| |
|||||||||||||
ตะพาบ 320 : แอบรัก  แอบรัก งานเลี้ยงปีใหม่ เขาใหญ่ " ดูดาวพวกนั้นสิ สวยจังเลยนะ " ".....ฮื่อ " " อยากเป็นดาวพวกนั้นจัง ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า ส่องแสงประกายแวววาว " "....แต่อาจจะเหงานะ " " ยังไงเหรอ " " อยู่สูงๆ บางทีก็ไม่ค่อยมีเพื่อน......" " ก็มีเพื่อนเป็นดาวด้วยกันไง " "....จูน นี่ช่างฝันนะ " จูนยิ้ม มองไปยังดาวบนฟากฟ้า ก่อนพูดเบาๆเหมือนรำพึง " หน้าหนาวนี่ฟ้าสวยจัง ไม่ค่อยมีเมฆบัง " ลมหนาวพัดมาวูบนึง " หนาวมั๊ย...." โทมัสถอดเสื้อกันหนาวตัวหนาของตัวเองมาห่มให้ "......เฮ้ย อย่า ไม่ต้องหรอก เกรงใจ " " ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็แข็งตายพอดี เห็นปากจูนสั่นดังกีกๆ ฮ่าๆๆ " "....เออ ๆก็ได้ ขอบคุณนะ ไม่ต้องดีกับจูนนักหรอก ทำตัวไม่ถูก " " ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่ ไม่ต้องคิดมาก " จูนหันไปมองโทมัส เห็นรอยยิ้มเลือนรางอยู่ในเงามืด " นี่นายกำลังจีบเรารึเปล่า ฮ่าๆๆ " จูนหัวเราะร่วน ก่อนพูดต่อ " นายมีแฟนแล้วนี่ เดี๋ยว เมย์ รู้ ก็ว่าเอาหรอก " " เมย์เค้าไม่ขี้หึงหรอก " " ว่าแต่ไม่เห็นพามาแนะนำให้รู้จักเลย รูปก็ไม่เคยให้ดู " " เมย์ เค้าไม่ชอบออกสื่อ " โทมัส พูดพลางอมยิ้ม " เดี๋ยวๆ ฮ่าๆๆ " " จูนก็มีแฟนแล้ว จูนเคยบอกเรา " "......ใช่ " ต่างเงียบกันไป โทมัสห่อตัวจากลมหนาวที่พัดโชยมาเป็นระยะ ก่อนพูดเบา ๆ " ว่าแต่ เรื่องแบบนี้มันก็แปลกเนอะ เวลาเราดีกับเพื่อนคนนึงมากๆ เค้ามักจะเข้าใจผิด " " เฟรนด์โซน เหรอ " จูนถามเชิงปรารภก่อนผงกหัวหงึกๆ ".....ใช่ ๆ ฮ่าๆๆ " เงียบกันไปพักนึง ก่อนที่จูนจะพูดขึ้น ".....งานสนุกมั้ย " " หมายถึงงานปีใหม่ที่เขาใหญ่นี่ หรืองานออฟฟิศที่กรุงเทพฯ " "....ออฟฟิศ " " ที่ออฟฟิศนี่น่ะเหรอ......อืม ก็ดีนะ เจ้านายให้ใช้ไอเดียเต็มที่ " " เนอะ จูนก็ว่าโอเค สถาปนิกตัวเล็กๆอย่างพวกเราได้โอกาสทำงานใหญ่ๆ แค่นี้ก็แฮปปี้แล้วนะ " " แต่......" โทมัสพูด หางเสียงลอยหายไปกับสายลม ".....แต่อะไรเหรอ " " อืม....ช่วงงานเร่งๆ บางทีก็มึน ๆ อยู่เหมือนกัน " " ช่วงประกวดแบบใช่มั้ย " " .....ฮื่อ " "....ก็จริงเหมือนกันนะ ศิลปะและความสร้างสรรค์ ไม่ควรรีบเร่ง " " จาก ทอย สตอรี่ เหรอ " " ฮ่าๆๆๆ ใช่ You can't rush Art นายก็เคยดูเหรอโทมัส " "......ชอบ " " .....เหมือนกัน " " ฟังแล้วเหมือนโทมัสมีโครงการ อะไร ยังไง ในใจ " " อีกไม่นานอาจพัก สำรวจใจตัวเอง " ".....จริงดิ " " ฮื่อ อยากบินไปบนฟ้าไปสู่ดวงดาว ตามหาฝันที่คิดไว้ " "....ฟังดูเหมือนเป็นคนมีอุดมการณ์ " " ฮ่าๆๆ ไม่หรอก เป็นคนต๊องๆมากกว่า " " ไม่หรอกโทมัส นายแกล้งเป็น แต่จริงนายไม่ใช่ " "....อย่างงั้น " ".....