| |
||||||||||||||
เมตตา ชลาริน  เมตตา ชลาริน ศิขริน อุเบกขา แรงรวิ มุทิตา กรุณา ธราดล เมตตา ชลาริน # คลื่นเพรียกกระซิบเซาะ คล้ายฉอเลาะกับหินผา ลมโชยระโรยมา พัดคลื่นพลิ้วในริ้วแสง # ตะวันระบายคลื่น ระยิบดื่นมิรุนแรง พาใจที่ไกวแกว่ง สู่ดินแดนแสนลับลี้ # หิมะที่เชิงภู ละลายสู่ชลธี น้อยน้อยละหยดนี้ จนเต็มปรี่เป็นบึงใส # ชลาอันเย็นชื่น ระรินรื้นผ่านฤทัย ร้อนรุ่มจากโลกไหน ก็เย็นพบสงบธรรม # สายธารแห่ง เมตตา ในทุกคราต่อใจช้ำ ฟื้นใจวิลัยกรรม ให้ลุกฟื้นคืนเส้นทาง Stream of Kindness # Whispering waves Like flirting with the cliff The wind blows Blowing the waves in the light # The sun pours the waves Shimmering, not violent Taking the swaying heart To a mysterious land # Snow at the foot of the mountain Melts into the water Little by little Until it is full, becoming a clear lake # Cool and refreshing water Flowing through the heart Hot from which world Cool and find peace # Stream of Kindness In every broken heart Revive the broken heart Let it rise and revive the path  ศิขริน อุเบกขา # ขุนเขาตระหง่านง้ำ จากยามค่ำจนย่ำสาง หมอกขาวอันพราวพราง ก็ร่าเริงที่เชิงชั้น # สงบนิ่งในสิ่งไหว อันผ่านไปในวารวัน สายลมที่แปรผัน หรือตะวันที่ผ่านฟ้า # น้ำหลากจากฤดู หิมะพรูสะพร่างผา แน่นหนักหลักศิลา ทุกทิวาแหละราตรี # ศิขริน อุเบกขา กลางปัญหาฝ่าวิถี วางเฉยเปรยวจี ทุกอย่างนี้ไปตามธรรม # ลิขิตธรรมชาติ อันไหววาดนิราศกรรม มืดสว่างกลางวันค่ำ มิโน้มนำล้ำลำเอียง Mountain of Indifference # The towering mountain From dusk till dawn The white mist that dazzles Is cheerful at the level # Stillness in the moving That passes by the day The changing wind Or the sun that passes the sky # The flood from the season Snow falls on the cliff Firmly on the pillar Every day and night # Mountain of Indifference In the middle of the problem, through the path Indifference, speaking clearly Everything goes according to nature # The writing of nature The moving, drawing a verse Dark, bright, day, night Not biased, leading beyond  แรงรวิ มุทิตา # อุษา เมื่อฟ้าแต้ม สีแทรกแซมและแย้มเสียง - จากหมู่วิหคเรียง - เป็นแนวเฉียงระเบียงไพร # รวิสาดประกาศแสง คราสำแดงอรุณสมัย วาดฟ้านภาลัย ดุจงานศิลป์-กวินท์นี้ # ผ่านหมอกระลอกเมฆ - รุจิเรขเอกรุจี ผ่านไอกระจายสี - เป็นรุ้งฟ้าทิวารมย์ # ส่องฉายระบายโลก ทั้งทุกข์โศก ผสานผสม แสงแห่งแรงชื่นชม อันไร้เลศเจตนา # ยินดีกับผู้อื่น ด้วยสดชื่นปรารถนา ย่อมคือ มุทิตา หลักธรรมา ประดับใจ The sun of good wishes # The dawn when the sky is dotted Colors interspersed and sound - From the flock of birds lined up - In a diagonal line of the forest # The sun shines to announce the light The dawn shows Painting the sky Like a work of art - and poetry # Through the mist and clouds Shiny and beautiful patterns Through the mist spreading colors - Being a rainbow of the day # Shining to paint the world Both sorrow and