รักแม่.. นะ
รักแม่.. คำคำนี้ แม่เราเคยได้ยินจากปากเราเองมากี่ครั้งนะ
คงอาจจะนับครั้งได้.. ไม่ใช่ไม่รักแม่ .. รักนะ .. แต่ไม่กล้าบอก (เอ๊ะ สโลแกนคุ้นๆ) แต่พอได้พูดไปแล้ว ก็รู้สึกน่ารักดี อย่างน้อยมันก็เป็นอะไรน่ารักๆที่จะทำให้แม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างนึง เดี๋ยวนี้ก็เลยพูดคำนี้มากขึ้น .. ตามโอกาส แล้ววันนี้ก็วันแม่ .. นี่แหละ โอกาสที่จะพูดคำนี้ เมื่อก่อนเคยพูดคำนี้ แล้วแม่ก็ทำเป็นไม่สนใจ รู้หรอกว่า เขิน =^^= แต่เดี๋ยวนี้ พอเราไปอยู่หอ กลับมาเจอแม่แค่ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ แม่คงคิดถึงเราเนอะ แอบละอายใจ .. ตอนอยู่หอ แทบจะไม่ได้โทรกลับมาบ้านเลย ก็แม่บอกว่า ไม่ต้องโทร ไม่มีอะไรต้องคุย เราก็เลยไม่ได้โทร แล้วนานเข้า แม่ก็บอกว่า เราหลุดโลก ลืมบ้านไปแล้ว จำไม่ได้ว่าดูมาจากข่าวช่อง3 ช่วงคำคมจากทางบ้าน หรือว่า ฟังจากเพลง หรือว่า อ่านจาก sms ตามรายการทีวี คำที่ว่า "แม่ก็เหงาเป็น" ..เราอึ้งเลย.. ขอโทษนะคะ แม่ ต่อไปนี้จะโทรไปหามากขึ้นนะ ทุกเวลาจะอยู่กับแม่ให้นานที่สุด ก็รักแม่นี่นา วันนี้ เราเอาดอกมะลิประดิษฐ์ที่ซื้อจากที่เพื่อนในกลุ่มเอามาช่วยขายช่วยซื้อ เอามาติดที่เสื้อแม่ ตอนก่อนออกจากบ้านพาแม่ไปเที่ยว แม่บอกอายคน แต่เราก็คะยั้นคะยอ แม่ก็เลยติด แล้วก็ติดทั้งวันเลย แล้วก็ วันนี้ ก็แอบอ้อน บอก "รักแม่" ..ที่แปลกไปก็คือ แม่ถามว่า จริงรึเปล่า? แล้วยังบอกว่า รักแฟนมากกว่า (แม่.. หนูยังไม่มี้!!) รู้ว่าแม่เขิน แต่แม่เปลี่ยนวิธีเขิน รับคำว่า"รัก"จากเรามากขึ้น อาจเพราะว่า เราบอกรักแม่บ่อยขึ้น แม่ก็ฟังคำรักจากเราบ่อยขึ้น พอต่างฝ่ายเริ่มไม่เขิน .. เรากับแม่ ก็เปิดใจ และรู้สึกใกล้กันมากขึ้น.. รักแม่นะ รักทุกวันแหละ (รักพ่อด้วย อย่างอน อิอิ) Updated ครั้งใหม่
ช่วงนี้ยังอยู่ในช่วงปิดเทอมอยู่ ก็เลยยังพอมีเวลาว่างมาขีดๆเขียนๆ นั่งนึกๆอะไรมาอัพเดทบล็อกบ้าง
