Group Blog |
บางครั้งฉันอยากอายุ 60 สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้คุณพ่อของฉันไม่ค่อยสบาย ฉันก็เลยต้องล้มแผนที่วางมาทั้งหมดเพื่อดูแลคุณพ่อ คุณพ่อไม่ได้ป่วยหนักอะไรค่ะ เป้นไข้หวัดธรรมดา เพียงแต่งวดนี้ปวดเมื่อยไปทั่วร่างกาย ฉันเลยอาสาคอยนวดให้ คุณพ่อของฉันอายุ6oนิดหน่อยแล้วค่ะ แต่ร่างกายก็ยังแข็งแรงไม่ได้เจ็บป่วยอะไรนอกจากความดัน(ที่ตอนนี้เป็นปกติแล้ว) คุณพ่อของฉันเป็นคนฉลาด รักการอ่าน แต่มักใช้เวลากับโทรทัศน์เสียมากกว่า อาจเป็นเพราะอ่านหนังสือต้องใช้สมาธิและเวลามากกว่ามั้งคะ คุณพ่อเลยไปสนใจที่มีมากกว่า คุณพ่อของฉันไม่ใช่คนไทยตั้งแต่กำเนิด คุณพ่อเกิดที่ประเทศจีนในมณฑลกวางตุ้ง ยุคที่จีนยังยากจนข้นแค้นอยู่ นั่นแหละค่ะคือยุคที่คุณพ่อของฉันเกิด บ่อยครั้งที่ฉันกินข้าวไม่หมดคุณพ่อมักจะเล่าให้ฟังเสมอว่า เมื่อสมัยที่คุณพ่อยังเป็นเด็กนั้น ขนาดข้าวยังไม่ค่อยพอกินเลย อย่าว่าแต่เนื้อ ฉันเคยดูละครทีวีของจีนอยู่เรื่องหนึ่ง ฉันเดาว่าละครเรื่องนั้นคงเป็นช่วงที่คุณปู่และคุณย่าของฉันยังเป็นหนุ่มและสาวอยู่ ในยุคนั้นหากใครอยากซื้อเครื่องอุปโภคบริโภคอะไร ทางรัฐบาลก็จะออกใบอนุญาตให้ไปซื้อ ไม่สิ ต้องเขียนแบบนี้เสียมากกว่า รัฐบาลได้กำหนดโควต้าให้แต่ละบ้านซื้อของได้จำนวนเท่านี้เท่านั้น ตามที่รัฐบาลเห็นสมควร เช่น เดือนนี้ บ้านนาย ก ซื้อข้าวได้หนึ่งถัง บ้านนาย ข ซื้อข้าวได้ครึ่งถัง ฉันเดาว่าเค้าน่าจะดูตามสัดส่วนจำนวนคนค่ะ ด้วยความที่มีอย่างจำกัด ผู้ดูแลครอบครัวจึงต้องคอยระมัดระวังดูเรื่องอาหารเป็นพิเศษ ใช่ค่ะคุณพ่อก็อยู่ในยุคนั้นมาก่อน คงมีบ้างที่อดมื้อกินมื้อ ฉันเองแรกๆที่คุณพ่อมักเล่าเชิงบ่นในเรื่องแบบนี้ให้ฟังก็มักจะหงุดหงิด ไม่เห็นด้วย แต่พอโตมาอีกหน่อยถึงเห็นว่ามันไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องกินไม่หมด นอกจากเรื่องกินแล้ว คุณพ่อก็มักเล่าถึงสมัยคุณปู่ถูกจับตัวไป คุณพ่อเสียใจมากที่คุณปู่โดนจับไป คุณพ่อเล่าว่าคุณปู่ไม่ได้ทำผิดอะไร แต่ที่โดนจับนั้นเป็นเพราะเค้าต้องหาคนเป็นกบฎ"ให้ได้" แล้วโชคก็ตกเป็นของคุณปู่ค่ะ มีคนกล่าวหาว่าคุณปู่เป็นกบฎ และสิ่งที่ตามมาคือคุณพ่อจะต้องอดเรียนหนังสือ คุณพ่อสียใจมาจนถึงปัจจุบันที่ไม่ได้เรียนหนังสือ โดยส่วนตัวฉันรู้สึกคุณพ่อเป็นคนฉลาดและความจำดีมากค่ะ ที่ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากที่สุดคือ คุณพ่อสามารถคูณและหารเลขสองหลักในใจได้ (คือฉันทำไม่ได้น่ะค่ะเลยตื่นเต้นมาก555) ตั้งแต่คุณปู่โดนจับตัวไป คุณพ่อเลยรู้สึกเกลียดชังรัฐบาลของตนเอง มีหลายครั้งที่คนของรัฐบาลมาชวนคุณพ่อให้ไปทำงานด้วยกัน แต่ทุกครั้งคุณพ่อก็ปฎิเสธ แถมบางรั้งยังไปทะเลาะกับหัวหน้าอีกต่างหาก สังเกตมั้ยคะ จากที่คุณพ่อฉันไม่ได้เป็นกบฎ แต่ตอนนี้จิตใจก็ขบฎแล้วค่ะ ระบอบการปกครองนั้นถ้าไม่สอดคล้องกับคนที่อยู่ภายใต้การปกครอง และมีเจตนาไม่บริสุทธิ์สักวันก็จะหดหายไปค่ะ คุณปู่ถูกกักตัวไว้สองปีเห็นจะได้ค่ะ พอได้รับการปล่อยตัว คุณปู่จึงติดต่อญาติที่เมืองไทย บอกว่าจะย้ายครอบครัวไปอยู่ประเทศไทยกัน และแล้วก็มาถึงวันที่คุณปู่คุณย่าและทุกคนต้องละทิ้งทุกอย่างเพื่อมายังแผ่นดินใหม่ ไว้มาเล่าต่อนะคะ รายละเอียดเยอะเหลือเกิน ขอตัวไปดูคุณพ่อก่อน ^^
|
LearnLe
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ใครบอกว่าโลกนี้มีแต่ความทุกข์ สุขจะตายไป ฮ่าาาาาาาาาา | ||||||||||||
