ไปไงมาไงถึงมาถ่ายรูปได้เนี่ย
เรื่องราวมันเกิดขึ้นเมื่อ ปี 2544 ตอนที่ผมได้มีโอกาสไปเที่ยวเมืองจีนกับเพื่อนๆ เมืองที่ไปคือเซี่ยงไฮ้ครับ เรื่องของเรื่องคือไปเยี่ยมเพื่อนที่ตอนนั้นเรียนภาษาจีนอยู่ที่นั่นเพื่อนที่ไปด้วยกันมีทั้งหมด 5 คน หนึ่งในนั้น คือรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยชื่อพี่โจ้ ตอนนั้นกล้องถ่ายรูปที่ใช้คือ Canon Eos888 โห รหัสสวยแฮะ แต่ขอโทษที มันช่างไม่ได้ต่างกับกล้อง compact เลย เพราะนอกจากที่มันสามารถถอดเปลี่ยนเลนส์ได้และรูปร่างหน้าตาแล้ว มันก็ปรับได้แค่ ความไวชัตเตอร์เท่านั้น ส่วนรูรับแสงนั้นเลือกไม่ได้กล้องจะจัดการให้เองก็คือมันมีแต่โหมด Tv หรือ S นั่นแหละู^_^สรุปมันก็คือกล้องติงต๊องนั่นเองเที่ยวเซี่ยงไฮ้ครั้งนั้น ได้ไปสถานที่สวยงามหลายที่ ไม่ว่าจะเป็นเขาหวงซาน ซูโจว หังโจว ฯลฯผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็ถ่ายรูปไปเรื่อยตามที่เห็น แต่เมื่อกลับเมืองไทยล้างฟิล์มออกมา เอามาเทียบดูกับรูปจากกล้องของพี่โจ้ ก็....โอ้ เราไปที่เดียวกันเปล่านี่ มันช่างแตกต่างกันเสียเหลือเกินทั้งมุมมอง ทั้งสีสันของภาพ จึงถาม ถาม ถาม พี่โจ้ว่าอยากได้รูปอย่างนี้บ้างอะ ทำไงพี่โจ้: งั้นเอ็งไปสอย SLR มาก่อนเลย นายไข่ : คืออะไรอะ รู้จักแต่ SME สุดท้ายเลยได้ไปสอยกล้อง SLR-Single Lens Reflect Camera มาใช้งานเป็นตัวแรกนั่นก็คือ Nikon F80d พร้อมเลนส์ Normal Zoom 28-105 และนี่ก็คือจุดเปลี่ยนที่ดูเหมือนง่ายๆที่ทำให้ผมหลงรักการถ่ายภาพและ บ้าอุปกรณ์ถ่ายภาำพ ตั้งแต่นั้นมา