ฮื่อ " เสียงโทรศัพท์เข้า " เพื่อนเรียกละ......." " มาๆ เซลฟี่กันหน่อย...." เสียงเฮฮาประสาเพื่อนดังแว่วออกมาจากสุมทุมพุ่มไม้อันเขียวขจี ของผืนป่ายามราตรี......... .........ณ สำนักงานสถาปนิก บนชั้นที่ยี่สิบ ของอาคารออฟฟิศสมัยใหม่ใจกลางกรุงฯ หลังจากหยุดปีใหม่.....วันเวลาผ่านไปเร็วเหมือนสายลมแห่งฤดูกาล เวลาที่ผันผ่านคือการสะสมเรื่องราว บ่มเพาะความรู้สึก และอารมณ์ .........ต้นเดือนพฤษภาคม เวลาพักเที่ยง ในวันทำงานวันหนึ่ง ......." จูนหายไปไหนอ่ะแก้ว " โทมัสถามแก้ว เพื่อนสถาปนิกเพื่อนซี้ของจูน " .....แอบไปนั่งปลีกวิเวก " แก้วตอบทำหน้าเซ็งๆ " .....จูน...เป็นอะไร " โทมัสถามน้ำเสียงเป็นกังวล " ไม่รู้มัน ถามก็ไม่ค่อยอยากจะพูด อ้ำๆอึ้งๆ ซึมๆ " " ทะเลาะกับแฟนรีเปล่า....." โทมัสถามเบาๆ " ไม่รุ๊....นายไปถามมันเองไป " " อยู่ที่ไหน....." " บนดาดฟ้าตึกโน่น....ไปหามันทีแล้ว มันไล่กลับมา บอกอยากอยู่คนเดียว นายไปดูมันหน่อยไป " " ฮื่อ......" โทมัสรีบเดินเร็ว ๆ ไปขึ้นลิฟท์ของอาคารออฟฟิศบิวดิ้ง เพื่อขึ้นไปชั้นดาดฟ้า โทมัสออกจากลิฟท์ ก็เจอชั้นดาดฟ้าที่ตกแต่งไว้เป็นสวนสวย มีต้นไม้สูงใหญ่เขียวชอุ่มและไม้เล็กๆคลุมดิน ที่ออกแบบไว้อย่างสวยงามร่มรื่น มีที่นั่งที่คล้ายบันได อยู่ใกล้สระน้ำและน้ำตกไหลริน ไว้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ ของคนในตึกทั้งสามสิบชั้น โทมัสเดินเลาะไปตามทางเดิน สายตาก็สอดส่าย มองหา สักครู่ก็มองเห็นจูน นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ที่ด้านริมตัวหนึ่ง กำลังนั่งนิ่งๆ มองไปข้างหน้า ซึ่งเป็นภาพตึกรามบ้านช่อง ตัดกับฟ้าสีฟ้าสวยงาม "......จูน " โทมัสเรียกเบาๆ จูนหันมาทำหน้าเหมือนคนไร้ความรู้สึก ตาแดงๆ ก่อนพูด " นายขึ้นมาทำไม....ทำไมรู้ " " แก้วบอก.....เป็นอะไรอ่ะ " " อย่ามายุ่งกับเราเลย นายลงไปเถอะ เราอยากอยู่คนเดียว...." " ทะเลาะกับแฟนเหรอ......." โทมัสถามน้ำเสียงเกรงใจ จูนเงียบ ก่อนเห็นยกมือขึ้นปาดน้ำตา " ใจเย็นๆ นะจูน....ยังไงก็ค่อย ๆ พูดจากันเนาะ......เราว่าเดี๋ยวก็ดีกัน " จูนหันมาทำหน้าเบื่อหน่าย ส่ายหัวก่อนพูด " ไม่ช่าย.....ไม่ได้ทะเลาะกับแฟน พูดไปเรื่อย....." " อ้าวเหรอ....แล้วอะไรอ่ะ "............ .........." ไง...โทมัส เจอจูนมั้ย......" แก้วทักเมื่อเห็นโทมัสเดินมา ในขณะที่ตัวเองกำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ที่โต๊ะทำงาน " นู่น........" โทมัสบุ้ยปากหันหน้าไปทางโต๊ะจูน " มันเป็นอะไรของมัน......." แก้วถามเชิงปรารภ " บอกคิดงานไม่ออก.....โดนนายว่า......" " แค่นั้น......." แก้วพูดพลางส่ายหัว ก่อนยกถ้วยกาแฟขึ้นดื่ม " .......ใช่ " โทมัสพูดพลางยักไหล่ แก้วพยักหน้าช้า ๆ ก่อนพูด " เห็นมันห้าว ๆ อย่างงั้นเหอะ มันโคตรอ่อนไหว......" " อือ.........." โทมัสทำเสียงรำพึง ก่อนหันไปมองจูนนิ่ง ๆ......... .........