Group Blog |
ก้อนเนื้อเล็กๆ ที่เรียกว่า "หัวใจ" วันนี้ เป็นอีกวันที่ฉันเจอเรื่องแย่ๆ ณ ขณะที่ฟังคำบอกเล่า.... สมองก็ทำงานไปเรื่อย... มีคำถามในใจเกิดขึ้นมากมาย.... ที่อยากจะถาม.... แต่....สมองอีกเช่นกัน...ที่เคยบอกตัวเองให้เงียบ....และฟังให้จบ.... หลังจากฟังจนจบ....ฉันทำได้เพียง....ยิ้ม...และกล่าวขอบคุณ...แล้วเดินจากมา... น้ำตาไม่ไหล แต่เสียใจมากมายกะสิ่งที่ได้ฟัง ก้อนเนื้อเล็กๆข้างซ้ายมันบีบตัวแรง มันเจ็บใจจี๊ดกะสิ่งที่ได้ฟัง โกรธ และไม่เข้าใจ.... ในสมองมันมีคำถามมากมายล้วนขึ้นต้นด้วยคำว่า "ทำไม ทำไม ทำไม" ใช่แล้วล่ะ....มันต้องการคำตอบ ซึ่งควรเป็นเหตุผลที่ชี้แจงได้มากกว่าคำบอกเล่าแต่เพียงผลที่เกิดขึ้นแล้วแบบนี้.... วันนี้ ฉันพยายามหาเหตุผลด้วยตัวเอง พยายามลดละสิ่งที่สงสัย และพยายามเข้าใจผู้พูด..... วันนี้ทั้งวันใจฉันมันยังคงเจ็บจี๊ด และดูเหมือนมันจะไม่ยอมรับเลยทีเดียว ทุกครั้งที่เจอเรื่องแย่ๆแบบนี้....หัวใจก้อนเล็กๆมันจี๊ดได้ทุกที.... แต่ทุกครั้งเช่นกันที่ฉันไม่เคยโวยวาย รึ พูดอะไรออกไปได้มากกว่าคำว่า ขอบคุณ หากฉันปล่อยให้อารมณ์และพฤติกรรมเป็นไปตามที่ใจมันรู้สึก...ฉันคงโล่งอกสบายใจมากกว่านี้ แต่คนรอบข้าง...คงวงแตกกระเจิงกระจาย อาจถึงขั้นแตกหักเสียมิตรภาพเลยก็ได้(มั้ง) เพราะฉันเลือกที่จะ เงียบ ...... ทุกคนรอบข้างจึงไม่ได้รู้สึกร้อนหนาว มีเพียง ฉัน คนเดียวที่ตกอยู่ในอารมณ์แบบนี้ทุกที.... คงจะมีสักวันที่ความอดกลั้นมันสิ้นสุด...... เพราะก้อนเนื้อเล็กๆอย่างหัวใจ มันก็คงมีจุดสูงสุดของความอดทนเช่นกัน _ _"
|
อรุณแรฟ้า
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เป็นมือใหม่สำหรับการทำ blog บนโลก cyber ค่ะ ทำงานประจำที่ต้องเข้าออกตามปฏิทิน (ซึ่งน่าเบื่อมาก _ _") ดังนั้น พอถึงวันว่างวันหยุด ช่างเป็นวันที่สุขใจจิงแท้...:P มีเวลาก็ชอบออกไปดูโลกกว้างสีเขียว สีฟ้า... และก้ออยากมีพื้นที่เล็กๆของตัวเองบ้าง... ก้อเท่านั้นแหล๊ะ ^^ ยินดีรู้จักทุกคนนะคะ... Link |
||||||||||||
