จับอาวุธ... ขึ้นสู้
๏ เพราะปีศาจ ภูตผี มันยีย่ำ
หรือเวรทำ กรรมสร้าง แต่ปางไหน
จึงอาภัพ อับจน หนอคนไทย
จะหันหน้า พึ่งใคร ไม่มีเลย
๏ แหงนมองฟ้า เบื้องบน ยิ่งจนหนัก
คิดจะพัก พึ่งพิง กลับนิ่งเฉย
นึกถึงคำ พร่ำสอน แต่ก่อนเคย
ลมรำเพย แผ่วพลิ้ว ก็ปลิวพลัน
๏ ปล่อยอำมาตย์ ชาติชั่ว มากลั้วเกลือก
เที่ยวสอดเสือก แส่ส่าย ทำลายขวัญ
ขับสมุน ดาหน้า ท้าประจัญ
เข้าห้ำหั่น ฝูงชน จนเลือดริน
๏ เกิดเป็นไทย ไพร่ฟ้า หรือข้าทาส
จึงอนาถ ยากแท้ แทบแดดิ้น
ถูกลิดรอน ทอนสิทธิ ลงติดดิน
รวยระริน ลอยคอ จะรอจม
๏ แม้ชีพยั้ง ยังอยู่ คงสู้ต่อ
ขืนทดท้อ ต่อไป ไม่เห็นสม
ชีพจะดับ ลับลา ไม่ปรารมณ์
ขอถล่ม อำมาตย์ ให้อัปรา
๏ ยังแต่สอง มือนี้ ที่ว่างเปล่า
จะสู้เขา อย่างไร ไม่กังขา
จับอาวุธ ในมือ คือปากกา
เข้าคูหา กาเบอร์ สิบสองพลัน
วโรทาห์: ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
| Create Date : 25 พฤศจิกายน 2550 |
| Last Update : 25 พฤศจิกายน 2550 20:55:55 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 625 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: อยู่ใต้ฟ้า IP: 222.123.64.214 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:00:26 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [