก่อน 7 โมง แต่มามี๊ฟังผิด ดันไปก่อน 10 โมง >.<~ ขอโทษค่าา  ครูใหญ่เลยให้เจญ่ากินข้าวและเล่นของเล่นที่รอบๆแทน ซึ่งการได้ไปเล่นไปสัมผัสโรงเรียนก่อน ก็คงจะพอช่วยได้เน๊าะ เรียกว่าเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสแทน หุหุ

วันแรกของการไปเรียน

05.30 เจญ่าตื่นมาเอง โดยที่ไม่ต้องปลุกเลย ตื่นมาสดใสสดชื่นมากๆ (คงเป็นเพราะตอนกลางคืนมามี๊ให้หนูเข้านอนตั้งแต่ 1 ทุ่ม (ตามที่ครูใหญ่แนะนำ) เจญ่าตื่นมาอาบน้ำแต่งตัว นั่งรอ ไม่มีทีท่าจะร้องไห้ หรืองอแง ส่วนข้าวเช้า ครูให้ไปกินพร้อมเพื่อนๆที่โรงเรียนจ้ะ

06.15 ล้อหมุน ป่าปี๊ขับรถไปส่งที่โรงเรียน ระหว่างเรานั่งอยู่ในรถ มามี๊ก็ชวนคุยนี่นู่นนั่น ในใจแอบกังวลว่ากลัวเจญ่าจะพูดว่าไม่อยากไปเรียน แต่เจญ่าไม่ได้พูดอะไรถึงโรงเรียนเลย มามี๊เลยต่อสายถึงก่อก๊อ ขอกำลังใจให้เจญ่า ก่อก๊อบอกว่าให้เจญ่าตั้งใจเรียนนะ เจญ่าก็พยักหน้าหงึกหงักๆ และบอกก่อก๊อว่า วันนี้เจญ่าไปโรงเรียน ไม่ใช่ที่เบบี้จีเนียสนะ ไม่ใช่ที่เกตเวย์ ไม่ใช่ที่ครูเพชร ที่โรงเรียนจริงๆเลยน่ะ ^_______^ มามี๊ฟังแล้วทั้งดีใจ ทั้งขำ ระหว่างทาง มามี๊ก็คุยบอกเจญ่าเรื่องที่เจญ่าควรรู้ เช่น เวลาปวดอึ๊ปวดฉี่ต้องบอกครู มีนมน้ำอยูในกระเป๋า ชุดนอน ขนม ผ้าห่ม อยู่ในกระเป๋าแล้ว เจญ่าฟัง ก็พยักหน้า

06.45 มาถึงโรงเรียน มามี๊พาลงรถ และพาไปสวัสดีคุณครูใหญ่ ครูใหญ่ให้ครูคนนึงพาเจญ่าไปที่ห้องเรียน เจญ่าบอกว่า ให้มามี๊ไปส่ง มามี๊เลยเดินไปด้วย พอไปถึงหน้าห้องเรียน คุณครูก็มารับ และบอกให้เด็กผู้ชายคนนึงมารับเจญ่า พอเพื่อนเข้าใกล้ เจญ่าเกาะขามามี๊แน่นเลย (มามี๊คิดในใจ แย่แล้วๆๆ ต้องร้องแน่ๆ) แต่เจญ่าก็พยายามอดทน กลั้นใจเดินเข้าห้องไป มามี๊แอบดูตะล่อมๆมองในห้อง เห็นแต่เงาๆ เพราะมีผ้าม่านบังอยู่ ก็เห็นหนูนั่งกับเพื่อนๆกินข้าว

มามี๊กับป่าปี๊ก็หลบมานั่งให้ห่างๆนิดนึง กลัวหนูเห็นแล้วจะร้องไห้ ตอนนั้นใจนึงมามี๊ก็กังวลสุดๆ เป็นห่วงสารพัด ไหว้พระพรหมที่โรงเรียนขอให้คุ้มครองลูกสาวของมามี๊ แต่อีกใจนึง ก็เชื่อในตัวเจญ่าว่าจะผ่านวันนี้ไปได้อย่างสวยงาม

