ทุกๆสิ้นเดือน บล็อกนี้จะโพสต์หนังสือการ์ตูนที่ซื้อในเดือนนั้นๆแบบครบทุกเล่ม (เฉพาะคนไทยเขียน) นอกจากจะมาอวดแล้ว ส่วนหนึ่งนั้น ก็เพื่อที่จะได้แนะนำหนังสือไปในตัวด้วย -- บางเล่มนี่หายากโคตรๆ ต้องใช้ดวงล้วนๆถึงจะได้มา อาจจะเริ่มต้นได้ไม่กี่ปี แต่ก็อย่างว่า โลกมันกลมแหละนะ สรุปแล้วก็มีดังนี้....

- Dear All User (สุรณัฐ อิสระมงคลพันธุ์)

รวมเล่มครั้งแรกในชีวิตของ Kaori Hero (ที่ตอนนี้วาดแต่แนวหญิงกับหญิงไปเรียบร้อยแล้ว) ภายใต้ร่มเงานิตยสาร Seed Comics จำได้ว่าเป็นไฮไลท์ของนิตยสารเลยมั้งตอนนั้น ด้วยลายเส้นและการเดินเรื่องที่โดดเด่นกว่าเรื่องอื่นๆ เน้นความสนุกสนานเป็นหลัก -- ด้วยความที่ว่ามันเป็นนิตยสารที่อยู่ในเครือนิตยสารเกมออนไลน์ เนื้อหาก็เลยอ้างอิงมาจากเกม Ragnarok ที่กำลังดังในขณะนั้น จำได้ลางๆว่าเคยอ่านครั้งแรกตอนประถมล่ะมั้ง ตอนนั้นรู้สึกว่าภาพมันสวยมากๆเลยนะ จนโตแล้ว ก็เลยเริ่มเห็นกายวิภาคที่บิดเบี้ยวพวกนั้นแบบชัดเจนขึ้น (.....)

- Rise (เอนก ร้อยแก้ว)

ผลงานยุคแรกๆของเอนก ร้อยแก้วในเครือ SIC ก่อนจะย้ายมาทำการ์ตูนผีเต็มตัว -- เหมือนกับไกตี้ บรรยากาศของเรื่องจะเน้นสนุกสนาน แต่เป็นแบบสนุกไปเรื่อย นึกถึงงานของ Lockman Artist (ค่ายเสือป่วน ก๊วนยุทธภพ) ขึ้นมาตะหงิดๆเลย (แต่รายนั้นจะเล่นมุกแบบหลุดโลกมากกว่า) จะเห็นว่า ลายเส้นนี่คนละคนกันเลย แต่มันก็ยังมีกลิ่นอายของเอนกให้ได้เห็นอยู่บ้าง เข้าใจเลยว่า ทำไมบางทีการ์ตูนผีของพี่เค้า ถึงออกมารั่วได้ขนาดนั้น

- Party (ปรมพร วิจิตร/ปัณรสี อรุณรัตนานนท์)

Dear All User ยังพอมีความหวังว่าจะหาได้บ้าง แต่ Party นี่ ไม่คิดว่าชาตินี้จะได้อ่านมันเลย แต่โลกมันกลมตลอดเวลานั่นแหละเนอะ (ถึงแม้ว่าจริงๆแล้วมันจะเป็นทรงรีก็เถอะ ตามความกว้างยาวของเส้นผ่านศูนย์กลาง) นอกจากจะเป็นผลงานรวมเล่มจากนักเรียนหญิงคนแรก ของค่าย CTS แล้ว (ฝั่ง ThaiComic น่าจะเป็นรัตนะ สาทิสล่ะมั้ง) ยังเดินเรื่องด้วยธีมของเกมออนไลน์ซึ่งเป็นที่นิยมในขณะนั้นอีกด้วย (ส่วนเรื่องอื่นๆก็ EXEcutional/ Project Earth Online) อ่านไปครึ่งเล่มแล้ว ยังจับต้นชนปลายไม่ถูกเลยตอนนี้ 5555+ อยากรู้จริงๆว่าคนเขียนพยายามจะสื่ออะไร

- Question ปริศนา/คำตอบ (ไตรภัค สุภวัฒนา)

รวมเล่มเรื่องที่ 5 ของ Puck ยังคงวนเวียนกับประเด็นการค้นหาตัวเองเช่นเคย แต่ เฮ้อ!! ส่วนตัวไม่ค่อยถูกใจวิธีการเล่าเรื่องใน Someting ซักเท่าไหร่เลย มันออกมาเป็นมิติเดียวเกินไป ไม่ค่อยได้สาระ ใช้ความแปลกของงานภาพกลบเกลื่อนข้อเสีย แต่ใช้อารมณ์ล้วนๆไม่กลั่นกรอง แบบสัมผัสได้ ทำให้ยิ่งอ่านแล้วยิ่งอึดอัดบอกไม่ถูก มาดูกันซิว่าเล่มนี้จะสามารถปรับปรุงข้อเสียจากเรื่องก่อนหน้านั้นได้หรือไม่?

- แว่วกริ่งกังสดาล เล่ม 5 (ภาคนกกาเหว่า) (โกสินทร์ จีนสีคง)

(เอาไว้หลังๆ เพราะเขียนไว้ยาวมาก)

รวมเล่มครั้งที่สองของคุณโกสินทร์ในฐานะการ์ตูนทำเองขายเอง (แถมเป็นเรื่องหลักเสียด้วย) ซึ่งตอนนี้เจ้าตัวเองก็ไม่ได้ร่วมงานกับสำนักพิมพ์อีกแล้ว -- หลังจากที่ผลงานก่อนหน้านั้นอย่างแว่วกริ่งสามใบเถา ทำออกมาได้ไม่ค่อยน่าจดจำเท่าไหร่ จะมีดีก็แค่งานภาพเท่านั้น เหมือนทำไว้เช็คเรตติ้งนักอ่านเฉยๆซะมากกว่า (คาดว่าน่าจะเพราะคนเขียนตั้งใจทำไว้ดูต้นทางก่อน เผื่อจะทำโปรเจกต์ใหญ่จะได้ไม่ล่ม เพราะผมเข้าใจว่าการที่ออกมาทำเองขายเองแบบนี้ มันเป็นอะไรที่เสี่ยงเอามากๆเลยนะ) -- เราเชื่อว่าที่ผ่านมาคุณโกสินทร์น่าจะขาดความมั่นใจพอสมควร ในการพยายามที่จะเจาะกลุ่มนักอ่านที่กว้างกว่าเดิม ทำให้ ครัวเล็กในป่าใหญ่ เป็นอะไรที่ดูเพลย์เซฟไปมาก แบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับงานของโกสินทร์มาก่อน (ซึ่งก็เพราะเรื่องพวกนี้แหละ ที่ทำให้เราไม่มั่นใจเหมือนกันว่า แว่วกริ่งเล่ม 5 จะออกมาในทิศทางไหนกันแน่)