|
week 5 อาทิตย์สุดท้าย
week 5
ภารกิจสัปดาห์สุดท้ายคือ กระเป๋าปิ๊กแป๊ก
เคยทำตอนเรียนซึ่งตอนนั้นเป็นคอร์สที่สอนตกแต่งด้วยการทำ Applique ซึ่งส่วนตัวแล้วไม่ค่อยชอบทำ (มันยากเกิน แล้วก็ไม่ใช่สไตล์เราเลย) รอบนี้ก็เลยจัดการปักผ้าแทน แล้วก็ทำเหมือนตอนเรียนทุกประการเพียงแต่เย็บตัวกระเป๋าติดกับปิ๊กแป๊กให้มันดูดีขึ้นกว่าที่ทำรอบแรกหน่อย รอบนั้นเย็บทุเรศมาก
ภาพด้านหน้า ปิ๊กแป๊กซื้อมาเป็นโหลจากสำเพ็ง ใจอยากได้ไม่เกิน 3 อัน แต่คุณพระ! แม่นางขายมาเป็นแพคตั้งใจว่าจะขายเพื่อนต่อ เพื่อนก็สนใจแต่ยังไม่มาเอาเลย
ด้านหลัง ผ้าที่ใช้สีน้ำตาลเป็นผ้าลินิน สีเขียวลายตารางคือผ้าฝ้าย (ทั้งนอกและในเลยนะจ๊ะแค่คนละเนิ้อ) พอคิดถึงผ้าฝ้ายก็คิดถึงแขกขายผ้าที่ไชน่าเวิลด์ จับๆผ้าแล้วถามพ่อค้าว่า "อันนี้ผ้าฝ้ายใช่ไหมคะ?" พ่อค้าหันมาตอบว่า "ไม่ใช่ อันนี้คอตตอน!" เรา...หันไปหาเพื่อน "เฮ้ยแก! cotton มันคือ ฝ้ายไม่ใช่เหรอวะ ความรู้ใหม่หรือเขาอินเตอร์วะ ต่อไปเราต้องพูดว่า คอตตอน! สินะเขาถึงจะเข้าใจ!"
ไหนๆก็มาเรื่องนี้แล้วขอเล่าอีกเรื่อง ออกนอกเรื่องนิดนึงน้า ...ไปบิ๊กซีซื้อเลมอน พอดีมีเครื่องชั่งวางใกล้ๆแถวที่คิดเงินก็ยื่นให้เขาชั่งก่อน พนักงานก็ถามว่า "อันนี้เรียกว่าอะไรคะ?" เราก็ "เลมอนค่ะ" พนักงานก็ก้มหน้าก้มตาชั่งสักพักพึมพำว่า "ไม่ใช่อ่ะค่ะ มันไม่มีขึ้นในเครื่อง" พนักงานชั่งน้ำหนักก็มองเรา พนักงานคิดเงินก็มองเรา คนแถวนั้นมองมาที่เรา พนักงานถามต่อว่า "มันมีชื่ออื่นไหมคะ" ไอ้เรา "...เอ่อ ไม่ทราบอ่ะค่ะก็เรียกแต่เลมอน" คิดในใจมันใช่เลมอนแล้วมันจะเป็นอะไรไปได้วะ พนักงาน "มันเป็นของนอกใช่ไหมคะ" เรา "ค่ะ" พนักงานหายไปดูที่ชั้นวางขาย พอกลับมา "อ๋อ มันคือมะนาวเหลืองนอกนี่เอง พอดีในเครื่องมันใช้ชื่อนี้ค่ะ " ไอ้เรานี่หน้างง คือคุณพี่ขาาาา ชื่อมันยากกว่าเลมอนมากนะคะใครคิดวะเนี่ย ปั๊ดโธ่ มะนาวเหลืองนอก เนี่ยนะ
ด้านข้าง
ด้านใน ใบใหญ่ใส่เงินได้เยอะ!
สุดท้ายแล้ว... ก็อยากจะบอกว่ารู้สึกภูมิใจตัวเองที่มีความตั้งใจจนวันสุดท้าย(ชมตัวเองก็เป็น) และหลังจากที่ทำมาจนเป็นกิจวัตรก็เห็นถึงความพยายาม ฝีมือ ทักษะ และความอดทนที่เพิ่มมากขึ้น เป็นเรื่องราวที่ควรค่าแก่การจดจำก่อนวันเกิดในเดือนนี้ว่าปีที่ผ่านมาเราได้ทำอะไรที่ม่ีค่ากับชีวิตตัวเอง พัฒนาไปตามอายุอยู่บ้าง! และใครที่ตั้งใจจะทำอะไรก็ขอให้เขียนมันออกมา วางแผนให้ละเอียดเราจะได้ลงมือทำมันให้เป็นจริงเหมือนที่เราเองก็ทำได้ในที่สุด
แต่ก่อนก็ไม่คิดว่าตัวเองไม่เอาไหน แต่พอเวลาผ่านไปแล้วเราไม่ได้ทำอะไรที่มันมีคุณค่ากับตัวเอง ไม่ได้ท้าทายความสามารถตัวเอง นานวันเข้าก็รู้สึกว่าตัวเองช่างไม่เอาไหนจริงๆ! ถึงเวลาแล้วที่เราต้องสู้เพื่อตััวเราเอง เย้! ทำต่อไปอย่าหยุดยั้ง
"อย่าไปยอมแพ้ ให้กับปัญหาใดใด จงพร้อมจะอดทน ก้าวไปสู่ หนทางที่ฝันใฝ่ด้วยตัวเอง ให้เธอได้รู้ นี่แหละใจของคน ที่แท้ ยังยิ่งใหญ่ ตราบใดความหวัง ยังไม่จางหายไป เมื่อนั้น ใจจะไม่แพ้" ร้องเพลงปลุกใจไปด้วย
| Create Date : 03 กันยายน 2560 |
|
0 comments |
| Last Update : 3 กันยายน 2560 16:23:57 น. |
| Counter : 1753 Pageviews. |
|
 |
|
แล้วก็ไม่ใช่สไตล์เราเลย) รอบนี้ก็เลยจัดการปักผ้าแทน แล้วก็ทำเหมือนตอนเรียนทุกประการเพียงแต่เย็บตัวกระเป๋าติดกับปิ๊กแป๊กให้มันดูดีขึ้นกว่าที่ทำรอบแรกหน่อย รอบนั้นเย็บทุเรศมาก
ต่อไปเราต้องพูดว่า คอตตอน! สินะเขาถึงจะเข้าใจ!"
"
ร้องเพลงปลุกใจไปด้วย 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [