Hello my First Love Stranger :: สิ่งเล็กเล็ก ..ที่โคตรกวน!! สิ่งเล็กเล็ก ..ที่โคตรกวน Hello my First Love Stranger ..based on a homantic story ของทุกๆคน คงจะงงงัน งันงงกันเล็กน้อยกับหัวบล็อก ..แหะๆ ผมก็แค่ขี้เกียจเขียนแยกบล็อกก็เท่านั้น ..ก็เลยใส่กันไปนี่แหละ บล็อกเดียวพอ ลดโลกร้อน(เน๊อะ??) เริ่มกันที่เรื่องนี้ก่อนเลย ..ดูทีหลัง แต่จะพูดก่อน 555++ "กวน มึน โฮ" ครับ ..หนังที่หา(เวลา)ดูยากที่สุดในชีวิต (รายละเอียดว่าทำไมถึงหาเวลาไปดูยาก เมื่อกี้พิมพ์ไปละ แต่ยาวเกิน ..ลบดีกว่า 555++) เป็นเรื่องของคนสองคนที่ไม่รู้จักกันครับ ..ไปเจอกันโดยบังเอิญ แล้วก็รักกัน ..จบ!! ..ล้อเล่น!! แต่จริงๆเรื่องมันก็ประมาณนั้นแหละนะ ..แต่ทำไมผมถึงพูดถึงหนังเรื่องนี้ก่อนน่ะหรือ?? เพราะน้องหนูนาน่ารักกว่าน้องใบเฟิร์น?? ..ไม่เกี่ยว!! เพราะเต๋อกวนตีนกว่ามาริโอ้?? ..ไม่เกี่ยว!! เพราะหนังเรื่องนี้ดีกว่าอีกเรื่อง?? ..นี่ไม่เกี่ยวเหมือนกัน!! ..แต่เป็นเพราะว่าองค์ประกอบรวมของหนังมันชวนให้ผมเคลิบเคลิ้มไปมากกว่า จริงๆจะบอกเลยก็ได้ครับว่าถ้าเทียบกันแล้วผมชอบเรื่องนี้มากกว่า แต่ไม่ได้หมายความว่าเรื่องนี้มันดีกว่าอีกเรื่องนะครับ ..เพียงแต่ผมชอบมากกว่าก็เท่านั้น เหมือนอาหาร2จาน ที่มีรสเปรี้ยวกับรสหวาน ..ผมชอบเปรี้ยวผมก็กินจานที่รสเปรี้ยว คนอื่นชอบหวานก็กินจานที่รสหวานไป มันไม่ได้หมายความว่าผมชอบเปรี้ยวแล้วจะบอกว่าจานหวานไม่อร่อยนะ!! **บทความตั้งแต่นี้ต่อไปจะมีการเปิดเผยเนื้อหาสำคัญนะครับ** กวน|มึน|โฮ ..ก็อย่างที่บอกไปตอนแรกนั่นแหละครับว่ามันเป็นเรื่องของคนสองคนที่ไม่รู้จักกัน แล้วบังเอิ๊ญ......บังเอิญซะเหลือเกินที่ได้มาเจอกันในต่างบ้านต่างเมือง คนนึงหนีแฟนไปเที่ยวเพราะคลั่งซีรีย์เกาหลี และจะไปงานแต่งเพื่อนรัก อีกคนไปเพราะหวังว่าคนรักที่เลิกกันไปแล้วจะไปด้วย(ซื้อทัวร์ไว้ก่อนจะเลิกกัน) ต่างคน ต่างจุดประสงค์ ..แต่ที่หมายเดียวกันนั่นคือ "เกาหลีใต้" ผมว่าหนังเรื่องนี้ทำได้ดีนะครับในแง่ของการลำดับเรื่อง ..มีจุดพีคของเรื่อง มีจุดพลิกผัน คือทำให้เชื่อได้จริงๆว่าสองคนนั้นจะรักกันได้ ..แม้ว่าจะอยู่ด้วยกันไม่กี่วัน "คุณเคยมั้ย เวลาเจอใครซักคนแล้วรู้สึกว่าเราสามารถคุยกับเค้าได้ทุกเรื่อง" สองคนนี้ก็เช่นเดียวกัน ..ใครก็ไม่รู้สองคน ที่บังเอิญมาเจอกัน แต่โคตรสนิทกันเลย ถ้าถามว่าชอบตอนไหนบ้าง ..ผมคงบอกได้หลายตอนมากๆ เพราะเรื่องนี้บทดีมาก(สำหรับผม) แต่ถ้าถามว่าชอบตอนไหนที่สุด ..ผมชอบตอนที่เม(ขอเรียกแบบนี้นะ)กำลังเฮิร์ท แล้วไปตะโกนที่สะพานประมาณว่าระบายอารมณ์อ่ะครับ ประโยคสุดท้ายที่ว่า.. "คอยดูนะ กูจะใส่ส้นสูงแม่งทุกวันเลย" และด่าง(พระเอก) ..