Blogแรก กับวันที่ยังป่วย

ดีใจจัง ในที่สุดก็ได้มีblogเป็นของตัวเองที่นี่ซะที เข้ามาอ่านประจำ รู้สึกว่าชอบมากๆเลยค่ะ แต่เคยเห็นวิธีสมัครแอบดูยุ่งยากนิดนึง และแล้ววันนี้ก็มาถึง  แต่ว่าชะตากรรม ความซวย ซุ่มซ่าม ของตัวเอง ก็มีอันทำให้ต้องป่วย เข้าโรงพยาบาลไปรักษาตัวตั้ง8วันด้วยโรคหมอนรองกระดูกเคลื่อนทับเส้นประสาท ทรมานสุดๆคร่า ออกมาพร้อมกับจำนวนเงินค่ารักษาเห็นแล้วอยากเป็นโรคลมชักขึ้นมาตรงอีcashierซะดื้อๆอย่างงั้น (แต่ก็ไม่กล้าเป็น เดี๋ยวมันจับไปรักษาต่อ ยิ่งแพงเข้าไปอีก ถูกไม๊คะ) ก็เงินขนาดนั้นน่ะ เอาไปถอยนาฬิกาSwissยี่ห้อดัง

บินไปช้อปที่ญี่ปุ่น เก็บใส่แบงค์ให้พ่อ แม่ และอื่นๆอีกมากมาย

น่าเศร้าใจไปยิ่งกว่า งานนี้อีนังบริษัทประกันสุขภาพให้ออกเงินเองไปก่อน แต่แอบมีวี่แววว่าจะไม่ได้คืนค่ะ มันหาว่า ไม่ใชอุบัติเหต แน้ มาเถียงหมออีก คนพวกนี้มันเป็นใครกัน แค้นมากๆ แอบไปบอมบ์ตึกมันดีกว่า (ต้องรอให้หลังหายเดี้ยงก่อนนะ เดี๋ยววิ่งหนีไม่ทัน อุอุอุ)

โม้มานานแล้วคร่า นอกเรื่องมากมาย ก็อย่างที่เห็นตามหัวข้อของblogน่ะแหละ วันไหนดิฉันไม่ได้ช้อป วันนั้นจิ้งหรีดไม่ร้องกันทั้งหมู่บ้าน (มันคงมีอ้ะ แถวนี้) โรคนี้เริ่มเป็นมาตั้งแต่ม.ปลาย จนเข้ามหาลัย ป.ตรี ป.โท เปลี่ยนที่ทำงานไม่รู้กี่ที่ ก็แก้ไม่หายค่ะ

ไอ้ตลาดนัดแถวๆออฟฟิสเราหละ ตัวดี! มีใครเห็นด้วยมั่ง ยกมือขึ้นน

เริ่มจากโฉบไปดูวันละนิด อ้ะเดี๋ยวเริ่มมีร้านประจำ อ๊ะๆๆเดี๋ยวของจะเข้ามาใหม่อาทิตย์หน้านะจ๊ะหนู (จริงๆป้าแอบหมกไว้แถวหลังร้านน่ะแหละ แล้วอาทิตย์หน้าค่อยเอามาโชว์) กว่าจะรู้ตัวนะยายแพม ก็ไอ้ตรงที่เงินเก็บในบัญชีธนาคารมันไม่เคยกระเตื้องขึ้นเท่าไหร่ ทั้งๆที่ชาวบ้านเค้าไปกันถึงไหนแล้ว เฮ้อ

และแล้วเคราะห์กรรมวนเวียนมาอีกค่ะ กิเลศขั้นต่อไปของสาวออฟฟิส ก็บัตรเครดิตรไงล่ะ!

ตอนแรกตื่นเต้นมากค่ะ เพราะมันสะดวกมากๆ เดี๋ยวแบงค์นั้นก็ให้สมัครฟรี แถมกระเป๋าล้อลากด้วย อ๊ะ แบงค์นี้ก็ดี โปรโมชั่นเก๋กู้ด  แล้วพวกห้างต่างๆเนี่ย มันก็จะขยันSalesกันจัง เดี๋ยว midnight sales, private sales, mighty sales, Songkran Sales, May day sales,Christmas& New Year Sales คือมันมีทั้งปีอ้ะ ทุกวันหยุดและเทศกาลทั้งของไทยและต่างประเทศ (คงเดาออกแล้วมั้งคะ ว่าห้างไหน

ช่วงนั้นก็เรียกว่าไม่ยั้งค่ะ รูดปื๊ดๆ โดยเฉพาะแผนกน้ำหอมกับเครื่องสำอางค์เนี่ย ซื้อมากของแถมก็ยิ่งเยอะอ้ะ ได้มาแทบทุกครั้งค่ะ เตาอบ ที่คั้นผลไม้แยกกาก กระเป๋าเดินทาง(อันนี้ได้ 2ใบเรย) กระเป๋าชายหาด ที่รองจาน กระจกพร้อมไฟส่องหน้า ที่กรองน้ำ ฯลฯ จำมิได้

แต่ตอน statement มาเนี่ยสิคะ ขนลุกซู่เรย แต่ก็ไปจ่ายนะ ไม่ถึงขนาดสาวBeckyในเรื่องShopaholicหรอก ที่โยนstatementตัวเองทิ้งไปกับรถขยะ แต่ก็ทำให้ได้สติขึ้นมาอีกแยะ

เลยลดจำนวนบัตรเครดิตในกระเป๋าลง แล้วโทรไปขอจำกัดวงเงินไว้ แยกประเภท ใบนี้ใช้เติมน้ำมัน(เพราะมันมีส่วนลด หุหุ) ใบนี้ไว้หาหมอกับเรื่องจำเป็น ใบนี้เวลาซื้อของsupermarketหรือไปกินข้าวนอกบ้าน และอีกใบ แหะๆ เอาไว้ช๊อปฉุกเฉินค่า!!!

โอ้โห เม้าท์มาซะเยอะเลย ขนาดครั้งแรกนะเนี่ย คงต้องขอตัวไปนอนพักต่อแล้วหละค่ะ หมอขู่ไว้ว่าถ้าอยากหายก็ต้องนอนทั้งวัน แต่นอนเล่นเน็ตไม่น่าจะเป็นไรนะ

แล้วจะรีบมาอัพบล๊อกใหม่นะคะ แล้วจะเข้าใจ ว่าทำไม สำหรับดิฉันแล้ว ช้อบปิ้งมันจำเป็นยิ่งนัก

รักษาสุขภาพกันทุกๆคนนะคะ บายค่า

Create Date : 11 มิถุนายน 2552		3 comments
Last Update : 11 มิถุนายน 2552 20:51:47 น.
Counter : 316 Pageviews.
Share Tweet