พอเข้าวันที่ 2เห็นจะได้...แม่เข้ามาถามและคุยด้วย...เข้าใจที่แม่พูดนะแต่ไม่สามารถสื่อสารออกไปได้ ลืมคำพูด ลืมไปหมด จำได้แค่ภาษาอังกฤษอย่างเดียว...(มันคือเรื่องที่เกิดขึ้นจริงนะ)ภาษาอังกฤษก็งูๆปลาๆ ต้องพูดกับเพื่อน แล้วเพื่อนแปลให้แม่ฟังอีกที...เป็นอยู่ประมาณวันสองวันมั้งทุกอย่างก็เข้าที่..แต่มันยังไม่เข้าทาง ... เราจำชื่อคนสลับไปหมด..เรียกชื่อเพื่อนที่มีอักษรขึ้นต้นสลับกับชื่อเพื่อนสมัยประถม...รู้นะว่าคนนี้อ่ะชื่อ “ปลา” แต่ดันไปเรียกเป็น “เปียร์” จำมั่วไปหมด...ที่ทำงานมาเยี่ยม..ตอนนั้นเราคิดว่าเราปกตินะแต่น้องที่ทำงานมันยืนยันว่า “เจ้พูดอะไรก็ไม่รู้ เรียกชื่อราไม่ถูกเลย..ตอนแรกกลัวว่าเจ้จะกลับมาเหมือนเดิมได้มั้ยด้วยซ้ำ”...

ยัง...มันยังไม่หมดแค่นั้น...บางครั้งเราอยู่ดีๆเราก็จำตัวอักษรภาษาไทยไม่ได้ (ตอนแรกไม่กล้าบอกใคร) ปกติสามารถนอนโต้ตอบแชทกับเหล่ามิตรสหายที่เป็นห่วงได้...แต่มีอยู่วันนึงเรานอนจ้องตัวอักษรอยู่นานมาก...เรารู้ว่าภาษาไทยมีตัวอักษรทั้งหมด 44 ตัว เริ่มจาก..ก.ไก่ ข.ไข่ แต่ตัวไหนล่ะที่มันเรียกว่า..”ก.ไก่” วะ...จำไม่ได้ เราคิดว่าเราควรพักผ่อน เก็บเรื่องนี้ไว้ก่อน...สักพักนางก็กลับมาเป็นๆหายๆ อยู่พักนึง...

หมอเข้ามาติดตามอาการอยู่เรื่อยๆพร้อมบอกให้หัดเดินและขยันทำกายภาพ...ตอนนั้น ไม่เข้าใจ จะให้หัดยังไง ก็มีนเปลี้ยแบบนี้ไอ้ข้างขวาก็ดันจำไม่ได้ว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง (แต่ยังดีที่มีเจ้าซ้ายเป็นต้นแบบ) แต่อย่างที่บอก ...เราสับสน งงกับชีวิตงอแง และเหวี่ยงวีนไปหมด ประสาทการรับรู้มันก็เปลี่ยนไปด้วย...เรากลายเป็นผู้ป่วยอัมพฤกษ์ครึ่งซีก(ขวา) ไปแล้วหรือนี่ T^T

วันก่อนจะกลับไปพักรักษาตัวที่บ้านต่างจังหวัด...หมอก็เข้ามาอธิบายกับเราว่าเราเป็นอะไรและต้องทำยังไงต่อไป..อย่างที่บอกอีกแล้ว..อินี่ดื้อสับสน ก็เข้าใจที่หมอพูดบ้าง ที่เหลือเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา..(ให้เพื่อนฟังแล้วสรุปให้เราฟังอีกที..งอแงสุดๆ!) จำได้ว่าในสมองเราข้างซ้ายมันมีกระจุกเลือดที่มีลักษณะเหมือน“Popcorn” หมอเรียกสิ่งที่เราเป็นว่า“Cavernous Malformation” มันเรามันเป็นความผิดปกติของเส้นเลือดตั้งแต่กำเนิดอาการก็ประมาณเส้นเลือดโป่งพอง และขดเป็นกระจุก (ประมาณเส้นเลือดขอด)  ซึ่งมีผลต่อประสาทการเคลื่อนไวซีกฝั่งขวา..(อัมพฤกษ์ครึ่วซีก..ไงเล่าจะอะไรซะอีก) ในกรณีของเราเป็นเส้นเลือดดำฝอยและขนาดเล็กลงแล้วไม่จำเป็นต้องผ่าตัด..ขนาดไม่ใช่เส้นเลือดแดงยังทำให้เราเป็นได้ขนาดนี้...ตอนที่เป็นในครั้งแรก..เราเข้าใจแค่นี้แหละ..กับสิ่งที่เราเป็น...ยังคงงงๆ อึนๆ ต่อไป....

Create Date : 11 พฤศจิกายน 2561
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2561 20:47:16 น.		0 comments
Counter : 192 Pageviews.
Share Tweet