Piano in the MorN_ing (aka. พี่หมอน ครับผม)
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
27 พฤษภาคม 2550

การกลับมาของสัมผัสที่อบอุ่น

26 พฤษภาคม 2550 วันแรกที่ได้กลับเข้าสู่โลกของตัวเอง

จากอุบัติเหตุที่ทำให้ต้องเข้าเฝือกเป็นเวลา 1 เดือน
ชีวิตแทบจะถูกจำกัดอยู่แต่ในบ้านและที่ทำงาน
หลังจากที่ได้ถอดเฝือกออกเมื่อพฤหัสที่ผ่านมา
ก็มีสิ่งต่างๆเข้ามา เหมือนกับได้เริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง....

สิ่งดีๆสิ่งหนึ่งที่เริ่มต้นเข้ามา ก็คือการได้พบกับน้องสาวคนหนึ่ง
ที่อาสาเข้ามาช่วยแบ่งเบาภาระ กับกิจกรรมด้านดนตรีของผม
อันที่จริงครั้งแรกที่ผมได้พบกับน้องคนนี้ ก็ตอนที่เล่นคอนเสิร์ต
หลังจากที่ผมประสบอุบัติเหตุแล้ว น้องคนนี้ก็ขึ้นมาขอลายเซ็นบนเวที



ด้วยความเจ็บปวดอยู่กับกระดูกที่หัก (เจ็บนะ...แต่ไม่แสดงออก หุหุ...)
ก็เลยคุยกับเค้าไปนิดเดียว แต่ก็พอจำรายละเอียดของการสนทนาได้



หลังจากวันนั้น..ความทรงจำที่มีต่อน้องเค้า ก็ดูเหมือนจะเลือนลาง...
ความทรงจำในครั้งนั้น เสมือนภาพที่ถูกถ่ายด้วยแสงที่ไม่พอเพียง


แม้ผมจะพยายามค้นหาภาพต่างๆที่ถ่ายลงจากบนเวทีไปยังผู้ชม
ผมก็ได้เห็นแต่เงาอันเลือนลาง ที่ไม่สามารถเรียกความทรงจำของผมกลับมาได้



26 พฤษภาคม 2550 เป็นวันแรกที่เราได้พบกันอีกครั้ง...
กับการอาสาของน้องสาวคนนี้
ที่จะเข้ามาแบ่งเบาภาระของผมกับกิจกรรมดนตรีต่างๆ



ก็ขอเปิดตัวอย่างเป็นทางการ กับน้องตั๊ก (Raining on Friday)
น้องสาวคนล่าสุด กับบทบาทของเลขานุการชุมชนคนรักเปียโน
พร้อมกับบทบาทใหม่ของผม กับการเป็นครูสอนเปียโนเฉพาะกิจ



คนซ้ายน้องรักษ์ คนขวาน้องตั๊ก...กับมุมเดียวกัน แต่ผมถ่ายให้เหมือนกันไม่ได้
น้องสาวทั้งสองของผม กับความน่ารักทั้งปวงที่ถ่ายทอดกันมาได้อย่างน่าชื่นชม


ตั้งแต่เช้าจรดเย็นที่น้องตั๊กมาช่วยทำงาน ก็มีอันต้องยืดยาวไปถึงสองทุ่มครึ่ง
เพราะเจ้าบอยด์ โทรมาเรียกให้ไปร่วมงานวันเกิด Bank ที่ Cru Café
ตั๊กก็เลยเป็นที่รู้จักของ Jazz Club ในฐานะน้องสาวคนล่าสุดของผมไปโดยปริยาย


ถึงจะไม่ได้อยู่ร่วมเล่นดนตรีกับเพื่อนๆ ที่วันนั้นมากันเกือบหมดวงอโคจร
แม้กระทั้งเจ้าก้องก็บินกลับมาจากสิงคโปร์ รวมถึบเจ้าปุ๊ที่ยังไม่ยอมกลับโคราช


แต่วันนี้ก็เป็นวันหนึ่งที่ผมจะจดไว้ในความทรงจำตลอดไป
กับความรู้สึกเสมือนได้กลับมาพบกับสิ่งต่างๆที่ผมเคยทำหายไป



ระยะเวลาหนึ่งเดือน ภายใต้ความทุกข์ทรมาน
ทำให้ผมได้เรียนรู้สิ่งต่างๆในมุมมองที่ผมเคยมองข้ามไป
ในห้วงเวลาแห่งความมืดมนนั้น....
ผมได้สัมผัสกับ ความอบอุ่น มิตรภาพ และกำลังใจ มากมายที่ผ่านเข้ามา

การได้กลับมานั่งอยู่หลังพวงมาลัยอีกครั้ง
สร้างความรู้สึกมีความสุขให้ผมอย่างบอกไม่ถูก
กำลังใจต่างๆที่พัดพาเข้ามา เสมือนแรงพยุงให้ผมพร้อมจะวิ่งไปข้างหน้าอย่างไม่ย่อท้อ
ผมให้สัญญากับตัวเองว่า....ไม่ว่าถนนหนทางข้างหน้าจะเป็นเช่นไร
ผมจะนำพาทุกกำลังใจ…ไปให้ถึงจุดหมายให้ดีที่สุด....

