วันที่ฉันมีรอยยิ้ม ห่างหายเสียทีนะกับรอยน้ำตา วันที่เศร้าได้จากไปแล้ว ทีนี้จะเหลืออะไรล่ะ นอกซะจากรอยยิ้ม ยิ้มให้กับตัวเอง ยิ้มให้กับคนรอบข้าง ชีวิตคนเราก็เท่านี้มีทุกข์ก็ต้องมีสุข แต่สุขครั้งนี้เป็นความสุขที่ฉันเลือกให้กับตัวเอง ฉันจะไม่จมกับความทุกข์อีกแล้ว ให้ผ่านไปเหมือนกับเค้าคนนั้น ที่เคยทำฉันเสียใจ วันนี้อารมณ์ดี ก็เลยมาอัพเดทบล็อคเสียหน่อย มีคนเคยบอกฉันว่า จริงๆๆแล้วจิ๊บเป็นคนตลก เฮฮานะ แล้วทำไมบล็อคถึงได้ดูเศร้าจังเลย อืมก็จริงเนาะ เพราะฉันเองก็แค่ผุ้หญิงที่ร้องไห้เป็นคนนึงนี่นา บางอารมณ์มันก็มีบ้างที่ทำให้เศร้าได้น่า เอาเหอะตลกก็ร้องไห้เป็นน้า 5555 แต่วันนี้ไม่ร้องแล้วไม่ขี้แยเหมือนวันก่อนๆๆแล้วก็เลยยิ้มได้อีกครั้งหนึ่งถึงจะทุกข์จะสุขแค่ไหนสิ่งหนึ่งที่ฉันไม่เปลี่ยนก็คือความ ความโก๊ะของฉัน วันก่อน ด้วยความรีบ รีบซะจนไม่ดูอีกแล้วขอเพื่อนแว๊บซื้อชุดนอนก่อนเข้าไปดูหนังให้หลานตัวน้อยสุดหล่อของฉันชุดนึงเพราะหลานสุดหล่อบอกว่าถ้าอาจิ๊บไม่ซื้อมาให้น้องภูมิจะนอนไม่หลับ (เฮ้อ........ช่างคิดคำพูดนะคุณหลาน) ด้วยที่ตกปากรับคำสัญญาและไม่อยากให้เด็กตัวกระเปี๊ยกนอนไม่หลับ แวะซื้อให้แป๊บนึง เลือกไปซักพักเจอละ ลายโดเรมอน สีขาว ที่หลานชอบ อืม จ่ายตังค์ก็ยังไม่ได้ดู จนเอามาให้หลานตัวน้อยมาลองใส่ แม่จ้าววววววววว หลานตัวน้อยถาม นี่รูไร เค้าทำรูไว้ให้ฉี่หรออาจิ๊บ กรรมๆๆๆๆ ทำไงดี ไหนๆๆขออาดูหน่อย เง้อออ จริงๆๆด้วย เปลี่ยนก็เปลี่ยนไม่ได้ไกลก็ไกลมาถึงลำปางแล้ว เอาเหอะ ใช่ครับ ยิ้มๆๆๆ เค้าทำเผื่อหนูจะได้ฉี่สะดวกไงครับน้องภูมิ ตอบไปปาดเหงื่อไป เอิ้กกกกกกกกกก เป็นรูตรงไหนไม่เป็น ดันมาเป็นรูตรงเป้า เป๊ะ เฮ้อออออออ แทบจะเขกหัวตัวเอง แต่เห็นรอยยิ้มแบบงงๆๆของหลาน ก็ขำ เอาน่าเด๋วค่อยแก้ตัวนะ 55555   Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2553     Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2553 12:09:28 น. Counter : 710 Pageviews.   28 comment Share Tweet

