N i c H a ✿ Live in London#1 ลำบากตั้งแต่เริ่ม
มาใช้ชีวิตที่ลอนดอนได้ประมาณหนึ่งเดือนแล้ว แต่ไม่มีเวลาและประกอบด้วยอะไรหลายอย่างยังไม่ลงตัว นิเลยยังไม่ได้อัพเดทชีวิตที่นี่เลย มาวันนี้ พอจะเข้าที่เข้าทางบ้างแล้ว เลยหาเวลามาชิลเอ้าท์กับโน๊ตบุ๊ตตัวโปรด(แสนเก่า)ตัวเดิม
เริ่มตั้งแต่สนามบิน เพื่อนมาส่งเยอะ(ที่นิรู้สึก) น่าสงสารที่สุดก็คงจะเป็นคุณปั๊ม(แฟนนิเอง) ปกติก็ไม่ค่อยคุยกะใครอยู่แล้ว มาวันนี้มาแบบนิ่งๆ ปล่อยไว้ก็เหมือนทิ้งเค้าตลอดเวลา แต่เพื่อนมาหลายกลุ่ม จะมาดูเค้าคนเดียวก็ไม่ได้ ขอโทษน้าาาา ไอมั่ว!!!
เข้าเรื่อง(อีกครั้ง) หลังจากไฟลทบินดีเลย์ไป 2 ชั่วโมงที่ไทย ก็ได้แตนั่งแกร่วๆอยู่ที่สนามบิน ข้อดีก็คือ ได้อยู่กับทุกๆคนได้นานขึ้นอีกนิด (แต่มันก็ไม่ได้พอสำหรับนิหรอก เพราะใจไม่ได้อยากจะมาเท่าไหร่) ข้อเสียก็คือนิต้องไปรอต่อเครื่องที่ ดูไบ ถึง 12 ชั่วโมง แต่ก็พอยอมรับได้ เพราะเค้าเปิดห้องพักของโรงแรมที่นั่นให้ฟรี ถือซะว่า ได้เที่ยวดูไบอีกที่ ฮ่าๆๆๆ (ซึ่งก็ไม่ได้ประทับใจอะไรมากมาย เพราะเมืองเค้ามีแต่ฝุ่น เหมือนทรายมันปลิวๆ)
เช้ามาก็เตรียมตัวบินอีกรอบ มาพูดถึงเครื่องบินที่นิใช้บริการกันดีกว่า นิบินของเอมิเรท ราคาต่อเที่ยวประมาณ 27000 บาท แต่นิซื้อตั๋วแบบเหมาไป-กลับ ราคาอยุ่ที่ 43000 บาท ที่นั่งไม่แคบไป และก็ไม่ได้ใหญ่สบาย (เพราะเวลานอนก็เมื่อยอยู่ดี ไม่เคยได้นอนสบายๆเลย) แต่ที่น่าสนใจคือ มีจอทีวีเล็กๆให้แต่ละที่นั่ง ซึ่งมีหลายฟังก์ชั่นให้เลือก จะฟังเพลง ดูหนัง เล่นเกม ดูเส้นทาง หรือแม้แต่ดูวิว จากมุมมองของเครื่องบินได้อีกด้วย ถือว่าไฮเทคโนโลยีมากๆ เค้าจะแจกหูฟังให้คนละอัน และผ้าห่มพร้อมหมอน ระหว่างการเดินทางก็จะเสิร์พอาหารให้ เหมือนปกติทั่วไป นั่งดูหนังได้ 3 เรื่อง เสมือนฝึกภาษาก่อนไปออกรบจริงๆ เหอๆ
หลังจากถึงสนามบินฮีทโทรล(Heathrow)ที่ลอนดอนเรียบร้อย ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นอะไรเลยกับการมาเหยียบประเทศอังกฤษ เพราะมันเหนื่อย(กับการเดินทางและเปลี่ยนเวลา) ของก็เยอะแยะ เกะกะ พะรุงพะรัง อยากนอนเต็มทน แล้วยังต้องรอเพื่อนร่วมเดินทางที่เค้ามาอีกไฟลทนึง(แต่ไม่ออกมาซักกะที)อีกด้วย สรุปว่าเค้าเอาใบ IOM(ตรวจปอดหาวัณโรค)ใส่กระเป๋าใหญ่ โหลดลงใต้เครื่อง สุดท้ายต้องไปรอต่อแถวตรวจใหม่ที่ ตม.ที่สนามบินอีกรอบ (คนรอก็หน่ายไปด้วย)
หลังจากที่ขนของจากสนามบินมาอยู่บ้านพัก(ชั่วคราว) ของพี่คนไทยครอบครัวหนึ่ง ก็สลบคาที่ หลับเป็นตายยยย ใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านพักชั่วคราวนี้ประมาณ 1 อาทิตย์ บ้านพักชั่วคราวหลังนี้อยู่ที่ Marylebone ก็ถือว่าเกือบจะใจกลางกรุงลอนดอนเลยก็ว่าได้ (แต่ก็แสนแพง) แต่ก็อย่างว่าแหล่ะ พักอยู่บ้านคนอื่น ไฉนเลยจะดีเท่าหาบ้านเป็นของตัวเองกันเล่า ไม่รอช้า ก็รีบหาบ้านหลังใหม่อยู่กันแบบด่วนจี๋ ตอนนี้...ได้บ้านเป็นของตัวเองแล้ว อยู่มาประมาณ 3 อาทิตย์ได้ ซึ่งจะแบ่งเรื่องรายละเอียดของบ้าน ไว้มาเล่าในครั้งต่อไป (เพราะหน้านี้ก็ยาวเหยียดแล้วววว)
To Be Continued รอต่อภาคสองนะจ้ะ ^^
Free TextEditor
Create Date : 30 สิงหาคม 2552 |
|
5 comments |
Last Update : 30 สิงหาคม 2552 6:36:48 น. |
Counter : 1383 Pageviews. |
|
|
|