| |
|||||||||||||
โรนิน 浪人  ยุคเซ็งโงกุ ยุคสงครามระหว่างแคว้น โรนิน 浪人 : คลื่นไพรี ธาร คิโซะ เอื่อยไหล ผ่านไพร-ผา ชุ่มพาราพนาสันต์ คราผันผ่าน สู่สมุทรเวิ้งอ่าว อิเซะ วาร- เวียนนับเนื่องสืบสาน มานานปี ผลิทุ่งราบร้อยเกษตร นิเวศน์เพิ่ม ชนประมงดำรงเสริม สมบูรณ์ชี้ อันศาลเจ้าเก่าแก่ แลพิธี สรรเทพีเสริมศรี พลีตะวัน คินูยาม่า ปราสาท แห่งภูสูง กลางหมู่ไม้ไพรพุ่ง ขจีสรรค์- สร้างสายน้ำแห่ง คิโซะ มหัศจรรย์ ภาพลดหลั่นดุจสวรรค์ บนชั้นฟ้า ประมุขแคว้นไดเมียว อันเหลียวรอบ ผู้ปราดเปรื่องเนืองรอบ พินอบหา ผนึกร่วมผองธง ดำรงครา- เมื่อยุคไฟโชนหล้า อณาลาม ซามูไรนักรบ ต่างครบหน้า เยี่ยงศาสตรารอบทั่ว ดั่งรั้วหนาม ย่อมเจนยุทธดาบ-ทวน ทุกถ้วนนาม ผู้คนล้วนเกรงขาม ท่ามถิ่นนั้น หากมีหนึ่งซามูไร ที่ไร้กฎ ร่ำสุราจรจรด ทุกถิ่นฝัน มองภายนอกดูเฉไฉ ไร้แก่นอัน- ใดมิมี ใครปรามมัน ในวันคืน  ภาพวาดโดย อ.ทาเคฮิโกะ อิโนะอุเอะ " ฮารุโตะ " ซามูไรแห่งขุนเขา เมื่อนายเก่า คราวนัด มิขัดขืน แต่มิได้เฝ้าพบ ประจบยืน เพียงนานทีก็หยิบยื่น ด้วยเต็มใจ อภิสิทธิ์เอาแต่ใจ ไยได้โปรด มิมีคำคาดโทษ ให้หวั่นไหว เนื่องมันมีเพลงดาบชื่อ ระบือไกล ยากจะหาผู้ใด มาเทียมมัน เป็นเพลงดาบที่มันนั้น ได้บัญญัติ เพียงชั่วลัดชั่วยาม ความสร้างสรรค์ ด้วยที่มาคราบัญญัติ อัศจรรย์ บ้างว่าคราคิดได้นั้น ยามมันเมา ร่ำลือว่ายามมันเมา เฝ้ามองน้ำ ที่ไหลเลี้ยวเลาะล้ำ ตามหุบเขา บ้างลงฝึกในธารคลั่ง ดั่งภูติเงา ใช้ดาบฟันคลื่นเร้า ในเยาว์กาล ยามนี้ล่วงเบญจเพศ ดั่งเศษเสี้ยว ชอบท่องเที่ยวดื่มกิน ตามถิ่นบ้าน หารู้ไม่ในเบื้องลึก ความสำราญ แฝงความเหี้ยมเกรียมผ่าน คาตานะ คาตานะ ดาบโค้งยาว ราวเส้นศิลป์ ปลายตัดเฉียงเรียงริน ในจินตะ ยามรวมหลอมจิตผู้ใช้ สรณะ ย่อมราบรานฟันดะ มิประมือ มันมักกล่าว"เพลงดาบข้า หามีไม่" "ดุจแม่น้ำรินไหล ไยยึดถือ" "เป็นดุจความว่างเปล่า อันกล่าวลือ" "คล้ายธารใสไหวยื้อ...คือมายา"  ในวันนี้ ที่ริมน้ำ ประมงถิ่น กลิ่นทะเลโรยระริน ถวิลหา มันเดินคุยกับผู้คน สนทนา ต่างคุ้นเคยเรียกหา มานานนม เพลงประมงพื้นบ้าน ประสานร้อง ยามรวมกลุ่มเรือโล้ล่อง ครรลองผสม มันนั่งมองตรองสติ อภิรมย์ โลกใบนี้...มีสุขสมและตรมคละ เสียงเรียกขานชื่อมัน สนั่นกู่ มันหันมองจึ่งรู้ คือ" เรียวตะ " ผู้สหายทักความ ถามวาทะ มันลุกขึ้นเพื่อพบปะ ธุระความ "ท่านไดเมียวเรียกประชุม ขุนนางพร้อม" "ซามูไรผู้นอบน้อม รอบเขตข้าม" "ท่านเจ้าแคว้นใช้ให้ข้า นั้นมาตาม" "หากมากความ จงลากหาม มันเข้ามา" มันหัวร่อ ในคำกล่าวที่แฝงขัน "มีเรื่องราวใดกัน จึ่งเรียกหา" "ข้าพอรู้มาบ้าง จากข่าว อา..า " แคว้น คิอิ เกณฑ์ทัพมา หมายโจมตี... ...บรรยากาศตึงเครียด ในปราสาท ทุกคำสั่งชี้ขาด ดุจกฎชี้ กฎแห่งทัพเลือดนักสู้ รู้ภักดี รอเพียงวันคลื่นไพรี ที่ริมแดน   โรนิน 浪人 : ดุลยภาพ ...ทัพตั้งมั่นบนเนินเขา ที่โอบล้อม ทัพข้าศึกย่อมต้องอ้อม มาไกลแสน ผ่านหุบเขากว้างใหญ่ สู่ดินแดน ทัพจากแคว้นห้ามดูแคลน ทุกช่วงตอน... ...เมฆบางเบาเคลียเคล้า คีรีผา อันเสียดฟ้าสูงตระหง่าน สานสิงขร สกุณาทยอยกลับ ลับรังนอน ลมพลิ้วพรอดออดอ้อน ก่อนราตรี ใจสงบมองแนวรบ ใกล้พลบค่ำ ไอผสมรมฝุ่นคล้ำ นำแสงสี คลื่นกองทัพคืบผ่าน ม่านคีรี ตะวันลับขับดาวนี้ ที่พร่างพราว ดารารายระยิบยับ เข้าขับขาน ลมรำเพยเปรยผ่าน ให้ซ่านหนาว เพลิงแห่งดาบใต้ฝักเก่า ยังเงาวาว ซามูไรใจกร้าว ใต้เงาเดือน มือกระชับจับด้ามดาบ ระนาบนิ่ง ปลดจากฝักกระชากดิ่ง ตวัดเฉือน ฟาดธุลีลี้เงาว่าง อันรางเลือน สะบัดซ้ำย้ำเสมือน จะเอื้อนรอย ใจกับดาบรวมหนึ่ง จึ่งฟาดซ้ำ อันท่าร่างกรายกล้ำ ก็ล้ำถอย ดุจสามัญธรรมชาติ วาดทยอย ใจและดาบหลอมร้อย ณ.ห้วงใจ ดุลยภาพ ธรรมชาติที่สาดซับ บรรเลงเพลงขานขับ สดับไหว ยามสงบจิตแฝง เมื่อแกว่งไกว ร่างก็ลอยล่องไล้ ในนภา " แม้นพ่ายศึกแล้วมิใช่ ไร้ชนะ แม้นชนะใช่ชนะ ทุกถิ่นหล้า แพ้-ชนะมิดำรง ในทุกครา หากชีวิตย่อมฝ่า หาสมดุล " ลมยังร่ายเพลงร้อง ทำนองสอด ห้วงราตรีสงัดปลอด มิเฉียวฉุน สถานการณ์ย่อมคละร้าย และการุณย์ โลกเปลี่ยนผัน นิรันดร์หมุน...ดุลยภาพ ภาพวาดโดย อ.ทาเคฮิโกะ อิโนะอุเอะ   เขียนจากจินตนาการ ได้แรงบันดาลใจจากยุคเซ็งโงกุ และแรงบันดาลใจจากเรื่องราวบางส่วนของท่าน มิยาโมโตะ มูซาชิ..ใช้รูปประกอบบางส่วนจาก vagabond ผลงาน อ.ทาเคฮิโกะ อิโนะอุเอะ ( เฉพาะภาพที่มี credit ) แต่ไม่ใช่เป็นเรื่องราวตามชีวประวัติของท่าน มิยาโมโตะ มูซาชิ และไม่ใช่เป็นเรื่องราวตาม มังงะ vagabond แต่อย่างใด...ต้องขอขอบคุณ ภาพผลงานฝีมือของ อ.ทาเคฮิโกะ อิโนะอุเอะ อันสวยงาม ยุคเซ็งโงกุ (ญี่ปุ่น: 戦国時代 โรมาจิ: Sengoku-jidai ) เป็นช่วงเวลาแห่งความแตกแยกในญี่ปุ่นในช่วงปลายของ รัฐบาลโชกุนอาชิกางะ เมื่ออำนาจของรัฐบาลโชกุนอาชิกางะเสื่อมลงจากเหตุการณ์ สงครามปีโอนิง ( ญี่ปุ่น: 応仁の乱 โรมาจิ: Ōnin no Ran ) ทำให้รัฐบาลโชกุนส่วนกลางไม่มีอำนาจในการปกครองแคว้นท้องถิ่นต่างๆ ทำให้ผู้มีอำนาจและอิทธิพลตามแคว้นต่างๆในญี่ปุ่นตั้งตนขึ้นเป็นอิสระจากการปกครองของรัฐบาลโชกุน เจ้าผู้ครองแคว้นในยุคเซงโงกุเรียกว่าไดเมียว ( ญี่ปุ่น: 大名 โรมาจิ: Daimyō ) ยุคเซงโงกุ เป็นยุคแห่งความเปลี่ยนแปลงทางการเมือง ทางเศรษฐกิจ และทางสังคมของญี่ปุ่น ในช่วงปลายยุคเซงโงกุวีรบุรุษทั้งสามได้แก่ โอดะ โนบูนางะ, โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ, และ โทกูงาวะ อิเอยาซุ ทำการรวบรวมแว่นแคว้นต่างๆในญี่ปุ่นให้เป็นหนึ่งเดียวอีกครั้งนำไปสู่ยุคเอโดะ ขอขอบคุณ บทเพลง ภาพเขียน ภาพถ่าย ของศิลปินผู้รังสรรค์...ร้อยกรองแต่งจากจินตนาการ ภาพ และเพลง ภาษาญี่ปุ่น ;โรนิน 浪人 -ซามูไรไร้สังกัด ,ฮารุโตะ ハルト- การเดินทางอันยิ่งใหญ่ ,พระอาทิตย์ (ตัวเอกของเรื่อง) ,เรียวตะ 涼太-ผู้มอบความช่วยเหลือ ,คาตานะ かたな-ดาบซามูไร อิเซะ - ชื่อเมืองหรือแคว้นในญี่ปุ่น (เป็นสถานที่เริ่มเรื่อง) , คิโซะ - ชื่อลำน้ำในแคว้น อิเซะ ,ไดเมียว 大名 - เจ้าครองแคว้น , คินูยาม่า - ชื่อปราสาท , คิอิ - ชื่อแคว้นที่ติดกับแคว้น อิเซะ Thanks : ขอบคุณเพลงบรรเลงจาก Adrian von Ziegler , Fantasy & World Music by the Fiechters credit : youtube , wikipedia , picture : google * Literature Blog *