ณ วันนี้...หัวใจเปียโนดวงนี้ ได้ถูกจุดพลังขึ้นมาอีกครั้ง....
สมุดบันทึกประวัติศาสตร์ทางดนตรีของผม กำลังถูกเปิดขี้นมา....




 

Create Date : 27 พฤษภาคม 2550
13 comments
Last Update : 27 พฤษภาคม 2550 20:00:21 น.
Counter : 890 Pageviews.

 

อะเสียดาย วันเสาร์ไม่ว่าง ไม่งั้นจะไปแจมด้วย อิอิ

แต่เอ... เลขานุการชุมชนคนรักเปียโน จริงหรอ...
เคยบอกไว้นี่ ว่าเป็น เลขาฯ ส่วนตัวของพี่เองนี่ 5555+


ps.มองไปมองมา ชอบรูปที่จับมาแปะคู่กับพี่รักษ์จังเลย เหอๆ

 

โดย: pompopai IP: 210.246.80.229 27 พฤษภาคม 2550 20:19:01 น.  

 

แวะมาอ่าน เหอๆ
หายแล้วก็ออกไปซ่าเลยนะ เหอๆ

 

โดย: บอกเด๋วรู้ เขิลลล... IP: 202.133.139.36 27 พฤษภาคม 2550 21:19:07 น.  

 

มาเยี่ยมเยียนคุณครูจำเป็น

อิอิ

 

โดย: ตั๊ก IP: 58.8.133.112 28 พฤษภาคม 2550 1:11:32 น.  

 

น้องตั๊กนิ้วเรียวสวยจังครับ
เพิ่งรู้ว่าพี่หมอนชอบสระ กั๊ก นี่เอง

 

โดย: 1 IP: 125.24.223.129 28 พฤษภาคม 2550 12:56:28 น.  

 

แวะมาเยี่ยมเยียนตามคำขู่ เอ๊ย ตามคำเชิญครับ อิ อิ....

 

โดย: ลุงป้อม IP: 203.147.11.210 28 พฤษภาคม 2550 12:59:28 น.  

 

อีกหน่อยนึง ทีผมบ่นอยู่ตั้งนานว่าอยากเล่นเปียโน ไม่เห็นคิดจะสอนผมบ้างเลยนะครับ

 

โดย: 1 IP: 125.24.223.129 28 พฤษภาคม 2550 13:06:03 น.  

 

แหมๆ ฝีมือระดับเทพแบบพี่ 1 เนี่ยนะครับ ผมไม่อาจเอื้อมไปสอนหรอกครับ

เห็นแต่ละทีก็รีเควส์ว่าจะขอน้องๆสาวๆห้องเปียโนผมไปสอนทุกทีนี่ครับ....
น้องๆผมก็ไม่กล้าหรอกครับ กลัวว่า ผบ.ทบ ของพี่จะเขม่นเอา...

 

โดย: พี่หมอน (ครับผม) IP: 203.185.133.132 28 พฤษภาคม 2550 13:20:40 น.  

 

แวะมาแปะโป้งครับ เดี๋ยวไม่รู้ว่าแวะมา


ว่าแต่น้องตั้กน่ารักจัง

 

โดย: Touch IP: 203.151.101.67 28 พฤษภาคม 2550 14:40:09 น.  

 

กล้องเค้าดี
ตากล้องก็เจ๋ง

|
|
v

รูปก็เลยออกมาดูดี อิอิ

 

โดย: ตั๊ก IP: 58.8.140.96 30 พฤษภาคม 2550 11:54:35 น.  

 

[b]ถ้า[/b] กล้องเคาดี...[b]แล้ว[/b]

เป็นจริงเสมอ...หึหึ..
(ไม่กล้าแอบเล่นแรง เหอๆ)

 

โดย: pompopai (pompopai ) 2 มิถุนายน 2550 16:51:59 น.  

 

ไรอะปอม ไม่ทัน งง.......

 

โดย: ตั๊ก IP: 58.8.140.21 3 มิถุนายน 2550 0:04:29 น.  

 

เปลี่ยนใหม่ดีกว่า เผื่อจะดูง่ายกว่า

ถ้า ตากล้องเจ๋ง แล้ว อะไรก็ตาม
ผลออกมาเป็นจริงเสมอ..


นึกถึงตอน ม.4 ครับพี่ เรื่อง ตรรกศาสตร์ เหอะๆ....

..... --> ..... = T

(ดูง่ายขึ้นไหม๊เนี้ยยยย )

 

โดย: pompopai IP: 210.246.80.148 3 มิถุนายน 2550 10:09:14 น.  

 

ดูง่ายขึ้นๆ

แต่ว่า ... พี่ก็ยังไม่เข้าใจปอมอยู่ดีอะนะ

หึๆ แบบว่า เป็นคนเข้าใจอะไรยาก

 

โดย: ตั๊ก IP: 58.8.137.38 13 มิถุนายน 2550 23:42:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Piano in the MorN_ing
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




--------------------------------------

I know you so late..
As I am so old...

I can only touch you in the morning...
Just to kiss you goodbye...

I want to spend all my time with you....
But my work keeps me away for all day long....

Someday we will never be apart....
I will keep my hands on you forever....

I love you..... My Piano

--------------------------------------
[Add Piano in the MorN_ing's blog to your web]