ดาวในหยดน้ำ... บทที่สอง

ผมยังคงเดินวนเวียนอยู่ในป่าแห่งอตีด
ที่ซึ่งเต็มไปด้วยต้นไม้แห่งความทรงจำ
ค่ำคืนนี้ก็เหมือนทุก ๆ คืน ผมอยู่กับความเงียบที่รายล้อม
ผสมผสานความมืดที่ครอบงำเข้ามาภายในจิตใจ
ไม่รู้เมื่อไร ที่ผมทิ้งความคิดที่จะหาทางออกไปจากตรงจุดนี้

สิ่งที่อยู่ตรงหน้าผมอตีดคือบ่อน้ำแห่งสายสัมพันธ์ที่แสนชุ่มฉ่ำ
หากแต่วันนี้ หลงเหลือเพียงหยดน้ำที่ส่วนลึกสุดภายในจิตใจ
ภาพที่สะท้อนคือ ดาวดวงน้อย ที่ไม่สามารถมองเห็นได้บนฟากฟ้า

สิ่งนั้นเป็นเหมือนมโนภาพของสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง
เหมือนเป็นภาพที่ฉายมาจากมิติอื่น สะท้อนมาจากส่วนลึกภายในใจ ที่ไม่มีวันเลือนหาย
เป็นสิ่งที่ไม่มีวันย้อนกลับคืนมาได้อีกเป็นครั้งที่สอง

ในขณะที่ฟ้าไร้ดาว ผมยังคงนั่งมองอยู่แต่ภายในน้ำหยดนั้น
เสียงลมเศร้าพัดเื่อื่อย ราวกับจะเยาะเย้ยในสิ่งที่ผมได้ทำในอตีด
คืนนี้ก็คงผ่านไปอย่างยากลำบากอีกหนึ่งคืน

ทำไมกลางคืนช่างยาวนานนัก

ขอให้รักคุ้มครอง

Create Date : 04 เมษายน 2550		2 comments
Last Update : 4 เมษายน 2550 23:40:10 น.
Counter : 2224 Pageviews.
Share Tweet