สู้ๆ นะ
วันนึง มีคนบอกให้ฉันลองเล่นอะไรแปลกๆ ให้นึกถึงว่าตัวเอง "รู้สึก" ว่าเธอเป็นอย่างไรทุกครั้งที่เธอสื่อสารกับฉัน แล้วก็มีอีกคนหนึ่งข้างๆ ฉันที่จะเล่นอะไรแปลกๆ ไปพร้อมกับฉันด้วย คนข้างๆ ฉันจะรับเอา "สิ่งที่ฉันคิดว่าเธอเป็น" และจะปฏิสัมพันธ์กับฉันจากบทบาทที่ฉันคิดว่าเธอเป็น
ในเกมแปลกๆ นั้น ฉันต้องสื่อสารกับคนข้างๆ ด้วยบริบทที่อบอุ่น ดูแล ใส่ใจ ในขณะที่อีกฝ่ายจะสวมบทบาทเป็น "คนที่ไม่ใส่ใจ"
ฉัน: เป็นยังไง สบายดีไหม คนข้างๆ: อืม ก็ดี ฉัน: แล้วคุณเป็นยังไงบ้าง คนข้างๆ: ก็เรื่อยๆ ฉัน: แล้วเพื่อนๆ เป็นยังไงบ้าง คนข้างๆ: อืม ก็ดี ฉัน: ช่วงนี้คุณอ่านหนังสืออะไรบ้าง คนข้างๆ: ก็ไม่ได้อะไร
ขณะนั้น ฉันเห็นตัวเองในคนข้างๆ ฉันทำแบบนั้นล่ะกับเธอ ฉันคิดมาตลอดว่า เธอไม่เคยใส่ใจ เธอคิดถึงแต่ตัวเอง เธอไม่เคยใส่ใจ
แต่จริงๆ แล้วเป็นฉัน ฉันที่ยัดเยียดความคิดที่เธอไม่ใส่ใจเข้าไปในความสัมพันธ์ของเรา และทุกครั้งไม่ว่าเธอจะพูดอะไร ฉันก็จะสื่อสารอย่างเย็นชาและโหดร้าย เพราะฉันคิดมาตลอดว่าเธอใจร้าย เมื่อฉันคิดว่าเธอใจร้าย ฉันก็จะสื่อสารกับเธออย่างใจร้าย
ตอนนั้นฉันเริ่มสงสารเธอจับใจ ฉันเริ่มเห็นคนที่เธอเป็นว่า เธอไม่เคยโหดร้ายใส่ฉันจริงๆ เลย แต่ฉันเองแหล่ะที่ยัดเยี่ยดความโหดร้ายให้เธอ และตัดขาดการสื่อสารที่ควรจะเป็น
สูู้ๆ นะ ใช่เลย ครั้งหนึ่ง เธอเลยพูดแบบนั้น แล้วฉันที่เป็นคนขมขื่นก็สวนกลับไปทันควันว่า สู้ๆ อะไร สู้กะอะไร
ฉันเริ่มมองย้อนไป เริ่มเห็นความดี ความจริงใจ ความปรารถนาดีที่เธอมีให้ฉัน ซึ่งทุกอย่างฉันได้ทำลายไปหมดแล้ว และไม่กล้าหาญพอที่จะขอโทษในความใจร้ายที่ฉันเคยเป็น ด้วยเหตุผลอันไม่สมควรเป็นเหตุผลต่างๆ นานา
แต่ก็นั่นแหล่ะ มันก็แค่จุดเริ่มต้นใช้่ไหม เรายังไม่รู้หรอกว่าตอนจบจะเป็นอย่างไร
Create Date : 06 มีนาคม 2556 |
|
0 comments |
Last Update : 6 มีนาคม 2556 22:02:02 น. |
Counter : 3365 Pageviews. |
|
 |
|