คุณแม่คร๊าบ ... ผมม่ายช่ายตุ๊ดตู่นะฮ๊า
สนู๊ปปี้เป็นพุดเดิ้ลรูปหล่อ นู๊ปปี้คิดว่านู๊ปปี้หล่อที่สุดในหมู่บ้านแล้วล่ะ ดูจากน้องหมาสาวๆที่ชอบมาวนเวียนหน้าบ้านนู๊ปปี้อ่ะนะครับยิ้มก็ยังหล่อ คริ คริ แต่ .... คุณแม่คร๊าบ เสื้อสีชมพูนี่ .... นู๊ปปี้รับม่ายด้ายยยยทำไมคุณแม่ทำกับบู๊ปปี้แบบนี้อายเค้าไปทั้งซอยแล้วคร๊าบต้นเหตุมาจากยัยหมาอ้วนตัวนึง ซึ่งตอนนี้แอบอยู่ในกล่องนั่นล่ะครับ เจ้าหล่อน น้องหวาน หวานยัยอ้วนเนี่ยเอาแต่กิน กิน กินจนตัวล่ำใส่เสื้อสีชมพูที่คุณแม่ซื้อมาให้ไม่ได้คุณแม่เลยต้องเอาเสื้อสีส้มสุดแมนของนู๊ปปี้ไปให้น้องใส่แล้วนู๊ปปี้ก็ต้องใส่สีชมพูของเจ้าหล่อนแทนคนเป็นพี่นี่มันต้องเสียสละมากมายจริงๆ ถูกหาว่าเป็นตุ๊ดก็ต้องยอม แง แง
ลมหนาว ...
ผ่านลมหนาว จะกี่คราวก็ยังเหมือนเดิม ไม่มีใครให้ใจอุ่นอยากจะหา คนที่ทำให้ใจสมดุลย์ แต่ไม่เคยสมหวังสักที(*) ใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง ไม่มีคนคอยคิดถึงอยากมีใครให้รักให้ซึ้ง เหมือนคนอื่นเขาใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง คล้ายฤดูกาลยิ่งเหงาต้องทนหนาวกับใจที่เหงา คนเดียวอย่างเดิม(**) ลมหนาวมาเมื่อใด ใจฉันคงยิ่งเหงาคืนวันที่มันเหน็บหนาว ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไรลมหนาวมาเมื่อใด ตัวฉันกลัวขาดใจ เพราะหัวใจที่มันอ่อนไหว ไม่เคยได้รักจากใคร เสียที(ซ้ำ *,**)เพลงใหม่ล่าสุด |บ้านมือสอง | Deal of The Day
จับปูใส่กระด้ง
วันนี้วันอาทิตย์ คุณแม่มีไอเดียบรรเจิดที่จะถ่ายรูปหมู่ผม น้องหวาน หวาน และน้องโฟกัส คุณแม่ไม่รู้เหรอคร๊าบว่าจับปูใส่กระด้งน่ะมันยากส์...ถ่ายไปหลายสิบ shot ได้รูปที่พอดูได้อย่างที่เห็นนี่แหละครับปล. สำหรับคนที่เพิ่งเข้ามาอ่านและอาจจะไม่รู้จักพวกผมนะครับน้องดำ พันธุ์พุดเดิ้ล (ผสมมั้ง) ชื่อน้องโฟกัสครับน้องขาว พันธุ์ชิสุ ชื่อน้องหวาน หวาน และกระผมสุดหล่อพี่สนู๊ปปี้ พุดเดิ้ลแท้ๆคุณแม่เจอพวกเราจากกระทู้หาบ้านในห้องจตุจักรครับ แล้วก็ใจอ่อนกับแววตาใสซื่อของพวกเรา ลงทุนขับรถจากโคราชไปกรุงเทพ 2 รอบเพื่อรับพวกเรากลับมาอยู่โคราช แรกๆเราก็หงิมๆครับ แต่ตอนนี้เราเริ่มแผลงฤทธิ์กันแล้ว คริ คริ มีเรื่องให้คุณแม่ได้ปวดหัวกันทู๊กวัน
ไปจิตอาสาที่โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา
ในช่วงเวลาที่คนโคราชหลายหมื่น หลายแสนคน กำลังประสบความยากลำบากจากอุทกภัย เราและนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ สำนักวิชาพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี ได้มีโอกาสอาสาไปช่วยเหลือบรรเทาทุกข์บ้างค่ะทางมหาวิทยาลัย มีหน่วยอาสาขนของบริจาคไปช่วยเหลือพี่น้องตามจุดต่างๆทุกวัน ส่วนนักศึกษาพยาบาลได้หาโอกาสที่ว่างเว้นจากการเรียนไปใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ในวันพยาบาลแห่งชาติ (21 ตค.)ด้วยการอาสาไปช่วยงานที่โรงพยาบาลมหาราช 1 และโรงพยาบาลนครราชสีมา (โรงพยาบาลมหาราช 2)ที่โรงพยาบาลมหาราช 2 น้ำไม่ท่วม จึงถูกดัดแปลงเป็นห้องตรวจและรับยาของผู้ป่วย เพื่อลดภาระของโรงพยาบาลมหาราช 1 นักศึกษาที่ไปช่วยที่จุดนี้ จะทำหน้าที่ซักประวัติ วัดสัญญาณชีพ และอำนวยความสะดวกในการพาผู้ป่วยและญาติไปที่จุดตรวจต่างๆส่วนที่โรงพยาบาลมหาราช นครราชสีมา น้ำท่วมถึงระดับเอว พยาบาลและบุคลากร รวมทั้งผู้ป่วยและญาติต้องเดินทางเข้าโรงพยาบาลด้วยรถ 6 ล้อสูงของทหาร ที่โรงพยาบาลนี้นักศึกษาทำหน้าที่ช่วยแจกน้ำ อาหาร ของบริจาคต่างๆแก่เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานและผู้ประสบภัยระหว่างการเดินทางไปโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา ผ่านหน้าศูนย์โตโยต้า บริเวณหน้า บขส 2 รถเล็กพอผ่านได้หน้า บขส 2 น้ำยังท่วมสูงฝั่งตรงข้าม ขาเข้าเมือง หน้าศูนย์ฟอร์ด บขส2 น้ำท่วมเล็กน้อย ศูนย์ฟอร์ดไม่น่าจะมีปัญหารถกระบะยกสูงผ่านได้สะดวก รถปกติต้องวิ่งเลนขวาสุดเป็นหลักร้านอาหารข้างทาง คงต้องปิดอีกหลายวันรถฉุกเฉินยังทำหน้าที่อย่างแข็งขันภาพที่เห็นจนชนตาในช่วงนี้ ข้าวกล่องและกระสอบทรายถนนช้างเผือก ทางเข้าโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา น้ำท่วม บางจุดสูงถึงอกทุกคนต้องจอดรถไว้ริมถนน และรอเดินทางเข้าโรงพยาบาลด้วยรถ 6 ล้อของทหารแม้แต่การขนย้ายผู้ป่วยก็ต้องใช้รถทหารทางเข้าโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมารถคันนี้ถูกจอดทิ้งไว้ที่ปากทางเข้า-ออกโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา คาดว่าเจ้าของคงหมดหวังกับรถแล้วนักศึกษาพยาบาลทำหน้าที่อำนวยความสะดวกแก่เจ้าหน้าที่และผู้ปฏิบัติงานพยายามแบ่งเบาภาระเท่าที่จะช่วยได้น้ำเอย น้ำใจ การให้โดยไม่ต้องร้องขอหลังจากวันพยาบาลแห่งชาติ นักศึกษาพยาบาลยังขออาสาที่จะไปช่วยงานที่โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา และโรงพยาบาลนครราชสีมา แม้ว่าจะไม่มีคะแนนให้ ไม่มีการบังคับ และไม่มีค่าตอบแทนการเรียนรู้ที่จะอยู่ในสังคมด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ ช่วยเหลือเมื่อสังคมทุกข์ยากลำบาก ไม่นิ่งเฉย กระทำในสิ่งที่ตนช่วยได้เมื่อพบผู้ประสบทุกข์ เหล่านี้คือสิ่งที่เราคาดหวังจะเห็๋นในพยาบาลน้อยๆเหล่านี้ทุกคน
น้องหมาทั้งหมดนี้คือหมาหาบ้านจากห้องจตุจักรค่ะ