ซึ่งคงไม่รู้จะปลอบใจยังไง ก็เลยตะโกนต่อไปว่า.. "เออดี ..เดี๋ยวกูจะใส่เป็นเพื่อนเอง" ตัวเมเองก็คงจะงงนิดๆ ..ว่าอยู่ดีๆไอ้บ้านี่ตะโกนออกมาทำไม แต่ประโยคนั้นก็ทำให้เมยิ้มออก ..เพราะทำให้เมได้รู้ว่ายังมีอีกคนนึงที่อยู่ข้างๆ ฉากนี้แหละผมว่าน่ารักที่สุดในเรื่องแล้ว ..ผมชอบนะ น่ารักดี นี่แหละครับที่ผมบอกว่าหนังมันทำให้เชื่อได้จริงๆว่าสองคนนี้สามารถรักกันได้ เพราะเค้าได้ใส่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆพวกนี้ลงไป จนทำให้คนดูเชื่อได้ ด้วยอารมณ์ของตัวละคร และด้วยอะไรหลายๆอย่าง เวลารู้สึกว้าเหว่ ..ก็ยังมีอีกคนนึงที่พร้อมจะอยู่ใกล้ๆ เวลาอยากระบาย ..ก็ยังมีหูอีกคู่นึงพร้อมจะรับฟัง เวลาหกล้ม ..ก็ยังมีอีกมือนึงที่พร้อมช่วยพยุงให้ลุกขึ้น เวลาท้อแท้ ..ก็ยังมีอีกเสียงนึงที่คอยให้กำลังใจ เวลาเบื่อๆ ..ก็มีคนอีกคนที่คอยเล่นมุกตลกให้หายเบื่อ เวลาไม่สบายใจ ..ก็ยังมีพี่อ้อยพี่ฉอดให้ปรึกษา ...........อันนี้ไม่เกี่ยว ..เห็นมั้ยครับว่าเรามีสิ่งต่างๆเหล่านี้อยู่รอบตัว ..ถึงแม้มันจะไม่กี่วันก็เถอะ แต่ทำไมเราจะไม่รักเค้าล่ะ ..ถูกป่ะ?? ส่วนซีนของด่างที่ชอบที่สุดคงเป็นตอนที่เมพยายามจะลงจากรถ แล้วด่างบอกว่าถ้าจะไปเดี๋ยวไปเอง แล้วสุดท้ายด่างวิ่งกลับไปหาเมที่รถ แต่หาไม่เจอ ด่างเลยรีบกลับโรงแรม แล้วไปพยายามสื่อสารกับฟรอนท์เพื่อตามหาเม ..แต่ด้วยทักษะภาษาที่ดีเลิศของด่าง!! อันนั้นผมประชด!! ..คือด่างพูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง พูดเกาหลีไม่ได้ พนักงานเลยไม่เข้าใจ ฉากนั้นเล่นเอาผมอึดอัดแทนเหมือนกัน ..คือเข้าใจอารมณ์เลยครับ เวลาเรามีเรื่องร้อนใจ แต่เราพยายามจะบอกใครซักคนให้ช่วยเหลือ แต่เค้าไม่เข้าใจ มันรู้สึกแบบอึดอัดอ่ะ ..เราจะพูดอธิบายก็พูดไม่ได้ ที่พูดไปเค้าก็ไม่เข้าใจ เพราะผมเองก็เคยเจอสถานการณ์ประมาณนี้เหมือนกัน ..ก็เลยรู้ว่ามันอึดอัดมาก แล้วพอได้เจอเมเท่านั้นแหละ ..ด่างก็เข้าไปกอดเม ..นี่ครับเป็นอีกฉากที่ผมชอบที่สุด อีกเรื่องที่ทำให้ผมเชื่อมากๆว่าเค้าจะรักกันได้คือการสร้างคาแรคเตอร์ของทั้งสองคนครับ เม ..ผู้หญิงที่ทำทุกอย่างที่คนรักต้องการ ถึงบางเรื่องจะไม่ได้อยากทำก็ตาม ด่าง ..ผู้ชายกวนๆ ที่คิดถึงแต่ความสุขในปัจจุบัน จนลืมคิดถึงอนาคต ที่จริงทั้งสองคนเหมือนกันนะครับ คือต้องการความสุขในปัจจุบันมากกว่าอนาคต อยากทำอะไรก็ได้ซักครั้งในชีวิตให้มันสุดเหวี่ยง ให้คุ้มกับที่ได้เกิดมา สังเกตได้จากตอนที่เล่นพนันได้เงินมา ..ถ้าทั้งคู่ไม่ใช่คนนิสัยแบบนี้ คงจะไม่ใช้เงินเล่นแบบนั้น คือ ..ยังไงล่ะ ..จะว่าเค้าไม่คิดถึงอนาคตเลยก็คงไม่ ..แต่ก็ขอมีความสุขในปัจจุบันไปด้วย "เม" ที่โดนแฟนห้ามนู่นห้ามนี่ เพราะกลัวจะเสียสุขภาพ ..