Group Blog |
สัปดาห์ที่ 26 ตอนที่ 1 ไม่ได้เขียนมาหลายอาทิตย์ เพราะตอนนี้เราคลอดแล้ว แต่ที่ผ่านมาเราได้เจอประสบการณ์มากมาย ที่ลืมไม่ลงเลย เข้าสู่สัปดาห์ที่ 26 อาการที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น คืนนั้นประมาณเที่ยงคืน เราเข้าห้องน้ำแล้ว ปรากฏว่ามีลิ่มเลือดและเลือดดออก คราวนี้เราตั้งสติได้ในระดับนึง ก็รีบใส่ผ้าอนามัย พร้อมเก็บก้อนเลือด แล้วบอกสามีให้ไปส่ง รพ. ศิริราช ด่วนน...... ผ่านไป 30 นาที เราก็มาอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน เข้าสู่โหมดการรออออออออออ ประมาณ 20 นาที มีแพทย์มาซักอาการ เราก็ตอบไป ด้วยความใจเย็นกว่าครั้งแรกที่เคยมา หมอบอกจะส่งตัวไปที่แผนกเซฟติค แล้วเราก็กลับมาสู่โหมดของการรออออออออออ จนสามีใจร้อนทนไม่ไหวเพราะผ่านไปเกือบ 15 นาทีไม่มีอะไรเกิดขึ้น เลยเดินไปถามหมอ สามีอึ้งกิมกี่กับคำตอบว่า "รอเจ้าหน้าที่มาเข็ณรถให้เรา" เท่านั้นแหละ...สามีเราก็เลยขออาสาทำหน้าที่นี้เอง เพราะเราเคยมาแล้วรอบนึง เมื่อมาถึง หมอซักถามอาการแล้วอัลตร้าซาวนด์ พร้อมตรวจปากมดลูก สิ่งที่ต่างจากเดิม คือ มีการนำเครื่องวัดหัวใจเด็กมาเช็ค พร้อมกับตรวจการบีบรัดตัวของมดลูก ผ่านไป 20 นาที เราก็ได้รับการวินิจฉัยว่าต้องนอนโรงพยาบาลเพื่อยับยั้งการคลอด หมออธิบายว่า "เรามีอาการมดลูกบีบตัวเนื่องจากก้อนเนื้องอกในมดลูกที่มีขนาดใหญ่ถึง 14 ซม. จึงมีโอกาสคลอดก่อนกำหนด แล้วเด็กจะไม่รอดสูงมาก จึงต้องให้ยายับยั้งการคลอด ชื่อว่า บิคคานิ่ว ผ่านทางเส้นเลือด ซึ่งไม่เป็นอันตรายต่อเด็ก แต่จะทำให้แม่ใจสั่น นอกจากนั้น ต้องให้ยากระตุ้นปอดเด็กทั้งหมด 4 เข็ม โดย ฉีดทุก 6 ชั่วโมง แต่ก่อนที่เราจะเข้าสู่โหมดของการรักษา แฟนเราก็ไปดำเนินการเกี่ยวกับประกันสังคม ซึ่งเรามีอยู่ที่ รพ. เปาโล แฟนเราต้องเซ็นต์สละสิทธิ์ก่อน เค้าจึงจะเริ่มรักษาเรา มาถึงตรงนี้ หลานคนอาจจะงงว่า ทำไม????????? เดี๋ยวพรุงนี้จะมาเล่าให้ฟังนะคะ ึ
|
panda9258
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
