|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
ปักกระโจม โถมตัวนอน . . .
ช่วงนี้ (และช่วงที่ผ่านมา) คงขอปิด blog ชั่วคราวนะครับ . . .
blog ไม่หายแต่เจ้าของจะหาย . . .
สำหรับท่านที่ถามมาว่าทำไมปล่อย blog ให้ร้าง . . .
ก็ไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยให้ร้างหรอกนะครับ (ไม่ได้อัพมาเป็นปีเลยอ้ะ) . . .
แค่ "ไม่ว่าง and ขี้เกียจ" เท่านั้นจริง ๆ ครับ (เหตุผลดีเนาะ 5 5 5) . . .
ที่สำคัญคือ "งาน" ที่ยิ่งนับวันก็ยิ่งถาโถมจู่โจมเข้ามา ราวกับน้ำป่าประเดประดังเข้ามาเยอะมาก . . .
ช่วงนี้อากาศเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว เอาใจยากมากนะครับ . . .
อากาศร้อน ๆ บางทีทำให้ "คิดงาน" ไม่ค่อยออกเหมือนกันครับ . . .
ต้องไปหาที่เย็น ๆ เงียบ ๆ (บางคนไล่ให้ผมไปป่าช้าซะงั้น 5 5 5) . . .
นั่นมันก็จะเงียบไปครับ -__-" (แถมสยองด้วย ผมขวัญอ่อนนะ) . . .
ทำยังไงได้ ก็ผมเป็นเพนกวินนี่นา เพนกวินต้องอยู่ในที่เย็น ๆ สิครับ . . .
มีคนแอบถามมาว่าเพนกวินน่ารักยังไงผมถึงชอบ . . .
คำตอบคือเพนกวินเป็นสัตว์ที่ "อ้วนล่ำดำขาวในคราวเดียวกัน" . . .
สัตว์น่ารัก ๆ อย่างเพนกวินจะไปหาน่ารักกว่านี้มีอีกไหม (ยกให้แพนด้าน่ารักกว่าก็ได้) 5 5 5 . . .
เอาเป็นว่า "ผมสบายดีครับ ว่างก็ดูหนัง เล่นเกม" ตามปกติวิถีครับ . . .
ผมคงไม่ได้เข้า blog บ่อยนักนะครับ (เข้า pantip เดือนหนึ่งนับครั้งได้) . . .
เฮ้อ! เมื่อได้ทราบข่าวว่าอาจารย์ Yoshito Usui ผู้เขียนการ์ตูนเรื่อง "เครยอน ชินจัง" เสียชีวิต . . .
ผมก็รู้สึก "เศร้าหนัก" ขึ้นมาทันที เพราะว่าชินจังคือการ์ตูนในดวงใจผมมา 10 กว่าปี . . .
เป็นการ์ตูนที่ผมหยิบขึ้นมาอ่านซ้ำแบบนับรอบไม่ได้ . . .
เป็นการ์ตูนที่มอบรอยยิ้มและความอบอุ่นให้แก่ผมได้ทุก ๆ ครั้ง . . .
ขอแสดงความเสียใจแก่ครอบครัวของอาจารย์ Yoshito Usui . . .
และขอไว้อาลัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ . . .
นี่ก็ย่างเข้าสู่ปีใหม่ปีแล้ว . . .
ผมเองก็ได้ทำอะไรที่เป็น "มงคล" กับชีวิตไปหลายอย่าง . . .
ทบทวนขวบปีที่ผ่านมาด้วยสายตา "เหนื่อย ๆ" พลางคิดว่า "เอาล่ะ! ปีนี้ก็สู้กันให้ถึงที่สุด" . . .
และหวังใจไว้ว่าเมื่อ "ทำดีที่สุด" แล้วผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไร ก็จะ "ยิ้มรับ" ด้วยใจเบิกบานครับ . . .
อ้อ สำหรับคอเกมทั้งหลายนะครับ ตอนนี้เกม PC ที่ผมเล่นอยู่มีน้อยมากครับ . . .
อย่างที่บอกว่า ไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าไหร่ เนื่องจากภาระจากหน้าที่การงาน . . .
เกมที่ผมเล่นอยู่ตอนนี้ จึงมีแค่ . . .
