จิบกาแฟขมๆกับคนตัวดำ
 
มกราคม 2550
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
13 มกราคม 2550
 
 

มันมีเส้นขนาน 3 เส้นเเต่มีเพียง 2 ทางออก

หัวใจกับการเดินทางในวันนี้มันช่าง...เหงาเหลือจะพรรณนา
เส้นทางที่ฉันเดินมีคนอีกสองคนอยู่ข้างๆ
ด้านหนึ่งคือเพื่อนรัก..อีกด้านคือคนรัก
ทางของเราสามคนมันพันเกี่ยวกันจนยากจะเเกะออก
ก่อนนั้นเราสามคนคือเพื่อนสนิท
เธอเพื่อนของฉันเป็นคนที่น่ารัก...ใครๆก็รัก
เธอมีคนมารักมากมาย
เธอรู้จักเเฟนของฉันมาก่อนที่ฉันจะรู้จักเขาซะอีก
เขาสองคนรู้จักกันมานาน..จนรู้ใจ
วันหนึ่งเธอก็มีคนรักซึ่งก็เป็นเพื่อนสนิทของเขา
เขาคนนั้นจึงไม่สามารถไปไหนมาไหนกับเขาได้
เขาคนนั้นจึงเหงา....เเละเหงา
จนทำให้เรามาพบกัน
จากการไปไหนกันเป็นกลุ่ม..จนกระทั่ง
เหลือเพียงเรา...มีเพียงคำว่าเรา
เราสองคนสนิทกัน..จนมันไม่มีคำเอื้อนเอ๋ยย..อะไรมาก
ในความหมายเเละสิ่งที่ทำ....
เรากลายมาเป็นเพื่อนสนิท
จนถึงจุดหมาย..เรากลายเป็นคนรู้ใจ
ฉันกับเขาเรามีเรา
ความรักเบ่งบาน
ความสุขนั้นเกิดขึ้นได้ไม่นาน
ฉันรู้สึกทรมานที่รักเขา..
ความระเเวงสงสัยในตัวเขาเพิ่มมาก..
มันเจ็บจนฉันเลือกที่จะจากไป...ทั้งๆที่ยังรัก
เขาเจ็บปวด..ส่วนฉันเจ็บเกินจะรับไหว
กว่าจะผ่านคืนวันมาได้เเทบสลายกับปลายทางที่เดียวดาย
เราเริ่มคุยกัน
พยายามเป็นเพื่อนกัน..ทั้งๆที่ฉันยังคงรักเขาอยู่
ส่วนเขา...ฉันไม่รู้
เรากลับมาสู่จุดเริ่มต้น..กลับเป็นเพื่อน
เเม้ฉันจะต้องทรมานที่จะต้องเป็นเพื่อน
เเต่ก็มีความสุขที่เราได้พูดคุยกัน
จนวันหนึ่ง..เพื่อนรักกับแฟนเลิกกัน
เธออ้างว้าง...ส่วนเขาก็ไม่ต่างกัน
มีหลายคนเห็นเขาไปด้วยกัน
พวกเขาเริ่มกลับมาสนิทกัน
มาก..ขึ้น..จนฉันเริ่มหวั่นใจ
เธอคนนั้นพยายามสงวนทีท่าว่าไม่ได้รัก
เขาคนนั้นบอกว่าก็เเค่เพื่อน
พวกเขาคิดว่าฉันโง่เกินกว่าจะดูออก
พวกเขาเกรงใจฉัน
แต่วันนี้...ฉันรู้เเล้วว่าพวกเขารักกัน
จากเมล์ที่พวกเขาใช้สื่อ..จากเเววตา
วันนี้...ทางสามเส้นกลับมาขนานกัน
เเต่มีเพียงสองทางออก..สำหรับสองคน
เพื่อนฉันเลือกที่จะไปหาคนใหม่..เพื่อฉันจะได้ไม่เจ็บ
เเต่มันรู้สึกเจ็บที่เพิ่งรู้
พวกเขาพยายามจบความสัมพันเพื่อฉัน
เเต่ว่ามันเจ็บไปเเล้วที่ถูกหลอก
วันนี้ทางเริ่มเเคบลง
เราเบียดเสียด..หายใจไม่ออก
ทางเริ่มเล็กลง..เล็..ก..ล.งงงง
มันรู้สึกอึดอัด..
ต้องมีใครสักคนจากไป
เพื่อนของฉันเลือกที่จะจากไป
ฉันและเขาคนนั้นหยุดเดินเมื่อเธอหยุดลง
ฉันยังคงเดินนำหน้านิดๆ..
เขายังคงเหลียวหลังไปมอง..
ส่วนเธอพยายามก้มเดินเพื่อจะได้ไม่ต้องเจอเเววตานั้น
วันนี้เส้นทางที่เห็นเหมือนจะมีทางเดียว
ฉันหวังเสมอว่าคนที่เดินออกมา..
จะเป็นฉันคนนี้...ส่วนพวกเขาก็ต้องเดินวนกันสองคนในหุบเขาที่มืด
ฉันพบทางออก..ที่สว่างไสว.เเต่เงียบเหงา
ส่วนพวกเขาดำดิ่งลง...เเต่มีกันและกัน
คุณหล่ะจะทำยังไง
เดินกลับไป...รึไปต่อ
"ช่วยฉันที"




 

Create Date : 13 มกราคม 2550
8 comments
Last Update : 13 มกราคม 2550 14:45:27 น.
Counter : 1929 Pageviews.

 

หดหู่จังเลยคะ เราเข้าใจความรู้สึกนะคะ ถ้าให้เราเลือกเราเลือกเดินทางของตัวเราเองที่ไม่มีคนทั้งคู่นั้นคะ สบายใจที่สุด ไม่เอาหรอกคะถ้าเราเดินร่วมทางกับใครบางคนแล้วต้องเจ็บปวดตลอดไป สู้เจ็บวันนี้เพื่อให้ทางข้างหน้ามีทางแยกอื่นๆดีกว่าคะ

เอาใจช่วยนะคะ

 

โดย: Lilly (supremeking ) 13 มกราคม 2550 16:37:39 น.  

 





เศร้าจังค่ะ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ มีความสุขมาก ๆ จ้า

 

โดย: icebridy 13 มกราคม 2550 22:00:09 น.  

 

ออกซิเจน . .แสงแดด . . ต้นไม้ . .
ทุกสิ่ง ทุกอย่างรอบๆ กาย มีความหมายต่อฉัน
รวมถึงเธอ . . ที่เป็นที่สุดของความสำคัญ
ที่ฉัน . . ขอเป็นฝ่ายผูกพัน ตลอดไป


 

โดย: เบเบ้เจ้าค่ะ (เบเบ้เจ้าค่ะ ) 23 มีนาคม 2550 16:10:51 น.  

 

หวัดดีค่ะ "verdancy "

ดีใจจังที่แวะเข้าไปทักทายกัน

วันนี้ "เบเบ้เจ้าค่ะ" ก็มีกำลังใจ

มาฝาก "verdancy " อีกแล้วนะค่ะ

แต่ให้เป็นรูปน่ารักๆๆๆๆ แล้วกันนะค่ะ








 

โดย: เบเบ้เจ้าค่ะ (เบเบ้เจ้าค่ะ ) 28 มีนาคม 2550 19:33:15 น.  

 



หวัดดีค่ะ "ที่รักของคนอื่น " แวะเข้ามาทักทาย

และส่งกำลังใจให้นะค่ะ วันนี้ "เบเบ้เจ้าค่ะ" ก็มี

กำลังใจมาฝาก "ที่รักของคนอื่น " อีกแล้วนะค่ะ

แต่ให้เป็นรูปน่ารักๆๆๆๆ แล้วกันนะค่ะ








 

โดย: เบเบ้เจ้าค่ะ 28 มีนาคม 2550 19:51:58 น.  

 

ขอโทรษด้วยค่ะที่ข้อความแรก เป็นของคุณ "verdancy "

แต่ขอแก้ตัวครั้งที่ 2 แล้วนะค่ะ อย่างน้อยใจกันนะจ๊ะ

เพราะว่า"เบเบ้เจ้าค่ะ"อยากส่งกำลังใจให้กับทุกๆ คนนะคะ

 

โดย: เบเบ้เจ้าค่ะ (เบเบ้เจ้าค่ะ ) 28 มีนาคม 2550 19:54:49 น.  

 

..

ผ่านพบแต่ม่ะผูกพัน
บางทีอาจจะลึกซึ้งยั่งยืนกว่า
ร้อยหัวใจเข้ากับทุกอย่างด้วยโซ่ตรวน
ที่มักตั้งชื่อผิดๆ ว่า " ความรัก "

.

เอาใจช่วยเช่นกันเจ้าค๊ะ


 

โดย: เจ้าหญิงยิ้ม (เจ้าหญิงยิ้ม ) 24 พฤษภาคม 2550 19:42:23 น.  

 

เราไม่มีที่ระบายให้ใครฟัง เราก็มีเรื่องที่คล้ายๆกับเรื่องนี้เหมือนกัน เรื่องของเรามีคน3คน แต่ที่ไม่เหมือนคือ 3คนนั้น มีเรา แฟน และก็น้องเรา เรามองออกนานแล้วหล่ะ แต่เราไม่เชื่อความคิดตัวเอง เหมือนคนตาบอด แล้วก็โดนสวมเขา แฟนเรา กัยน้องเรา เหมือนจะมีใจให้กัน เราขอบอกไว้เลยนะ เราไม่ได้คิดมาก แต่อะไรทุกๆอย่างมันทำให้เราคิด และมันก็ดูเหมือนจะจริงด้วยหล่ะ

 

โดย: คนที่ดูเหมือนจะฉลาด IP: 125.27.77.57 1 มกราคม 2551 16:01:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 

ที่รักของคนอื่น
Location :
นครราชสีมา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ยินดีที่ได้พบกัน..
มาลองอ่านความซ้ำ..
ของคนตัวดำๆ
ที่ตัวเล็กๆ...
อยากให้คุณรู้..และอยากรู้จักคุณ
เเค่อยากจะบอก..
รักคุณเสมอ..สัญญาจะรอ
เเม้เราจะอยู่คนละฟากฟ้า
[Add ที่รักของคนอื่น's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com