Heaven's in the Sea ็ Ho Ho Ho หลังจากห่างหายไปพักใหญ่ๆ (มาก) ก็เริ่มได้เวลาเบอร์ห้าทุกนาที กันอีกครั้ง จริงๆจะเอา รูปตอนไปดำน้ำ ช่วงปีใหม่มาให้ชม แต่บังเอิญกำลังบ้าเห่อแต่งรูปใส่กรอบ กับรูป ใต้น้ำช่วง สงกรานต์ เลยขอยกเอาภาพทริป (เกือบ) ล่าสุดมาให้ดูก่อน ก็แล้วกัน ... อ๊ะๆ อย่าโห่ๆ หลงมาแล้ว ก็ดูซะ วันหลังบ้าอัพอีกจะเมล์ไปบอกนะ เจ้าคะ ทริปนี้เป็นทริปช่วงวันสงกรานต์ ซึ่งกระผมและบัดดี้สุดเลิฟ กับ ผองเพื่อนพากันขึ้นเครื่อง ลงเรือบินตรงไปท่าอากาศยานภูเก็ตในเย็นย่ำของ วันที่ 12 เม.ย. 49 พอไปถึงตอนสองทุ่ม ก็ยังไปไหนไม่ได้เพราะต้อง รอเพื่อนร่วมก๊วนที่บินตามมากับสายการบินอื่น นั่งรอ กลิ้งรอ จนเกือบสี่ทุ่ม (ก่าๆ) ถึงจะได้ขึ้นไปอัดกันบนรถตู้มุ่งสู่ท่าเรือท่าฉลอง (ไม่ใช่ฉลอม อันนั้นอยู่ตรงข้าม มหาชัย)เพื่อขึ้นเรือ Sea King ที่จะพาพวกเรามุ่งหน้าสู่ ทะเลอันดามันใต้ แดนสวรรค์ใต้น้ำที่อยากให้เพื่อนๆไปเห็นอย่างที่ผมเห็น ด้วยจัง นี่ล่ะ ท่าเรือที่เราใช้ขึ้นเรือมา กลางวันอาจจะดูธรรมดา แต่กลางคืนก็สวยดีนะ (มีกรอบบ้าง ไม่มีบ้างอย่าว่ากันนะ โรคขี้เกียจเกาะกินจะแกะไม่ออกแล้วนิ) ไปคราวนี้มุ่งหน้าลงใต้จากภูเก็ต ลงผ่านไปตรัง และ สตูล ซึ่งมีปลายทางที่ หินแปดไมล์ กองหินสุดท้ายแห่งน่านน้ำทะเลไทย ฝั่งตะวันตก ก่อนจะข้าม ไปยังประเทศมาเลเซีย เพื่อนบ้านของเรา ก่อนจะย้อนกลับทางเดิมเพื่อไปจบ ที่ ท่าเรือที่เราขึ้นเรือมา ซึ่งจุดที่เราไปดำกันก็มี หินม่วง หินแดง แหล่งขึ้นชื่อที่มีปะการังอ่อน สีสวยขึ้นอยู่บนกองหินสองกองที่อยู่ติดกัน โดยที่สีของมันทำให้เราเรียกชื่อ กองหินตามสีเหล่านั้น ซึ่งที่นี่เองที่ นักดำน้ำหมายมั่นจะพบ พี่ใหญ่ใจดี แห่งท้องทะเลทั้งสอง คือ พี่ฉลามวาฬ และ พี่แมนต้า (กระเบนราหู)เพราะ มีประวัติว่าเค้าเข้ามาเยี่ยมเยียนที่นี่กันบ่อยๆ แต่คราวนี้ผมจะไปเจออะไรบ้างมาลองดูกันนะ นี่คือน้อง Nudibranch ตัวอวบอิ่มที่ตัวหนานุ่มเหมือนขอบชีส ไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้าพันธุ์นี้มีชื่อจริงว่ากระไร เอาไว้ซื้อหนังสือรวมน้องนู๋ดีมาเมื่อไหร่จะมาลงชื่อให้ทราบนะเจ้าคะ นี่ๆ เจ้านี่ก็ นู๋ดี อีกตัวนึง ตัวขนาดพอประมาณ ยาวซัก 5 cm มีสเกิ๊ร์ตรอบตัวเหมือนกระโปรงผู้หญิงเลยอ่ะ สีออกครีมไข่ไก่น่ากินดี หุหุ ส่วนเจ้าตัวนี่น่าจะเป็นทากปุ่ม ที่ตัวกลมๆมีปุ่มนุ่มๆรอบตัว (อ่า ไม่เคยจับรู้ได้ไงว่านุ่มฟะ ) ก็ดูแล้วปุ่มมันไม่น่าจะแหลมนิ เจ้าตัวนี้ขนาดเท่าลูกมะนาวได้ กลมดิ๊กน่ารักดี สีสดใส เพิ่งเคยเจอตัวกลมๆแบบนี้เหมือนกันอ่ะ เจ้าพวกนู๋ดีเหล่านี้มันก็เหมือนทากที่เราเคยเห็น ซึ่งจะคลานกระดึ๊บๆ อยู่ตามพื้นทราย หรือ หิน ซึ่งต้องสอดส่องกันให้ดีเพราะขนาดตัวของพวก เค้าจะเล็ก(แต่ก็มักจะมีสีสันสดใส)แต่เจ้าพวกนี้ก้มีดีที่ ถ่ายรูปง่าย (เพราะเคลื่อนที่ช้า)และขึ้นกล้อง (เพราะสีสันของเค้า)และถ้าใครตาดีๆเห็น สิ่งที่มีลักษณะ เป็นสายๆสีขาวๆแบบนี้อย่าคิดว่าเป็นอึของปลาตัวไหน เพราะนี่คือไข่ของน้องนู๋ดีเค้านั่นเองครับ ดูนู๋ดี แล้ว ก็มาดูน้องปูกันมั่ง มาทริปนี้ลง Night Dive อีกเช่นเคย (เพราะกลัวขาดทุน) ไนท์ไดฟ์ชื่อก็บอกอยู่แล้วครับว่าดำตอนกลางคืน แน่นอนครับ กลางคืนมันก็ต้องมืดสิฟะ ไม่น่ากลัวเหรอ? แหม ทุกคนคงถามแบบนี้ คือมันมืดสนิทชิดเชื้อมันก็ต้องน่ากลัวเป็น ธรรมดา แล้วจะมองเห็นอะไรเหรอ? แหม มองไม่เห็นก็เอาไฟส่องจิ แล้วมีตอนกลางคืนอะไรให้ดูด้วยเหรอ? วุ้ย! อย่านึกว่าพวกปลามันจะนอนหมดนะ เพราะแม้พวกปลาเล็กปลาน้อยที่เห็นกันเต็มน้ำตอนกลางวันแม้ส่วนใหญ่มันจะหายไป (อือๆ หายไปนอนที่ไหนกันอ่ะ) แต่ก็ยังมีสัตว์อีกหลายประเภทที่ออกมาหากินตอนกลางคืนซึ่งปกติเราอาจจะไม่ค่อยได้เจอเค้าในตอนกลางวันเท่าไหร่ เนื่องจาก เพราะนิสัยการออกหาอาหารของเค้า หรือ แม้แต่การพรางตัวที่ ทำให้สังเกตหาได้ยาก แต่กลางคืนที่มืดสนิทแสงไฟ เป็น ลำจากไฟฉาย (ห้ามลองใช้ไฟฉายธรรมดาลงไปส่องนะจ๊ะน้ำเข้าไฟดับสนิทแน่นอน)จะนำสายตาเราไป ดังนั้นหากมีอะไรขยับ เราต้องสังเกตเห็นแน่นอน อย่างเจ้าตัวนี้นี่ไง เจ้านี่คือ Decorator Crab หรือ ปูแต่งตัว เจอครั้งแรกหลังจากลงดำน้ำไปเกือบ 60 Dive (เจอช้ากว่า พี่หลามวาฬ อีกนะ)จะเห้นว่าหน้าตาของมันแปลกประหลาด ก้าม และ ตาเล็กจิ๋วเดียว แต่ตัวและขาที่เก้งก้างแต่มีลักษณะตะปุ่มตะป่ำรวมถึงสีที่กลมกลืนไปกับทราย ทำให้ถ้าไม่ตาไวเห็นอะไรขยับวูบๆตอนที่แสงจากไฟฉายส่งผ่านไปก็คงไม่เห็นมันแน่ๆ ...