เอ่อ...คิดได้ไง‏ พอดีมีเพื่อนส่งเมล์มาให้ผมฉบับนึง ผมเห็นว่าตลกดีเลยเอามาให้เพื่อนๆอ่านกัน ในวันแรกที่พระเจ้าสร้างโลก พระเจ้าได้สร้างวัวขึ้นคู่หนึ่ง และบอกกับวัวว่า "วันนี้เราได้สร้างเจ้าขึ้นในฐานะของวัว เพื่อทำงานหนักกลางทุ่งนา ท่ามกลางแสงแดดจ้าทั้งวัน แล้วเราจะให้เจ้ามีชีวิตยืนยาว 50 ปี" วัวย้อนกลับว่า "ชีวิตที่ยากลำบากเช่นนี้ จะให้มีอายุยาวถึง 50ปี น่ะหรือ? ฮึ! เมินเสียเถอะ ขอแค่มีอายุเพียง 20 ปี ก็พอแล้วล่ะ เอาคืนไปเลย 30 ปี ถ้าได้ก็โอเค" และพระเจ้าตอบตกลง วันต่อมาพระเจ้าสร้างสุนัขขึ้น และบอกกับมันว่า "เราสร้างเจ้าขึ้นในฐานะของสุนัข หน้าที่ของเจ้าคือ นั่งอยู่ที่ประตูบ้านและเห่าเมื่อมีคนเข้ามา แล้วเราจะให้เจ้ามีอายุยืนถึง 20 ปี" สุนัขได้ฟังก็พูดขึ้นว่า "นั่งเฝ้าหน้าประตูบ้าน 20 ปี! ช่างเป็นชีวิตที่น่าเบื่ออะไรเช่นนี้ ขอคืนชีวิต 10 ปี ก็แล้วกัน" พระเจ้าตอบตกลง วันต่อมาพระเจ้าสร้างลิงขึ้น และบอกกับลิงว่า "เราสร้างเจ้าขึ้นในฐานะของลิง หน้าที่ของเจ้าคือ สร้างความสนุกสนาน และใช้เล่ห์เหลี่ยมของลิงหลอกล่อคนให้หัวเราะ แล้วเราจะให้เจ้ามีอายุยืน 20 ปี" ลิงได้ฟังจึงตอบว่า "อะไรนะ..ทำให้คนหัวเราะ ทำหน้าลิงและเล่ห์กลต่างๆ ตั้ง 20 ปี น่ะเหรอ? ไม่เอาด้วยหรอก ขอคืนชีวิตไป 10 ปี เหลือแค่10 ปี ก็แล้วกัน" พระเจ้าตอบตกลง วันต่อมาพระเจ้าสร้างมนุษย์ขึ้น และบอกว่า "เราสร้างเจ้าขึ้นในฐานะที่เป็นมนุษย์ หน้าที่ของเจ้าคือ กิน นอน เที่ยว เล่นสนุกสนาน โดยไม่ต้องทำงานใดๆ เราจะให้เจ้ามีชีวิต 20 ปี" มนุษย์ได้ฟังก็ต่อรองว่า "ชีวิตที่สบายเช่นนี้ แล้วท่านจะให้เรามีชีวิตแค่ 20 ปี น่ะเหรอ เอาอย่างนี้ดีกว่าเราขอชีวิตที่วัวคืนชีวิตให้ท่าน 30 ปี สุนัข 10 ปี และลิง 10 ปี มาเป็นของเรา เพื่อให้เรามีอายุยืนถึง 70 ปี ตกลงไหม?" พระเจ้าตอบตกลง นั่นเป็นเหตุผลว่า... ทำไมชีวิตของเราในช่วง 20 ปีแรก จึงเต็มไปด้วยความสนุกสนาน กิน นอน เล่น และไม่ต้องทำอะไรมากมาย 30 ปีต่อมา ต้องทำงานหนักทั้งวัน เพื่อสร้างครอบครัว 10 ปีต่อมา เกษียณอยู่ที่บ้าน เฝ้าหน้าบ้าน และตะคอกคนที่ผ่านไปมา 10 ปีต่อมา เป็นปู่/ย่า ตา/ยาย ที่ต้องทำหน้าลิง และเล่ห์กลต่างๆ เพื่อหลอกล่อหลาน! อ่านจบแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาเป็นวัวกันต่อไปนะพี่น้อง อย่าอู้!!!!   Create Date : 25 มิถุนายน 2551     Last Update : 27 มิถุนายน 2551 7:50:35 น. Counter : 360 Pageviews.   3 comment Share Tweet