blog ใหม่ที่อัพเดทช่วงนี้ ก็คือ "บันทึกจากห้วงอารมณ์" "////www.bloggang.com/viewblog.php?id=siengyee&group=3" อันได้มาจากความคิดในช่วงนี้ที่ไปร่วมกิจกรรมรับน้อง และกิจกรรมมากมายจากรุ่นพี่ ก็เลยทำให้เจออะไรใหม่ๆ ซึ่งพอนึกอะไรได้ ก็จะเอามาเขียนลงในบล็อก เพื่อให้บล็อกมีอะไรอัพเดทซะมั่ง อาจจะเขียนมั่ว อ่านไม่เข้าใจ ก็เพราะเป็นบันทึกจากห้วงอารมณ์ ที่นึกอะไรก็เขียนไปยังงั้นค่ะ : ) ก็จะพยายามฝึกเรียบเรียงความคิดสู่ความเรียงต่อไป ขอบคุณทุกท่านที่หลงเข้ามาอ่าน และขออภัยที่ทำลิงค์ไม่เป็นค่ะ อิอิ  บันทึกเล็กๆ ประจำวันที่ 5 พฤษภาคม 2548
สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
ก่อนอื่นขอแสดงความชื่นชมกับเพื่อนๆทุกคนที่ได้พยายามกันมาอย่างสุดความสามารถ ขอแสดงความยินดีกับเพื่อนๆที่สมหวัง และขอเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆที่ไม่พอใจกับผลที่ออกมา ทุกคนนะ * * * * * * วันนี้เซียงยี้ไปงานรับน้องที่ม.เกษตรมาค่ะ คนเยอะมากกก อากาศก็ร้อนอบแทบจะสลบไสล แหม.. เห็นจากข่าวในทีวีมันสู้ของจริงไม่ได้เลย เสียงแรกที่ได้ยินทันทีที่ก้าวย่างเข้าสู่เขตเต้นท์แสดงบอร์ดรายชื่อ ก็คือ เสียง ตุมๆๆกรี๊ดดดฮิ้วตึงตังตุมตะตุ่มตุมตุมเอ้าเฮ้เอ้าเฮ้ตุมๆๆฉาบๆๆๆ -_-" ใช่ค่ะ นี่แหละ คือเสียงแรก เซียงยี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอันไหนคือเสียงแรกสุด แต่ทุกเสียงมันดังรวมกัน และดังมากกก ยืนสยองกันอยู่นอกบริเวณ ก็ทำใจกล้าเดินเข้าไป โอ้ .. ร้อนค่ะ ร้อนมาก คุณอาจจะนึกจินตนาการเหตุการณ์คนเหยียบกันตายได้สมจริงที่สุดจากที่นี่ อยู่ได้ไม่นาน แต่ละคน เหงื่อก็ผุดๆ ไม่สบายตัวเป็นอย่างมาก แต่อะไรมันก็ยับยั้งความตื่นเต้นวันนี้ไม่ได้ เห็นพี่ๆจากหลากมหาลัยหลายคณะคละสีสัน เค้าร้องเฮ้ ร้องเย้ เต้นกันมัน สัมภาษณ์รุ่นพี่ก็ทราบว่า เค้ามากันตั้งแต่เมื่อคืน จนถึงวันนี้ยังไม่ได้นอนกันเลยค่ะ (ไม่ต้องนอนก็คึกคักกันได้ซะขนาดนี้) เดินไปแต่แรกก็เห็นป้ายคณะตัวเอง.. "น้อง เสื้อมั้ยคะ ซื้อเสื้อหน่อย" "น้อง สมุดก็มีน้อง ลายน่ารัก เล่มละ20 ใช้จด ใช้พัด ใช้บังแดด สารพัดประโยชน์" เอ่อ.. พี่คะ เอาไว้เดี๋ยวมาใหม่ละกัน ก็เลยเดินผ่านคณะไป แต่ว่า ที่ขายยังเงี้ย ตลอดทางเลยง่ะ คนก็เบี๊ยดเบียด ก็มีมาเร่ขายกันเบียดๆยังงั้น ไปยืนรอเพื่อนๆเข้าซุ้มของแต่ละคน แล้วก็พากันไปซุ้มของอีกคน..