ร้านหนังสือเลขที่ 84 ถนนแชริงครอสส์ จากโปรยปกหลัง "... ถ้าเธอมีโอกาสผ่านไปที่เลขที่ 84 ถนนแชริงครอสส์ ช่วยประทับรอยจูบไว้ที่ร้านแทนฉันด้วยได้ไหม ฉันเป็นหนี้สถานที่แห่งนั้นมากเหลือเกิน"   เฮเลน แฮฟฟ์ นักเขียนชาวนิวยอร์คเขียนจดหมายสั่งหนังสือถึงชาวร้าน มาร์คส์ แอนด์ โค.ลอนดอนเป็นเวลา 20 ปีโดยไม่เคยเจอะเจอพบหน้า ความผูกพันระหว่างนักอ่านธรรมดาและสมาชิกร้านหนังสือเล็กๆ แห่งนี้ก่อเกิดงอกงาม กลายเป็นมิตรภาพที่สร้างความอิ่มเอมและประทับใจแก่ผู้คนมากมายมาแล้วหลายทศวรรษ   จากนักอ่านคนนี้ นานมากแล้วที่ไม่ได้หยิบจับหนังสือคลาสสิคขึ้นมาอ่าน (แต่ก็ยังอุตส่าห์มีในกองดอง 555)   ฉันเดาทางเอาเองว่าใครที่รักหนังสือแปล วรรณกรรมแปลคลาสสิคต้องรักหนังสือเล่มนี้มากแน่เลย เนื้อหาหน้าเว้นหน้าต้องพูดถึงหนังสือเล่มหนึ่ง เปลี่ยนเล่มไปเรื่อยๆ มายกมือว่าไม่รู้จริงๆ ว่าหลายๆ เล่มคือหนังสืออะไร สำคัญแค่ไหน ไม่รู้จัก...แต่เข้าใจอารมณ์ของคนตามหาหนังสือมาก “คือแบบอยากอ่านใจจะขาด เธอมีขายหรือเปล่า” “ถ้ามีรีบส่งมาโดยไว ถ้าไม่มี รีบหามาให้ด่วน” แล้วเป็นการส่งหนังสือแบบข้ามประเทศด้วยนะ จากอังกฤษไปสหรัฐ   อาจจะไม่อินกับหนังสือคลาสสิคนัก แต่ฉันดันอินกับเรื่องจดหมาย...ตลอดทั้งเล่มดำเนินเรื่องด้วยสิ่งนี้ รู้สึกคันมือคันไม้อยากเขียนจดหมายถึงใครสักคน     ชอบมิตรภาพระหว่างนักเขียน เฮเลน แฮฟฟ์กับเหล่าสมาชิกร้านหนังสือเลขที่ 84 ถนนแชริงครอสส์มาก มิตรภาพสุดแสนจะไร้พรหมแดน ไม่ใช่แค่หนังสือน่าที่เขาส่งหากัน ด้วยความสนิทสนมชิดเชื้อเขาส่งเนื้อแฮม ส่งสูตรอาหารไปแลกเปลี่ยนกันทำทานด้วย   มันเป็นความคลาสสิคของตัวหนังสือ ของวิธีการถ่ายทอด ถ้าเป็นสมัยนี้นะเหรออาจยกหูหาโทรศัพท์ เคาะหลังบ้านที่ FB ค้นในเว็บไซต์แป๊บเดียวก็รู้แล้ว ว่าร้านนี้ขายหนังสือเล่มไหนบ้าง อาจต้องสนองรวดเร็วทันใจแต่ขาดเสน่ห์ในการรอคอยพิกลแฮะ         Create Date : 17 ธันวาคม 2563 7 comments Last Update : 17 ธันวาคม 2563 21:26:53 น. Counter : 564 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณhaiku, คุณกะว่าก๋า, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา

เล่มนี้พี่ก๋าไม่เคยอ่าน เพราะอ่านหนังสือแปลน้อยมากครับ เด็กยุคใหม่น่าจะงงอยู่นะ เวลาพูดถึงจดหมาย 555 เดี๋ยวนี้เค้าใช้แต่ไลน์ พี่ก๋ายังชอบเสน่ห์ของการเขียนจดหมายอยู่เสมอ แต่ก็ไม่ได้เขียนจดหมายมานานมากแล้วล่ะครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 17 ธันวาคม 2563 22:28:16 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องตูน   โดย: กะว่าก๋า 18 ธันวาคม 2563 5:38:05 น.

หนังสือคลาสสิกคือยังไงหรอครับ ไม่เคยอ่านเหมือนกัน ถ้ามีเวลา ชิลๆก็อยากลองบ้างครับ จากบล๊อก โค้งจนเวียนหัวละครับ 5555 รูปสวยๆ ทริปนี้เยอะ แต่ถ้ารู้สึกสวยมากคือรูปจากกล่องเพื่อนนะครับไม่ใช่ผมถ่าย 55555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 18 ธันวาคม 2563 10:02:08 น.

พี่ก๋าเป็นคนที่ไม่ได้มีสมาธิยาวนานนะครับ นั่งสมาธิก็ไม่ได้ด้วย ฟุ้งซ่าน 555 พี่ก๋าเลยเลือกวาดภาพพู่กันแทน เป็นสมาธิช่วงสั้นๆ แต่ถ้าเราเข้าถึงสภาวะนั้น พี่ก๋าว่ามันระเบิดพลัง และทำให้เราสร้างสรรค์งานออกมาได้เช่นกัน ดังนั้นถ้าน้องตูนทำอะไรแล้วจดจ่อกับสิ่งนั้นได้ดี ถึงจะเป็นช่วงสั้นๆ พี่ก๋าว่าเราก็ได้ประโยชน์จากการทำสมาธินั้นแล้วล่ะครับ ถ้ารักษาความต่อเนื่องไปได้เรื่อยๆ ในที่สุดก็จะเข้าสู่การวิปัสนาได้ด้วย   โดย: กะว่าก๋า 18 ธันวาคม 2563 18:35:14 น.

โดย: กะว่าก๋า 18 ธันวาคม 2563 21:58:44 น.

การสื่อสารผ่านทางจดหมาย ก็ได้ความประทับใจอีกรูปแบบครับ ขอบคุณที่แวะไปพูดคุยที่บล็อกนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 18 ธันวาคม 2563 23:37:52 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องตูน   โดย: กะว่าก๋า 19 ธันวาคม 2563 6:09:46 น.