• เพ้อ+พร่ำ ตามอารมณ์
• นิยายรักในห้องใต้ระเบียง
• มุมของใจ ที่มันไม่ได้อยู่กับตัว
• ดีเจการ์ฟีลล์ เซอร์วิส
• เน็ตฯตลอน กับ หนอนหนังสือ
• เรื่องทั่วไปของนาย Spankz

เริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับBloggang เริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับBloggang    ไม่ได้เข้ามาอัพเดทBlogของตัวเองนานแล้วครับ................ ไม่มีข้ออ้าง ไม่มีข้อแก้ตัว และไม่มีอะไรที่จะมาลบล้างความผิดที่ผมทอดทิ้งBlogที่น่ารักของผมไปนานแสนนาน นานจนภาพที่backgroundหายไป นานจนเกิดอะไรใหม่ๆขึ้นในนี้มากมาย และนานพอที่ผมต้องมานั่งศึกษาการจัดการWebblogใหม่อีกครั้ง........ หลังจากเริ่มต้นแต่งหน้าทาปากให้กับหน้าblogอีกครั้ง จนออกมาเป็นที่น่าพอใจ.....ก็คือพอดูได้ ผมจึงเริ่มมองเรื่องนี้ และหลังจากพิจารณาแล้ว ผมแยกมันเป็นสองประเด็น 1. คือความรับผิดชอบต่อความตั้งใจของตนเอง การที่เราจะทำอะไรก็ตามสักอย่าง ต้องเริ่มจากความตั้งใจ ประเด็นก็คือออกจะเป็นเรื่องที่น่าละอายถ้าทำไม่ได้อย่างที่ตั้งใจไว้ ความตั้งใจที่จะทำอะไรสำหรับตัวเอง เป็นเรื่องที่ไม่กดดัน ไม่มีใครมาตีกรอบ ไม่มีคนบังคับ แต่ก็นั่นแหละ หากว่าเรารับผิดชอบ แม้กับความตั้งใจของตัวเองไม่ได้ แล้วเรื่องอื่น เราจะทำได้ดีหรือ? น่าละอายที่ผมไม่สามารถรับผิดชอบต่อความตั้งใจที่ว่า จะดูแลBlogนี้ เหมือนปลูกต้นไม้สักต้น นี่ถ้าเป็นต้นไม้จริงๆ ต่อให้เป็นแค่คุณนายตื่นสายก็คงแห้งตายคากระถางไปแล้ว !!!   2. โอกาสในการเริ่มต้นใหม่.....จะมีสักกี่ครั้งที่เราจะมีโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่ โอกาสในการเริ่มต้นใหม่ เป็นสิ่งที่ใครหลายคนปรารถนาเอาไว้ ทั้งนี้เพราะเค้าพบว่า ชีวิตของเค้าไม่เป็นไปตามแผน ผิดทิศผิดทาง แต่ว่าจะมีสักกี่คนที่มีโอกาสเริ่มต้นใหม่ !!! บางคนไม่กล้าที่จะกวาดสิ่งที่ผิดพลาดให้พ้นหน้า เพื่อเริ่มต้นใหม่ บางคนเสียดายกับสิ่งที่ผ่านมาแล้ว จนเกรงว่าการเริ่มต้นใหม่อาจจะผิดพลาดครั้งที่สอง บางคนไม่มีเวลาที่จะเริ่มต้นใหม่อีกแล้ว บางคนก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นใหม่อย่างไร หลายคนจึงไม่กล้า และไม่คิดจะเริ่มต้นใหม่ ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่บางคนที่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่ ต้องใช้ความกล้าหาญในระดับหนึ่ง ผมอยากให้สหประชาชาติ ออกกฎหมายระหว่างประเทศ ว่าด้วยการให้โอกาสผู้เริ่มต้นใหม่ เพราะการเริ่มต้นใหม่ไม่ใช่เรื่องง่ายดายเลย ก็อยากเรียกร้องให้ทุกๆท่านในที่นี้ มาร่วมกันให้โอกาสแก่ผู้ที่คิดจะเริ่มต้นใหม่กันนะครับ สำหรับท่านที่หลุดเข้ามาและกำลังสงสัยว่า ไอ้บร้านี่มันพร่ำอะไร ....... ผมกำลังจะแนะนำ Blog ของผมครับ blog ที่น่ารักน่าชังของผมนั้น มีด้วยกัน6กลุ่ม ที่ทุกท่านกำลังนั่งบีบขมับอ่านด้วยความเวียนหัวกันอยู่นี่คือ เพ้อ+พร่ำ ตามอารมณ์ กลุ่มที่สองคือ นิยายรักในห้องใต้ระเบียง เป็นส่วนที่ผมอยากใช้เป็นที่ระบายเรื่องราวที่ผมเขียนเอาไว้ เผื่อว่าจะมีใครได้อ่านมันบ้าง อ่านแล้วด่าก็ยังดี กลุ่มที่สาม มุมของใจที่มันไม่ได้อยู่กับตัว เรื่องราวอกหักรักคุดของผมล้วนๆ ไม่อยากอาเจียนด้วยความเลี่ยนก็อย่าเข้าไปอ่านนะครับ ขอเตือน กลุ่มที่สี่ ดีเจการ์ฟีลล์ เซอร์วิส ผมอยากใช้กลุ่มนี้ไว้แบ่งปันเครื่องสำอางค์ที่ใช้แต่งหน้าบล็อค ให้เพื่อนๆครับ กลุ่มที่ห้า เน็ตตลอน กับหนอนหนังสือ อยากใช้มุมนี้คุยเกี่ยวกับหนังสือที่อ่าน รวมทั้งบทความต่างๆจากเว็บที่อ่านมาครับ สุดท้าย เป็นเรื่องราวของลูกชายสุดสวาทของผมเอง เรื่องทั่วไปนายSpankz ครับ   เอาเป็นว่า ถึงแม้ว่างานช่วงนี้จะยุ่งๆ แต่ว่า ต่อไปจะไม่ทิ้ง Blog ไว้นานขนาดนี้อีกแล้วครับ ........   จะทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดี ..........นายวีน.......   Create Date : 08 มีนาคม 2549     Last Update : 8 มีนาคม 2549 12:01:26 น. Counter : 511 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ครั้งแรกของผมกับWebblog ครั้งแรกของผมกับWebblog ไม่ว่าจะทำอะไร มันก็ต้องมีครั้งแรกด้วยกันทั้งนั้นแหละครับ... จำได้ตอนที่เข้าโรงเรียนครั้งแรก คลับคล้ายว่า ร้องยังกับถูกเชือด เพราะเรามีความรู้สึกว่า ในโรงเรียนนี้มันมีรังสีอำมหิตรุนแรงเหลือเกิน จากยัยแก่หน้าเหี่ยว แว่นตาเรียว ที่พ่อบังคับให้เราไหว้พร้อมทั้งเรียกว่า "คุณครู" ตอนมีแฟนคนแรก สมัยเรียนตอนนั้นก็มีความรู้สึกว่า โลกใบนี้มันสดใสเหลือเกิน อะไรๆก็มองเป็นสีส้มๆไปหมด (เผอิญผมชอบสีส้มครับ อย่าแปลกใจไป) ตอนเช้ารีบไปโรงเรียนจะได้นั่งคุยกัน ตอนเที่ยงไปกินข้าวก็นั่งใกล้ๆกัน ตกเย็นต้องไปส่งเค้าที่ป้ายรถเมล์ ประมาณว่าเพื่อจะได้อยู่ด้วยกันให้ได้นานที่สุด ตอนสอบเอ็นทร้านส์ติดครั้งแรกดีใจแทบกระโดด จะกรี๊ดเดี๋ยวคนแถวนั้นจะหาว่าเป็นกระเทย จะโว้ย เดี๋ยวเค้าก็จะหาว่าอยากมีเรื่อง เสี่ยงรับสหบาทา ฉลองเอ็นฯติดเป็นยิ่งนักได้แต่ดีในทุบบอร์ดดังปังๆๆ จนเพื่อนที่ไปด้วยกันต้องมาลากออกไปทำใจ ตอนเจอเธอครั้งแรก................บอกไม่ถูกแหะเรื่องนี้ รู้แต่ว่าไม่รู้บอกกับตัวเองเมื่อไหร่ว่า ฉันจะรักผู้หญิงคนนี้ไปตลอดชีวิต... แต่เมื่อชีวิตมันไม่ได้ราบเรียบเหมือนรันเวย์ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ ครั้งแรกของเรานั้น ต่างก็ย้อนกลับมาให้ข้อคิดกับเราทั้งสิ้น เมื่อเราโตขึ้น ยัยแก่หน้าเหี่ยว แว่นตาเรียว ที่พ่อต้องบังคับให้เราไหว้ในตอนนั้น.....กลับกลายเป็นคุณครูที่ใจดีที่สุดตั้งแต่เรามีคุณครูมา แฟนคนแรกที่เราอยากอยุ่ด้วยตลอดเวลาเป็นนักหนา ก็สอนให้เรารู้ว่า การคบเพื่อนต่างเพศ.. เราต้องปฏิบัติตัวอย่างไร การสอบเอ็นฯติด สอนให้เรารู้ว่า ความสำเร็จนั้น ไม่ใช่จุดสิ้นสุดของสิ่งหนึ่ง แต่เป็นสัญญาณ ให้เราเริ่มต้นทำอีกสิ่งหนึ่งต่างหาก การเจอเธอครั้งนั้นสอนให้ผมรู้ว่า...ผมต้องรักษาสิ่งที่รักเอาไว้ให้ดีที่สุด ด้วยการเปลี่ยนที่ตัวผมเอง ไม่ใช่จะไปบังคับขู่เข็ญให้ใครเปลี่ยน นี่คือ Blog แรกของผม ครั้งแรกของการทดลองสิ่งใหม่อีกสิ่งในชีวิต....ก็ไม่รู้ว่ามันจะสอนอะไรกับผมได้บ้าง....เพราะนั่นมันเป็นเรื่องของอนาคต แต่ตรรกะง่ายๆที่ผมคิดได้ตอนนี้คือ เบื้องหลังความสำเร็จอันสวยงาม มันมีอะไรที่ปวดหัวต้องทำมากมายกว่าจะได้มันมา ใครหลงเข้ามาอ่านก็รบกวนติชมด้วยนะครับเพิ่งทำครั้งแรก นั่งงมอยู่ตั้ง2วันกว่าจะเสร็จ ผู้ด้อยน้อมรับความคิดเห็นของผู้รู้ทุกท่านคร้าบบบบ.. จะทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดี ..........นายวีน....... Music : ฉันขอโทษ Artist : เชษฐา ยารสเอก   Create Date : 11 ตุลาคม 2548     Last Update : 8 มีนาคม 2549 11:06:12 น. Counter : 395 Pageviews.   14 comment Share Tweet

• รำเพย
• Anunkiya
• uggie*
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com