สนใจเรื่องของโชกุนเหมือนกันครับ แต่ยังไปไหนไม่ไกลครับ ฮ่าๆๆๆ พอดีเคยได้ดูซีรีย์เจ้าหญิงอัตสึแล้วสนใจ เป็นช่วงบะคุฟุเสื่อมอำนาจพอดี ญี่ปุ่นต้องเผชิญกับอำนาจของอเมริกา
 โดย: ทนายอ้วน
  วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:9:34:07 น." แม้นพ่ายศึกแล้วมิใช่ ไร้ชนะ
แม้นชนะใช่ชนะ ทุกถิ่นหล้า แพ้-ชนะมิดำรง ในทุกครา หากชีวิตย่อมฝ่า หาสมดุลย์ " นึกถึง "โครงการเราชนะ" ไม่รู้ใครชนะ 555 ในวิกฤตย่อมมีโอกาสเสมอนะคะ ไม่มีใครชนะหรือแพ้ตลอดไปหรอกเนอะ โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:10:50:16 น.ภาพสวยมากครับ เรื่องนี้ผมเคยดูเหมือนกันครับ สนุกมาก
 โดย: The Kop Civil
 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:13:40:32 น.สวัสดีคะ...
ชอบคะ...การ์ตูนสวย.. โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ
 ) วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:13:45:55 น.การ์ตูนเรื่อง vagabond สนุกมากครับ
เสียดายอาจารย์เขียนไม่จบเพราะปัญหาสุขภาพ เป็นการ์ตูนซามูไรที่สนุกมากที่สุดเรื่องนึงที่ผมเคยอ่านมาเลยครับ ส่วนบทกวีในบล็อกนั้น ถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ดีมากๆเลยครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:19:52:13 น.สวัสดีครับคุณSleepless Sea
บทกวีชุดนี้มีความคมคายยิ่งนักครับ สอบถามครับ : ฮารุโตะ ที่กล่าวถึงในบทนี้ คือตัวละครจากการ์ตูน หรือจากหนังรึเปล่าครับ และเป็นการ์ตูนของ อ.อิโนะอุเอะ ด้วยไหมครับ เห็นว่ามีรูปอยู่ด้วย และชอบบทท่อนปิดท้ายครับ " แม้นพ่ายศึกแล้วมิใช่ ไร้ชนะ แม้นชนะใช่ชนะ ทุกถิ่นหล้า แพ้-ชนะมิดำรง ในทุกครา หากชีวิตย่อมฝ่า หาสมดุลย์ " ชนะใครไม่สู้ ชนะตัวเราเองครับ โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:10:34:38 น.แม้คุณยัน จันจะมีผลงานเพียงไม่กี่เล่ม
แต่ผลงานแต่ละเล่ม สุดยอดมากๆครับ  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:19:26:05 น.สวัสดีครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ  ผมไม่ได้ตามอ่านงาน อ.ทาเคฮิโกะ อิโนะอุเอะ แต่ได้เห็นภาพ illustration ปกต่างๆ ซึ่งสวยงามมากครับ เห็น Slam dunk ที่ NED พิมพ์ใหม่ เค้าทำเล่มสวยดีนะครับ น่าซื้อเชียว โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:19:58:15 น.สวัสดีตอนค่ำๆวันเสาร์ครับ
ขอบคุณกำลังใจที่บล็อก - ครัวทนายอ้วน ด้วยนะครับ  โดย: ทนายอ้วน