ต้นเดือนมิถุนายน ในเย็นวันหนึ่ง "........วันนี้นายให้ช่วยทำโอที กลัวไม่ทันพรีเซ็นต์งาน " " อื่อ...ก็ได้ ไม่ติดอะไร เดี๋ยวไปกินข้าวกันก่อน ค่อยขึ้นมา " ร้านข้าวต้มโต้รุ่งชื่อดัง ข้างอาคารออฟฟิศ "...กรุงเทพฯนี่ไม่เคยหลับใหลจริงๆนะ ดูคนมากินข้าวสิ นี่ขนาดมืดแล้ว " " อืม ใช่ ต่างคนต่างดิ้นรน เพื่อมาหาของอร่อยกิน ฮ่าๆๆ " พนักงานออฟฟิศสี่ห้าคน นั่งกินข้าวต้มไปแซวกันไป "...โทมัส อยากเห็นหน้าแฟนนายอ่ะ ขอดูรูปหน่อยได้ป่าววันหลังเจอจะได้ทักทายกัน " " นั่นแหละที่ผมกลัว ฮ่าๆๆ " โทมัสพูดหยอก ก่อนหัวเราะ " แหม่ เพื่อน ก็พูดไป " " ใช่ อยากเห็นเหมือนกัน....." จูนเสริม " คงจะสวยมากแน่เลย โทมัส มันเป็นคนช่างเลือก " พี่ที่เป็นซีเนียร์แซว " ก็สวยครับ แต่ออกโก๊ะๆหน่อย ฮ่าๆๆ " โทมัสพูดพลางหัวเราะร่วน "....โก๊ะได้เท่าจูนรึเปล่า " พี่ซีเนียร์หยอก ทั้งหมดหัวเราะครืน ยกเว้นจูนคนเดียวที่หน้าบอกบุญไม่รับ ก่อนจูน จะหันมาพูดจริงจังกับโทมัส ".....ถ้านายให้เราดูรูปแฟนนาย ก่อนคนอื่น เราจะเลี้ยงข้าวนายมื้อนึง " "....โห มีติดสินบนด้วย " ทั้งหมดหัวเราะ ก่อนจะเรียกเก็บตังค์ ออกจากร้าน งานเสร็จแล้ว มีเพียงบางคนที่ยังทำต่อ โทมัส เดินมาหาจูนยิ้มๆ ก่อนพูด ".....อยากดูรูปแฟนเราจริงๆเหรอ จูน " "....ใช่ ๆๆ ไม่ใช่แค่อยาก...อยากมาก กไก่ล้านตัว นายจะให้ดูเหรอ ไป แอบไปดูตรงนั้นกัน ถ้าไม่อยากให้พวกนั้นเห็น " จูนลากแขน โทมัสไปที่มุมกาแฟ "......นี่ไงรูปแฟนเรา " ".......เอ๊ะ นี่มัน " จูนมองที่มือถือ ที่โทมัสส่งให้ หน้าจอเป็นโหมดกล้องหน้า จูนมองเห็นหน้าตัวเองวูบไหวอยู่ในจอ ก่อนหันหน้าขึ้นมองโทมัส ด้วยความสงสัย "....นี่นายเล่นอะไร มุกอะไรของนายโทมัส นายกดโหมดผิดรึเปล่า " " เดือนเมย์เพิ่งผ่านไป เดือนนี้เดือนจูน " "....ยังไง?...แล้วรูปเมย์ แฟนนายล่ะ " " ตอนนี้เลยเมย์ไปแล้ว มีแต่จูน " " จริงๆแล้วไม่เคยมีเดือนนั้นเลย มีแต่เดือนนี้แหละ " จูนยืนงงอยู่แป๊บนึง ก่อนจะยิ้มที่มุมปาก ทำหน้าเก๊ก ส่งมือถือคืนให้ พยักหน้าถาม ".....นี่ซีเรียสหรือหยอกเล่น " " .....ซีเรียส " โทมัสตอบเบาๆ มองสบตาจูน จูนยิ้ม แสร้งทำเป็นพูดเสียงห้าว ๆ แต่ก็ปิดอาการเขินๆไว้ไม่มิด ".....นายแอบรักเราเหรอ....ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยะ " ".....ตั้งแต่แรกเลย " จูนยืนนิ่ง ก้มหน้า น้ำตาใส ๆหยดแหมะลงบนพื้นหยดหนึ่ง "........จูน เป็นอะไร " โทมัสถามเบาๆ ".....เราก็เหมือนกัน " เสียงจูนเหมือนกระซิบ ก้มหน้าก้มตาพูดต่อ ".....วันนั้นบนดาดฟ้า เราขึ้นไป คิดแต่เรื่องของนาย " เสียงของจูนเบาจนแทบไม่ได้ยิน " จริง ?....จูนก็ยังไม่มีแฟนเหรอ " ".......ใช่ " จูนพูดก่อนเงยหน้าใช้หลังมือปาดน้ำตาที่แก้ม "....จริง ๆ เรารู้อยู่แล้ว เพิ่งรู้ " โทมัสพูดยิ้ม ๆ " อ้าว...ใครบอก " ".....เพื่อนซี้จูน " " นี่นายแอบไปถามนังแก้วมาเหรอ.....นังแก้วนะนังแก้วไม่บอกซักคำ " " ทำไมจูนบอกมีแฟนแล้ว......" " กันไว้ก่อน กลัวคนที่ไม่ชอบมาจีบ " " แล้ว....โทมัสล่ะ " " ก็คล้ายกัน กลัวใจตัวเอง " ".....แล้วไงต่อ " จูนถามเบาๆ หลบหน้าหลบตา " ก็ไม่มีอะไร....จะชวนไปดูดาว " ".....ที่ไหน " ".....บนดาดฟ้า " " ดาดฟ้าตึกออฟฟิศ ในกรุงเทพฯเนี่ยะนะ " จูนพูดเสียงสูง ท้าวเอว " มองเห็นเป็นบางดวงก็ยังดี ที่เหลือก็จินตนาการเอา อย่าลืมสิ จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ " ".....นี่มุกหรือเปลือกหอย ฮ่าๆ ไปสิ " ดาดฟ้าอาคารออฟฟิศบิวดิ้ง "....ดาวสวยเนอะ " "....ฮื่อ " "........." " เห็นจูนบอกจะเลี้ยงข้าว ว่าแต่จะเลี้ยงอะไร....." " หือ....???? " บนดาดฟ้าของอาคารสำนักงาน สายลมพัดกระโชกมา แต่กลับอบอุ่นสบายกว่าทุกครั้ง The End เรื่องราวทั้งหมดเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น  อ่านเล่นๆ ครับ ; ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 320 - แอบรัก : โจทย์โดย คุณ เริงฤดีนะ Thanks : Kaash Paige : song - Love Songs ; ฮิวโก้ : ฉันรู้ว่ายังมีดาว ; 311: song - Love Song ขอขอบคุณ บทเพลง ภาพเขียน ภาพถ่าย ของศิลปินผู้รังสรรค์ ; ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านครับ ; credit - youtube , wikipedia , picture - google Thanks For Visiting * Literature Blog *
อ่านเพลินเลยค่ะ เขียนเป็นเรื่องสั้นได้ดีมากๆนะคะ บางทีความรักก็พลิกผันแบบนี้จริงๆค่ะ
โหวตงานเขียนนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า
  วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:12:54:41 น.เรื่องราวน่ารักดีครับ เสียดายยุคผมมือถือมันยังเป็นปุ่มกดอยู่เลย ใครมีจอสีนี่สุดยอดมาก กล้องมือถือคุณภาพอย่างกากเลย ถ้ายุคนั้นมือถือแบบปัจจุบันก็น่าเอามุกนี้ไปเล่นเหมือนกัน
โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:15:07:28 น.เพลงเพราะมากเลยครับ
แล้วบทสนทนาของจูนกับโทมัสในตอนแรก ทำให้รู้สึกเลยครับว่าทั้งสองคนน่าจะแอบรักกันมาสักพักแล้ว แม้จะมีคู่แล้วทั้งสองคนก็ตาม แต่พออ่านมาถึงตอนจบ จบสวยงามครับ แถมโสดทั้งคู่ ที่แท้ก็แอบรักันไปแอบรักมานี่เอง 555 เขียนเก่งมากเลยครับ  ขอบคุณสำหรับคะแชมนะครับ เชียงใหม่วันนี้อากาศร้อนมาก เหมือนหน้าร้อนที่บวกควันครับ 555 โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:19:37:37 น.แอบรัก น่าจะเจอกันทุกคน 555 น่ารักดีครับ
โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:5:41:31 น. แอบรักก็ไม่บอกนะโทมัส อ้าว!! บอกก็ไม่มีตะพาบส่งการบ้านให้โจทย์คุณ" เริงฤดีนะ" ซิ อิ อิ  มาอ่านตะพาบหวานๆรับเดือนแห่งความรักค่ะ ขอบคุณที่ร่วมสนุกกัน Love makes the world go round. ความรักทำให้โลกหมุนไป..  โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:6:08:40 น.มาช้าไปนิดนะคราบ แพ้อากาศซะ 2-3 วันครับ นอนซมเรยครับ วันนี้ค่อยดีขึ้นครับ
