เมื่อฉันอ่านข่าว! เมื่อวันก่อนอ่านข่าว เห็นคุณไมเคิล โอเลียรรี่ ซีอีโอของไรอันแอร์ ซึ่งเป็นสายการบินต้นทุนต่ำของไอร์แลนด์ ได้ตกลงสั่งซื้อเครื่องบินโดยสารโบอิ้งรุ่น 737-800 ทีเดียวจำนวน 175 ลำ ซึ่งก็เป็นล็อตใหญ่ที่สุดเท่าที่สายการบินของชาติยุโรปเคยสั่งซื้อจากโบอิ้ง หลายคนอาจจะคิดว่า เขาสั่งซื้อเครื่องบินรุ่นเดียวในจำนวนมากพร้อมกันไปทำไม บางครั้งเมื่ออ่านข่าวก็ต้องคิดวิเคราะห์ตาม ว่ามีเหตุผลอะไร ทำไมถึงซื้อเยอะแยะขนาดนี้ ตามข่าวยังบอกว่า คุณโอเลียรรี่เป็นนักเจรจาชั้นเยี่ยม และนักวิเคราห์ยังคาดเดาว่าแกสามารถต่อรองให้บริษัทโบอิ้งลดราคาลงครึ่งหนึ่ง จากราคาเครื่องละประมาณ90ล้านดอลล่าร์ และจะทำให้สายการบินของเขามีเครื่องบินรุ่นนี้เพิ่มจาก 300 ลำเป็น 400 ลำ โดย 75 ลำจะไปแทนเครื่องเก่าที่จะถูกปลดระวางในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า แต่ในความเป็นจริงจะเป็นไปตามข่าวหรือไม่นั้น ก็คงต้องคอยติดตามกันต่อไป อืมม มาถึงตรงนี้ ก็อยากจะเล่าถึงอดีต เมื่อหลายปีก่อนโน้นนนนน สิงคโปร์บ้านใกล้เรือนเคียงของไทยเราก็เคยสั่งซื้อเครื่องบินทีละจำนวนมากๆในราคาลดกระหน่ำเช่นกัน นั้นเป็นเรื่องธรรมชาติของธุรกิจ เมื่อใดที่สั่งซื้อพร้อมกันจำนวนมาก ก็ได้ส่วนลดพิเศษตามมา แต่สิงคโปร์เขาไม่ได้นำเครื่องบินที่สั่งซื้อมาประจำการในฝูงบินของเขาทั้งหมดหรอก คือเขา นำใบจองไปเร่ขายให้กับสายการบินต่างๆ เพื่อทำกำไรอีกทอดหนึ่ง ถามว่าแล้วสิงคโปร์มั่นใจอย่างไรว่าจะมีคนซื้อ คำตอบคือ ข้อมูล สิงคโปร์เป็นประเทศที่ให้ความสำคัญกับข้อมูล และข้อมูลนั้นเป็นหัวใจในการตัดสินใจกำหนดนโยบายต่างๆ ลองมาคิดเปรียบเทียบเล่นๆดูนะ ขนาดเราไปซื้อก๋วยเตี๋ยวร้านดังมีชื่อเสียงแห่งความอร่อย เรายังต้องยืนรอนั่งรอต่อคิว นั้นเพราะว่า ร้านเขาลวกก๋วยเตี๋ยวพร้อมกันทีเดียว10ชาม100ชามไม่ได้ เช่นกัน การผลิตเครื่องบินซึ่งมีลำใหญ่และซับซ้อนกว่ามาก จะผลิตออกมาพร้อมกันทีเดียวเป็น100ลำ1,000ลำก็ไม่ได้เช่นกัน ไหนจะต้องวางแผนการผลิตอย่างละเอียดทุกขั้นตอน ไหนจะต้องบริหารจัดการให้มีประสิทธิภาพ และที่สำคัญไหนจะต้องทำการส่งมอบให้ทันตามกำหนดระยะเวลาอีกด้วย เมื่อสิงคโปร์เขารู้ข้อมูลความต้องการของสายการบินต่างๆ เมื่อสิงคโปร์เขารู้ข้อมูลกำลังการผลิตของโรงงานทั้งสองแห่งคือโบอิ้งและแอร์บัส และเมื่อสิงคโปร์เขารู้ถึงถึงปัญหาของการบริหารงานสายการบินในเรื่องการวางแผนสั่งซื้อเครื่องบิน เพราะมันเกี่ยวกับระยะเวลาการส่งมอบ สิงคโปร์ซึ่งถนัดค้าขายอยู่แล้วย่อมไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไปอย่างแน่นอน เพราะสิงคโปร์เขาไม่มีทรัพยากรทางธรรมชาติอะไร เนื้อที่ประเทศก็เป็นเกาะเล็กนิดเดียว และนอกจากเป็นพ่อค้าคนกลางแล้วก็ไม่รู้ว่าจะไปทำมาหากินอะไร เช่นกัน...ในอดีตที่ไทยเรา ก่อนโน้นนนนนน ใครจะซื้อรถยนต์รุ่นใหม่ยอดนิยม ก็ต้องต่อคิว รอนานเป็นครึ่งปี และถ้าใครอยากถอยรถออกไปวิ่งบนถนนก่อน ก็ต้องไปหาซื้อใบจองจากคนที่เขาซื้อเป็นลำดับต้นๆ และนั้นจึงเกิดอาชีพใหม่ คือคนขายใบจอง และเช่นกัน เมื่อก่อนโน้นนนน สายการบินของไทยเราเองก็เคยซื้อใบจองเครื่องบินจากสิงคโปร์ ด้วยเหตุผลที่ว่า รับเครื่องบินได้เร็วกว่า และที่สำคัญราคาถูกกว่าซื้อกับโรงงานอีกด้วย เพราะการสั่งซื้อจำนวนน้อยนั้น ย่อมได้รับส่วนลดจำนวนน้อยตามไปด้วยหรือไม่ก็ไม่ได้รับส่วนลดพิเศษอะไร และเมื่อสิงคโปร์เขาซื้อได้ราคาพิเศษสุด พอมาขายใบจองให้กับสายการบินต่างๆโดยบวกกำไรแล้ว ยังมีราคาถูกกว่าที่จะไปซื้อกับโรงงานโดยตรงเสียอีก สรุป เมื่ออ่านข่าวตามข้างบนนี้แล้ว ก็น่าเสียดาย.. เมื่อไทยเรามีนโยบายให้การจัดซื้อเป็น G To G (Government To Government) ไม่อย่างนั้นจะเข้าไปคุยกับอิตาไมเคิล โอเลียรรี่ ขอเป็นตัวแทนขายใบจองให้กับสายการบินแห่งชาติซะหน่อย   Create Date : 21 มีนาคม 2556 4 comments Last Update : 21 มีนาคม 2556 22:47:52 น. Counter : 842 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาอ่านแล้วได้ความรู้เพิ่มนะคะ เราเป็นคนไม่มีสมองด้านธุรกิจเลย มิน่าล่ะประเทศเล็ก ๆ อย่างสิงคโปร์ถึงได้เติบโตเร็วนัก ร่างกายคุณคงแข็งแรงดีเป็นปกติแล้วนะคะ ถึงได้มีเพลงเพราะ ๆ มาให้เราฟัง   โดย: ทะเลน้ำแข็ง IP: 88.83.9.116 21 มีนาคม 2556 23:07:32 น.

^ อืมม.. ความจริง นักธุรกิจคนไทยที่เก่งๆก็มีอยู่ไม่น้อย แต่น่าเสียดาย ที่เมื่อใดพวกเขาเปิดเผยว่ากำลังคิดอะไรอยู่ และพอพูดออกไป ก็โดนคนไทยด้วยกันด่าอยู่เสมอ เขาจึงต้องทำอะไรเงียบๆนะครับ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยมากนะครับ   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 21 มีนาคม 2556 23:16:32 น.

ขอบคุณค่ะ คำสั้นๆ สองคำ ทำไรเรามั่นใจขึ้นอีกเป็นกอง ตอนนี้เราทำเค้กเเล้ว แต่อุปกรณ์เก็บภาพมีปัญหา เเล้วจะส่งรูปให้ดูนะคะ วันที่หนึ่งจะทำอีกหนึ่งล๊อต มีคำสั่งซื้อมาเเล้วนิดหน่อย ดีใจมากเลย   โดย: Saori_Chubby Chic 23 มีนาคม 2556 14:08:01 น.

โดนเหมือนที่คุณเอ็มๆ ว่าเม้นไว้เลย บางทีก็แอบเหนื่อยเหมือนกัน ชอบภาพเปิดกับเพลงบล๊อคนี้มากเลยอ่ะ หายไวๆ เเล้วจะส่งขนมให้ชม(ชิม)นะ คุณเอ็มๆ มีอะไรที่ทานไม่ได้หรือว่าว่าจำกัดอะไรมั้ยคะ เเบบพวกปริมาณน้ำตาลหรือว่าแพ้อาหารประเภทไหนอ่ะ   โดย: Saori_Chubby Chic 23 มีนาคม 2556 14:10:51 น.