ปูแบบนี้เอาไปนึ่งกินคงไม่อร่อยเนาะ อิอิ ส่วนอีกตัวนึง Hermit Crab นี่ผมก็เห็นแต่มืดๆนะ (หรือว่ากลางวันมัวแต่ ว่ายตามปลาสาวหว่า) หรือชื่อไทยก็คือ... ปูเสฉวน ถูกต้องนะค้าบบบบบ!! มันจะอาศัยอยู่ในเปลือกหอยเพื่อป้องกันตัวเองจากศัตรูจอมเขมือบตัวอื่นๆนั่นเอง   Create Date : 18 พฤษภาคม 2549     11 comment Last Update : 18 พฤษภาคม 2549 10:50:01 น.     Counter : 3068 Pageviews.   Share Tweet

My favourite pics in Ipod 2 ต่อๆๆ ครั้งที่แล้ว เป็นรูปที่เก็บตกมาจากทริปไปเมืองคานส์ เมกกะแห่งโลกภาพยนตร์ แต่ยังมีรูปอีกส่วนหนึ่งใน ไอ้ป๊อด ของผมที่เป็นรูปที่เก็บมาได้จากที่ๆไม่ไกลนัก แต่น้อยคนจะมีโอกาสได้ไปเยือน... โลกใต้น้ำของเมืองไทยนี่เองแหล่ะ! ตอนนี้กำลังบ้าดำน้ำมาก หยุดยาวเมื่อไหร่แทนที่จะนึกพักผ่อน หรือ ไปเที่ยวทะเล หรือ ภูเขาแบบเดิมๆ ก็ขอเปลี่ยนมาแบกสมบัติทั้งกระเป๋ากล้อง กระเป๋าใส่ชุดดำน้ำ กระเป๋าใส่เสื้อผ้า ยัดใส่รถ หรือ ขึ้นเครื่องไปลงเรือแล้วโดดตู้มเอาหัวจุ่มน้ำปล่อยอากาศออกจาก BC (มาจาก Bouyancy Control) ใครที่คิดว่าตัวหย่ายๆน่ารักน่ากอดอย่างผมน่าจะลอยน้ำ แต่ประทานโทษ การดำน้ำทะเลเนี่ย ยิ่งอวบ ก็ยิ่งลอยนะเจ้าคะกว่ากระผมจะจมลงไปได้เนี่ยต้องใช้ เหล็กถ่วงถึง 6 ก้อนแถมกว่าจะจมลงไปได้ก็ต้องใช้เวลาเคลียร์หูอยู่พักใหญ่ (เพราะเมื่อลึกลงไป น้ำจะมีแรงกดมหาศาล ดันแก้วหูของเรา เหมือนตอนขึ้นเครื่องบินนั่นแหล่ะ แต่บนเครื่องเค้าปรับความดันให้คนนั่งอย่างสบาย...แต่ใต้น้ำต้องปรับเองโดยให้การบีบจมูกแล้วสั่ง เหมือนสั่งขี้มูกเอาอ่ะนะ)แต่พอดำลงไปได้แล้วเราก็จะได้เจอโลกอีกโลกนึงที่ไม่เคยได้คิดฝันว่าจะมีโอกาสได้เห็นมาก่อน...ที่เค้าว่ากันว่า สวรรค์บนดิน (ไม่ใช่สิ...มันไม่ได้อยู่บนดิน) สวรรค์นั้นแท้จริงอยู่บนโลกของเรานี่เอง ก็ตอนที่ได้ดำลงไปเห็นมากับตานี่แหล่ะ ที่ใต้น้ำเสียงที่คุณจะได้ยินคือเสียงหายใจผ่านท่อ Regulator, เสียงเต้นของหัวใจ และ เสียงในหัวของเราเอง (ไม่รวมเสียงคนเอาเหล็กเคาะแท็งค์เวลาเรียกเพื่อนให้ดูปลาสวยๆหายาก) ที่ใต้น้ำ ชีวิตคุณจะขึ้นอยู่กับตัวเอง เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นได้ที่ใต้น้ำ ดังนั้นการดำน้ำถึงได้กำหนดให้มีคู่บัดดี้คอยตีคู่ให้ดูแลซึ่งกันและกัน...รู้สึกดีนะ เวลารู้สึกว่าเรามีคู่บัดดี้คอยอยู่ข้างๆเสมอ รวมถึงการที่เรารู้สึกว่าเรามีคนให้คอยดูแลเอาใจใส่อยู่เสมอ (อิอิ หวานมะๆ) ที่โลกใต้น้ำ สัตว์เล็ก ใหญ่ทุกตัวทำให้เรารู้สึกว่าตัวเรามันก็แค่สัตว์ร่วมโลกชนิดหนึ่ง พวกเค้าและเราต่างก็เป็นผลผลิตจากธรรมชาติที่ไม่มีใครมีค่าไปมากกว่ากัน ดัวนั้นนักดำน้ำ (ที่ดี) จะดำลงไปเยี่ยมเยียนบ้านของเพื่อนร่วมโลกและพยายามรบกวนพวกเขาให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ การดำน้ำทำให้ผมรู้สึกว่า...'ผมรักโลกใบนี้ชะมัดเลย' เต่าตัวนี้ผมไปเจอเมื่อตอนปีใหม่ที่ผ่านมาในทริปไปสิมิลัน เค้ามีชื่อว่า Hawk Bill Turtle (ไม่แน่ใจว่า เต่ากระ หรือเปล่า)เวลาว่ายเค้าจะสะบัด...เอ่อ ครีบ หรือ แขน ขา ไปในทิศทางได้อย่างอิสระ...เห็นตัวหนักๆแบบนี้เวลาอยู่ในน้ำอย่าคิดจะว่ายตามเลย ไม่เคยทันเค้าหรอก ส่วนข้างบนไกลๆนั่นน่าจะเป็นฝูง baracuda ที่ว่ายลอยอยู่ผิวน้ำเป็นกลุ่มใหญ่...สวยและงดงามมากที่เดียวล่ะคุณเอ้ย! เจ้าตัวนที่สีฟ้าๆสดๆี้คือปลาสินสมุทรจักรพรรดิวัยเด็ก ที่สีสันและลวดลายของมันจะแตกต่างจากตอนโตจนจำแทบไม่ได้เลยเชียว ตอนที่เจอเจ้าหนูนี่ว่ายดุ๊กดิ๊กๆอยู่ตัวเดียว ไม่ใช่จะเจอเขาและถ่ายรูปมาได้ง่ายๆน้า เพราะมันต้องเค้าจะหลบซ่อนอยู่ใต้กอปะการังไม่งั้นโดนปลาตัวหย่ายๆงับไปรับประทานกันพอดี...