ชีวิตหลังความเจ็บ พอดีว่าวันนี้ มีคนๆๆนึงถามฉันว่า อกหักหายรึยัง ฉันมานั่งคิดเออ....ทำไมวันนี้ฉันไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย 3 วันก่อนฉันยังมีความคิดที่อยากจะถามเกี่ยวกับเรื่องราวที่ค้างอยู่ในใจ แต่วันนี้กลับไม่อยากได้คำตอบนั้นอีกแล้ว จากความกลัวที่เกิดขึ้นในใจฉัน ว่าจะอยู่อย่างไร โดยที่ไม่มีเค้าคนนั้น แต่วันเวลาที่ผ่านมันก็ทำให้ฉันรู้ว่าฉันอยู่ได้ อยู่ได้จริงๆๆด้วย ฉันนั่งนึกย้อนวันเวลาที่ผ่านมาหลังจากไม่มีเค้า สิ้นปีฉันได้กลับบ้านที่ลำปาง ฉันกลับไปหาพ่อแม่ พี่ชายและหลานตัวน้อยฉันอีก 2คน อืม ทำไมฉันมีความสุข ไม่มีความกังวล ไม่มีน้ำตา โดยที่ฉันเองไม่รู้ตัวเลยว่า ฉันหายแล้วนะ ฉันไม่ต้องรอเสียงเรียกเข้าที่คุ้นหู ไม่ต้องกังวลว่าเค้ากินข้าวหรือยัง ทำไรอยู่นะ เป็นยังไงบ้าง อืมทำไมฉันลืมมันไปได้ ทั้งๆๆที่ตอนฉันเสียใจ ทำไมความเจ็บปวดมันมีมากมายจังเลย จนบางครั้งฉันเกือบทนไม่ไหว แต่วันนี้ฉันยิ้มได้ มีความสุขกับครอบครัว เปลี่ยนผ้าอ้อมให้หลาน ฉันยังยิ้มได้เลย 5555 กลับมาเป็นคนที่สดใสได้แล้วหรอเรา รู้สึกดีจัง ฉันกลับมาทำงาน กลับมาถึงกรุงเทพฉันไม่ต้องรีบโทรไปบอกเค้าแล้ว ว่าฉันถึงห้องแล้วนะ เช้าไปทำงาน เย็นไปวิ่ง ชีวิตหลังความเจ็บมันก็มีความสุขได้เหมือนกันเนาะ ต่อไปนี้ฉันสัญญากับตัวเอง จะตั้งใจทำงานงานที่ฉันรัก ใช้ชีวิตให้มีความสุข อยู่กับเพื่อน ให้ความรักกับพ่อแม่มากขึ้น เพราะตอนที่ฉันเจ็บ บุคคลเหล่านี้คอยอยู่เคียงข้างฉัน แม่คือคนที่ให้กำลังใจฉันที่สุด คอยถามไถ่ฉันเป็นอย่างไร ที่ผ่านมาก็ทำให้ฉันได้รู้ว่ายังมีคนที่รักฉันมากมายนะ ไม่จำเป็นจะต้องเป็นความรักแบบคนรัก มันก็ทำให้เรามีพลังในการดำเนินชีวิตได้ วันนี้ฉันเข้มแข็ง ถามว่าเข็ดมั้ยกับความรัก ตอบได้เลยว่าไม่เข็ด 5555 ก็ความรักมันไม่เคยให้โทษใคร ตัวเราต่างหากที่ไปตั้งความหวังกับความรักไว้เอง เจ็บเพราะความคาดหวังของตัวเราเอง วันนี้ถึงไม่มีใคร แต่ฉันก็อยู่ได้ แค่เตือนตัวเองว่าคิดจะคบใครใหม่ ให้ใช้สติ กว่านี้ มองคนให้มากกว่านี้ กว่าจะรักใคร อกหักมันก็คือเสี้ยวเวลาของช่วงชีวิตช่วงนึงที่เราเสียใจ ให้รู้จักความผิดหวัง ความเจ็บปวด แต่ถ้าเราผ่านมันมาได้ เราจะรู้สึกดีมาก จะรู้จักรักตัวเอง รักคนรอบข้างที่รักเรา แล้ววันนี้ฉันก้ผ่านมันมาได้จริงๆๆๆ เย้ๆๆๆๆๆๆๆ   Create Date : 14 มกราคม 2553     Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2553 12:01:15 น. Counter : 403 Pageviews.   12 comment Share Tweet