หนูฝันร้ายค่ะ
ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาหนูป่วยค่ะ ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ปกติเอามากๆหนูเองยังแทบไม่อยากจะเชื่อว่า โควดีถึกๆ อย่างหนู (โค-วดี หมายถึง โคเพศหญิงวัยขบเผาะ . . . บัญญัติโดย หนูดาเองค่ะ ) จะป่วยกับเค้าได้ด้วย เพราะหนูจำไม่ได้แล้วว่า เคยป่วยครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่จะว่าเพราะความถึกก็ใช่ แต่อีกส่วนที่หนูว่าสำคัญมากๆ เลย คือ หนูเป็นโรคกลัวหมอค่ะ เป็นโรคที่หมอเองก็คงจะรักษาไม่ได้ เพราะหนูกลัววววกลัวขนาดไหนน่ะเหรอ ก็กลัวจนไม่กล้าป่วยไปหลายปีเลยเชียวแหละ ข้ามเรื่องป่วยไปค่ะ เพราะเรื่องที่หนูจะมาระบายวันนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับฝันร้ายล่ะคือเมื่อหลายวันก่อนหนูฝันเห็นงูค่ะในฝัน เห็นว่าเจ้าจิ๊บ (ลูกพี่ลูกน้อง ลูกสาวของน้าหนูเอง) โยนงูข้ามรั้วบ้านมาแล้วงูตัวนั้นก็ . . . โอ้แม่้จ้าววว ใหญ่มว่ากกกกในฝันหนูตั้งท่าจะกรี๊ดแล้วค่ะ แต่ไม่ทันได้อ้าปาก เจ้าบรรพบุรุษงูตัวนั้นก็เลื้อยแบบเชิ่ดๆ ผ่านหน้าหนูไป เลื้อยไป . . . เลื้อยไป . . . เลื้อยไป . . .ไปรัดกับงูอีกตัวที่อยู่ในบ้าน หนูอ้าปากเก้อ ยืนเกาหัวแกร่กๆ มีอะไรผิดพลาดทางเทคนิคหรือเปล่า?เรื่องควรจะจบตรงนั้น ถ้าเจ้าจิ๊บ น้องสาวตัวดีจะไม่โยนงูอีกตัวตามมา!โห . . . แล้วเจ้าตัวนี้มันก็ไม่ได้เล็กไปกว่าตัวเมื้อกี้เลยค่ะมันเป็นงูสีดำ แต่ตอนเลื้อย ตัวมันมีสีแดงสลับขึ้นมาวาบๆ ตามจังหวะการเลื้อยด้วย อะไรจะกระหายเลือดขนาดนั้น ขืนโดนงาบเข้าไป หนูดาคงจะเหลือแต่ชื่อกับรองเท้าข้างเดียวแน่ๆ เลยค่ะ คราวนี้หนูไม่คิดจะกรี๊ดแล้ว หนูวิ่งเลย!แต่ในขณะที่วิ่งนั้น สมองน้อยๆ ที่แทบจะกลมเกลี้ยงของหนู ก็พยายามประมวลผลอย่างหนัก ว่าอยู่ดีๆ เจ้าอนาคอนดาร์ก (งูยักษ์ตัวดำๆ) ตัวนั้น จะไล่ตามหนูทำไม?มีความแค้นเคืองต่อกันแต่หนไหนหรือก็เปล่า? มันต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างที่พอจะยอมรับได้สิถึงจะถูก!เมื่อคิดได้ดังนั้น หนูเลยก้มลงมามองที่มือข้างขวาของหนูเองค่ะแล้วหนูก็พบต้นเหตุทันที มันคือกระเป๋าลายหนังงูค่ะ! (มาจากไหนเนี่ย )แต่ด้วยความที่หนูมีไหวพริบและปฏิภาณเป็นเลิศ หนูเลยหลับหูหลับตาตะโกนบอกงูไปว่า"ช้าก่อน งูยักษ์!! กระเป๋าใบนี้หาใช่กระเป๋าหนังงูไม่ ความจริงแล้วมันคือกระเป๋าหนังจระเข้ต่างหาก!"สิ้นเสียงตะโกนของหนู เจ้าอนาคอร์นดาร์กตัวนั้นมันดริฟท์ขวา แล้วเลื้อยหายไปเลยค่ะหนูก็ เฮ้ย . . . ง่ายๆ งี้เลยเหรอ สรุปว่าฝันร้ายค่ะ จะไม่ร้ายได้ไง ก็ชวดงูรัดไปตั้ง 2 ตัวตัวแรก เลื้อยไปรัดกับงูตัวอื่นอีกตัวก็มีแววหามีตาไม่ แต่ถึงจะรอดจากงูมาได้ คืนถัดๆ ไป หนูคงต้องหันมาระวังจระเข้แทน เพราะดันเผลอตะโกนออกไปซะดัง ว่ากระเป๋าในมือมันเป็นกระเป๋าหนังจระเข้