อีกคน.. จนเซียงยี้ได้กลับมายังซุ้มคณะอีกที ลองตรวจรายชื่อตัวเองที่บอร์ดคณะ .. ไม่มีชื่อ!! เพราะติดรับตรง ไม่ได้ผ่านสกอ.น่ะเอง แหะๆ ก็ไปให้พี่บูมๆให้ อิอิ เขิน ขำอ่ะ แล้วก็ไปซุ้มใหญ่ในหลืบอันไกลโพ้น ไปเขียนชื่อตัวเองเอาของที่ระลึกกะปฏิทินกิจกรรมของม. แอบมองว่าในซุ้มเค้าทำไรกัน ก็เห็นยืนเป็นวง ร้องเพลงๆ อะไรไม่รุ ก็รีบออกมา เพราะเพื่อนๆรออยู่ เกรงใจพวกมัน เกือบหลงหาทางออกไม่เจอแน่ะ เมื่อยขาเลย แต่ก็มันดี (ละมั้ง ไม่ค่อยได้ทำอะไรเลยง่ะ) เอ้า ฝากถึงน้องๆ (วันนี้ทำให้สำนึกว่า ตัวเอง...แล้ว..)ก็ สู้ๆกันนะคะ คุณน้องๆทั้งหลาย ระบบของน้องๆเป็นยังไง พี่ก็ยังงงๆ แต่ก็สู้ๆนะ โชคดีจ้า อิอิ ..ในที่สุด รุ่น"หนูทดลอง(ที่เท่าไหร่)"ของชั้นก็เอนท์เป็นรุ่นสุดท้าย (รึเปล่า .. อนาคตมันไม่แน่นอนละ เฮ้อ..) Update บันทึก ไปเยือนตงง้วน ภาค 3
ตอนนี้ก็ทำการ update บันทึกการเดินทาง เรื่อง "ไปเยือนตงง้วนภาค 3" แล้วนะคะ
เรื่องราวกำลังเข้มข้น (??) ดำเนินไปถึงครึ่งวันแรกแล้วค่ะ แล้วจะทยอยมาอัพเพิ่มเรื่อยๆ (เหนื่อย..-_-") เขียนเองยังรู้สึกว่า อะไร(ฟะ)เนี่ย น้ำเยอะจิงๆ แฮ่.. ก็คือ เซียงยี้เขียนบันทึกไม่เป็นค่ะ แต่คิดว่า อยากเขียนมันให้เยอะๆ เวลากลับมาอ่านจะได้จดจำความประทับใจเหล่านี้ได้ทุกวินาที ขอบคุณผู้ที่หลงเข้ามาทุกท่าน หากมีคำแนะนำจากผู้เยี่ยมชม ก็ขอน้อมรับ เพื่อจะได้นำไปปรับปรุงให้ blog ของหนูมีสาระมากกว่านี้ค่ะ อิอิ update blog : บันทึกการเดินทาง
หลังจากที่ทำการสร้างกลุ่มblogอันแรกไป
ก็มานั่งคิดว่า แล้วเราจะเอาอะไรมาใส่ในblogอีกดีล่ะ ลองไปแอบแวบๆดูblogของท่านอื่นๆ แล้วอยู่ๆก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมา เฉกเช่น หยาดฝนในยามแล้ง (???) คือนึกได้ว่า ตัวเองเคยทนทุกข์ทรมานจดบันทึกการเดินทางที่เคยไปเที่ยวตอนปิดเทอมเอาไว้ ก็เลยคิดว่าจะเอามาใส่ในblogนะคะ แรกเริ่มก็ เป็นบันทึกเรื่อง "ไปเยือนตงง้วน ภาค 3" ก่อนแล้วกัน ตอนนี้สร้างกลุ่มblogไว้ก่อน แล้วจะเอาตัวบันทึกมาลงทีหลังค่ะ ขอบคุณที่ทนอ่านค่ะ อิอิ |
เซียงยี้
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog
|
||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||
