Ice ศรัญยู วินัยพาณิชย์ - คนดีดีทำไมไม่รัก ฉันโง่ใช่ไหม ที่งมงายยอมทนอย่างนี้ เป็นคนดีที่เธอไม่แคร์ ตามใจเธอไม่เห็นเธอดูแล มีแต่ทำให้ช้ำใจ อยู่ได้ทุกวัน ยอมจนลืมศักดิ์ศรี ที่เคยมีมานานแสนนาน ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำอะไรเพื่อเธอได้ทุกอย่าง แต่ว่าเธอไม่ต้องการ กลับเบื่อด้วยซ้ำ จะรักทำไมให้เจ็บให้ช้ำ รักทำไมให้เหนื่อยให้ล้า อยู่กันไปก็เปลืองเวลา ก็มีแต่ทุกข์ในใจ ที่เขาดีดีทำไมไม่รัก รักทำไมแต่คนไม่ดี จะมัวทนอย่างนี้ทำไม ทำไมอยู่ จะทนเพื่ออะไร มีแต่เสียใจ เธอมีดีอะไร ถึงต้องคอยให้ความสำคัญ ไม่อาจตอบกับใครได้เลย พยายามจะมองหาบางอย่าง แต่ไม่เคยพบสักอย่าง ให้ตอบใครใคร จะรักทำไมให้เจ็บให้ช้ำ รักทำไมให้เหนื่อยให้ล้า อยู่กันไปก็เปลืองเวลา ก็มีแต่ทุกข์ในใจ ที่เขาดีดีทำไมไม่รัก รักทำไมแต่คนไม่ดี จะมัวทนอย่างนี้ทำไม ทำไม...อยู่ จะทนเพื่ออะไร มีแต่เสียใจ จะรักทำไมให้เจ็บให้ช้ำ รักทำไมให้เหนื่อยให้ล้า อยู่กันไปก็เปลืองเวลา ก็มีแต่ทุกข์ในใจ ที่เขาดีดีทำไมไม่รัก รักทำไมแต่คนไม่ดี จะมัวทนอย่างนี้ทำไม ทำไมอยู่ จะทนเพื่ออะไร มีแต่เสียใจ จะมัวทนอย่างนี้ทำไม ทำไมอยู่ จะทนเพื่ออะไร...มีแต่เสียใจ   Create Date : 05 ตุลาคม 2549     0 comment Last Update : 7 ตุลาคม 2549 3:38:34 น.     Counter : 662 Pageviews.   Share Tweet

Ice ศรัญยู วินัยพาณิชย์ - ทำไมต้องทรมานตัวเอง เธอทำบางคนติดอยู่ในวังวน มีใจให้เธอจนแทบจะบ้าตาย ทั้งๆ ที่รู้ ว่าเธอนั้นมีใคร แต่ใจมันก็ยังจะไปรักเธอ แต่จะห้ามใจยังไง จะฝืนใจยังไง มันหลวมใจให้เธอ ไปหมดแล้ว มันจะผิดหวังหรือยังไง หยุดรักเธอยังไง จะทางไหนมันก็ดูหมดวี่แวว ทำไมต้องทรมานตัวเองอยู่อย่างนี้ ทางออกและจุดหมายไม่มี เลยสักทาง อยากตื่นขึ้นมาแล้วพบตัวเอง ได้ลืมทุกๆ อย่าง ฉันต้องทนปวดร้าวทรมาน...ไปเพื่อใคร เธอมีคนดี คู่ควรข้างกายเธอ อย่าไปทำให้เธอ นั้นต้องวุ่นวาย ในความเป็นจริงก็ควรจะดีใจ แอบอิจฉาเขาไปทำไมนะเรา แต่จะห้ามใจยังไง จะฝืนใจยังไง มันหลวมใจให้เธอ ไปหมดแล้ว มันจะผิดหวังหรือยังไง หยุดรักเธอยังไง จะทางไหนมันก็ดู หมดวี่แวว ทำไมต้องทรมานตัวเองอยู่อย่างนี้ ทางออกและจุดหมายไม่มี แม้สักทาง อยากตื่นขึ้นมาแล้วพบตัวเอง ได้ลืมทุกๆ อย่าง ฉันต้องทนปวดร้าวทรมาน...ไปเพื่อใคร ทำไมต้องทรมานตัวเองอยู่อย่างนี้ ทางออกและจุดหมายไม่มี แม้สักทาง อยากตื่นขึ้นมาแล้วพบตัวเอง ได้ลืมทุกๆ อย่าง ฉันต้องทนปวดร้าวทรมาน...ไปเพื่อใคร ฉันต้องทนปวดร้าวทรมาน...ไปเพื่อใคร   Create Date : 05 ตุลาคม 2549     0 comment Last Update : 5 ตุลาคม 2549 14:02:53 น.     Counter : 412 Pageviews.   Share Tweet

Aof ปองศักดิ์ รัตนพงษ์ - คนเดิมที่แตกต่าง เธอเหมือนเป็นเธอคนเดิม ใบหน้าเธอคือคนเดิม มีใครจะมองข้างในว่าเธอไม่ใช่คนเดิม แต่คงจะมีเพียงฉัน รู้สึกว่าคนคนนี้ไม่ใช่เธอ...ไม่เหมือนเธอ คำพูดที่ฟังแตกต่าง ทีท่าที่ทำห่างๆ ปิดบังอารมณ์ข้างในอะไรลึกๆ สักอย่าง บางทีในใจอยากถาม ว่ายังจำกันได้ไหม นี่ฉันไง...ที่ไว้ใจ..ที่รู้จักกัน อย่าปล่อยให้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ข้างหน้าเธอ โดยที่ไม่รู้ว่าเธอเห็นฉัน แค่เป็นใคร อยากเพียงแค่รู้ว่าเธอรักฉัน หรือเตรียมทำลายหัวใจ ก็เพียงไม่ค่อยแน่ใจว่านี่หรือเธอ มองฉันสายตาประหลาด รอยยิ้มยิ่งดูประหลาด จากคนที่เกินคุ้นเคยกลับทำให้ฉันหวาดๆ มีเธอคนเดียวที่เหลือที่ทำให้ยังมีฉัน ถ้าถึงวัน เธอทิ้งกัน คงรับมันไม่ไหว อย่าปล่อยให้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ข้างหน้าเธอ โดยที่ไม่รู้ว่าเธอเห็นฉัน แค่เป็นใคร อยากเพียงแค่รู้ว่าเธอรักฉัน หรือเตรียมทำลายหัวใจ ก็เพียงไม่ค่อยแน่ใจว่านี่หรือเธอ เธอเหมือนเป็นเธอคนเดิม ใบหน้าเธอคือคนเดิม มีใครจะมองข้างในว่าเธอไม่ใช่คนเดิม แต่คงจะมีเพียงฉัน รู้สึกว่าคนคนนี้ไม่ใช่เธอ ไม่เหมือนเธอ ไม่ใช่คนเดิม ไม่เหมือนเธอ....ไม่ใช่คนเดิม....   Create Date : 05 ตุลาคม 2549     0 comment Last Update : 5 ตุลาคม 2549 13:52:39 น.     Counter : 556 Pageviews.   Share Tweet

ลานนา คัมมินส์ - จ้องตากับความเหงา ในค่ำคืนที่เหว่ว้า ฉันนั่งจ้องตากับความเหงา ชีวิตว่างเปล่า ไม่มีใคร โลกของฉันมันเปลี่ยนสี ตั้งแต่เขาทิ้งฉันไป และฉันก็เหลือแค่ใจร้าว ๆ จะคิดถึงคำว่ารัก ที่เลยผ่านไปให้มันคุ้น ให้ใจเคยอุ่นคุ้นความหนาว จะอย่างไรก็ช่างมัน ก็จะคิดถึงวันเก่าดูซิ น้ำตาจะมีเท่าไหร่ เมื่อมันเหงาก็ต้องเหงา ยังไงต้องทน ถนนของความเดียวดายยังอีกไกล เมื่อมันเหงาก็ต้องเหงา ต้องอยู่ให้ได้ ชีวิตต้องเดินต่อไป ขาดเขาแล้วมันจะตาย ให้รู้ไป ในค่ำคืนที่เหว่ว้า ฉันนั่งจ้องตากับความเหงา ยอมรับความเศร้า ไม่ไปไหน บอกตัวเองตั้งแต่นี้ ไม่มีเขาไม่เป็นไร จากนี้ต้องทำหัวใจให้ชิน เมื่อมันเหงาก็ต้องเหงา ยังไงต้องทน ถนนของความเดียวดายยังอีกไกล เมื่อมันเหงาก็ต้องเหงา ต้องอยู่ให้ได้ ชีวิตต้องเดินต่อไป ขาดเขาแล้วมันจะตาย ให้รู้ไป ในค่ำคืนที่เหว่ว้า ฉันนั่งจ้องตากับความเหงา ยอมรับความเศร้า ไม่ไปไหน บอกตัวเองตั้งแต่นี้ ไม่มีเขาไม่เป็นไร จากนี้ต้องทำหัวใจให้ชิน ชีวิตมันเหงาเพียงใด ก็ต้องชิน   Create Date : 05 ตุลาคม 2549     2 comment Last Update : 5 ตุลาคม 2549 12:10:06 น.     Counter : 1455 Pageviews.   Share Tweet

Aof ปองศักดิ์ รัตนพงษ์ - ชั่ววูบเท่านั้น ชั่ววูบเท่านั้น แค่เวลานาทีที่คนได้เจอะกัน ชั่ววูบเท่านั้น แค่ชั่วโมงคงพอให้คิดจะชอบกัน หนึ่งวันที่เจอ ก็คงนานพอจะเอาไปฝัน และแล้วทุกเรื่องก็เริ่มจากตรงนั้น จากวันที่เจอ ไม่กี่วันกลายเป็นคนรักกัน ก็เกิดง่าย ๆ ง่ายดายอย่างนั้นเลย.... แต่แปลกมาก เมื่อคิดจะลืม เลิกรักใครสักคน ใครคนนั้นก็ยังเหมือนผจญมาคอยหลอกหลอนในใจ ลืมยาก ใช้เวลา....จะนานสักเพียงไหน อาจจะนานจนตายก็ยังไม่อาจจะลืม ชั่ววูบเท่านั้น ที่มันทำให้ชีวิตคนต้องเปลี่ยนไป ชั่ววูบเท่านั้น ทำให้วันเดือนปีที่เหลือต้องเศร้าใจ หากทำได้จริง อยากให้เธอไม่เคยเจอฉัน ก็เพราะว่าเรื่องมันเริ่มจากตรงนั้น จากวันที่เจอ ไม่กี่วันกลายเป็นคนรักกัน ก็เกิดง่าย ๆ ง่ายดายอย่างนั้นเลย.... แต่แปลกมาก เมื่อคิดจะลืม อยากแค่ลืมหน้าเธอ แต่ว่าฉันยังฝันละเมอยังคอยหลอกหลอนในใจ ลืมยาก ใช้เวลา....จะนานสักเพียงไหน อาจจะนานจนตายก็ยังไม่อาจจะลืม ฉันพลาด ฉันเริ่ม เริ่มมันง่ายไป ก็ไม่คิดว่าฉันต้องพบอะไรยากเย็นอย่างนี้ ลืมยาก ใช้เวลา....จะนานสักเพียงไหน อาจจะนานจนตายก็ยังไม่อาจจะลืม....   Create Date : 02 ตุลาคม 2549     0 comment Last Update : 2 ตุลาคม 2549 2:06:04 น.     Counter : 539 Pageviews.   Share Tweet