จากความเดิมตอนที่แล้ว

นิทานเรื่องนี้ จบไว้ตรงที่ นางโมราเห็นโจรดีกว่าผัว เลยส่งดาบให้โจร ใช้ฆ่าผัวตัวเองตาย
ในหนังสือของคุณ สมคิด ลวางกูร ทิ้งประเด็นไว้ให้ถกเถียงกันว่า

นิทานเรื่องนี้ ความวิบัติของ "จันทโครพ" เกิดจากใคร ?

นักปราชญ์หลายท่านได้ให้คำตอบไว้
คุณกับผม เรามาลองฟังคำตอบกัน

นิทานเรื่องนี้ ตัวละครเด่นๆ ก็จะมีอยู่ 3 ตัวละคร ก็คือ
จันทโครพ นางโมรา และโจรป่า

บางคนให้คำตอบว่า

นางโมรา เป็นตัวละคร ที่ถูกจัดหนัก จัดเต็ม มากที่สุด

ความผิดที่มักมาก ในกามคุณ ตัณหา ราคะ ไม่รู้จักผิดชอบ ขั่วดี
สังคมส่วนใหญ่ จะประนาฌ ถ้าผู้หญิง มีชู้ หรือ มีกิ๊ก
แต่ในทางตรงกันข้าม ถ้าผู้ชาย ไปมีกิ๊ก หรือมีเมียน้อยซ่อนไว้
ตั้งแต่โบราณมา ถือว่าเป็นเรื่องปกติ เออ...มันแปลกดีนะ

บางคนให้คำตอบว่า

จันทโครพ ตัวละครที่สองน่าจะถูกจัดให้มากกว่า

ความผิด เกิดจากตัว เจ้าชายจันทโครพ ที่เป็นถึง
หน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์ แต่ไม่มีความอดทน อดกลั้น
ผิดต่อสัจจะวาจา ที่ให้ไว้กับตนเองและผู้อื่น
ต่อไปภายภาคหน้า ถ้าได้ขึ้นปกครองบ้านเมืองแล้ว
ประชาชนมีกษัตริย์เช่นนี้ จะอยู่ได้อย่างไรกัน ?

บางคนให้คำตอบว่า

โจรป่า นั่นแหละตัวเลว ถ้าไม่มีโจรป่า ก็ไม่มีเรื่อง

ความผิดก็เพราะมันเป็นโจร ไม่มีศีลธรรม ทำชั่วสารพัด
ปล้นชาวบ้าน ฆ่าคนตาย สร้างความดือดร้อนให้ผู้อื่น

จากเหตุผลของหลายๆท่าน มีน้ำหนัก
แล้วจะตัดสิน กันอย่างไร?
สุดท้าย นักปราชญ์ ก็เฉลยให้ฟังว่า

ความผิดทั้งหลายทั้งปวง เกิดจากตัวละครที่เรามองข้ามไป

คือ พระฤาษี หรือ พระเจ้าตา นั่นเอง ได้สิบกระโหลกเต็มๆ
ต้องโทษ พระเจ้าตา เป็นฤาษี อวดว่าตัวเองมีฤทธิ์ มีวิชาอาคม
เนรมิตอะไรก็ได้ ไม่พิถีพิถัน ไม่รอบคอบ

พระเจ้าตา สร้างคนมาสองคน คือ
จันทโครพ และ นางโมรา

จันทโครพ ฝากตัวเป็นลูกศิษย์พระเจ้าตา
อนาคตของจันทโครพ ขึ้นอยู่พระเจ้าตา เป็นผู้กำหนด
พระเจ้าตาถ่ายทอดแต่ วิชาความรู้ ให้จันทโครพ

แต่ลืมสอนธรรมะ ลืมเอาธรรมะ ลืมเอาความดี ใส่ตัวจันทโครพ
ชีวิตจันทโครพจึงวิบัติ เพราะไม่รักษาคำพูด ขัดคำสั่งพระเจ้าตา

พระเจ้าตา สร้างนางโมรา ให้เป็นผู้หญิงที่ สวยสะคราญ
เพิศพริ้ง เลอโฉม มีเสน่ห์ น่าหลงใหล ใคร่ขอดู

แต่ลืมใส่ธรรมะ ใส่ความดี ให้นางโมรา
นางจึงมีกิเลสตัณหา ราคะ มักมากกามคุณ
ไม่รู้จักรับผิดชอบชั่วดี หลงระเริงอยู่ในโลกีย์วิสัย

คนเก่ง แต่ไม่ดี
คนสวย แต่ไม่ดี
ย่อมทำให้ผู้คนรอบข้างกาย เดือดร้อน ชีวิตจึงวิบัติ

พ่อแม่ทุกคน .. .. เป็นผู้มีฤทธิ์
เราเนรมิต สร้างคนเข้าสู่ สังคมหลายคน
คือเรากำลังเนรมิต.. .. .. ลูกของเรา

จงเนรมิต ให้พิถีพิถันหน่อย ให้รอบคอบหน่อย
อย่าสอนให้เก่ง .. .. .. เพียงอย่างเดียว
อย่าเนรมิตให้สวย มีเสน่ห์ .. .. .. เพียงอย่างเดียว

แต่จงใส่ธรรมะ ใส่ความรับผิดชอบชั่วดี ลงไปในตัวลูกด้วย
ให้เขาเป็นคนสวย.. ..คนเก่ง.. ..และเป็นคนดี
สังคมและคนรอบข้างจะได้ไม่ต้องเดือดร้อน.. ..ไม่ต้องวิบัติ
จากคนที่เราสร้าง.. ..