Group Blog
พฤษภาคม 2554

1
3
4
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
ความสุขของกะปิ ตอนที่ 3 และ 4

บที่ 3 เมื่อโลกมันกล๊ม กลม!!!


อาทิตย์ นึงผ่านไป ไวเหมือนโกหก  วันศุกร์ ทอมก็บินมาเจอที่กรุงเทพ แล้วเราก็พากันไปทัวร์เชียงใหม่ กะปิเคยเรียนมหาวิทยาลัยที่จังหวัดเชียงใหม่มาก่อนค่ะ  นางเลยคุ้นสถานที่เป็นอย่างดี แต่ก็ไม่ค่อยได้ไปไหนหรอก เพราะทอมยังต้องทำงานด้วย แต่ที่ทอมชอบมากก็คือ ข้าวซอย ถามกะปิว่าทำเป็นไหม กะปิ บอกว่า ทำไม่เป็นเลย ทอมเลยบอกว่า ถ้าทำข้าวซอยได้นะ จะขอแต่งงานเลย...อย่ามาท้าๆ มีไรที่กรูไม่เป็น นอกจากประโยชน์   ทัวร์เชียงใหม่ผ่านไป 2 วัน เราก็บินกลับไปที่ กรุงเทพค่ะ เพื่อร่วมงานวันเกิดคุณป้า ซึ่งลูกชายคุณป้า เนี่ยไปเรียนอยู่ที่รัฐเดียวกับบ้านเกิดทอม พอดีกลับมาเยี่ยมบ้าน
ลุงจัดงานวันเกิดให้ป้าที่โรงแรมแห่งหนึ่งย่านรัชดา แขกเหรื่อก็มีแต่ญาติๆทางพี่สะใภ้ของกะปิ (บ้านที่กะปิอาศัย คือ ญาติทางพี่สะใภ้ ส่วนครอบครัวที่แท้จริงอยู่บ้านนอก) แฟนของลูกชายป้า นั้นเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับทอมค่ะ  โลกมันกลมจริงๆค่ะ  เขาก็คุยกันออกรสชาดมาก แฟนน้องก็บอกว่าทอมน่ารัก  จริงในมากนะ ที่มาเจอญาติผู้ใหญ่  น่านน ทอมคะแนนนำ   นอกจากจะเจอรุ่นน้องที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันแล้ว  ทอมยังได้เจอ แฟนของพี่อีกคนนึงเป็นชาวอเมริกัน  ชื่อ เจฟ  โอววว  ฝรั่งใจชื้น ฝรั่งมีเพื่อนแล้ว ฮ่าๆ   ทอมกับเจฟ ก็คุยกัน เหมือนคนบ้านเดียวกันได้เจอกัน  งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ก่อนกลับทอมย้ำว่า กะปิต้องไปทำพาสปอร์ตนะ   เพราะจะพาไปเที่ยวปีนัง  ปีนังเป็นเกาะเล็กๆ แต่น่าอยู่ อากาศดี กะปิต้องชอบแน่ๆ    โอเช ทำก็ทำ  คือบ้านที่กะปิ อาศัยอยู่เนี่ย ทุกคนมีพาสปอร์ตหมดเลยค่ะ ยกเว้นกะปิ   ว่าแล้วก็ไปทำพาสปอร์ตกันดีว่า  อิอิ



ตอนที่ 4 เดินทางไป ต่างประเทศครั้งแรกของกะปิ

 