เมื่อวันเสาร์ไปรับน้องพุดเดิ้ลหลงทางชื่อน้องสนู๊ปปี้มาแล้วค่ะ น้องหมาตัวใหม่ติดคนมากกว่าอีก 2 ตัวที่มาก่อน เสียงดัง ตัวใหญ่กว่าเพื่อน เลยกลายเป็นหัวหน้าแก๊งค์ไปโดยปริยายน้องหวาน หวาน กับเตียงไฮโซและขนมขบเคี้ยวของโปรด หวาน หวานเป็นลูกสาวคนเดียวในบ้านค่ะ พี่อ้อยแถมมาให้ตอนที่ไปรับน้องโฟกัส โฟกัสจะได้มีเพื่อน ประวัติว่าหวาน หวานถูกเจ้าของหอพักโยนทิ้ง เพราะเจ้าของหอพักไม่อนุญาตให้เลี้ยงหมา พี่อ้อยรับมา แต่ไม่ค่อยมีเวลาดูแล หวาน หวานเลยกลายเป็นสาวโคราชไปซะแล้วค่ะ หวาน หวานมีโรคประจำหลายอย่างต้องดูแลเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเรื่องตาและเรื่องไต น้องโฟกัส น้องน้อยผู้ผ่านประสบการณ์เลวร้ายมาอย่างโชกโชน โฟกัสถูกเคยถูกทำร้ายจนกระโหลกยุบ เคยเป็นบาดทะยักจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ตอนนี้ถึงจะหายแล้วแต่โฟกัสก็ผอมมาก ขี้กลัว และเชื่องช้า น้องกัสชอบเดินวนๆเป็นวงกลม กลางคืนไม่นอน เป็น รปภ เดินรอบบ้าน แต่เงียบ ไม่ค่อยเห่าโวยวาย หลังจากรับพี่นู๊ปปี้มา โฟกัสก็มีไอดอล คอยเดินตาม ทำตามเลียนแบบพี่นู๊ปปี้ทู๊กอย่าง พี่เค้ายืนกินน้ำจากอ่างบัว กัสก็ทำตามมั่ง ทั้งๆที่กัสขาสั้น ตัวเตี้ยกว่าพี่เค้าตั้งเยอะ น้องกัสเป็นน้องหมาที่เจียมตัว น่าเอ็นดู และน่าสงสารที่สุดค่ะ พี่สนู๊ปปี้ หัวหน้าแก๊งค์ตัวใหม่ พี่นู๊ปปี้พลัดหลงกับเจ้าของ มีคนรับเหมาต่อเติมบ้านเก็บมาเลี้ยง ประกาศหาเจ้าของมา 2 เดือนแล้วแต่ยังไม่มีใครติดต่อมา คุณจอยเห็นว่าคนที่ดูแลตอนนี้อาจไม่มีศักยภาพในการเลี้ยงดูพี่นู๊ปปี้ในระยะยาวจึงประกาศหาบ้านพี่นู๊ปปี้เป็นพุดเดิ้ลติดคนมาก มีนิสัยเป็นเด็กมากกว่าเป็นหมา ต้องหัดวินัยหมากันอีกหน่อย เสียงดังกว่าคนอื่น เพราะตัวใหญ่ อายุเยอะกว่าใคร เป็นตัวแย่งซีนกับหวาน หวาน ในการเอาใจคนในบ้าน พี่นู๊ปปี้กินเก่ง ทำให้น้องกัสพลอยกินบ่อยตามไปด้วย ฟังคำสั่งได้ดี แม้ว่าจะขี้ฟ้องไปหน่อย (พี่นู๊ปปี้ชอบวิ่งไปที่รั้วก่อนใคร แล้ววิ่งกลับมาฟ้องคุณแม่เวลามีหมาตัวอื่นมาที่หน้าบ้านอ่ะคับ) ปัญหาใหญ่ของพี่นู๊ปปี้คือถ้าออกจากรั้วบ้านแล้วร่าเริงเกินเหตุ วิ่งหน้าตั้ง เรียกไม่กลับ ดีที่ซอยบ้านเรารถไม่เยอะ เดี๋ยวพี่นู๊ปปี้คงต้องเข้าคอร์สฝึกให้คุ้นกับ leash ซะแล้ว ไม่งั้นไปเดินเล่นในสวนกับน้องๆไม่ได้แน่ ทั้ง 3 หน่อ อยู่ด้วยกันได้ค่อนข้างดี ฮึ่มๆใส่กันเฉพาะเวลาแย่งของกิน ของเล่น แต่ไม่กัดกัน เวลาอารมณ์ดีก็หยอกเล่นกันดี เวลาอากาศเย็นก็มานอนซุกๆกัน เลี้ยงหมามากกว่า 1 ตัว ปัญหาน้อยกว่าเลี้ยงตัวเดียวจริงๆค่ะ เพราะเค้ามีเพื่อน ไม่ติดคนมากเกินไป