น่ารักไม่แพ้เจ้านีโมเลยล่ะ รูปนี่ที่เห็นลอยอยู่บนยอดดูจากเงารูปร่างแล้วน่าจะเป็น ปลาวัว หรือ Trigger Fish ชนิดหนึ่ง เจ้าพวกนี้จริงๆดุเอาเรื่องน้า แม้จะตัวจิ๊ดเดียว แต่เห็นลอยเด่นเหนือกองหินกับแสงย้อนๆแบบนี้ มันสวยดีเลยติดอันดับอยู่ในไอ้ป๊อดผมด้วยเช่นกัน ส่วนี่คือ ฉลามวาฬน้อยกลอยใจ พี่ยักใหญ่ใจดีแห่งโลกทะเล หลายคนอาจสงสัยว่าตัวมันใหญ่มั้ย ดุมั้ย จะแด๊กเรามั้ย ขอบอกๆว่าพี่แกก็เหมือนช้างเราเนี่ยล่ะครับ ตัวใหญ่ (ตัวนี้ประมาณ 6 เมตร)ไม่ทำร้ายใคร กินแพลงตอนเป็นอาหาร ออกจะขี้กลัวด้วยซ้ำเวลาคนไปมุงดูเยอะๆ ซึ่งเจ้าตัวนี้น่ะ ไม่ใช่จะเจอกันง่ายไเหมือนเจอหอยเม่นนะครับ ต้องเป็นช่วงจังหวะดีๆถึงจะได้เจอเค้า พี่นัท หรือ อาจารย์ปู่จาก scubazoom บอกว่าฝรั่งนักดำน้ำรุ่นปู่ดำน้ำมากว่า 700 Dive ยังไม่เคยเจอะเจอเลยซักหน (อิอิ ตอนนั้นเราดำไม่ถึง 30 ก็เจอแร้ว ) ด้วยความยิ่งใหญ่อลังการของเค้าทำให้นักดำน้ำทุกคนใฝ่ฝันเสมอที่จะได้เจอเค้า ้อ้อ!จะเจอเค้าได้ตามทะเลลึกเช่น เกาะเต่า หรือ ทะเลฝั่งอันดามัน ประเภท พัทยา บางแสน หรือ ชายฝั่งหาดป่าตอง อย่าฝันจะได้เจอเลย...(แถวนั้นผมเจอแต่ 'แรด' อ่ะ) รูปนี่ใครมั่งก็ไม่รู้แต่ยังไงก็คงเป็นเพื่อนร่วมทริปกำลังมุงดูอะไรสักอย่างอยู่ที่กอนั่น ที่เห็นนั่นน่าจะลึกซักประมาณ 20 เมตรได้ไม่ใช่ตื้นนาคับ แต่ลงมาลึกขนาดนั้นย่อมมีอะไรสวยๆใ้ห้ได้ชมเยอะแยะเช่นกัน นี่ๆๆๆชอบๆๆๆ ดูมันเหงาๆดีพิลึก ดูแล้วรู้สึกถึงความโดดเดี่ยวท่ามกลางโลกที่กว้างใหญ่ แม้ว่าเราจะโดดเดี่ยวแต่เราก็ยังต้องก้าว (ว่าย) ต่อไป...อย่างสงบและเยือกเย็น อิอิ รูปนี้ชอบส่วนตัว เพราะเป็นรูปบัดดี้ที่ร้ากกของผมเอง แม้ว่าเธอจะชอบว่ายตามปลามากกว่าว่ายไปกับบัดดี้ แต่ก็มักจะไม่ลืมที่จะหันมามองว่าไอ้อ้วนนี่ถ่ายรูปปลาเสร็จหรือยัง หรือ ว่าโดนหลามงาบไปแล้ว...ที่สำคัญยังคอยแบ่งอากาศให้เราแทบทุก Dive ถ้าขาดเธอ...ไม่ว่าจะบนบกหรือในน้ำ...ผมไม่รอดแน่ๆงับ หุหุ แอบโกงเวลางานมาบ้าเห่ออัพบล็อกอีกและ ถึงเวลาต้องไปทำงานซะที...เอาไว้จะมาเล่าเรื่องต่างๆให้อ่านกันอีก...ไม่อยากรู้ก็จะเล่า...เพราะมันบล็อกของผมนี่เฟ้ย อิอิ   Create Date : 01 เมษายน 2549     11 comment Last Update : 1 เมษายน 2549 13:29:11 น.     Counter : 466 Pageviews.   Share Tweet

My favourite pics in Ipod ชีวิตนี้ได้เดินทาง มองเห็น เก็บความทรงจำเอาไว้มากมาย ความสุขมันอยู่ที่ความทรงจำดีๆของชีวิตเอาไว้ และเมื่อได้กลับมาดูรูปที่เราเก็บความทรงจำเอาไว้ ความรู้สึกดีๆใก็จะกลับคืนมาให้เราได้ยิ้ม...และร้องไห้...กับมันอีกครั้ง ภาพทั้งหมด ถ่ายจาก Olympus 5060 Compact ที่เก่งเกินตัว ส่วนภาพใต้น้ำไกลๆจะติดออกฟ้าทั้งหมดเพราะไม่มี Strobe Hiso จึงมีแต่รูปใกล้ๆที่ใช้ แฟลชตัวน้อยเท่านั้น ส่วนภาพตอนกลางคืนอื่นๆไม่ได้ใช้แฟลชและขาตั้งจึงอาจเบลอๆไปบ้าง... แต่ทั้งหมดเป็นภาพที่ชอบ จึงคัดมาเก็บไว้ประจำ ไอ้ป๊อด ของผม...เมื่อไหร่ที่เหนื่อยๆก็จะหยิบมันขึ้นมาดู เพื่อจะได้มีแรงลุกขึ้นยืนเพื่อจะได้มีวันต่อไปสำหรับการเก็บภาพดีๆมาเพิ่มเป็นเพื่อนให้กับพวกเขาอีก... รูปนี้ถ่ายที่พระราชวังของ โมนาโค เมื่อครั้งไปงานที่เมืองคานส์ปี 48 แล้วแอบแวบขึ้นรถไฟไปเที่ยวโมนาโค คนอื่นไปเที่ยวคาสิโนกัน แต่เราถ่ายรูปวังดีก่า ไม่เสียตังค์ แต่เสียแรงเดินนิดหน่อย รูปนี้ชอบท้องฟ้าและความอลังการของวัง ภาพนี้เป็นภาพที่หากหันหลังจากวังก็จะเห็นมุมกว้างบนเนินเขาด้านล่างจะเป็นท่าเรือสุดไฮโซ วันที่ไปเป็นวันแข่งรถเลยมีผู้คนล้นหลาม และ เห็นรถแข่งวิ่งอยู่ รูปนี้ใช้ ฟังก์ชั่น พานอรามา ในกล้องถ่ายมาจึงได้รูปเช่นนี้เเล... รูปนี้น่าสงสาร เป็นรูปที่ถ่ายระหว่างรถหยุดพักที่ปั๊มน้ำมันขณะเดินทางจากสวิสฯไปยังเมืองคานส์ ฝรั่งเศส (นานมั่กๆ...7 ชั่วโมงบนรถบัส)เจอเจ้าพวกนี้ถูกยัดอยู่ในรถ คงจะถูกย้ายไปโรงฆ่า...ชีวิตทุกชีวิตสุดท้ายก็ไปที่เดียวกัน ชาติหน้าขอให้มีชีวิตที่ดีกว่านี้นะ ทางเดินนี้เป็นสะพานข้ามถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ ที่พอจอดรถเจอเจ้าวัวที่น่าสงสารนั่น แล้วต้องข้ามไปเข้าห้องน้ำที่อีกฝั่งถนนเพราะฝั่งที่จอดรถคนเข้าเยอะมากเลยขี้เกียจรอ (จริงๆก็ทนไม่ไหวน่ะแหล่ะ) พอเห็นว่ามุมมันสวยดีก็เลยถ่ายไว้แสงและบรรยากาศมันดูเหงาๆและโดดเดี่ยวดี แต่มันก็ให้ความรู้สึกว่าชีวิตมันยังมีทางข้างหน้าให้ไป แม้ว่าจะเป็นยังไงไม่รู้ แต่มันก็ยังมีทางให้เดินต่อไปเสมอ... อ่า...พักก่อนๆ ต้องไปทำงานต่อละ เดี๋ยวว่างๆจะแวบมาอัพต่อ...ไม่รู้จะมีคนเข้ามาดูบ้างรึเปล่าเนาะ? อิอินู๋กู้หลงมาและ 1 คน ไม่ได้กั๊กๆน้า แต่ต้องไปนั่งทำงานต่อหลังจากอู้มานานอ่ะ มามะมาต่อกัน แม้ว่า... ทางข้างหน้า... จะมืดมิด... แต่มันย่อมจะมีแสงสว่างที่ปลายทางเสมอ... สี่รูปนี้ถ่ายในอุโมงลอดเขาระหว่างเดินทางจากสวิสไปยังเมืองคานส์ และก้มาถึงเมืองคานส์ในตอนเย็นๆแสงมืดมั่ง สวยมั่ง แต่มันทำให้รู้สึกว่าไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใด...ใจเรายังอยู่ใต้ฟ้าเดียวกันเสมอ...ฮิ้ววววว ดูหนังกลางแปลงมาก็หลายหน...แต่บนชายหาดริมทะเลเมดิเตอเรเนียนเนี่ย...เคยมะ เคยม้าๆ สองรูปที่ชอบมาก เป็นสนามเด็กเล่นกับตกอะไรไม่รู้ อยู่ระหว่าง ชายหาดที่ดูหนัง กับ ป้ายรถเมล์ที่จะกลับโรงแรม เวลาดึกๆใกล้เที่ยงคืนแบบนี้ กับ ฟอร์ม สวยๆ ในเฟรมนี้ ถูกใจ (ตัวเอง) จริงๆ...ยิ่งถ้าคนรู้ใจมาเดินอยู่ดวยกันคงดี หุหุ เย็นละ เอาแค่นี้ก่อนเดี๋ยวกลับบ้านไปอัพใหม่ ไม่รู้จะเห่ออยู่ได้กี่วันเนาะ อิอิ...อย่าว่ากันเลยนะจ๊ะ จะรีพอัพนะๆๆๆๆๆ   Create Date : 30 มีนาคม 2549     4 comment Last Update : 18 พฤษภาคม 2549 11:30:04 น.     Counter : 613 Pageviews.   Share Tweet

เบอร์ ห้า บ้าเห่อ ลองกล้อง canon 350D พร้อม zoom 75 - 300 แบบถูกๆ อิอิ เพิ่งซื้อ กล้องมาใหม่เดือนนิดๆ เลยเอามาลงพร้อมฉลองการเขียน Blog ครั้งแรก ฝีมือการถ่ายไม่เจ๋ง มุมแปลกๆ แต่ชอบอะไรหลายๆอย่างจึงได้ถ่าย...โดยใช้หลักว่า เห็น ชอบ เล็ง กด เท่านั้นเองคับ รูปนี้ชอบตรงผมอ่ะ อันนี้สี่สาวโค - ตะ - ระ ฮอต รูปนี้คุณไก่ยิ้มน่าร้ากเชียว พี่หมิวสุดน่าร้าก ลูกสอง แต่ยังน่าร้ากอยู่เชียว...ผอมมั่กๆ ส่วนคนนี้ไม่ใส่ชื่อตัวเอง แต่ใส่ชื่อลูกสาว กะ ลูกชาย รู้มั้ยใคร...คนที่เพิ่งเป็นข่าวไปขึ้นเวทีกู้ชาติอ่ะ ส่วนคนนี้ อลังการงานสร้างมาก จบด้วยรูปนี้ที่ชอบ...รักกันไว้เถิด   Create Date : 29 มีนาคม 2549     7 comment Last Update : 29 มีนาคม 2549 17:20:13 น.     Counter : 402 Pageviews.   Share Tweet