 เมื่อได้พาสปอร์ตมาครอบครองแล้ว ทอมก็จัดแจงซื้อตั๋วเครื่องบินให้กะปิ แต่กะปิขอว่า ที่รักคะ ไม่เคยเดินทางไป ตปท.เลยค่ะ แบบว่า บ้านน๊อก บ้านนอกอ่ะค่ะ  ขอเพื่อนไปคนนึงได้ไหมคะ ทอมบอกว่า ได้เลย NPB ไม่มีปัญหา  ช่วงนั้นนะคะ บ้านเมืองเราสถาณการณ์เริ่มรุนแรงขึ้นทุกวันๆค่ะ เสื้อแดง เสื้อดำ อะไรก็ไม่รู้ ในที่สุด บริษัทกะปิ ก็หยุดทำการ ไม่ต้องไปทำงานค่ะ ให้สแตนบายด์อยู่บ้าน เหอะ จะอยู่ใย ไปเที่ยวปีนังดีกว่า ว่าแล้วก็โทรบอกอมว่า ที่รักคะ เขายิงกันอยู่ราชประสงค์ค่ะ กะปิไปทำงานไม่ได้ ไปปีนังวันพรุ่งนี้เลยไม๊คะ  ที่รักก็โทรไปหาแอร์อีเชี่ย เตี้ยๆ ก็บินได้ ขอเลื่อนตั๋ว  เพื่อเดินทางด่วน ตอนแรก เขาไม่ให้เลื่อน เพราะต้องเลื่อนก่อน อย่างน้อย  1 วัน ทอมให้เหตุผลว่า Bangkok Dangerous right now!!! ทางสายการบินได้ยินดังนั้น ก็เลื่อนตั๋วให้ทันทีค่ะ โอ้วว อีกวันก็เหินฟ้าสู่ปีนัง  เฮ้ยย  เขากรอก Immigration  form ไงฟระ  เงอะๆงะๆ   มั่วตลอดชีวิตกรู   พอไปถึงสนามบินปีนังป้าบบ  ทอมก็ยิ้มแป้นมารอรับ  เราก็ไปพักบ้านทอมกัน เป็นคอนโด อยู่ชั้นที่ 5  sea view สะพาน Butterworth   สะพานข้ามเกาะปีนังที่ยาวมากๆ  ทอมจัดห้องนอนให้นุ่นอีกห้องนึง  ส่วนกะปิก็นอนห้องเดียวกะทอม  อ้อ ลืมบอกไปว่า ทริป เชียงใหม่นั้น เป็นวันนั้นของเดือน เลยยังไม่ได้ฟิทเจอริ่งเหอะๆ มาทริปนี้ที่ปีนัง.........งานหนักมากกกกค่ะ ท่านผู้โช้มมม  

 


ในเย็นวันหนึ่ง ขณะทอมกำลังขับรถจะไปทานมื้อค่ำในเมืองกัน  ตำรวจมาเลย์ 2 นายโบกรถ ทอมให้จอด พอมันเห็นต่างชาติ มากับสาวไทยเท่านั้นแหล่ะ แม่งซักแล้วซักอีก ขอดูใบขับขี่  อีทอมก็ไม่พก งานเข้าเลย  ตำรวจทุกนายมันมาซักกะปิกับเพื่อนเลยค่ะ ถามแล้วถามอีก ถามแบบเหยียดๆ  อีนี่โมโหเว้ยย   เอ้อ ฉันทำงานอยู่ บางกอก  ฉันแค่มาเยี่ยมแฟนฉัน So what?  Do you have any problem วะ?   ทอมเห็นกะปิ โมโหเป็นครั้งแรก เลยรีบจ่ายตังค์ให้มันไป 200 RM (2000 THB)  แม่ง อยากได้เงินก็ไม่บอก ตำรวจที่ไหนก็เฮงซวยนะเนี่ย

 


