Life is series of up and down
|
|||
นักศึกษาแพทย์ปี4 ผ่านมาจะครบ1ปี กับการเป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่4 น้องเล็กสุดในโรงพยาบาล (ถ้าไม่นับรวมน้องนักศึกษาพยาบาลที่จะมาวนฝึกบ้างเป็นครั้งคราว) ผมได้เรียนชั้นคลินิกในโรงพยาบศูนย์แห่งหนึ่งขนาดประมาณ600เตียง นับเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ครั้งนึง จากการก้าวข้ามชีวิตนักศึกษาในมหาวิทยาลัย หลังจากปี1-3เรียนแค่lectureและLab ต้องปรับตัวนำความรู้(ซึ่งมีติดตัวมาน้อยนิด)มาใช้ในการดูแลผู้ป่วย ภารกิจในแต่ละวันคือ เริ่มตั้งแต่เช้าไปราวน์(ดูแลผู้ป่วยที่หอผู้ป่วยใน) วอร์ดหลักๆผู้ป่วยเยอะอย่างอายุรกรรมก็ไปราวน์6โมงเช้า ศัลยกรรมก็ไปราวน์ตี4เพราะผู้ป่วยเยอะและต้องล้างแผลด้วย ส่วนวอร์ดอื่นก็ไปราวน์7โมงเช้า รอบแรกราวน์เองคนเดียว รอบที่สองกับพี่Extern(นศพปี6) รอบที่3กับพี่Intern(แพทย์ใช้ทุน) และรอบที4กับstaffหรืออาจารย์แพทย์ มีcase conferenceนำเคสผู้ป่วยที่น่าสนใจมาอภิปรายกับอาจารย์ ตรวจแลปผู้ป่วยของตัวเองส่องเลือดส่องขี้ส่องเยี่ยวส่องเสลด ฝึกหัตถการต่างๆ ออกOPDกับอาจารย์ เข้าช่วยในห้องผ่าตัด รับผู้ป่วยใหม่ และอยู่เวร เวรของปี4คือ16.00-22.00 แต่ไม่ค่อยได้ลงตามเวลาเพราะคนไข้เยอะมากได้ลงเวรจริงประมาณเที่ยงคืน อ่านหนังสือนี่วันละปึก แต่อ่านมากแค่ไหนก็รู้ไม่หมดโดนอาจารย์คิลอยู่ดี เวลานอนเอ่อแทบไม่มีครับ ผ่านมาหลายวอร์ดละ ศัลยกรรม รังสี อายุรกรรม หูคอจมูก จักษุ วิสัญญา สูตินรีเวช และตอนนี้อยู่กุมารเวชกรรม กำลังจะสอบลงกองเด็กแล้วครับใกล้จบปี4แล้ว เหนื่อยแต่ต้องทนครับ เพราะผมคงจะรู้สึกผิดมากๆถ้าต้องปล่อยคนไข้ตายเพราะความไม่รู้ของผม ตอนนี้กำลังใจในการเรียนดีครับ พร้อมจะสู้ต่อไป เป็นกำลังใจให้ตัวเองอีก2ปีก็จะได้เป็นหมอแล้วนะ ![]() โดย: สมาชิกหมายเลข 4713825
![]() |
พยัคฆ์ผยอง
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Group Blog All Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |