Group Blog All Blog
|
เที่ยวแบบครอบครัวครั้งแรก
เมื่อวานนี้เป็นครั้งแรกที่ครอบครัวของเรา
ไปเที่ยวกันแบบ3คนพ่อแม่ลูก พ่อพานู๋กับแม่ไปที่พิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งสยาม ก่อนที่เราจะไปพ่อพาแม่ไปหม่ำเคเอฟซี นู๋ได้ทานมันบดกับวิงค์อบเฮิร์บครั้งแรก แม่ให้นู๋ทานเฉพาะเนื้อมันบดกับเนื้อไก่นิ่มๆ  นู๋ยิ้มอย่างมีความสุขเลยหล่ะ พ่อของนู๋เองก็มีความสุขเช่นกัน เมื่อไปถึงลูกตื่นเต้นมากเลย  แม่รู้สึกว่าลูกสนุกวันนั้นแม่เอาแต่ถ่ายรูปนู๋ เป็นครั้งแรกที่แม่ถ่ายรูปคนอื่นนอกจากตัวเอง แม่อยากให้มีวันแบบนี้อีกจังเลย  ฟ้าใสจ๋านู๋จะ11เดือนแล้วนะคะ วันนี้นู๋ก้าวเดินได้3ก้าวแล้วก็ล้มลง แม่ดีใจจังนู๋คงใกล้เดินได้แล้ว แม่ไปนอนแล้วนะคะคนดี รักลูกจังเลย ฟ้าใสครบ10เดือนแล้วค่ะ
ฟ้าใสของแม่อายุครบ10ขวบ ฟ้าใสเติบโตขึ้นทุกวัน ลูกน่ารักจริงๆ ตอนนี้ฟันที่ขึ้นมาพ้นเหงือกของฟ้าใส ทั้งหมดมี8ซี่แล้วค่ะ กำลังนูนๆอยู่อีกเยอะเหมือนกัน แต่ลูกก็ยังกินนมแม่ดูดจากเต้าอยู่ดี ลูกไม่ยอมกินนมผสมเลย ไม่ว่าจากขวดหรือแก้ว ตอนนี้ลูกทานข้าว2มื้อ เกาะยืนได้ ปล่อยให้ยืนเองได้แต่ไม่นาน ลูกคลานปีนขึ้นบันไดได้3ขั้น แม่มีความสุขจริงๆ 10เดือนแล้วนะลูกผ่านไปเร็วจัง แม่จำได้ว่าไม่นานมานี้นู๋ยังเป็นนู๋น้อย ที่ต้องให้แม่อุ้มอยู่ตลอด ลูกต้องมีแม่อยู่เสมอ นอนบนอกแม่ ลูกเคยตัวเล็กจนแม่กับพ่อไม่กล้าอุ้ม แต่วันนี้ฟ้าใสของแม่ใกล้มีขวบของตัวเองแล้ว ลูกกำลังจะยืนได้อย่างมั่นคง และจะก้าวเดินได้เอง ไม่ต้องให้แม่อุ้มอีกต่อไป บางทีแม่ก็รู้สึกใจหายยิ่งเวลามองลูกกินนม อีกไม่นานแล้วนะคะเวลาพิเศษที่มีแค่เรา2คน มันจะหายไป ลูกจะไม่ดูดนมจากเต้าอีกแล้ว ลูกจะไม่ง้อให้แม่อุ้มเพราะนู๋เดินได้เอง ลูกจะเข้าโรงเรียนโดยมีแม่ยืนรออยู่ข้างนอกเท่านั้น เวลาพิเศษแสนสั้นที่แม่จะได้อยู่กับนู๋24ชั่วโมงกำลังจะหายไปแล้ว แม่รู้ว่าแม่อยู่กับนู๋ตลอดไปไม่ได้ กฏของธรรมชาติ แต่แม่ก็อยากใกล้ลูกนานที่สุด เท่าที่แม่จะยังพอมีเวลาได้อยู่ใกล้ แม่โชคดีที่ไม่ได้ทำงานเลยอยู่กับลูกได้ทุกวัน ไม่เหมือนแม่คนอื่นๆ แต่วันนึงลูกอาจจะเบื่อและรำคาญ เวลาที่แม่มีให้ลูกมันมากเกินไป แม่กลัววันที่ลูกจะเติบโตเป็นวัยรุ่น แม่กลัวคำพูดร้ายๆจากปากของลูก ทุกครั้งที่ลูกครบเดือนแม่ดีใจที่ลูกเติบโต แต่แม่ก็เป็นห่วงและกังวลมากขึ้นเช่นกัน ลูกรักแม่รักนู๋นะคะ ท้องฟ้าที่สดใสที่สุดของแม่ก็คือลูก ฟ้าใส เพลงแห่งความรักของพ่อและแม่
ความรักของพ่อแม่นี่ยิ่งใหญ่จริงๆนะคะเพิ่งจะรู้ซึ้งก็ตอนมีลูกเนี่ยแหละ เพลงแรกเพลงนี้เพลงรักของแม่... คือหัตถาครองพิภพ สองมือที่ดูนุ่มนวลอ่อนโยน สองมือที่ดูช่างบอบบางอย่างนั้น สองมือที่ดังไม่มีความสําคัญ คือสองมือที่โลกหมุนไป แม้เพียงร่างกายนั้นเกิดเป็นหญิง แท้จริงหัวใจนั้นแกร่งยิ่งกว่าชาย ขอเพียงให้เป็นได้ดั่งที่ตั้งใจ จะทุกข์ทนเดียวดายไม่มีความสําคัญ บรรดาลโลกหมุนเวียนวนไปตามจิตใจ นําพาให้เป็นไปตามต้องการ ทุกสิ่งเปลี่ยนแปรไปด้วยมือเธอเสกสรรค์ ดังถ้อยคําประพันธ์เปรียบเปรยพรรณา ถึงชายได้กวัดแกว่งแผลงจักอาจ ซึ่งอํานาจอันแข็งแรงยิ่งกว่า อันมือไกวเปลไซร้แต่ไรมา คือหัตถาครองพิภพจบสากล อันมือไกวเปลไซร้แต่ไรมาคือหัตถาครองพิภพจบสากล เพลงที่สองความรักจากพ่อ เพลงดาวดวงน้อย เพราะเธอนั้น คือทุกสิ่งในชีวิตที่ฉันมี ของมีค่าใดไม่อาจ แทนค่าเทียมเท่าสิ่งนี้ ความรักสร้างเธอ มอบเธอให้ฉัน คุ้มครองตลอดไป เจ้าคือดาวดวงน้อยของพ่อ จับมือพ่อเอาไว้ พ่อจะพาเจ้าเดินข้ามไป สู่ปลายทางที่ดี (สู่ปลายทางที่ดี) แม้ยามร้องไห้คอยปลอบ ยามเหน็บหนาวให้ผ้าห่ม เห็นเธอนั้นมีความสุข ลำบากกายก็ทนไหว เป็นสายสัมพันธ์ ที่ไม่มีวัน สิ้นลง แม้วันตาย เจ้าคือดาวดวงน้อยของพ่อ จับมือพ่อเอาไว้ พ่อจะพาเจ้าเดินข้ามไป สู่ปลายทางที่ดี ไม่มีรักครั้งไหน รักมากแค่ไหน ยิ่งใหญ่เกินที่ให้เธอ เหนื่อยแค่ไหนไม่ท้อ ทนได้เสมอ ขอให้เธอ มีความสุข ให้เจ้าเดินต่อไป (ให้เจ้าเดินต่อไป) ไม่น้อยหน้าใครใคร (ไม่น้อยหน้าใครใคร) ไม่มีรักครั้งไหน รักมากแค่ไหน ยิ่งใหญ่เกินที่ให้เธอ เหนื่อยแค่ไหนไม่ท้อ ทนได้เสมอ ขอให้เธอ มีความสุข ให้เจ้าเดินต่อไป (ให้เจ้าเดินต่อไป) ไม่น้อยหน้าใครใคร (ไม่น้อยหน้าใครใคร) เจ้าคือดาวดวงน้อยของพ่อ จับมือพ่อเอาไว้ พ่อจะพาเจ้าเดินข้ามไป สู่ปลายทางที่ดี แม้รู้ว่าในสักวันหนึ่ง ต้องมีใครสักคน รักเธอ ขอให้เขาเป็นคนดี ไม่ทำให้เธอเสียใจ รักเธอ อย่างที่ฉันรักเธอ ฟังแล้วก็อยากจะร้องไห้ ในชีวิตของเราจะหารักไหนยิ่งกว่าพ่อแม่ไม่มีอีกแล้ว รักฟ้าใสที่สุดเลย กำลังใจที่มีให้..ทำให้หายเหนื่อยเลยค่ะ
ตั้งแต่เขียนบล็อกมาได้กำลังใจเยอะเลยค่ะการต่อสู้เพื่อลูกดิ้นรนเลี้ยงลูก
