We HaVe OnLy OnE LiFE tO LiVe, So LoVe aNd LaUgH.
|
|||||||||||||
The Girl on the Train ปมหลอนรางมรณะ บางทีก็อย่าไปเชื่อที่คนรีวิวกันมาก ไม่ว่าจะหนังหรือหนังสือ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับประสบการณ์ชีวิตและวัย และอะไรๆ หลายอย่าง ขอยกตัวอย่างหนังสือเล่มแรกเล่มเดียวและเล่มสุดท้ายของฮารุกิ มุราคามิ ชื่อ Norwegian Wood ที่คนเขาฮือฮาว่ามันดีมันช่างยะเยือกมันยังงั้นยังงี้ เราซื้อมาหลายปี กว่าจะตั้งใจอ่านจนจบ ก็ตอนอายุเข้าเลขสามนี่แหละ พออ่านจบแล้วก็จบกัน ไม่คิดจะหยิบมาอ่านอีกเลย เล่มนี้ก็เช่นกัน  เห็นคนอื้ออึงว่ามันดี มันสนุก หักมุม และได้สร้างเป็นหนังฮอลลีวูดด้วย พอนิกกี้เห็นอยู่บนชั้นหนังสือ หยิบไปจ่ายเงินเลยค่า พอมาอ่านไปสสักพัก เอาที่คั่นเสียบไว้แล้ววางห่างๆ ตัวเลยค่ะ เพราะอะไรดีล่ะ ความเอื่อยเฉื่อยล่ะมั้ง หนังสือเปิดด้วยเรื่องเล่าจากมุมมองของราเชล ที่มีลูกไม่ได้แล้วสามีขอหย่า แถมสามีนี่มีชู้ก่อนด้วยนะจ๊ะ จริงๆ ควรฟ้องเอาให้เรือหายทั้งคู่ แต่เจ๊ราเชลนี่ติดเหล้าจนอ้วนโทรม ตกงาน ชีวิตพังพินาศ ความ loser ของเธอนี่ร่ายยาวววววว จนเราทั้งเบื่อทั้งรำคาญ วันๆ พร่ำเพ้ออยู่นั่น นามสกุลของสามีก็ไม่ยอมเปลี่ยนคืนนะ แรกๆ ก็ใจเป็นกลางค่อนไปทางสงสารด้วยซ้ำ แต่พอนานไปชักจะเบื่อ มูลเหตุของเรื่อง ก็มาจากราเชลอีกนั่นแหละ (บรรทัดนี้ลงไปน่าจะสปอยล์แล้วนะ ขอเตือนไว้ก่อน) ............................................................................. ............................................................................. ทุกวันราเชลจะขึ้นรถไฟผ่านบ้านหลังหนึ่ง เจอคู่สามีภรรยาสุดเพอร์เฟกต์ ทั้งคู่ทั้งสวยทั้งหล่อ ดูมีความสุข ราเชลนี่นั่งรถผ่านทุกวันก็ดูทุกวัน ตั้งชื่อให้สองคนนั้นเสร็จสรรพ คือรู้สึกว่ามันเพ้อเจ้อไปกันใหญ่ ทีนี้สาวสวยคนนั้นกลับหายตัวไปอย่างลึกลับ ส่วนเจ๊แกก็ทั้งเมาทั้งหัวแตก กลับบ้านมาแบบจำอะไรไม่ได้ ไปให้การกับตำรวจก็ไม่มีใครเชื่อ เรื่องไปกันใหญ่ขึ้นอีกเมื่อหญิงสาวคนนั้นกลายเป็นศพ ทีนี้ คิดว่าเรื่องจะสนุกขึ้น แต่เปล่าเลยจ้ะ เฮ้ออออออออ (ตัวหนังสือเอียง คือสิ่งที่นิกกี้เพิ่งมา edit เพิ่มนะคะ) การหักมุมถือว่าโอเคอยู่ ตอนจบแอบขัดใจนิดหน่อย แต่พอเริ่มต้นด้วยความไม่ชอบใจมาแต่แรกแล้วก็จะเป็นแบบนี้แหละ อคติล้วนๆ นะ คือถ้าใครไม่ถือสาที่ตัวละครมันเวิ่นเว้อ ก็น่าจะสนุกอย่างที่คนอื่นเค้ารีวิวกันนั่นแหละ บอกตรงๆ ว่าให้คะแนน 4.5/10 หักคะแนนเพราะความรำคาญนางเอกล้วนๆ หนังก็เฉยๆ ค่ะ ไม่รู้ว่าจะเข้าไทยมั้ย แต่ส่วนตัวไม่ได้รอดู และไม่คิดอยากดูเท่าไหร่ ถึงจะชอบเอมิลี่ บลันต์ก็เหอะ และคิดว่าเธอสวยไปสำหรับบทสาวขี้เหล้าจนอ้วนและทรุดโทรม
เห็นทำเป็นหนัง คิดว่าจะสนุกตื่นเต้นซะอีกครับ
โดย: ruennara
 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2559 เวลา:23:16:04 น.เล่มนี้เคยเล็งไว้ แต่พอบอกแนว Gone Girl ซึ่งอ่านแล้วไม่ได้ชอบมาก (แต่หนังชอบนะ) ก็เลยผ่าน หนังก็ไม่ได้ดูด้วยครับ
โดย: leehua (สมาชิกหมายเลข 755059
) วันที่: 21 พฤศจิกายน 2559 เวลา:14:01:14 น.เห็นทีเซอร์หนังดูน่าสนใจนะคะ
อ่านรีวิวแล้ว สงสัยดูแค่ฉบับภาพยนตร์ น่าจะโอเคกว่า โดย: Serverlus
วันที่: 21 พฤศจิกายน 2559 เวลา:20:30:51 น. |
NickyOkawa
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] นักเขียน นักอ่าน และเจ้าของร้านฝึกหัด Group Blog All Blog Friends Blog Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
