ผู้ชายผมยาว..........

แล้วก็ถึงกำหนดฉันกลับบ้าน ...............
ดูว่าที่บ้านจะตื่นเต้นกันใหญ่ โทรมาหาฉันตลอด สงสัยกลัวจะเบี้ยวนัด
ไม่รู้จะเบี้ยวไปทำไม ก็แค่รู้จักกัน ฉันยังจำสโลแกนที่ว่า "การรู้จักใครซักคน ไม่ใช่การเสียเวลา" ได้เสมอ แม่บอกว่าเขาเป็นผู้ชายผมยาว เป็นนักดนตรี ในใจฉันก็นึก อ้าว...แล้วแม่จะแนะนำนักดนตรีให้หนูเนี่ยนะ แม่คิดดีแล้วเหรอ แต่แม่คงคิดว่าเขาอายุเยอะแล้ว (มากกว่าฉันตั้ง 4 ปี แหนะ) แล้วเขาก็คงจะมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ แล้วก็หยุดอะไรต่างๆ นานา ได้หละมั้ง แต่ที่สำคัญ ฉันรู้ .... แม่เป็นห่วง ที่เห็นฉันต้องอยู่คนเดียว และไปไหนมาไหนคนเดียวอย่างนี้ แม้ฉันจะบอกกับแม่เสมอว่า "หนูอยู่คนเดียวได้นะแม่ หนูมีหน้าที่การงานที่ดี มีเพื่อนที่ดี มีครอบครัวที่ดี แค่นี้ก็พอแล้ว" แต่แม่ก็ห่วง ห่วงว่าถ้าแก่เฒ่าไป หรือถ้าไม่มีแม่แล้ว ฉันจะอยู่ยังงัย แต่ในความคิดฉัน .... ถ้าเขาเข้ามาแล้วมันทำให้ชีวิตฉันแย่กว่าเดิม....สู้ให้ฉันไปลำบากเอาตอนแก่เฒ่า จะดีกว่าต้องเสียใจไปตั้งแต่วัยกลางคนนี้ไหมนะ ............

แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก ..... เพราะแม่บอกว่า แม่ฉันกับแม่เขามีความรู้สึกดีๆ ต่อกัน ก็ไม่อยากให้แม่เสียใจ ฉันก็เลยสู้ๆ เพื่อแม่

......แล้วฉันก็เจอเขา......ทีแรกฉันนึกว่าเขาเป็นผู้หญิง ก็ผมเขายาว ผิวขาวซะขนาดนั้น แล้วก็ไม่พูดอะไรเลยซักนิด ฉันก็เลยแอบคิดว่า เออ...นักดนตรี เป็นใบ้ก็คงไม่แปลกอะไรหรอกมั้ง แบบนี้ก็น่ารักดี เป็นผู้ชายแปลกๆ ดี คงจะคุยกันได้ แล้วฉันจะทำให้เขา....กลายเป็นพี่ชายที่แสนดี........

....ความรู้สึกอีกอย่าง มัน แว๊บเข้ามาในสมอง เราต่างกันจังเลย .... เฮ้อ.... แม่ทำอะไรกับชีวิตของฉัน

Create Date : 19 กันยายน 2552		0 comments
Last Update : 19 กันยายน 2552 17:14:17 น.
Counter : 2789 Pageviews.
Share Tweet