ในสังคมที่ดูถูกมองว่าเราเหลวแหลกเนี่ยลำบากจริงๆค่ะสายตาผู้คนมันบาดใจเราเหลือเกินแต่ก็ได้กำลังใจจากเพื่อนๆพี่ๆในนี้และครอบครัวเราและแฟนทำให้มีกำลังใจค่ะ วันนี้มามี๊น้ำฝนปะป๊าเอกพาฟ้าใสไปสวนสาธารณะใกล้บ้านมาค่ะ  ฟ้าใสตื่นเต้นใหญ่เจอปลาแรดในตู้ปลาด้วย  ฟ้าใสเอามือไปแตะๆใหญ่เลยค่ะ ปะป๊าเลยพาไปนั่งเล่นเครื่องออกกำลังกาย  ฟ้าใสสนุกใหญ่ค่ะยิ้มตลอดเลย มามี๊ดีใจจังเลยที่พาไปแล้วฟ้าใสมีความสุข มามี๊ก็มีความสุขค่ะ รักนู๋จังเลยนะคะลูก รักปะป๊าด้วย มามี๊ไปนอนก่อนนะคะฝันดีนะคะ สังคมไทยกับแม่วัยเรียน
เรื่องการท้องในวัยเรียน เราก็คิดคล้ายๆกันนะว่ามันก็ดีที่ให้ไปเรียนได้ จากประสบการณ์แล้วตอนท้องได้7เดือนก็เดินนานๆนั่งนานๆแทบไม่ไหวแล้ว การที่แม่ในวัยเรียนยังได้ใช้ชีวติประจำวันแบบคนอื่นๆอาจทำให้สุขภาพจิต ดีขึ้นด้วยไม่ต้องรู้สึกว่าตัวเองเป็นหลุมดำเพียงคนเดียว และยังมีเพื่อนๆคุณครูคอยสอดส่องดูแลอยู่บ้าง เพราะคุณแม่ในวัยเรียนส่วนมากมักมีคุณตาคุณยายที่ต้องทำงานกันตลอด อาจอยู่บ้านลำพังเพราะฉะนั้นไปโรงเรียนอาจจะปลอดภัยกว่ามั้ย แต่มันก็นานาจิตตังจริงๆบางคนก็มือถือสากปากถือศีล บางคนน่ะมีอะไรกับแฟนตั้งแต่ยังเรียนแล้วแต่มันไม่ท้อง ก็มานั่งว่าคนที่ท้อง...เห้อ....หลายคนอ่านบล็อคนี้อาจคิดว่ามามี๊น้ำฝนเขียน เพื่อประจานตัวเองหรือปล่าวว่าท้องตั้งแต่ยังเรียนมหาวิทยาลัยไม่จบ แต่มามี๊ก็ไม่ใช่พวกเหลวแหลกนะคะมามี๊เองก็เรียนจบปวช.มาด้วยเกรด3เหมือนกันไม่ได้เป็นพวกไม่รักเรียน...แต่รักลูกมากกว่า..อิอิ อยากจะรณรงค์กันจริงๆถ้าเป็นกระบอกเสียงให้ได้ก็อยากจะเป็น อยากให้สังคมไทยหยุดการหยามเหยียดกันไว้แค่นี้ดีกว่า เพราะเราไม่รู้เลยว่าอนาคตเรื่องพวกนี้จะเกิดขึ้นกับคุณหรือไม่ อยากให้ให้โอกาศกับคนที่ก้าวพลาดเพื่ออนาคตของทั้งแม่และลูก เพื่ออนาคตที่ดีของชาติเช่นกัน..โหพูดจามีสาระก็เป็นนะคะเนี่ย หยุดเรื่องเครียดดีกว่า วันนี้มามี๊กะปะป๊าพาฟ้าใสไปสระโกสินารายณ์มาค่ะ ไปให้อาหารปลา เต่า ตะพาบ มาค่ะ ฟ้าใสหลับบนอกแม่มาตลอดทางเลยค่ะ แต่พอไปถึงก็ตื่นเต้นน่าดูเหมือนกัน ไม่เคยเห็นปลาเยอะๆงี้ใช่มั้ยค่ะ นู๋น่ารักจังเลย ตอนนี้ฟ้าใสก็หลับไปแระค่ะมามี๊ก็จะไปแระ ฝันดีกันทุกคนค่ะ |
มามี๊ตัวกลม
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
