8M. ANA BERRY P.
เดือน 8... เดือนแรกที่ไม่มีพ่อหนูอยู่ด้วย... ช่วงหลังๆจะมีแต่รูปอันนาเดี่ยวๆ เพราะพ่อไม่อยู่แล้ว เลยจะไม่มีคนถ่ายให้เรา 2 คนเหมือนเดิมแล้วนะ กล้องที่มีอยู่ก็ไม่ดีเท่ากล้องที่พ่ออันนาเคยถ่ายให้ จาก D700 กับ D80 กลายมาเป็น Canon sx110is เพราะฉนั้นจากนี้เป็นต้นไป... เราก็ต้องมาฝึกซ้อมใช้กับกล้องคอมแพคตัวใหม่ที่พ่อเขาซื้อก่อนจากเป็นของขวัญให้ ทำยังไงน้าาาา.. ถึงจะถ่ายออกมาได้สวย ?? 1.ต้องเลี่ยงสภาพแสงมืดๆเข้าไว้ 2.แล้วเดินถอยไปไกลๆๆๆๆ 3.แล้วซูมหนักๆ 4.มือนิ่งๆ 5.กดรัวเลย ก็จะได้ภาพเบลอบ้าง ชัดบ้าง เพราะเด็กจะไม่อยู่นิ่ง เราต้องมาคัดรูปเบลอให้คอมฯออกก่อนเซฟเข้า folder นั่นแหละ ... เราจะได้รูปถ่ายที่ออกมาคล้ายกล้อง SLR ขึ้นมาหน่อย เดือนนี้ก็มาอัพเดทความน่ารักน่าชังของสาวน้อยคนนี้ให้พ่อดูกันดีกว่า เริ่มจากชุดแดง พ่อไม่เคยเห็นตัวนี้หรอก อันนาใส่แล้วขึ้น เลยเอามาอวดพ่อ รูปล่าง: โอ้ยๆ ปวดหัว กุมขมับๆ
กำลังเข้าหน้าหนาวแล้ว ต้องรีบจับมาใส่ตัวที่ยังใส่ได้อยู่ พวกแขนกุดอย่างเนี้ย ใส่ให้คุ้ม เดี๋ยวต้องบริจากแล้ว รูปล่าง: ขนมหลอกเด็ก เป็นวิธีล่อให้อยู่นิ่งๆได้พักหนึ่ง เพื่อภาพที่ออกมาสวยงาม
ถึงเวลาวัคซีนของเดือนนี้แล้ว ต้องเก็บบรรยากาศเศร้าๆของอันนาให้พ่อดู ให้พ่อขำเล่น หนูกลัวคนมาาาาก ถึงมากที่สุด เพราะหนูไม่ค่อยเจอใครสักเท่าไหร่ หมอก็ใจดี๊ ใจดี แถมชื่อเดียวกับหนูด้วย แต่หนูกลัวทุกคนที่มาพูดด้วยซะงั้นสิ... แม่ไม่ปลื้มมมมเลย
รูปล่าง: มีเด็กในคลินิกมาคลุกคลีอย่างเป็นมิตร เขาน่ารักมาก แต่อันนาไม่ยิ้มให้เลย ดูดีๆ แอบเห็นตัวอิจฉาอยู่ข้างหลังด้วย ฮาๆๆ เหมือนมะ? จริงๆแล้วอยากมาเล่นด้วยหรอก แต่เก็กๆ รูปล่าง: แค่เห็นพยาบาลหน้าดุๆ หนูก็เบะซะแล้ว ฮือ ฮือ พยาบาลไม่ยิ้มเลย เด็กกลัวมาก น่าจะไปเป็นพยาบาลแผนกอื่นแทนนะ... และต้องโดนจับแก้ผ้าก่อนเจอหมออีก ห้องก็สุดจะหนาวววว รูปล่าง: ร้องไห้ไม่หยุด ปล่อยวางตักไม่ได้ ต้องประคบประหงมกันแบบนี้ถึงจะยอมหยุด สักพักก็หลับไปตอนที่อยู่คลินิก รูปล่าง: พอกลับมาถึงบ้านก็เข้าสู่สภาวะปกติ ดีนะครั้งนี้ไม่มีไข้ แต่ขาเป็นจ้ำเลย เพราะโดนไป 5 เข็ม Oh My God!!! มีกันไข้หวัดใหญ่ด้วย
กลับมาใส่ชุดที่พ่อซื้อให้สมัย 4 เดือนกันดีกว่า ก่อนที่หน้าหนาวแล้วจะไม่ได้ใส่ จะสั้นแล้วนะ กลัวพ่อน้อยใจเลยใส่แล้วถ่ายรูปส่งทางเมล์ให้ดู มีรูปคุยฮัลโหล ฮัลโหลกับคุณพ่อด้วยค่า รูปล่าง: หนูตกรถค่ะ หัวยุ่งเลย
NEW FRIEND, FIRST FRIEND โชคดีที่เจอเพื่อนให้อันนามาหนึ่งคน อายุเท่ากันเลย! ชื่อ Alfred เป็นลูกเสี้ยวอเมริกัน กับครึ่งฟิลิปปินโน วันนี้มาทานข้าวที่ไทยนครกับคุณย่าของ Alfred และก็คุณย่าทวดอันนา อันนาไม่กลัวเด็กด้วยกันค่าาา เย้ หลังจากนั้นก็ตั้งใจจะพาเด็กๆ (ที่จริงมีเด็ก 2 ขวบอีกคนไปด้วยกัน) ไปเล่นกันที่บ้าน แต่ว่าพอขับมาถึงบ้านแล้ว เด็กๆหลับกันในรถไปเรียบร้อย เลยต้องพาเด็กๆกลับกัน มีอันนาคนเดียวหนะ อึด ไม่หลับ เลยอดเล่นกะเขาเลย
พัฒนาการรวมเดือนนี้ คือทำตามคำสั่งแม่ได้ เช่น Arms Up ! เขาก็จะชูมือขึ้น ถ้าแม่พูด Sleep เขาก็จะเอียงหัวแบบ 90องศา ออกเสียงได้ทุกอักษร ยกเว้น ก.ไก่ ยังไม่ออกสักที หวงของ, รื้อของเป็นชิ้นๆ, จับมือแม่ออกจากการกระทำนั้นๆได้ เช่นไม่ยอมให้เราเล่น จะจับมือแม่ออกไป ฟันบนขึ้นแล้ว ข้อดีของอันนาที่เห็นได้ชัดคือ เขาเป็นเด็กที่มีสมาธิดีมากๆๆๆๆๆ ถ้าเทียบกับเด็กที่เคยเห็นนะ และ Alfred ที่อายุเท่าๆกัน สายตาจะไม่วอกแวกเลย จะนิ่งและรอฟังแม่พูด หรือดูการกระทำ ลอกเลียนแบบได้ดีมาก โตไปมีแววเป็นเด็กแก่แดด 555 เรื่องสมาธิก็...อย่างเช่นโดนแย่งของเล่น เขาก็จะเพ่งไปที่ของเล่น แล้วเลงไว้เพื่อจะเอาคืนเวลาเพื่อนทีเผลอ เหอเหอ หรือเรียกแล้วหันมาสบตากัน คุยด้วยแล้วเขามีสมาธิ จะตั้งใจฟัง ตั้งใจดู ถ้าเราเรียกเขา เขาจะหันมามอง แต่เขาก็ไม่ลืมว่าเมื่อกี้เขาจะคลานไปเอาของ เขาจำได้ว่าเขาจะทำอะไร แล้ว she จะนิ่งมาาาาาาาาาก แต่ไม่ใช่ไม่ร่าเริงนะ ถ้าไม่พูดถึงกลัวคนแปลกหน้า อันนาเป็นเด็กร่าเริงมากคนหนึ่ง เล่นหูเล่นตา ยิ้มและเปล่งเสียงอย่างมีความสุขเสมอ ถ้ามาจากการเลี้ยงดูของเรา น่าจะมาจากการคุยหรือสนธนากับเขาโดยไม่มีเสียงอื่นแทรก เช่นบอกให้เขาทำอะไร หรือคุยกับเขา จะไม่พูดพร้อมๆกับผู้ใหญ่คนอื่นๆ จะไม่แย่งกันคุย เช่นยายบอก "อันนาๆๆ บ๊าย บายให้กระจกหน่อย" เราก็จะไม่พูดซ้ำตามยาย จะรอให้ยายพูดเสร็จแล้วเราค่อยเสริม จะไม่มีเสียงแทรกให้เขาสมาธิเสีย ไม่แย่งกันพูด... น่าจะแบบนี้ละมั้ง
Free TextEditor
Create Date : 19 ธันวาคม 2552 | | |
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2553 4:21:07 น. |
Counter : 443 Pageviews. |
| |
|
|
|