คงเดิม ฟ้าใกล้สว่างแล้ว... จันทร์เสี้ยวสีสุก กับหมู่ดาวที่กระพริบพราวบนราวฟ้าเริ่มอ่อนแสง แต่ยังคงความงดงาม... นึกสงสัย.. ท้องฟ้าอันมืดมิดรู้สึกอย่างใดหนอ ในคืนที่ฟ้าไร้ดาว ไร้เดือน แหงนเงยเมื่อใดก็พบแต่ความว่างเปล่า ไร้ซึ่งคนสนใจ แต่คือคืนวันอันอิสระ วันที่ฟ้าเป็นฟ้า งดงามอยู่กับความเป็นตัวเอง ก็ แ ค่ ส ง สั ย.. .. ผ่านไปอีกคืน.. เหมือนเดิม ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นแล้วก็จบลง เหมือน ชี วิ ต อุบัติขึ้นแล้วแตกดับ เวียนว่ายอยู่บนโลกใบนี้ไม่มีเปลี่ยน โลกที่ไม่เคยรับรู้ต่อสิ่งใด.. ไม่รับรู้ถึงความทุกข์ยาก ความเศร้าโศก ความสูญเสียที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ โลกที่ยังคงหมุนไป.. ขณะที่ทุกสิ่งบนโลกก็ยังดำเนินต่อไป.. เหมือนเดิม.. ดอกไม้ยังบาน ยังร่วงโรย.. ลมยังคงพัดเย็น... แสงจันทร์ที่เคยสาดส่องลงมาอย่างอ่อนโยน ชั่ ว ข้ า ม คื น.. ก็เลือนหาย ไ ม่ มี อ ะ ไ ร เ ป ลี่ ย น .. .. ดวงดาวอ่อนแสงลงไปทุกที เหลือเพียงจันทร์เสี้ยวสีสุกที่ยังคงครอบครองท้องฟ้ายามรุ่งสาง สัญญาณแห่งเช้าวันใหม่มาเยือน วันที่ต้องลุกขึ้นมาเผชิญกับความจริง ที่ไม่ว่าจะชื่นสุขหรือทุกข์เพียงใด ก็ต้องต่อสู้กับมันต่อไป ตราบเท่าที่ลมหายใจยังไม่ขาดหาย   Create Date : 25 มิถุนายน 2551     Last Update : 25 มิถุนายน 2551 9:53:15 น. Counter : 314 Pageviews.   21 comment Share Tweet

ทำไมถึงลืมเธอไม่ได้สักที เธอคือดาววาววับจับฟากฟ้า ฉันดั่งหญ้าต่ำต้อยด้อยราศี เธอคือจันทร์ส่องกระจ่างกลางราตรี ตัวฉันนี้แค่กระต่ายเฝ้าหมายจันทร์ ฉันอยากจะเป็น .. ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอชอบ ที่เธออยากให้ฉันเป็น แต่บางที.. เธอน่าจะมองให้ลึก ถึงความจริงในตัวฉัน เพราะไม่ว่า.. ฉันจะเป็นอย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงอยู่ ให้เธอได้รับรู้ คือความห่วงใย..และความรัก มันคือสิ่งที่ดีที่สุด ที่ฉันมีและฉันเป็น หากเปรียบเธอดั่งดาวบนท้องฟ้า ฉันคงมีค่าเหมือนทรายใต้ทะเลกว้าง ระหว่างเรายังคงมีผืนน้ำกั้นกลาง ซึ่งมันก็คงไม่มีทางพบเจอกัน ขอให้เธอเป็นดาวอยู่อย่างนี้ อย่าได้ไยดีเศษธุลีอย่างฉัน เธอเป็นดาวควรค่ากับใครที่เป็นจันทร์ ทรายไร้ค่าอย่างฉันก็ขอมองเธออย่างนี้ ..ตลอดไป รักฉันมั๊ย ขอถามย้ำ ให้แน่ใจ ในวันนี้ ที่มันเปลี่ยนไป ในทุกท่าที กลัวว่าความรักที่มี จะเปลี่ยนตาม รักฉันมั๊ย ช่วยตอบให้มั่นใจ ในคำถาม หรือว่าตัวฉัน มีแค่คำ จำกัดความ เป็นเพียงนิยามสั้น-สั้นเมื่อวันเธอเหงาใจ   Create Date : 22 มิถุนายน 2551     Last Update : 27 มิถุนายน 2551 20:19:48 น. Counter : 363 Pageviews.   10 comment Share Tweet

