|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
กิจการเล็กๆกับเรื่องไม่เล็ก
กิจการเล็กๆกำลังจะไม่เล็กแล้วนะเนี่ย
หลังจากที่นอนคิดแปดตลบไปเป็นที่เรียบร้อย
วันรุ่งขึ้นก็ไปหาทำเลเปิดร้าน ไปมันตั้งแต่หัวซอยยันท้ายซอย
จนเกือบจะตกไปแถวตะเข็บชายแดน หลุดออกนอกแผนที่ประเทศก็แล้ว ยังหาไม่ได้
กลับบ้านนอนพักเอาแรงอีก 1 เดือน แล้วค่อยหาทางใหม่
พอเดือนหนึ่งผ่านไป ก็ได้เวลาวิ่งตามล่าฝันอีกครั้ง
คราวนี้จะต้องทำให้ได้ พอหาทำเล ทิศทางได้ ก็จัดการขับรถหน้าตาตั้ง หาตู้โดเรม่อน (ตู้กดเงิน) เอาไปจ่ายค่าร้านซะ
แต่ว่าแต่ว่า จะขายอะไรดีหว่า....??!
สุดท้ายก็มาจบลงที่เรื่องของลูกอีกตามเคย
ร้านขายเสื้อผ้าเด็กนี่แหละว๊ะเข้าท่าดี
อย่างน้อยขายไม่ได้ลูกก็ได้ใส่ ในเมื่อลูกตั้งสองนี่นา หลานอีกเพียบ
>
เอาละจัดการ เปิดร้านซะเลย
หลายต่อหลายครั้ง ในบรรดาเพื่อนแก่ๆ ที่คบกันมาก็ทักทวงว่าจะทำอะไรให้รอบคอบ
ก็นังแม่กี้จะเปิดร้านซะใหญ่โต เอาให้มานรู้ไปเลยว่าทำไม่ไหว สู้ไม่ได้
พอโดนเตือนหนักๆเข้า สรุปก็เริ่มจากเล็กๆ
ร้านกว้างแค่ 2.40 เมตรเอง เปิดมาได้แค่เดือนเดียว
ก็เริ่มเห็นถึงปัญหา เพราะลูกค้าเริ่มบ่นว่า ร้านเล็ก ของมีให้เลือกไม่มาก (มีตั้งเกือบ 500 รายการ) แต่บอกว่าไม่มาก เอาเข้าไป
แล้วก็บอกว่า ร้อน ร้านก็เล็ก มีไม่ครบไซส์
เอ้า....ก็ดิฉันไม่ได้เปิดร้านขายเสื้อในนี่นา ทำไมต้องมีครบไซส์ละ
ปรากฏว่า เดือนนั้นฟาดไป 35,000 กว่าบาท กับ ไอ้ร้านแค่ 2.40 เมตรนี่แหละ
สุดท้ายตัวเองนี่แหละทนไม่ได้ ก็ขยายกิจการเข้าให้
เพื่อลองรับลูกค้าที่เพิ่มมากขึ้นทุกวัน เป็นร้านที่ใหญ่โตขึ้น กว้างเกือบ 7 เมตร
เอาละสิ ทุนก็เริ่มเพิ่มขึ้นมาอีก
แถมอยู่ในช่วงที่ใกล้เทศกาล สงการณ์ โรงเรียนเปิดเทอม
เวรกรรม ทำยังไงดี แต่โชคดี แม่กี้เรียนมาทางด้าน ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารและการตลาด
เอาความรู้เท่าหางอึ้งมาใช้ได้ก็ตอนนี้แหละว๊ะ
ให้มันรู้ไปเลยว่า เงินที่เราจะลงทุนคราวนี้มันจะตกต่ำไปพร้อมกับเศรษฐ์กิจโลก
หลังจากที่คุยกับคุณสามี(แบ้งค์ชาติ) ทะเลาะกันก็แล้ว คุยดีก็แล้ว
แม่กี้เองบอกว่า ตลอดเวลาแม่กี้มั่นใจแล้ว แม่กี้เองก็เริ่มมาแล้ว ถอยหลังไม่ได้แล้วด้วย มาไกลเกินไปแล้ว
จากนั้นก็เริ่มจะไม่พูดกัน 1 วัน ต่างคนต่างสงบสติอารมณ์ตัวเอง
แต่ใน 1 วันแม่กี้ก็ไม่ได้ปิดร้านนะ เพราะงานกับอารมณ์ไม่เกี่ยวกันนี่นา
ก็เดินหน้าต่อ จัดการคุมคนงาน ตกแต่งร้าน ซื้อวัสดุด้วยตัวเองหมด
บอกแค่ว่า ถ้าวันนี้เราหยุดเดินหละก็ เราไม่มีโอกาสเห็นแน่ว่าทางข้างหน้านั้นมีอะไรบ้าง
แม่กี้ลั้นไปจนได้ ใช้เวลาแต่งร้านใหม่แค่ 3 วันเท่านั้น เพราะแม่กี้อยากให้เสร็จทันวันงานในย่านนั้น มีงานแค่ 5 วันเอง
เราจะต้องกอบโกยเงินทุน ที่ลงทุนตกแต่งใน 3 วันที่ผ่านมาให้ได้
และอีกร้านนึ่งก็ตกแต่งต้องให้เสร็จไปพร้อมๆกันเลยให้ได้ จับปลา 2 มือมันวุ่นวายและอันตรายแบบนี้นี่เอง
สุดท้ายร้านก็เปิดได้ทันเวลา
ส่วนเรื่องผลตอบรับกับร้านใหม่สินค้าใหม่ก็ดีเกินคาด
ได้แต่บอกตัวเองว่า เราผ่านมันมาได้แล้วนี่นา
เศรษฐกิจมันไม่ได้ทำให้เราเสียผลประโยชน์เลย ถ้าเรารู้จักเปลี่ยนวิกฤษ์ให้เป็นโอกาส
แต่เราพาดโอกาสที่จะเริ่มต้น เราก็จะไม่ได้ลิ้มรสชาติของความสำเร็จเลยเหมือนกัน
วันนี้แม่กี้ผ่านมาได้ กำลังใจจากคนรอบข้างนั้นสำคัญก็จริงนะ
แต่กำลังใจที่เราสามารถสร้างมันได้ขึ้นเองนั้น ย่อมสำคัญกว่าอีก
มีเพื่อนในบล็อกสนุกบอกว่า อาชีพอะไรก็แล้วแต่
ใครจะดูถูกเราขนาดไหน แต่ถ้าตัวเราเองไม่ดูถูกตัวเองแล้วล่ะก็ย่อมดีที่สุด
ขอบคุณ พี่รัตน์ แม่น้องแก้มป่อง จาก บล็อกสนุก มากๆๆนะค๊ะ
Create Date : 14 เมษายน 2552 |
|
11 comments |
Last Update : 14 เมษายน 2552 17:13:13 น. |
Counter : 2631 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: จูหน่านพ 14 เมษายน 2552 18:08:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักกัน 14 เมษายน 2552 19:09:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: kan (kanetp007 ) 14 เมษายน 2552 19:24:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: บอลลูน IP: 115.67.179.88 4 กรกฎาคม 2552 23:35:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: นิค IP: 202.149.25.225 16 กรกฎาคม 2552 22:41:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฐา@ IP: 118.172.244.52 22 มิถุนายน 2553 10:29:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฟีฟ่า IP: 58.8.124.233 17 ตุลาคม 2554 12:42:58 น. |
|
|
|
|
|
|
....พี่คังซี กับ นายยูเอส....
|
|
|
|
|
|