หลังจากที่นั่งดูเจญ่าซักระยะนึง มามี๊ก็ตัดสินใจมาทำงาน เพิ่งได้รับรู้ความรู้สึกนี้เป็นครั้งแรก งานมีให้ทำเยอะแยะ แต่ใจมันไปอยู่ไหนไม่รู้ ไม่มีสมาธิเลย ดุนาฬิกาบ่อยมากๆ กลัวเสียงโทรศัพท์ กลัวว่าจะเป็นโรงเรียนโทรมา คิดถึงหนูที่สุด เห็นของเล่นก็น้ำตารื้น ดูรูปหนูยิ้ม ก็น้ำตาจะไหลให้ได้ แต่มามี๊ก็พยายามบอกตัวเองว่า ต้องอดทน ต้องเข้มแข็ง ต้องมั่นใจในตัวเจญ่า ถ้ามามี๊อ่อนแอให้เจญ่าเห็น เจญ่าจะลังเล 

10.30 มามี๊โทรหาครูใหญ่ถามว่าเจญ่าเป็นยังงัยบ้าง ครูใหญ่ก็โทรถามครูบี (ครูประจำชั้น) ครูบอกเจญ่าเก่งมากๆ ทำกิจกรรมกับเพื่อนๆ ไม่ร้องไห้ และไม่ถามหามามี๊ด้วย ตอนนี้ระบายสีอยู่ พอมามี๊ได้ยินแบบนี้ ก็โล่งอกสุดๆว่าเจญ่าของมามี๊ก็นักสู้นะเนี่ย เก่งมากๆ แต่ยังแอบลุ้นว่า เดี๋ยวเจญ่าจะต้องกินข้าว อาบน้ำ นอนกับเพื่อนๆ เจญ่าจะไหวไม๊นะ ปกติอยู่บ้าน เจญ่าไม่เคยนอนกลางวันเลย ตั้งแต่เล็กๆ แอบเป็นห่วง แต่ก็แอบหวังในตัวเจญ่าอยู่ลึกๆ ^^

ระหว่างวัน มามี๊กินไม่ได้ ทำงานไม่ได้ ถึงแม้จะโทรถามครูแล้วก็เถอะ แต่ยังกังวลไม่เลิก มามี๊ไปโพสต์เรื่องเจญ่าไปโรงเรียนครั้งแรก ในเฟสบุ๊คด้วย มีคนมาให้กำลังใจหนู กับมามี๊เยอะเลยนะ เอาไว้เจญ่าอ่านได้แล้ว เจญ่าต้องไปอ่านให้ได้นะ ^_____^ 

12.00 มามี๊โทรไปหาครูใหญ่อีกรอบ ครูบอกเจญ่ากินข้าว นอนกับเพื่อนๆได้ดีเลย แต่ตอนตื่นนอนเจญ่าตื่นมาเห็นเพื่อนๆนอนหลับกันหมด ไฟในห้องก็สลัวๆ เลยร้องไห้เลย ครูบอกว่าปลอบเจญ่าซักพักเจญ่าก็เลิกร้อง >.<~~ แงๆสงสารลูกสาวมามี๊จริงๆเลย ปกติเจญ่าตื่นมา ก็จะมีมามี๊ ปาปี๊ หรือผ่อผ่อ อยุ่ด้วยตลอด แต่มามีเชื่อว่าเจญ่าเก่ง สามารถปรับตัวได้ ร้องไห้นิดหน่อยไม่เป็นไรนะลูกนะ ^.^~~

