จับอาวุธ... ขึ้นสู้
๏ เพราะปีศาจ ภูตผี มันยีย่ำ หรือเวรทำ กรรมสร้าง แต่ปางไหน จึงอาภัพ อับจน หนอคนไทย จะหันหน้า พึ่งใคร ไม่มีเลย
๏ แหงนมองฟ้า เบื้องบน ยิ่งจนหนัก คิดจะพัก พึ่งพิง กลับนิ่งเฉย นึกถึงคำ พร่ำสอน แต่ก่อนเคย ลมรำเพย แผ่วพลิ้ว ก็ปลิวพลัน
๏ ปล่อยอำมาตย์ ชาติชั่ว มากลั้วเกลือก เที่ยวสอดเสือก แส่ส่าย ทำลายขวัญ ขับสมุน ดาหน้า ท้าประจัญ เข้าห้ำหั่น ฝูงชน จนเลือดริน
๏ เกิดเป็นไทย ไพร่ฟ้า หรือข้าทาส จึงอนาถ ยากแท้ แทบแดดิ้น ถูกลิดรอน ทอนสิทธิ ลงติดดิน รวยระริน ลอยคอ จะรอจม
๏ แม้ชีพยั้ง ยังอยู่ คงสู้ต่อ ขืนทดท้อ ต่อไป ไม่เห็นสม ชีพจะดับ ลับลา ไม่ปรารมณ์ ขอถล่ม อำมาตย์ ให้อัปรา
๏ ยังแต่สอง มือนี้ ที่ว่างเปล่า จะสู้เขา อย่างไร ไม่กังขา จับอาวุธ ในมือ คือปากกา เข้าคูหา กาเบอร์ สิบสองพลัน
วโรทาห์: ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
Create Date : 25 พฤศจิกายน 2550 |
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2550 20:55:55 น. |
|
1 comments
|
Counter : 625 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: อยู่ใต้ฟ้า IP: 222.123.64.214 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:00:26 น. |
|
|
|
| |