วีกรรมวัยเด็ก #8

เห็นว่าทุกคนชอบให้เล่าวีรกรรมวัยเด็กกัน

คือเราก็ชอบเล่านะ มันกากดี 55

คราวนี้ขอมาเล่าเรื่องตอนที่บ้านเราทุบสร้างใหม่

แล้วต้องย้ายไปเช่าอยู่ที่ตึกแถว ใกล้ๆบ้าน

ข้างล่างมันเป็นร้านขายข้าวหมูกรอบ ข้าวหมูแดงบะหมี่ไรงี้

บ้านเราอยู่ชั้นสามชั้นสี่กัน

ที่มาอยู่บ้านนี้ได้เพราะว่าป๊าชอบกินร้านนี้

แล้วคุยไปคุยมาถูกคอกับเจ้าของร้านเค้าเลยให้เช่าถูกๆเลย

คือตอนย้ายมาเนี่ยแรกๆทุกคนจะมีปัญหาเหมือนกันหมด

คือจะหิว เพราะว่ากลิ่นที่เค้าทำอาหารมันฟุ้งมาก

โดยเฉพาะพวกกลิ่นน้ำซุป ไรงี้อ่ะ 55เพราะเค้าต้มอยู่ชั้น 2 ด้วย

มันก็ขึ้นมาชั้นที่เราอยู่ใช่ป่ะแล้วเค้ามาต้มตั้งแต่ ตี2 ตี3 ได้มั้ง

ก็เลยกลายเป็นเด็กตื่นเช้ากันหมด 555โกเค้าก็แบบนึกว่า เออเด็กบ้านนี้ดีจัง ตื่นเช้า

ไม่จริง หนูหิวค่ะ 55555 แต่ละคนนี่ตาละห้อยกลืนน้ำลาย

พออยู่ไปได้ซักอาทิตย์นึงก็เริ่มสนิทและด้วยความเป็นเด็กอ่ะ มันก็อยากเล่นขายของ

ส่วนเฮียหนึ่งก็ชอบดูโกทำไรพวกนี้มากแล้วก็ปวารณาตนเป็นศิษย์ คอยช่วยเค้า

ทีเหลือก็เลยประมาณว่า อยากดูดีในสายตาโกบ้างเลยหาเรื่อง(เสแสร้ง)ทำตัวเป็นประโยชน์

แต่แบบคนมันเยอะไป มันก็จะไม่พอดีใช่ป่ะมันต้องมีคนไปล้างจาน คือเป็นหน้าที่ที่ทุกคนไม่อยากทำ

ส่วนเฮียสามก็ไม่อยากทำอ่ะ เพราะมันเยอะไม่ได้น่ารักๆแบบที่บ้าน 55

ก็เลยโอเค ตั้งกฎกันว่า ตอนเช้านะใครแต่งตัวไปโรงเรียนเสร็จคนสุดท้าย เป็นคนล้างจาน

ช่วงนั้นก็เลยแบบ พอมีใครคนนึงตื่นอ่ะอีกคนก็จะรีบเด้งจากที่นอน วิ่งเข้าห้องน้ำด้วยความเห็นแก่ตัว

ทุกเช้าจะต้องมีสงครามเกิดขึ้น จนที่ทุเรศคือเฮียห้าไม่อาบน้ำตอนเช้าอ่ะ

ตื่นมาเปลี่ยนชุดทันทีแล้วความทุเรศมันก็ไม่ได้หยุดแค่นั้น

พอเฮียห้าไม่อาบน้ำใช่ป่ะ มันต้องมีคนยอมไม่ได้ฉันจะต้องวิน ก็คือเฮียสอง

แผนการชั่วร้ายของเฮียคือการยอมให้ทุกคนอาบน้ำตอนกลางคืนก่อน

ตัวเองนอนให้ดึกที่สุด แล้วอาบน้ำ แต่งตัวรอเลยพอตอนไม่ต้องแต่งแล้ว เสร็จแล้ว

แค่ล้างหน้าแปรงฟัน วิ่งออกจากบ้านไปเลยคือวินสุด แต่อุบาทสุดอ่ะ 5555

พอโดนแบบนั้นบ่อยๆ ก็เลยบอกว่า เออแบบนี้ห้ามทำนะอุบาทเกิน

ก็เลยมีความทุเรศแบบใหม่ผุดขึ้นมา เค้าว่าสมองคนเรา สามารถคิดอะไรใหม่ๆได้ตลอดเวลา

เราว่ามันจริง พอห้ามทำแบบนั้นวิธีการเลวอันต่อไปคือ

ตื่นมา ทำธุระตัวเองให้พร้อมเอาของคนต่อไปไปซ่อนซะ วินสุด 555555

คนที่ซ่อนเก่งสุดคือ เฮียสี่ คือซ่อนทีอีกคนแทบไม่ต้องไปเรียนอ่ะ

พอเลวแบบนี้ มันก็ต้องมีการหาพันธะมิตรใครจะร่วมมือกับใคร อยากให้ใครล้างจาน

ความอลังการของสงครามมันก็เพิ่มขึ้นเพราะเริ่มมีการร่วมมือ 555

เราจำได้อันที่ทุเรศสุดคือเฮียสองกับเฮียสี่ร่วมมือกันรุมเฮียหนึ่งที่เป็นสุดที่รักของโก

ก็คือ เฮียสามเป็นคนซักผ้าใช่ป่ะ แล้วก็ไม่เอาเสื้อเฮียหนึ่งไปตากตัวนึง

เฮียสองก็เอาตัวที่ตากมาทำเป็นว่า อุ้ย ทำหล่นเปื้อน

เฮียสี่ก็เลวด้วยการบอกว่า เออลืมเอาเสื้อเฮียไปส่งรีด

เฮียหนึ่งก็เลยจบด้วยการ ไม่มีเสื้อใส่ไม่ได้ไปโรงเรียน คือแย่ 555555555

ส่วนเรากับเฮียห้ามักจะเป็นพวก ทหารเลว ลูกกะจ๊อกแต่ก็รอดบ่อย

การเข้าร่วมศึกคราวนี้ทำให้รู้ว่าถ้าท่านเป็นใหญ่ ท่านจะตายง่ายกว่าการเป็นทหารเลว

แล้วเหตุการณ์มันแย่ไปขนาดที่เฮียหนึ่งต้องมาซักผ้าเอง รีดเอง 555 เป็นนางซิน

จนทุกคนสงสาร ก็เลยเลิกทำเลวใส่เฮียเป็นพวกลูกแม่เลี้ยงกลับใจ

ส่วนตอนที่ช่วยโกที่ร้านก็สนุกมาก

เราเป็นเด็กหยิบน้ำ เสริฟน้ำ

เฮียสองกับเฮียสามเสริฟข้าว ซึ่งเป็นไรที่ตลก

เพราะว่า หน้าเหมือนกัน เดินไปเดินมาเหมือนแยกร่างได้ 555 ลูกค้างง

เฮียสี่ช่วยโกเก็บตัง

เฮียห้าเป็นเด็กตีน้ำแข็งที่มันติดกันเป็นก้อนๆ55 หน้าที่เลวสุด

ส่วนเฮียหนึ่งก็มีสกุลสุด ช่วยพวกน้ำซุปไรงี้ต้มเป็นทุกอย่าง เพราะโกเนี่ยแหละ

ตอนนี้ก็ร้านโกไม่มีแล้ว

เพราะว่าโกเสียไปเมื่อสี่ห้าเดือนก่อน โกไม่มีลูกเลยไม่มีใครทำต่อ

แต่หมูกรอบร้านโกอร่อยที่สุดจริงๆนะ

ขอบคุณโกที่ทำให้มีความทรงจำที่ดีแม้ไม่มีบ้านค่ะ

Create Date : 06 ตุลาคม 2556 Last Update : 6 ตุลาคม 2556 17:28:06 น. Counter : 3780 Pageviews.		11 comments
Share Tweet