2 วันผ่านไป โอ้ววว มีความสุขมาก ได้กินของอร่อยๆ เยอะแยะเลย ทำกับข้าวให้ทอมกินด้วย  และแล้วคืนสุดท้ายก็คืบคลานเข้ามา ทอมเสนอว่า กินข้าวเสร็จแล้วเราไปเดินเล่นริมทะเลหลังบ้านไหม เราก็ โอเค ได้ๆ แต่พอกำลังจะออกบ้านค่ะ  มันมีอะไร ไม่ชอบมาพากล  กลิ่นไหม้ๆ  หืมม...มีควันด้วย กรี๊ดดดด ไฟฟ้าลัดวงจร ไฟลุกที่แผงวงจรค่ะ  ตายห่าแระกู  ทำบ้านเค้าไฟไหม้ อ้าวไฟเริ่มลุก โกลาหลอยู่ 3 คน  กะปิ นึกขึ้นได้ เคยเรียนการใช้อุปกรณ์ดับไฟนี่หว่า นางวิ่งไปเอาถังดับเพลิงมาค่ะ นึกภาพนะ ไฟไหม้แล้วคนแบกโอ่งแดงวิ่งน่ะ  แบบนั้นแล้ว  พอเอาถังดับเพลิง  แล้วก็บอกให้ทอมใช้ถังนี้ดับไฟ ทอมบอกว่า ไอไม่รู้ ไอใช้ไม่เป็น  อ้าว ซวยอีก กะปิ ยกถังดับเพลิงขึ้น ถอดสลัก ฉีดไปที่เปลวไฟพวยพุ่ง อย่างไม่คิดชีวิต ขณะเดียวกัน นุ่นกับทอมก็ไปตาม รปภ.มาช่วยกันดับไฟ  เมื่อทุกคนกลับมา กะปิ ได้ฉีดถังดับเพลิงหมดไปแล้ว 1 ถัง  บ้านไม่ต้องพูดถึง ขาวโพลนเลยคร้าบพี่น้อง  และแล้วไฟก็มอดลง คืนนั้น พวกเราต้องไปนอนที่โรงแรมกัน เหอๆ โดยไปในสภาพที่แบบว่า...หน้าตามอมแมม หัวฟู ผมขาว ตัวขาวขึ้น อย่างเห็นได้ชัด ถ่อ...ก็ไม่ขาวได้ไงอ่ะ เล่นฉีดถังดับเพลิง จนหมดถัง  เหอะ...คนที่ล๊อบบี้โรงแรม ก็มองแล้วก็ยิ้มๆ อี 2 ตัว นี่มันไปทำสงครามที่ไหนมาฟระ  ฮ่าๆๆ   คืนนั้นหลับเป็นตาย ทอมก็พร่ำบอก โอ้วว คุณช่วยชีวิตผมนะ คุณเก่งมาก คุณเป็น Super girl ผมนึกว่าคุณจะรู้แต่วิธีทำนา  แหงล่ะ ตรูเรียนวิชา safety มานะเฟ้ยย ไม่ใช่ไก่กาอาราเล่  อ่ะ งานนี้ทำคะแนนพุ่งสูงกว่าเดิมอีกค่ะ...

 









Free TextEditor



Create Date : 05 พฤษภาคม 2554
Last Update : 5 พฤษภาคม 2554 15:53:33 น.
Counter : 2128 Pageviews.

6 comments
  
มาทีเดียว 2 ตอนเลยนะคะงวดนี้

สนุกดีค่ะ

อัพตอนที่ 5 แล้วไปเรียกที่บล็อคอีกนะคะจะรออ่าน....ค่ะ




โดย: เด็ก(อยาก)แนว วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:21:31 น.
  
โอ๊ววว ตุ๊กตาหมีคู่ น่ารักจังค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ อย่างน้อยก็มีคุณเด็ก(อยาก)แนวอ่านอยู่ทั้งคน ฮ่าๆๆ
โดย: Paddygirl วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:47:40 น.
  
โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 8 สิงหาคม 2554 เวลา:8:22:29 น.
  
โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:3:06:45 น.
  
โดย: SassymOn วันที่: 29 พฤศจิกายน 2554 เวลา:4:03:12 น.
  
โดย: SassymOn วันที่: 30 พฤศจิกายน 2554 เวลา:0:14:56 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Paddygirl
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]