โดย: ทนายอ้วน
 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:13:42:21 น.จบแล้ว happy ending
อ่านแล้วอยากไปสัมผัสอากาศเย็น ๆ นั่งดูดาวบ้างจัง จากบล็อก พี่คิดว่างบก็คือห่อหมกปิ้งนั่นเองค่ะ แต่วัตถุดิบแตกต่างกันนิดหน่อย แล้วทำให้สุกด้วยการย่าง โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:17:01:51 น.จากที่บล็อก
ช่วงนี้ขอเปลี่ยนดอกไม้เป็นดอกไม้ไทยๆ เช่นกล้วยไม้ก่อนครับ จะเข้าช่วงวาเลนไทน์แล้ว ราคากุหลาบแพงขึ้นๆแล้วครับ อิอิ โดย: ทนายอ้วน
วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:17:50:37 น.ภาพในบล็อก
จริงๆเป็นภาพไฟในวันไหว้ตรุษจีน พอแต่งด้วยแอพ ก็ให้ความรู้สึกแปลกใหม่ไปเลยครับ  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:20:29:09 น.สวัสดีครับคุณSea
. ต่างฝ่ายต่างแอบรัก เก็บแน่นหนักปักหัวใจ กลัวเขารู้ว่าคนไหน ใครนะใครคือแฟนเธอ . เก็บจนเกือบจะสาย เกือบเลยป้ายแล้วทั้งคู่ แต่ด้ายแดงที่เกี่ยวอยู่ ก็เชื่อมยูให้คู่กัน . ได้ไหมครับแบบนี้ อิอิ ขอบคุณกำลังใจด้วยนะครับ โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:23:34:36 น.สวัสดีค่ะ
อ่านไปยิ้มไปค่ะ ตอนแรกคิดว่าแอบชอบกันเฉยๆ แบบบรรยากาศพาไป ^^ สุดท้ายก็แฮ้ปปี้นะคะ ขอให้สุขกายสบายใจนะคะ โดย: tanjira
 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:15:05:00 น.หูย
ป้าอ่านไปเขินไป จิกหมอนไป โรแมนติกชะมัด โดย: แอมอร (peeamp
) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:20:29:36 น.สวัสดีครับคุณSea
ขอบคุณที่แวะไปคุยและเอากลอนเพราะๆ มาฝากนะครับ . โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:22:05:56 น.สวัสดีค่ะ~ ทางเราจากแอพ NovelToon ค่ะ เห็นเรื่องสั้นของคุณถ้าปรับเป็นนิยายแชทโพสต์ในแอพเราจะมีโอกาสได้รับความนิยมและผู้อ่านมากขึ้นค่ะ ทางเราจะช่วยโปรโมทผลงานอย่างเป็นพิเศษ !
ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่มาเชิญคุณเข้าร่วมกับเราค่าาา~o(*￣▽￣*)ブ ถ้าเห็นข้อความนี้แล้วสนใจ โปรดทิ้งช่องทางติดต่อให้เรานะ~ ถ้าสะดวกฝากติดตามเฟ๊สขอทักแชทคุยละเอียดค่ะ ขอบคุณนะคะ FB：Honeie Zi  โดย: NTthaii (สมาชิกหมายเลข 7449101
) วันที่: 6 มีนาคม 2566 เวลา:16:21:22 น. |
Sleepless Sea
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?] Group Blog All Blog Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
แค่อ่านไม่กี่บรรทัด เราก็แอบเดาแล้วว่าตอนจบจะเป็นยังไง
จินตนาการได้ตรงตามผู้แต่งเลยค่ะ อิอิ