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:20:21:00 น.เท่มากๆค่ะบล็อกentryนี้ ชอบไฟ วันนี้ไป ตจว. เพิ่งกลับ พรุ่งนี้มาอ่านอีกรอบ โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:21:18:25 น.บทกลอน ภาพประกอบ บทเพลง บีจี
ไพเราะ สวยงาม กลมกลืนกันหมด เยี่ยมมากค่ะ ขอบคุณคุณ Sleepless Sea สำหรับกำลังใจด้วยนะคะ โดย: Sweet_pills
 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:23:27:10 น.ถ้าพูดถึงโรนิน ผมมักจะนึกถึงพวกกบฎในญี่ปุ่นสมัยยุคที่มีซามูไรนะครับ
อ.ทาเคฮิโกะ อิโนะอุเอะ เห็นแกว่าเรื่องที่แกเขียนเครียดเกินไป (เขียนเองรู้สึกเองซะงั้น) แต่แกว่างั้นนะ โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:23:54:01 น.วัฒนธรรมเขาเอามาเขียนเป็นการ์ตูนก็ดูเท่ได้นะครับ เสียดายของบ้านเราเอามาวาดการ์ตูนตามประวัติศาสตร์เป๊ะๆ มันดูเห่ยรากเลือดเลยอะ ขนาดหนังอิงประวัติศาสตร์อย่างพระนเรศวรยังต้องหนีไปใส่เกราะแบบยุโรป
ประวัติศาสตร์ที่ทำเป็นบันเทิงคดีมันเลยไม่แพร่หลาย ผู้คนก็ไม่สนใจประวัติศาสตร์ วาก้าบอนด์ของ อ.อิโนะอุเอะเท่สุดๆ ผมไม่ได้อ่านเรื่องนี้ แต่เห็นงานภาพแล้วมันศิลปะขัดๆ การ์ตูนเกี่ยวกับซามูไรมีสองเรื่องที่ชอบคือฤทธิ์ดาบไร้ปรานี กับซามูไรพเนจรครับ โดย: ชีริว
 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:15:21:54 น.นิตยสารออนไลน์เล่มนี้
ถูกจริตผมมากๆเลยครับ ผมตามอ่านจนครบทุกเล่มเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:21:36:12 น.ฟัง"โรนิน"แล้ว คึกคักไป อ่านบทกวี"คลื่นไพรี"แล้ว..ฮึกเหิมๆ  โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:25:02 น.ฟังดนตรี อ่านงานเขียนข้างบนไปด้วย เขียนเล่าได้เยี่ยม
ดีเลยครับ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:13:00:35 น.เข้ามาบล็อกนี้มักจะนั่งนาน
ฟังเพลง อ่านบทกวี แถมภาพเขียนอีกด้วย รวมกันได้กลมกลืนมาก ขอบคุณนะคะ โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:14:03:57 น.แหม่่~~
พอเห็นคนชื่อ "ฮารุโตะ" แวบแรกผมไม่ได้นึกถึงซามูไร แต่นึกถึงนินจาโน่นแน่ะ ฮาโตริ+นารุโตะ = ฮารุโตะ ใช่เลย! . . อะ! ล้อเล่นครับ :D . . คราวนี้เป็นธีมซามูำไรยุคเซนโกคุซะด้วย แต่งได้ดีมากครับ ถึงรูปประกอบ มุซาชิ ดูผิดยุคไปนิด แต่ก็ยังพอเข้ากันได้ ยุคเซนโกคุยังไม่มีโรนินที่มีชื่อเสียงนี่เนอะ ^^ ป.ล. เจอคำสะดุดนิดนึงครับ ^^ - ตึงเครียด (ในกรณีที่วรรคนั้นไม่ได้จงใจเล่นคำว่า ตรึง ครับ) - สมดุล ครับ ^^ โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก
วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:0:20:19 น.ขอบคุณ
คุณทุเรียนที่แวะมาทักทาย มาอ่านและชี้คำผิดให้นะครับ โดย: Sleepless Sea
 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:8:01:27 น. |
Sleepless Sea
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?] Group Blog Friends Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
