• เหม่ยอิง...มาคร๊าบ

แจ่บๆๆทำไปกินไป ไม่น่าเชื่อว่าจะเรียนอาหารไทยมาได้ 2 เดือนแล้ว เดือนกุมภาก็ต้องไปฝึกงาน ที่ยังเลือกไม่ได้ว่าจะไปที่ไหนดี เน้นเอาโรงแรมที่ใกล้บ้านที่สุด หรือจะไปโรงแรม 5 ดาวชื่อดังดี เหนื่อยกระซิกๆๆ เหมือนตัวเองยังทำอะไรไม่ค่อยเป็นเลย เริ่มตั้งแต่ 0 จากคนที่ทำอาหารไม่เป็นเลย แม้แต่ใบกระเพรากับใบโหระพายังแยกไม่ออก ผ่านมา 2 เดือน ก็ได้เรียนรู้อะไรตั้งเยอะ มาตรฐานคนเราไม่เหมือนกัน พื้นฐานคนเราก็ไม่เหมือนกัน มาเรียนแรกๆแอบกดดัน เพราะเห็นแต่ละคนมาเรียน ภูมิหลังดีน่ากลัวมาก มาจากต่างประเทศ เพื่อมาเรียนเอาชั่วโมงเพื่อมาเก็บใบมาตรฐาน บางคนท่องโลกของอาหารมานาน บางคนทำงานครัวในโรงแรมมาแล้ว แล้วก็ยังมีคนที่สอบผ่านมาตรฐานแล้ว แต่มาเรียนเอาความรู้และเคล็ดลับ อู้ยยกดดัน สำหรับคนอย่างฉันวันที่ไปสอบยังต้องไปเดินตลาดถามแม่ค้าว่านั่นผักอะไรนี่ผักอะไร อยากจะร้องไห้ จำได้ว่าวันที่ลงครัวครั้งแรก ทำน้ำพริกกะปิ เมนูที่คนอื่นๆบอกว่าง่ายแสนง่าย ฉันแทบลมใส่ ไม่รู้จะเด็ดชะอมยังไง ทอดปลาทูแบบไหน เพิ่งจะมารู้อีตอนนี้แหละว่า น้ำพริกกะปิ ทำยังไงให้ขึ้นเงาแวววาว ให้ตายเส่ะมันต้องขนาดนี้เชียวหรือ แรกๆจุดเตาแก้สแบบเตาฟู่ยังไม่เป็นเลย ให้เพื่อนจุดให้แล้วตัวเองไปหลบซะไกล ครูก็เหมือนจะแกล้ง เห็นเรากลัว ก็ให้จุดเตาเองทุกทีสิน่า ยิ่งตอนที่ต้องเซียเนื้อแทนการย่างไฟบนกระทะแล้วให้ไฟมันลุกพรึ๊บๆๆในกระทะ กี๊ซซซ กลัวไฟครอกตาย ตอนนี้เหรอ ไม่กลัว ฮ่าๆๆ มาเล๊ยยย แต่เรื่องอาหาร ก็ลองผิดลองถูกอยู่นั่นแหละ บางอย่างทำแล้วก็ทิ้ง กินไม่ได้ หมาไม่แดก แล้วก็ทำใหม่ซ้ำๆ มันก็มีผิดบ้างถูกบ้างเกินสูตรบ้าง ครูก็ลิ้นทองจริงๆ ใส่อะไรเกินสูตรผิดสูตรเป็นรู้หมด ให้ตายเส่ะ นี่ก็เพิ่งจะสอบอาหารเหนือไปหมาดๆ กลิ่นอายความกดดันยังไม่จางหาย เวลา 3 ชั่วโมง ต้องทำให้เนื้อในแกงฮังเลเปื่อย อาหารทั้งหมดต้องเสร็จพร้อมเสริฟพร้อมจัดโตกให้สวยงามในเวลาที่กำหนด อาหารอันประกอบไปด้วย 1 แกงฮังเล ที่ต้องใช้เวลาในการเคี่ยวให้เปื่อยนานม้ากกกกก 2 ตำมะเขือ เมนูแสนง่ายแต่อร่อยยาก 3 น้ำพริกหนุ่ม 4 ลาบเหนือ 5 ไส้อั่ว ยัดไส้กันจนมือเหลืองเล็บเหลืองไปตามๆกัน -*- 6 แคบหมู ที่ต้องทอดนานแสนนาน ต้องเอาใส่ในกะทะแล้วร้อนไปพร้อมๆกับน้ำมัน ได้สะเก็ดแผลจากน้ำมันกระเด็นมาที่หัวตา 1 จุดใต้ตา 1 จุด ข้างแก้มอีก 1 จุด แง๊ เสียโฉม ทุกอย่างมีแต่วัตถุดิบให้โขลกน้ำพริกกันเอาเองหมด เหนื่อยซิกๆ แต่ชินซะแระ กล้ามขึ้นเป็นมัดๆ พร้อมพุงย้วยขึ้นเรื่อยๆ เรียนไปกินไป น้ำหนัดพุ่งมา 5 โล พรวดๆๆ ชนะเลิศ!!! และรวมอาหารเซตของว่างที่ทำมาแบบมั่วๆ บางอันทำไว้ไม่ได้ถ่าย บางอันทำออกมาแล้วไม่ได้ดีเหมือนหน้าตา คริๆ แต่ก็ยังจะถ่ายไว้เพื่อเตือนความทรงจำ ฮ่าๆๆ   Create Date : 15 ธันวาคม 2551     Last Update : 16 ธันวาคม 2551 0:09:47 น. Counter : 572 Pageviews.   0 comment Share Tweet

แอ่วลำปาง เมื่อวาน ไปเที่ยวลำปางกับเพื่อนที่เรียนอาหารไทยเป็นครั้งแรก สนุกกว่าที่คิดไว้เยอะ แต่ละคนที่ไปด้วยกัน ล้วนแล้วแต่เป็นเด็กดี หนีแม่ หนีแฟนเที่ยวกันถ้วนหน้าสมาชิกของเราทั้ง 6 คนประกอบไปด้วย... พี่ปู หนีแม่เที่ยวตอนอายุ 30 กว่าๆ ด้วยการโกหกแม่ว่า จะไปช่วยงานสาธิตการทำขนมที่พืชสวนโลก ใส่ชุดทำครัวออกมาจากบ้านเลยเพื่อความเนียน มีพร๊อพประกอบฉากครบถ้วน ฮา!! พี่เต๋อ ชายอายุ 33 ปี หนีแฟนเด็ก รุ่นลูก มาเที่ยวกับเราในครั้งนี้ และอ้างกับแม่และแฟนว่า ไปปลูกต้นไม้วันพ่อ กับทางศูนย์ อิอิ สมุย ชายอายุ 30 หมาดๆ เพื่อนในแก้งค์แมว บอกแฟนสาวขาวหมวยว่าจะไปออกบูทของศูนย์วันพ่อแห่งชาติ อื้มมมม แหล่ม!! น้องแนน มีแฟนมาคอยขับรถให้ งื้ดๆ อิจฉาว้อย และฉัน นังเหม่ยอิง ไม่ได้โกหกใครไม่มีแควนให้โกหก แม่ก็ตัดหางปล่อยวัดไปแระ แต่หนีลูกสองตัวเที่ยว อย่างหน้าชื่นตูดบาน(กรูอ้วนนี่หว่า) 9 โมงกว่าๆ เราขับรถออกจากเชียงใหม่ เพื่อไปรอน้องแนนกะคุณแฟนที่ปั๊ม ปตท ลำพูน ระหว่ารอ อีชั้นก็โดนดูดเข้าไปในร้านแตงโม ได้ผ้าพันคอมา 1 ผืน(จนได้)กว่าจะได้ออกจากลำพูนปาไป 10 โมงกว่าแล้ว แต่ด้วยโชเฟอร์ติงผีอย่างคุณสมุย อัด 140 ลงดอยขุนตาน แม่เจ้าว้อย!!! รถตรูไม่มีประกันชั้น 1 นะเฟร้ยย เพียงไม่กี่อึดใจ ถึงศูนย์อนุรักษ์ช้างไทย (แต่เล็บแทบขบเพราะช่วยเบรค) ชอบรูปนี้จัง ช้างน้อยอายุ 30 วันกำลังดูดนมแม่ช้าง ออกจากศูนย์อนุรักษ์ช้างแล้ว เราก็มาหาอะไรยัดท้องกัน กวยเตี๋ยวลูกทุ่งที่ห้างฉัตรนั่นเอง ฮว่าๆๆ ลูกชิ้นหย่ายม้ากกกกก ดูจากขนาดไซส์ หุๆ แล้วก็เดินทางต่อไปแจ้ซ้อน ไปน้ำตก เล่นกันไปเล่นกันมา อยากแกล้งเค้า ทำเป็นผี ปี๋หลอกๆๆวิญญาณหลอน รูปออกมา น่ากลัวโคตร เพิ่งรู้ว่าตัวเองเหมือนผีก็คราวนี้แหละ -*- ชัตเตอร์กดติดวิญญาณหลอน เหนื่อยๆคอแห้งแวะดื่มน้ำ(ตก) ไปอาบน้ำแร่ แช่ไข่ ขากลับไม่ได้กลับทางเดิม ไปทางที่เรียกว่าโคตรป่าโคตรเขา และโคตรโค้งเลย แถมคนขับมันซิ่งได้ใจจริงๆ เป็นครั้งแรกที่เมารถ หมดสภาพ อ้วกกระจาย กระซิกๆๆ   Create Date : 06 ธันวาคม 2551     Last Update : 6 ธันวาคม 2551 11:44:44 น. Counter : 1125 Pageviews.   2 comment Share Tweet

เหนื่อยทุกวันนี้...เพื่อแมว หลังจากที่ได้มีโอกาสไปเดินถนนคนเดิน แล้วได้บังเอิญเจอพี่ 2 คน ที่มารับบริจาคช่วยเหลือแมวจรแถวๆหน้าสถานีตำรวจ เลยได้มาพูดคุยกัน ตามประสาคนรักแมวเหมือนกัน ก็ได้ทราบว่าพี่เค้า ต้องรับเลี้ยงแมวจำนวนมาก ทั้งแมวไร้บ้าน แมวพิการ แมวป่วย ซึ่งก็เป็นภาระเรื่องค่าใช้จ่ายที่ตามมาอีกมากมาย แต่ด้วยใจที่เมตตา ถึงแม้ว่าเค้า 2 คน จะไม่ได้ทำงานประจำและมีรายได้ที่แน่นอน แต่ก็มีจิตใจเมตตา ไม่มีบ่นเหนื่อย หรือท้อใจแม้แต่คำเดียว แววตาเค้ามีความหวังตลอดเวลาที่จะดิ้นรนช่วยเหลือ แมวๆ สัตว์ร่วมโลก อย่างเต็มใจ แล้วฉันล่ะ กลับมาถามตัวเอง ที่บ่นเหนื่อย บ่นๆอยู่ทุกวันนี้ ฉันทำเพียงแค่เศษเสี้ยวหนึ่งของเค้าด้วยซ้ำ ทำไมฉันบ่นเหนื่อย บ่นเซ็ง กะอีแค่เลี้ยงแมวตัวเอง 2 ตัว ที่ซนเป็นลิง ฉันก็เหนื่อยซะแล้วเหรอ ฉันดูแลแมวจรแค่ 8 ตัวในปกครอง ฉันก็บ่นเหนื่อยที่จะต้องตามเก็บอ้วก จะต้องคอยลุกขึ้นมา ห้ามแมวตีกันตอนดึกๆ ฉันก็บ่นเซ็งแล้วเหรอ?? มันเทียบกันไม่ได้กับเค้า 2 คนเลยด้วย แล้วฉันจะบ่นทำไม ฉันคงไม่มีกำลังทรัพย์มากพอที่จะช่วยพี่เค้าได้ แต่ฉันมีสองมือและสมอง อันน้อยๆ ที่พอจะช่วยเค้าได้นี่นา ตอนนี้สิ่งแรกที่นึกได้ก็คือ ปรับปรุงรูปถ่ายที่พี่เค้ามีอยู่ทั้งหมด มาเป็นโปสการ์ด เพื่อที่จะขายเอาเงินมาช่วยแมว ซึ่งแบบเก่าๆ มันเพียวอาร์ต(ตัวแม่)เหลือเกิน เป็นรูปถ่ายของแมว ที่ถ่ายจากกล้องคอมแพค แล้วอัดจากร้านถ่ายรูป ถ้าเราเอามาทำเป็นโปสการ์ด มันจะขายได้ดีกว่าที่เป็นรูปเพียวอาร์ตไหม เมื่อมันเป็นโปสการ์ดแล้ว เอามาขายที่ถนนคนเดิน มันก็ต้องมีตราปั๊มที่แสดงถึงความเป็นเชียงใหม่น่ะสิ เพื่อให้คนเขียนโปสการ์ด เค้าจะได้ปั๊ม เพื่อแสดงตำแหน่งที่มาของโปสการ์ดแผ่นนั้น คิดได้ประการนี้แล้วก็ไม่รอช้าที่จะทำ หวังว่าคงจะเป็นลู่ทางในการอัพเกรด รูปถ่าย ให้มันน่าสนใจขึ้น ถ้าใครผ่านไปที่ถนนคนเดินวันอาทิตย์ แถวหน้าสถานีตำรวจ เห็นผู้หญิง 2 คนนั่งขายโปสการ์ดเพื่อช่วยแมว ก็อย่าลืมไปอุดหนุนนะคะ เพราะเงินทุกบาทที่ได้ จะไปช่วยชีวิตแมวอีกหลายชีวิตที่บ้านรักแมวแห่งนั้น   Create Date : 21 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 21 พฤศจิกายน 2551 21:52:21 น. Counter : 2305 Pageviews.   1 comment Share Tweet

จะให้ทำก็ทำได้ ช่วงนี้ไม่มีเวลามาเล่นพันทิบมากมายเช่นแต่ก่อนนัก เพราะว่าไปเรียนทำอาหารไทย ที่คนไทยทุกคนควรจะเรียน เป็นหลักสูตรประจำชาติ ทีแรกกะว่า แค่จะไปเรียนเพื่อทำอาหารให้เป็น แล้วเป็นไงล่ะ ได้เรียนหมดเลย ตั้งแต่งานใบตอง งานแกะสลัก และอาหาร ของว่าง เห้อ~~มันชักจะมากเกินที่คนอย่างฉันจะรับได้แระ -*- สุดท้าย ก็ทำได้อย่างเหลือเชื่อ   Create Date : 20 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 20 พฤศจิกายน 2551 22:00:52 น. Counter : 1123 Pageviews.   2 comment Share Tweet

โดนแต่เช้าเลยตรู อ่ะแอ่มๆ เอาหน่อยละกัน ถือว่าลองของใหม่(ใหม่ของฉานเก่าของคนอื่น) จริงๆแล้ว เป็นพวกสมาธิสั้น อ่านวิธีทำก็ยิ่งงง เค้าใช้กันยังไง นี่ถ้าเช้านี้ไอ้เงี้ยวไม่ลูกขึ้นมาค้นขยะ ก็คงไม่ได้มานั่งเล่นเนต เปิดดูโน่นนี่แล้วก็ไม่มีBlog นี้ขึ้นมา ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณยัยน้ำเงี้ยว ลูกสาวตัวป่วน ที่เป็นแรงบันดาลใจ มานั่งทำอะไรที่ไม่เคยคิดว่าจะทำ การมีลูกเป็นแมวนี่ มันช่างปวดหัวซะจริงๆ ต้องตื่นเช้าทั้งที่ไม่อยากตื่น ด้วยวีกรรมทำเพื่อแม่ซะจริงๆ เช้านี้ฉันต้องลุกมากี๊ซซซซ กะหล่อน เพราะคุ้ยขยะซะเละ กระจายไปทั่วห้อง เพื่อจะเอากระดูกไก่ย่างในถังเพียงชิ้นเดียว (มรึงอดอยากอะไรนักหนาฟระ) พอเห็นว่าลูกหิว ก็เลยเวฟไก่ย่างห้าดาวให้กิน อุตส่าห์เลือกเนื้ออกขาวๆ บรรจงฉีกใส่ชามให้ แต่มันเมิน แล้วที่เมิงค้นขยะเพื่อเอากระดูกเนี่ย หมายฟามว่าไงฟระ!! อีลูกวอก อ๊ะสปิริตความเป้นแม่(แมว)สูง สงสัยไม่ชอบ เปิดอาหารเปียกให้กิน เทใส่ชาม เวฟซะหน่อยเพื่อความหอม แง๊วๆๆๆ(เสียงแมวร้อง) วุ้ย!! ได้ผล แค่ตอนเวฟมันยังได้รับความนิยมซะขนาดนี้ พอเอาวางให้กิน ตัวละถาด นินจา ค่อยๆเล็มอย่างเรียบร้อย แต่...น้ำเงี้ยวกินอย่างตะกละ หัวโยกเป็นร๊อคเกอร์สาวเลยทีเดียวเชียว ระหว่างที่ลูกกินกันอย่างบ้าคลั่งนั้น สถานะแม่มัน คือ หลับต่อไม่ลงแล้ว กี๊ซซๆๆ แก!! เลยมาทำความสะอาดเศษขยะที่มันคุ้ยจนกระจายเต็มห้อง กวาดถูสะอาดเอี่ยมอ่อง ด้วยเดทตอล เหยียบพื้นดังเอี๊ยดๆๆ สะใจ ฮว่าๆๆ เปิดคอมเพื่อเชคเรทติ้งใน hi5 สักพักได้ยินเสียงแค่กๆๆ กร๊าดดดดดด ค๊อก!! เเอร้ยยย!!! ไอ้เงี้ยวอ้วกคาถาดอาหารเลย ยังค่ะ รัศมีการอ้วกยังไม่เท่านั้น กองแรกคาถาด กองต่อไป แค่กๆๆกร๊าดดดด!! กี๊ซหน้าตู้เย็น เอร้ย!! ตรูเพิ่งถูห้อง กองที่3ตามมาติดๆ แค่กๆๆกร๊าดดด หน้าโต๊ะทีวี กลิ่น ไม่ต้องบรรยาย คาวกระจายเต็มห้อง หื้อๆๆแกทำลาย ฝันหวานในเช้าวันฝนพรำของชั้นแล้วยังจะมาทำร้ายจิตใจชั้น ด้วยการอ้วกใส่พื้นที่เพิ่งจะถูไปไม่ถึง5นาที กี๊ดๆๆๆๆๆ อยากบีบคอ แต่..ช้าก่อน แง๊ววววว(เสียงหวาน) สบตาแม่มันพร้อมทั้งทำตาเป็นประกายประดุจกวางน้อย เหมือนกำลังจะบอกแม่ว่า หนูไม่ได้ตั้งใจค่ะ ฮึ่ม!! ใครจะทำร้ายลูกตัวเองได้ลงคอล่ะ ก้มหน้าก้มตาเก็บต่อไป และก็ถูพื้นอีกตามระเบียบ ไหนๆก็เหนื่อยแล้ววะคะ ล้างห้องน้ำซะเลยละกัน ระหว่างที่กำลังราดเป็ดขวดม่วงลงพื้นห้องน้ำ น้ำเงี้ยวเจ้าเก่า เกิดสำนึกรักแม่ขึ้นมา เข้ามาตามแม่มันในห้องน้ำ ย่ำน้ำยาล้างห้องน้ำ แล้วก็สะบัดๆๆสใส่เสื้อแม่มัน หันไปดู อ้าว เมิงจะเข้ามาทำไม๊ แง๊วววว น้ำเงี้ยวตอบ (แปลได้ว่าหนูคิดถึงแม่ ) กรรมแระ เท้าเปียกเดี๋ยวไปเลียเท้าตายห่ากันพอดี เลยจับใส่อ่างล้างหน้าล้างเท้าให้ กี๊ซซซ มันกระโดดกางเล็บทั้ง 10 นิ้ว ตะบบที่นมและต้นคอแม่มันอย่างจัง โปรดจินตนาการ ใส่ชุดนอน โนบรา แล้วเล็บจึ๊ก เข้ามาเต็มๆโนมเลยพี่น้อง กี๊ซซ เจ็บเฟร้ย โอ้ย ตรูเจ็บ ถอนเล็บมันออกจากนม มันตะปบฝังเข้าไปใหม่ โช๊ะ!!เข้าที่ปาก กี๊ซซซ เลือดกระฉูด แง๊ๆๆ เล็บแกโดนน้ำยาล้างห้องน้ำมา แล้วเอามาตะปบปากชั้น แง๊ แสบ ดึงหนังคอน้ำเงี้ยวได้ ด้วยความโมโห สุดขีด โยนออกไปนอกห้องน้ำ แล้วรีบล้างปาก เลือดนี่ไหลเป็นทาง กรูอยากจะร้องไห้ เสียโฉมๆๆ แต่ข้าพเจ้า ไม่มีเวลาพร่ำพรรณากับความเจ็บปวดตัวเองมาก เพราะเท้ายัยน้ำเงี้ยว ยังปื้อนน้ำยาล้างห้องน้ำอยู่ รีบคว้าคอมา เปิดน้ำอุ่น ฮึ่ม เมิงไม่ให้ล้างเท้า ตรูอาบน้ำให้เมิงเลยละกัน ฤทธิ์เดชเกรียงไกรแต่เช้าเลยเมิง อิ๊น้ำเงี้ยววววว~~~~~~   Create Date : 01 กันยายน 2551     Last Update : 1 กันยายน 2551 9:22:58 น. Counter : 502 Pageviews.   5 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com