1.The Sims 3 และภาคเสริม (สนุกเพลินเหมือนเดิมครับ) 2.The Saboteur (สนุกมาก (สำหรับผม) ทำให้เวลาว่างตอนนี้เสียไปกับเกมนี้ และยังไม่มีโอกาสจะได้สัมผัส DragonAge) 3.Gothic 3 (เอากลับมาเล่นใหม่ครับ) 4.Risen (ลงไว้แต่ยังไม่ได้เล่นครับ) 5.PES 2010 (โอ! ลีโอเนล เมสซี่ทำไมเจ็บบ่อยจริง) 6.Fifa Manager 2010 (ผลาญเวลาที่มีอยู่น้อยนิด ให้หมดไปไวขึ้น!)
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามานะครับ . . .
Create Date : 26 พฤษภาคม 2551 |
|
0 comments |
Last Update : 1 มกราคม 2553 22:43:53 น. |
Counter : 5746 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
|
เป็นคนชอบนกเพนกวินขั้นรุนแรง เป็นคนทแยงมุม ในแบบบ้าบอ
เป็นคนเบื่อหน่ายชีวิต ในระดับฉุกเฉิน
หากไม่รีบรักษา ไม่พ้นวันหน้า คงต้องบ้าตาย
บางทีควรย้ายตัวเอง ไปอยู่ไอซียู ห้องที่ผมมองเห็นคุณ
บางมุมก็ขี้อาย บ้างร้ายสลับดี
บางทีก็จน บางทีก็รวย บางวันอยากเล่นหวย แต่โชคไม่ช่วย รวยทางลัดไม่ไหว
เตะเปลือกตาตัวเอง ในยามเช้า นั่งหาวอยู่ปลายเตียง เอียงคอมองนอกหน้าต่าง ค้นหาหลืบเงา
ของปรัชญาชีวิต ที่บางที ใครบางคน อาจทำตกหล่นอยู่บนถนนหน้าบ้าน
ในวัยที่เคยเป็น
เด็กแก้มเปื้อนฝุ่น ในวัยวุ่น ๆ ที่ยังรักกลุ่นกลิ่มหอม ของนมผง วันที่ทรงผม ไม่เป็นปัญหาใน
การออกจากบ้าน
วันที่การเล่น คือหลักใหญ่ในชีวิต วันที่ปิดเปลือกตา และเปิดได้ ใน
หลายชั่วโมงถัดมา แบบเต็มอิ่ม เป็นวันที่รอรถไอติม กรุ๊งกริ๊ง วิ่งมาจอด
เป็นวันที่มือ
น้อยของตัวเอง ถูกเกาะกุมโดยใครหลายคน . คนที่รักเรา มากกว่าที่เรารักเขา
วันนั้นมี
ความสุข จนบอกกับตัวเองว่า สุขนักสุขหนา กับเวลาที่ผ่านไป
แต่วันนี้ภาระมากหลาก
ดารดาษเข้ามาเป็นหางว่าว ม้วนหวนทวนหาง ฟาดเอาจนมึนหัว ปวดตัว เราแก่ลง หรือปลง
กับชีวิต
บางฝัน หรือหลายฝัน อยากผันตัวเองกลับไปเป็นเด็ก ซนเซ เรคลาน กับ ถนน
ร้อนปูน นั่งยองมองหมาฉี่ นั่งจี้หมาให้นอนหงาย
อยากคิดอะไรง่าย ๆ โดยไม่ต้องผ่าน
ตรรกะวิทยาให้วุ่นวาย ไม่ต้องโวยวาย กับรัฐบาลชุดนี้หรือชุดถัดไป
อยากมีชีวิตที่เป็น
คนดี ๆ นั่งฟรี ๆ มีเงินใช้ อยากสบายโดย หายใจเข้าเป็นเงิน หายใจออกเป็นทอง เรอออกมา
เป็นเพชร ผายลมออกมาเป็นพลอย
ที่พูดมา ก็พูดไป ไร้สาระ เรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉก
เปลือกตา ยังคงต้องเปิดต่อไป ในทุกวัน ยังคงต้องนั่งนิ่ง ๆ บนเตียง เอียงคอมองนอกหน้าต่าง
ค้นหาหยากไย่ ใยแมงมุม หรือหลุมรอยแห่งหน้าที่การงาน
วันนี้จะฝืนลุกขึ้น ลงจากเตียง
จะยอมทน ทั้งที่ง่วงสุดใจ เพราะเราเป็นผู้ใหญ่ในวัย 30 ถึงแม้อายุใจจะเพียงแค่ 8 ขวบ
ก็ตาม
|
|
|
|
| |
|
|
|