พฤษภาคม 2557

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30
31
 
กลับมาจากปักกิ่งแล้ว พร้อมรบ อายุน้อย(ไม่ขอ)ร้อยล้าน(1)
  สวัสดีค่ะ เอ่อ กลับมาจากปักกิ่งแล้วก็ขอโชว์ภาษานิดนึงนะคะ หนีฮ่าว! 
การไปเรียนภาษาเป็นเวลาสองปีของฉันก็เสร็จสิ้นไปเรียบร้อยค่ะ อยู่ที่นู๋นก็สนุกดีค่ะ ไว้จะมาเล่าให้ฟังนะคะ (ขอติดไว้ก่อน)เพราะวันนี้มีเรื่องอยากบ่น อยากระบายให้ทุกๆคนฟัง T^T  
คุณปู่หรือคุณตาของ Spiderman เคยบอกไว้ค่ะ "With great power, comes great responsibility"  
ปะป๊าส่งฉันไปจีนเพื่อให้ฝึกภาษาแล้วกลับมาจะได้ทำกิจการที่บ้านต่อค่ะ กิจการที่บ้านก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรค่ะ แต่ปะป๊าก็ไม่อยากทิ้งกิจการ เรื่องของเรื่องคือช่วงที่กลับมาจากปักกิ่งใหม่ๆ ฉันรู้สึก lost มากค่ะ (lost ภาษาไทยจะแปลว่าอะไรดีคะ รบกวนผู้รู้ด้วยนะคะ^^") เลยขอปะป๊าเที่ยวในไทยครึ่งเดือนเพื่อตามหาตัวเอง ป๊าฟังแล้วก็งงน่ะสิคะ อะไรกันตามหาตัวเอง ไม่เห็นจะเข้าใจ เรื่องนี้ฉันเองก็เข้าใจดี คนรุ่นปะป๊าอาจไม่เข้าใจอารมณ์แบบนี้ค่ะ แต่ด้วยความที่รักลูก ปะป๊าก็ปล่อยไป ดิฉันเลยขึ้นเหนือไปหาเพื่อนและล่องใต้ไปอยู่คนเดียวมาสักพักนึง ใจนึงก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากค่ะ อีกใจหนึ่งก็กังวลมากเหมือนกัน เพราะครึ่งเดือนที่ว่าค่อยๆน้อยลงไปทุกที T^T ทำไมฉันถึงรู้สึlostน่ะหรอคะ เป็นคำถามที่ฉันถามตัวเองบ่อยมากและทุกครั้งคำตอบที่ได้คือ 1. ฉันเพื่งอกหัก(สองปีที่ผ่านมาโดนหักอกไปถึงสามครั้ง) 2. ฉันกำลังจะต้องกลายเป็นเสาหลักในบ้าน ข้อแรกนี่ใช้เวลาไม่นานก็คงเยียวยาได้ แต่ข้อหลังฉันออกจะทำใจรับมันได้ยากอยู่ค่ะ ปะป๊าไม่ได้จะทิ้งฉันให้ทำคนเดียวในฉับพลันทันใด แต่ปะป๊าก็วางแผนที่จะไปอยู่ต่างจังหวัดค่ะ ท่านอยากไปอยู่กับธรรมชาติ ทำไร่ ทำสวน เลี้ยงสัตว์ 
เมื่อครึ่งเดือนผ่านไปถึงเวลาที่ฉันต้องไปทำงานแล้วค่ะ หน้าที่ของฉันไม่ยากค่ะ ก็แค่ไปเฝ้าร้านทุกวัน ไม่มีวันหยุด T^T มันจะไม่ยากหรอกนะคะ ถ้าตั้งแต่เด็กจนโตฉันเรียนทั้ง7วัน แต่ชีวิตนักเรียนของฉัน ทุกคนก็น่าจะรู้ เราใช้เวลาแค่ห้าวันต่อสัปดาห์ แต่ทุกครั้งที่รู้สึกไม่อยากทำงาน ฉันก็จะนึกเสมอว่าหม่าม้ากะปะป๊าทำงานแบบนี้มาทั้งชีวิต(แถมหนักกว่าอีกต่างหาก)ยังไม่เคยบ่นเลย เราอยู่ในวัยที่แข็งแรง มีกำลังทำงานก็ยิ่งไม่สมควรบ่นสิ
แต่...นั่นแหละค่ะ บางทีเห็นเพื่อนๆทำงานบริษัทได้หยุดเสาร์-อาทิตย์ ได้ไปเที่ยวในที่ต่างๆก็อิจฉาเขาเหมือนกัน เอาจริงๆเราก็ลางานหยุดได้เหมือนกันนะคะ(เดี๋ยวจะหาว่าป๊ากะม้าโหดเกิน) แต่แค่ไม่อยากหยุดน่ะค่ะ เพราะทุกครั้งที่หยุดก็จะต้องตามงานใหม่ แล้วก็งานจะไม่ต่อเนื่องด้วยค่ะ 

วันนี้อัพแค่นี้ก่อนนะคะ พรุ่งนี้มาใหม่ค่ะ  อย่างว่าฉันต้องทำงานทุกวันนิคะ U.U 
นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ <3<3  



Create Date : 25 พฤษภาคม 2557
Last Update : 25 พฤษภาคม 2557 23:01:41 น.
Counter : 610 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

LearnLe
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ใครบอกว่าโลกนี้มีแต่ความทุกข์ สุขจะตายไป ฮ่าาาาาาาาาา