grief, mixed Light of the power of admiration With no evil intention # Rejoice with others With a fresh desire It is Mudita The principle of Dharma Adorns the heart  กรุณา ธราดล # ฟ้าครามทุกครามฟ้า จากพรางพร่าเป็นจางใส เขียว-ฟ้าชลาลัย ประสานไว้เป็นภาพซึ้ง # ลมแผ่วระบายคลื่น ระยิบดื่นทั้งเวิ้งบึง ลมโชยระโรยถึง - คลื่นก็ผ่านประสานเพลง # โลกเราก็เท่านี้ ไยกดขี่ฤาข่มเหง นกน้อยร้อยบรรเลง ดุจดีดสีวงคีตา # ฟ้ากอดจุมพิตดิน ราตรีสิ้นจรดทิวา เวียนผ่านทุกม่านฟ้า ดุจ กรุณา ธราดล # มองโลกที่โศกเศร้า สุขคละเคล้าในแห่งหน กรุณา แด่ผองชน โลกหลีกพ้น พิกลการณ์ Land of Compassion # Every Blue Sky From Blurred to Clear Green-Blue Combined into a touching image # Gentle wind blows waves Glittering all over the lake The wind blows to - The waves pass through, harmonizing the song # Our world is just this Why oppress or oppress A hundred little birds play Like playing a musical ensemble # The sky hugs and kisses the earth The night ends until the day Circulating through every curtain of the sky Like Compassion, the Lord # Looking at the world that is sad Happiness mixed in one place Compassion, for all people The World is free from the situation @ พรหมวิหารธรรม ประกอบด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา รวมเรียกว่า พรหมวิหาร 4 เมตตา คือ ความรักใคร่ ความปรารถนาจะให้เขาเป็นสุข กรุณา คือความสงสารเมื่อคนอื่นตกยากมีทุกข์ มุทิตา คือความยินดี ในเมื่อเห็นคนอื่นได้ดี และอุเบกขา คือ ความเป็นกลางต่อทุกข์สุขของสัตว์ ไม่เอนเอียงด้วยความชอบหรือชัง @ ฉันทลักษณ์-กาพย์ยานี 11 ; Thanks : Nature Soundscapes , Naturaleza Viva; & Thanks : google , youtube , Artist's painting ; ต้องขออภัย หากไม่ได้คอมเม้นท์ที่บล็อกของท่าน ; Thanks For Visiting ; Literature Blog
คุณภาพเยี่ยมเหมือนเดิมจ้า
 โดย: หอมกร
  วันที่: 3 มีนาคม 2568 เวลา:6:36:42 น.ถ้อยคำในบทกวีอ่านแล้วก็ซาบซึ้ง ซึบซาบเข้าไปในหัวใจ
ยิ่งได้ฟังเพลงประกอบ กล่อมนอน 8 ชม นี่ คงจะเคลิบเคลิ้ม ตื่นมาใส่บาตรไม่ทันแน่เลยละครับ แฮร่ 555    โดย: multiple
 วันที่: 3 มีนาคม 2568 เวลา:7:47:25 น.สวัสดียามบ่ายแก่ๆค่ะ คุณซี
งานเพิ่งซาก่อนเลิกค่ะ แวบมาทักทายก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านกลอนนะคะ  โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ
 วันที่: 3 มีนาคม 2568 เวลา:16:51:35 น.ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
กระจ่างแจ้งเห็นธรรมในตอนจบ พรหมวิหาร 4 นี่เอง ลึกล้ำมากค่ะ  โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 3 มีนาคม 2568 เวลา:19:39:05 น.หลักธรรม
แต่เขียนแบบบทกวี มีหลายคำที่ผมไม่คุ้นตา แต่เป็นบทกวีที่ไพเราะ งดงามมากครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 3 มีนาคม 2568 เวลา:19:43:09 น.การไม่กดขี่ข่มเหง และการรักษาความสงบ จะสร้างความสุขให้แก่ผู้อื่น
โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 3 มีนาคม 2568 เวลา:21:42:18 น.ผู้เขียนเป็นอาจารย์สอนวิชาปรัชญา
งานเขียนเลยมีความลึกซึ้งตามไปด้วย ทั้งเนื้อหาและกลวิธีในการนำเสนอครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 4 มีนาคม 2568 เวลา:14:15:49 น.สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณซี
ภาษากลอนสละสลวย ไพเราะเช่นเคยค่ะ บางคำจันทร์ยังไม่รู้จักเลย วันนี้แดดเปรี้ยงทั้งวันค่ะ ออกนอกออฟฟิศทีแสบไปหมดค่ะ โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ
วันที่: 4 มีนาคม 2568 เวลา:16:28:52 น.เป็นกาพย์ยานี ๑๑ ที่ไพเราะ และ ได้หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ ดีจังเลยนะคะ
โดย: กาปอมซ่า
วันที่: 4 มีนาคม 2568 เวลา:17:52:21 น.สวัสดีครับคุณ Sea
ไม่ได้คุยกันนานเลย ผมก็มาๆ หายๆ อยู่ บทกลอนในบล็อกครั้งนี้ต่างรู้สึกได้ถึง สายลม สายน้ำจากธรรมชาติ อ่านแล้วเย็นใจครับ ผมชอบบทแรงรวิ ชอบกลอนที่ใช้ ร.เรือ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมด้วยนะครับ โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
 วันที่: 4 มีนาคม 2568 เวลา:20:28:15 น.บทกวีไพเราะงดงามแฝงธรรมะให้ความรู้สึกสงบค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ โดย: Sweet_pills
 วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:0:38:27 น.สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณซี
ดีเลยค่ะ ใกล้บ้านมีสวนให้ออกกำลังกายได้ เรื่องแดดเราคงต้องทำใจตั้งรับมันค่ะ ร้อนขึ้นทุกปี โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ
วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:13:56:26 น.การศึกษาควรจะเป็นเครื่องมือ
ที่ผู้เรียนให้ค้นพบตัวเองครับ ทุกวันนี้การศึกษากลายเป็นเครื่องมือให้เด็กแข่งกันเรียน แข่งกันสอบ แข่งกันทำงาน แข่งกันหาเงินครับ  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:14:01:23 น.ยินดีต้อนรับกลับบล็อกเช่นกันนะครับคุณSea
ใจนี่อยากมาอัพสม่ำเสมอมากๆ เช่นสัปดาห์ละ 2 วัน แต่พอมีงานเข้า เสร็จเลยครับทีนี้ 555 โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
วันที่: 5 มีนาคม 2568 เวลา:20:02:56 น.ความรัก
ยังคงเป็นสิ่งที่ยากจะทำความเข้าใจจริงๆครับ ผมรู้สึกมีแต่การทำความเข้าใจตัวเราก่อน รักตัวเองให้เป็น แล้วค่อยไปรักคนอื่น ถ้ายังรักตัวเองไม่ได้ ก็ยากที่จะรักคนอื่นจริงๆครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:19:22:52 น.สวัสดีครับคุณSea
ปีที่แล้วนะ ผมหายไปจะครึ่งปีเลยมั้งครับ จัดสรรเวลาไม่ได้จริง เพราะมีภารกิจเรื่องงาน และเรื่องทางบ้าน รวมๆ กัน คือคิดว่าถ้าอัพบล็อกก็อดจะพูดคุยกับเพื่อนๆ บล็อกไม่ได้ ซึ่งต้องใช้เวลา จะอัพบล็อกแบบไม่ตอบโต้ ก็ขัดความรู้สึกตัวเองไป 55 โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา
วันที่: 9 มีนาคม 2568 เวลา:21:51:41 น. |
Sleepless Sea
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?] All writings of the author are inspired by songs , movies , society , nature , imagination and personal memories. They are not related to the stories - in the blog or any members ; All rights reserved under the Copyright Act of 1994. Friends Blog
| |||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