บางเวลาในความคิด ละเลิกร้างห่างเหเสน่หา ลับเลยเลือนเวลาคราใฝ่ฝัน ลบลืมรสสัมผัสเก่าคราวก่อนนั้น หลบหลีกเร้นคืนวันอันรัญจวน ทอดทิ้งแล้วสัมพันธ์เพื่อผ่านพ้น ทุ่มเทจนหมดใจก็ไม่หวน ทดท้อแท้แพ้รักมักเรรวน ทนทบทวนยิ่งป่วนปั่นบั่นชีวา ถึงคิดถึงก็ไม่ถึงซึ่งใจเขา ถึงโศกเศร้าเขาไม่เศร้าเราเศร้ากว่า ถึงร้องไห้ใครเสียใจเสียน้ำตา ถึงคร่ำครวญใครเห็นค่าราคาตรม มีแต่คนคอยข่มสมน้ำหน้า มีแต่คนคอยต่อว่าด่าทับถม มีแต่คนคอยตราหน้าว่าโง่งม มีแต่เราที่ซบซมจมอาลัย คิดอะไรนักหนาเวลาช้ำ นึกอะไรซ้ำๆ ช้ำใจไหม จำอะไรกันเล่าไม่เข้าใจ ตรึกและตรองมองใหม่ใครยังมี อันความรักมีค่าคู่คนรู้ค่า เก็บรักษาให้ยืนยงมั่นคงที่ ดั่งต้นไม้งอกงดงามตามวิธี ได้เวลาเหมาะสมดีก็มีมา ระลึกรู้ดูอดีตคิดอีกครั้ง ความผิดพลั้งพลาดไปก่อนค่อยย้อนหา หมดวันนี้มีพรุ่งนี้ธรรมดา ใช่แรมลาคล้อยเคลื่อนไม่เยือนคืน ปลดปล่อยวางพักใจคลายหายโศก ปลุกปลอบโยนพ้นสะทกสิ้นสะอื้น เปลี่ยนแปลงไปสรรพสิ่งไม่ยิ่งยืน ปรับปรุงหวังอย่างอื่นไว้ชื่นชม   Create Date : 20 มิถุนายน 2551     Last Update : 22 มิถุนายน 2551 15:41:21 น. Counter : 341 Pageviews.   7 comment Share Tweet

ความรักของผู้หญิงคนหนึ่ง คุณเคยถามฉันว่า “เพราะอะไร..ฉันถึงรักคุณ” แล้วคุณจำได้มั๊ย...ว่าในวันนั้น ฉันตอบคุณไม่ได้ว่าเพราะอะไร ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้ว ในใจฉัน..มันมีคำตอบอยู่มากมาย จนฉันไม่สามารถจะบรรยายได้ว่า...ฉันรักคุณแค่ไหน คุณทำให้ชีวิตฉันมีความหมาย..ทำให้โลกของฉันสดใส เป็นกำลังใจให้ฉัน...เวลาที่ฉันอ่อนล้า บางทีคุณไม่รู้หรอกว่า...แค่เพียงฉันเห็นรอยยิ้มของคุณ วันนั้นทั้งวัน...ฉันมีแรง..มีกำลังใจ ที่จะต่อสู้กับปัญหาทุกอย่าง อดีตที่ผ่านมาของคุณ...ฉันอาจจะเจ็บปวดที่ได้รู้ แต่ว่าอดีต...มันก็คืออดีตวันยังค่ำ... เรากลับไปเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ฉันจึงขออยู่กับปัจจุบันของคุณดีกว่า...ปัจจุบันที่คุณรักฉัน ฉันจะไม่วาดฝันอนาคตของเรา.... แต่ฉันจะทำวันนี้ให้มีค่ามากที่สุด เพราะฉันไม่แน่ใจว่า... อนาคตของคุณยังจะมีฉันร่วมเดินเคียงข้างอีกหรือไม่ ฉันเคยกังวลถึงระยะทางที่เราห่างไกลกัน.... ใครหลายคนอาจจะมองว่าแค่นิดเดียว แต่สำหรับฉัน....มันยาวไกลเหลือเกิน ฉันกลัวใจคุณจะหวั่นไหวกับระยะทางที่คั่นสองเรา ทุก ๆ วัน...ฉันได้แต่นั่งคิดถึงคุณ ไม่รู้ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ คุณจะคิดถึงฉัน...เหมือนที่ฉันคิดถึงคุณรึป่าวนะ... ไม่รู้ทำไมนะ..เวลาที่ห่างกัน ฉันรู้สึกว่าเวลาเดินช้าเหลือเกิน ฉันเฝ้าแต่นับวัน..นับเวลา เพื่อที่จะได้พบคุณ แต่เวลาที่เราอยู่ด้วยกัน...ทำไมเวลามันช่างเดินเร็วนักนะ แต่ถึงยังไง...เวลาที่เราอยู่ใกล้กันก็มีค่ามากพอ ที่ให้ฉันเก็บเป็นความทรงจำ..ยามที่เราไกลกัน ฉันรู้แค่เพียงว่าวันนี้...”เรารักกัน” คุณดีกับฉัน... ฉันดีกับคุณ ฉันเคยหวั่นใจเหลือเกินว่า... คุณทำดีกับฉันมากมายถึงเพียงนี้.. แล้วคุณไปทำดีกับคนอื่นบ้างหรือป่าวนะ แต่มีใครคนหนึ่งเคยบอกฉันว่า...” ถ้าเราอยากได้ความรักความเชื่อใจจากใคร... เราต้องรักและเชื่อใจเค้าคนนั้นก่อน” ตอนนี้ฉันเชื่อใจคุณ..ว่าคุณจะไม่ทำให้ฉันเสียใจ... การกระทำหลาย ๆ อย่างที่คุณแสดงออกมา ฉันมั่นใจแล้วล่ะว่า...”วันนี้คุณรักฉันจริงๆ” ฉันคงไม่มีสิทธิ์ไปห้าม ถ้าผู้หญิงคนอื่นจะมาชอบคุณ ฉันรู้แค่เพียงว่า...”ฉันเชื่อใจคุณ” ถ้าใจคุณรักฉัน.. ต่อให้มีใครผ่านเข้ามาในชีวิต คุณก็จะมั่นคงต่อฉัน แต่ถ้าวันใด...คุณเกิดหวั่นไหวกับคนที่เข้ามาล่ะ? ฉันยังคิดไม่ออกเลยว่า...ฉันจะมีกำลังพอที่จะไปแย่ง คุณคืนมาหรือป่าวนะ ตอนนี้ฉันอาจจะพูดได้ว่า... ฉันไม่ยอมยกคุณให้ใคร แต่ถ้าถึงวันนั้นจริง ๆ ล่ะ.... ฉันคงได้แต่ร้องไห้ที่ทำอะไรไม่ได้ แล้วก็คงต้องปล่อยให้คุณไป แต่ฉันไม่อยากให้เป็น แบบนั้นหรอกนะ... ฉันจะทำทุกทางให้คุณรักฉัน... คุณอาจจะมองว่าฉันเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง... แล้วสักวันคุณจะรู้ว่า...ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้แหละจะอยู่เคียงข้างคุณ ยามที่คุณต้องการ จะมีสองมืออุ่น ๆ คอยประคองคุณ ยามที่คุณเหนื่อยล้า อย่าให้ฉันต้องตอบเลยนะ...ว่าทำไมฉันต้องทำเพื่อคุณ มากมายขนาดนี้ ฉันบอกได้แค่เพียงว่า....”ฉันรักคุณ”   Create Date : 12 มิถุนายน 2551     Last Update : 22 มิถุนายน 2551 15:43:59 น. Counter : 300 Pageviews.   17 comment Share Tweet