กระทั่งยอมโดนสวนทวารล้างพิษ!! แต่เมก็ยอมนะ ..ถึงไม่ชอบก็ยอม ..เพราะรักแฟนมากไงครับก็เลยยอม แต่ก็ยังมีแอบว่อกแว่กบ้าง ..เช่นโกหกพี่เตี้ย(แฟน) ว่ามาเที่ยวกับเพื่อน ทั้งที่มาคนเดียว "ด่าง" มนุษย์ชิล ..อาจจะสนุกมากไปหน่อยจนลืมคิดถึงอนาคตที่จะมีร่วมกันกับแฟน จนก้อย(แฟน)ต้องขอเลิกเพราะว่าอยากแต่งงานแต่ด่างยังไม่พร้อม แต่ไม่ใช่เพราะด่างไม่รักก้อยนะครับ ..แต่เพราะเค้ายังไม่อยากผูกมัดมากกว่า เค้ารู้สึกว่า การที่คนเรารักกัน ..ไม่จำเป็นที่จะจบกันด้วยการแต่งงาน แต่เค้าไม่ใช่คนประเภทจะสรรหาคำหวานมาพูดอ่ะครับ ..เค้าคิดยังไงก็พูดแบบนั้น และด่างก็เหมือนกับผู้ชายทั่วๆไป ..คือมองโลกแบบผู้ชาย ไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงต้องการอะไร ด่างไม่รู้หรอกว่าที่ก้อยบอกเลิกเพราะประชด ..ไม่รู้นัยยะอะไรที่ผู้หญิงแฝงไว้เลย ด่างทำอะไรแบบที่ผู้ชายทำ และเป็นอะไรแบบที่ผู้ชายเป็น ผู้หญิงที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์จึงไม่เหมาะกับด่าง(ถ้าใครดูเดี่ยวของพี่โน๊ตคงจะเข้าใจ) ..และเมื่อเมเจอด่าง ด่างเจอเม ..ต่างคนต่างเป็นเหมือนอีกคนหนึ่งที่อีกคนต้องการ เมต้องการผู้ชายซักคนที่ปล่อยให้เมได้ทำอะไรได้ตามใจบ้าง ..และด่างก็เป็นแบบนั้น ด่างต้องการผู้หญิงที่พูดตรงๆ ไม่มีสัญลักษณ์อื่นใดแอบแฝง ..และเมก็เป็นแบบนั้น ..แล้วถ้าเค้าเจอกันทุกวันตั้งแต่ตื่นยันเข้านอน ..เค้าจะไม่รักกันได้ยังไงจริงมั้ยครับ?? กวนไปแล้ว ..มึนไปแล้ว ..มาถึงโฮบ้าง เดี๋ยวจะไม่ครบรส ฉากจบผมว่าทำได้ดีมากกกกกกกกกกกกก......(ก.ไก่สิบสองล้านตัว) การดึงก้อยเข้ามาในตอนเกือบจบเพื่อทำให้ความรักของทั้งคู่สะดุด เพื่อความโฮแมนติก นั่นมันทำให้เรื่องมันดูสมบูรณ์ขึ้น ..มันทำให้ความรู้สึกของด่างชัดเจนขึ้น บางทีถ้าไม่มีก้อย ..หลายคนยังอาจจะกังขาในความรักของด่างที่มีต่อเมก็ได้ เพราะว่าบางทีอาจจะเป็นเพราะทั้งคู่กำลังเหงา กำลังอกหักรึเปล่าที่ทำให้รักกัน แต่ก้อย ..ทำให้ด่างรู้ว่าเค้ารักเมจริงๆ รักจากใจ ไม่ใช่เพราะเหงา ไม่ใช่เพราะคิดไปเอง "เพราะถ้ามันเป็นแค่การคิดไปเอง เค้าคงเป็นคนคิดนาน ผ่านไปปีนึงแล้วยังคิดถึงเมอยู่เลย" ..และจนแล้วจนรอด หนังก็ไม่ยอมบอกอยู่ดีว่าชื่อจริงๆของเค้าทั้งคู่คืออะไร หนังคงจะพยายามเล่นกับคนดูมั้งครับ ..แค่อยากจะถามคนดูว่า.. "ถ้าคุณไม่รู้จักพวกเค้า คุณจะซึ้ง เศร้า เหงา ฮา ไปกับพวกเค้าได้รึเปล่า??" ..แล้วคุณที่ไม่รู้จักผม จะอ่านบล็อกผมกันมั้ยเนี่ยะ 555++ ~ยินดีที่ไม่รู้จักครับ~ ยาวจัง 555++ ..จะเหลือที่ให้สิ่งเล็กๆมั้ยเนี่ยะ แหะๆ~~ สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก ..ต้องขอโทษแฟนๆหนังเรื่องนี้ไว้ก่อนเลยละกัน ..ที่ผมอาจจะพูดถึงไม่เยอะ เรื่องนี้มันทำให้ผมคิดถึงเรื่อง แฟนฉัน ..แต่เป็นแฟนฉันเวอร์ชั่นผู้หญิงนะครับ เป็นเรื่องของเด็กผู้หญิงคนนึงที่ทำทุกอย่างเพื่อให้คนที่ตัวเองรักหันมาสนใจตัวเอง แต่นั่นก็ทำให้อาจจะขัดใจเพื่อน หรืออะไรพวกนี้แหละครับ มีดราม่าเล็กๆ เรื่องนี้มันค่อนข้างจะเหมาะสำหรับผู้หญิงมากกว่าผู้ชายนะผมว่า ผู้ชายดูอาจจะไม่ค่อยอิน ..เพราะว่าไม่เคยผ่านเหตุการณ์อะไรแบบนั้นมา ในขณะที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ได้คุยด้วย รวมถึงคนที่ไปดูด้วยเค้าก็ชอบเรื่องนี้มากกว่า ด้วยเพราะอย่างที่หนังเค้าบอกแหละครับว่ามันสร้างมาจากเรื่องจริงของ(ผู้หญิง)ทุกๆคน เวลาผู้หญิงคนนึงรู้สึกดีกับใครซักคน ..เค้าทำได้ทุกอย่างจริงๆนะ 555++ ..และจะบอกว่าผมเดาไว้แล้วล่ะว่าพี่โชนจะต้องแอบปิ๊งน้องน้ำเหมือนกัน แต่เพราะรักเพื่อน และเพื่อนรักก็ขอร้องไว้เลยทำให้บอกรักน้ำไม่ได้ แต่คิดเอาไว้ว่ามันน่าจะจบลงตรงแค่พี่โชนเอาสมุดโน๊ตมาทิ้งไว้ที่หน้าบ้านน้องน้ำก็พอ คิดว่าเค้าจะหักอารมณ์คนดูที่ความผิดหวังของน้ำนี่แหละ แล้วก็อาจจะมีฉากที่น้ำลงมาเจอโน๊ต แล้วเห็นสิ่งที่พี่โชนเขียนไว้ในนั้น(อาจจะเขียนบรรยายความรู้สึกเรื่องที่โดนขอร้องไว้ด้วย) น้ำก็กอดสมุดโน๊ตนั่นร้องไห้ไป แล้วตัดมาตอนโตอาจจะเห็นว่าแต่ละคนเป็นยังไงก็พอ แต่นี่พอจบแบบนี้แล้วมันรู้สึกล้นอ่ะครับ ..ที่จริงหนังเค้าก็ทำมาดีนะ มันเต็มตั้งแต่ที่พี่โชนมาทำซึ้งเอาสมุดมาวางนั่นแล้วอ่ะ ..จริงๆจบแค่นั้นอาจจะดีกว่า แต่พอตัดมาที่ตอนโต มันเลยล้นอ่ะในความรู้สึกผม ..มันดูเพ้อฝันบ้าบอไงไม่รู้ เหมือนเค้าพยายามจะแฮปปี้เอ็นดิ้งให้ได้ ..ทั้งที่ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้อ่ะครับ หนังรักไม่จำเป็นต้องแฮปปี้เอ็นดิ้งก็ได้ ..แฟนฉันยังจบที่น้อยหน่าแต่งงานกับคนอื่นได้เลย ..แต่ขอสารภาพหน่อยนึง ..ตอนพี่โชนจะตอบน้ำ ..แล้วมีอ้ำอึ้ง พร้อมกับภาพตัดสลับไปมา ตอนนั้นผมคิดแว๊บนึงว่าพี่โชนจะบอกว่า "พี่รักกับท็อป" ..ผมกะจะหัวเราะก๊ากลั่นโรงจริงๆนะ 555++ แต่ก็อย่างที่บอกครับว่าสาวๆเค้าชอบเยอะ ..อาจจะเพราะผมไม่อินกับอารมณ์ตรงนี้เองก็ได้ เอ๊ะ!!!!! ..หรือต่อมโรแมนติกผมเสีย?? *** สรุปก็โอเคทั้งสองเรื่องครับ ..ชอบไปคนละทาง แต่ผมชอบกวนมึนโฮมากกว่า ..ขอตัดคะแนนตรงตอนจบสิ่งเล็กๆฯนิดนึงละกัน (และก็อย่างที่บอกครับ ..สาวๆจะชอบสิ่งเล็กๆฯมากกว่า) ^^.. ..ใครยังไม่ดูก็ควรรีบไปดูนะครับ ..ทั้งคู่แหละ ไม่เสียดายตังค์แน่นอน คอนธง & ฟันเฟิร์ม!! ..แล้วคุณจะรู้จักคำว่ารักมากขึ้น..   Create Date : 27 สิงหาคม 2553 9 comments Last Update : 27 สิงหาคม 2553 3:35:54 น. Counter : 1247 Pageviews. Share Tweet

Absolutely,I think like you although i am girl.I prefer Kuan to a little bit is love   โดย: kuan kwa... IP: unknown, 202.69.139.116 27 สิงหาคม 2553 3:53:44 น.

เขียนได้สนุกดีครับ ยาวแต่อ่านง่ายๆสนุกดี ผมก็ชอบกวนมึนโฮมากกว่าเหมือนกัน หลายฉากมันตรงกับชีวิตผมเลย   โดย: กวนเหมือนกัน IP: 110.164.187.237 27 สิงหาคม 2553 12:49:37 น.

อ่านเพลินลืมง่วงเลยครับ.. ว่าพรุ่งนี้จะไปดู กวน มึน โฮ...ครับ   โดย: CEO นิ้วก้อย 28 สิงหาคม 2553 1:22:07 น.

สวัสดีครับ กาลครั้งหนึ่ง ผมก็เคยเจอคนที่คิดว่าคุยได้ทุกเรื่อง แต่พอมาวันนึง ก้ได้รู้ว่า มันเอาเรื่องที่เราคุยกันน่ะ ไปเม้าต่อ แทบทุกเรื่อง ฮ่าๆ เจ็บใจเป็นบ้า แต่หนังเรื่องนี้ น่าดูจริงๆครับ   โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 28 สิงหาคม 2553 18:24:52 น.

ฮ่าๆๆๆ ก็จริงๆแหละ สิ่งเล็กๆ เหมาะกะผู้หญิงเป้นที่สด... แต่ไอ้เรื่องจบนี้... ไม่ชอบเหมือนกันล่ะ ดูแปลกๆ....เว่อร์ไป สู้จบแบบ กลับมาเมืองไทย เดินสวนกันไป ยังดีซะกว่า --* ฮ่าๆๆๆ แต่ยังไงซะ เนื้อเรื่องมันก็โดนใจอยู่ดี เอิ๊กๆๆๆ... --------------------------------- ปล..กวน มึน โฮ สนุกดี ชอบตรงที่เค้าเที่ยวคนเดียวเนี่ยแหละ ดูมีความสุขชะมัด ฮ่าๆๆๆ..   โดย: PriCHgi 29 สิงหาคม 2553 10:46:40 น.

อ่า....สวัสดีดึกๆเลยครับ   โดย: panwat 30 สิงหาคม 2553 1:22:00 น.

ไปดูทั้งสองเรื่อง แต่ไปหลับเรื่องหลังจนคนนั่งข้างถองใส่...55555...มีความสุขมากๆ นะคะ   โดย: deeplove 30 สิงหาคม 2553 18:29:20 น.

เมื่อวานดูมาแล้วครับ..2 เรื่องเลย.. คนเยอะมากกกก... แล้วก็ประทับใจทั้ง 2 เรื่องครับ..   โดย: CEO นิ้วก้อย 30 สิงหาคม 2553 19:55:12 น.

สวัสดีดึกๆครับ...ขอให้มีแต่ความสุขกันนะครับ....อย่าได้มีเศร้าปะปนให้หม่นหมองเลยครับ   โดย: panwat 30 สิงหาคม 2553 23:24:42 น.