13.00 มามี๊กับป่าปี๊ก็รีบออกจากออฟฟิศเลย เพื่อไปรับเจญ่า อยากไปรับเป็นคนแรก ไปนั่งรอซักพัก พี่ๆอนุบาล2-3 ก็เริ่มทยอยเลิกแล้ว ซักพักครูห้องเจญ่า ก็เริ่มปล่อยเด็กๆออกมา ส่วนใหญ่เป็นน้องๆ ซักพักเจญ่าก็ออกมา เปลี่ยนชุดมาด้วย ไม่รู้ว่าด้วยความคิดถึง หรือความเป็นห่วงกังวล ตอนเจญ่าเดินออกมา มามี๊รู้สึกว่า หนูดูโตขึ้นเยอะเลย และที่สำคัญ เจญ่าออกมาหามามี๊เดินเข้ามากอดให้อุ้ม แต่ไม่ร้องไห้เลย ^_____^~ มามี๊ดีใจมากๆๆๆๆๆ เจญ่าเก่งกว่ามามี๊เยอะเลย ^^

มามี๊เลยบอกว่า มามี๊กับป่าปี๊จะให้ของขวัญเจญ่า 1 ชิ้นให้เจญ่าไปเลือกได้เลย เจญ่าบอก เจญ่าไม่รู้จะเอาอะไรดีอ่ะ 5555 ตอนขากลับนั่งรถไปเจญ่าก็ร่าเริง หัวเราะ เล่าเรื่องให้ฟังที่โรงเรียน ตอนเช้ากินบะหมี่ ตอนกลางวันกินข้าวผัด (ป่าปี๊ทายถูกด้วยล่ะ ^^) กับน้ำซุป แล้วก็แอปเปิ้ล ถามว่าครูให้เจญ่าทำงานอะไรบ้าง เจญ่าบอก ระบายสี ระบายสี ระบายสี และระบายสี 55555 >.< จริงรึเปล่าไม่รู้ เจญ่าไม่ยอมเฉลยด้วยสิ พักนี้ชอบแกล้ง ชอบพูดแกล้งมามี๊เรื่อยเลย >___< แต่ก็น่ารักมากๆๆ

มามี๊โทรไปเล่าให้อาม่าฟัง ผ่อผ่อ ปั่กปั้ก ก็โทรถามตลอดว่าเจญ่าเป็นงัยบ้าง พอรู้ว่าเจญ่าเก่งขนาดนี้ทุกคนก็ยิ้มแก้มบานเลย ^^

ตอนที่มามี๊พาเจญ่าไปหม่ำเอ็มเค เจญ่าบอกว่า ถ้าเจญ่าร้องไห้ มามี๊ก็ไม่ภูมิใจใช่ไม๊ >____< มามี๊บอกหนูว่า แค่เจญ่าไปโรงเรียนตั้งใจเรียน มามี๊ก็ภูมิใจแล้วจ้ะ แต่ถ้าเจญ่าไม่ร้องไห้ด้วย มามี๊ก็ภูมิใจม๊ากกกกกกมากกกกกก เจญ่าก็พยักหน้าหงึกๆ แล้วก็ยิ้ม 

สรุปว่า การไปโรงเรียนครังแรกของเจญ่า ก็ผ่านไปได้อย่างสวยงาม มามี๊กับป่าปี๊ภูมิใจในตัวหนูมากๆๆๆเลยนะจ๊ะ ภูมิใจที่มีหนูเป็นลูกสาว หนูไม่เคยทำให้มามี๊กับป่าปี๊ผิดหวัง ขอบใจมากๆเลยนะจ๊ะลูกสาว ^_______^


รักหนูมากที่สุดเลยจ้ะ 

มามี๊ , ป่าปี๊





Create Date : 09 มกราคม 2558
Last Update : 18 มกราคม 2558 22:20:06 น. 0 comments
Counter : 2633 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

usagimom
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [?]

Blog นี้ มามี๊ ป่าปี๊ ตั้งใจทำให้นางฟ้าตัวน้อยๆ ... น้องเจย์ญ่า .... ให้หนูได้ย้อนกลับไปวันที่หนูยังอยู่ในท้องของมามี๊ ให้หนูรู้ว่ามามี๊ และป่าปี๊ ดีใจ และมีความสุขมากแค่ไหน ที่มีหนู

รักมากมายจริงๆ
[Add usagimom's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com